Włókna mięśniowe różnią się wielkością

Wprowadzenie Kiedy spojrzysz na grupy mięśni, zobaczysz, że mięśnie są połączone tymi samymi włóknami mięśniowymi jak kabel. Kable te są łączone w grubszą i dłuższą grupę kabli, a gdy mięśnie są obciążone, kurczą się jak sprężyna. W najgrubszych kablach znajdują się włókna mięśniowe, nerwy, naczynia krwionośne i tkanka łączna. Każde włókno mięśniowe składa się z mniejszych miofibryli. Każdy z miofibryli składa się z dwóch splątanych ze sobą białek nitkowatych (miozyny i aktyny). To najbardziej podstawowa jednostka mięśni.

Przyczyna

1. Czynniki genetyczne.

2. Postępująca dystrofia mięśniowa.

3. Uszkodzenie nerwów związane z mięśniami.

4, zanik włókien mięśniowych, przerost, podział, przesunięcie centrum mięśniowego. Zwyrodnienie włókien mięśniowych, martwica, regeneracja lub fagocytoza.

5, zmiany struktury włókien mięśniowych i nieprawidłowe substancje, takie jak mitochondria, glikogen, tłuszcz, agregacja rurek, ciało podobne do pręta.

6. Niektóre aktywności enzymatyczne w włóknach mięśniowych ulegają zmianie. Śródmiąższowy przerost tkanki łącznej, naciek tłuszczu, zmiany naczyniowe i naciek komórek zapalnych.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Aktywność kręgosłupa EMG

1. Obserwując objawy pacjenta, można stwierdzić, że ma on różne stopnie, zanik mięśni w różnych częściach, a skurcz mięśni jest słaby.

2. Podczas wykonywania biopsji można stwierdzić, że rozmiar włókien mięśniowych mięśnia jest najważniejszym kryterium diagnostycznym tej choroby.

Diagnostyka różnicowa

Objawy wielkości włókien mięśniowych należy zidentyfikować w następujący sposób.

Po pierwsze zapalenie mięśni lędźwiowych

1. Miejscowy ból, dreszcze, drętwienie, skurcze mięśni i zaburzenia ruchowe.

2, ból często pojawia się rano, aktywność, redukcja ciepła lub zanikają.

3, istnieją oczywiste ograniczenia czułości.

4. Ból zniknął po wstrzyknięciu prokainy.

5. Kontrola pomocnicza: Nie ma nieprawidłowości w badaniu rentgenowskim. Testy laboratoryjne na szybkość sedymentacji anty-O lub erytrocytów są normalne lub nieco wyższe.

Po drugie, uraz powoduje, że włókna mięśniowe są nierówne

1. Mieć historię traumy.

2, osłabienie skurczu mięśni, zanik asymetrii.

3, podczas wykonywania biopsji szpitalnej można stwierdzić, że zjawisko nierówności włókien mięśniowych można zdiagnozować.

4. Obserwując objawy pacjenta, można stwierdzić, że ma on różne stopnie, zanik mięśni w różnych częściach, a skurcz mięśni jest słaby.

5. Podczas wykonywania biopsji można stwierdzić, że rozmiar włókien mięśniowych mięśnia jest najważniejszym kryterium diagnostycznym tej choroby.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.