Usta otwarte szczęki

Wprowadzenie Dźwięk otwartej szczęki jest jednym z objawów klinicznych zespołu zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego. Zespół stawu skroniowo-żuchwowego występuje głównie u młodych dorosłych. Patogeneza nie jest w pełni poznana. Głównymi cechami tej choroby są bolesność i ból w stawie, dzwonienie podczas ćwiczeń oraz zaburzenia ruchu ust. Większość z nich ma dysfunkcję stawów i dobre rokowanie, ale w bardzo nielicznych przypadkach można również zmienić jakość generatora.

Przyczyna

1. Czynniki urazowe Wielu pacjentów miało historię lokalnych urazów. Takich jak oddziaływanie sił zewnętrznych, nagłe gryzienie twardych przedmiotów, nadmierne otwieranie ust (takie jak ziewanie) i inne ostre urazy; często występują żucia twardego jedzenia, nocne zęby trzonowe i jednostronne nawyki żucia. Czynniki te mogą powodować kontuzję lub napięcie stawów, a dysfunkcja grupy mięśni żucia może również wpływać na występowanie tej choroby.

2. Czynniki zgryzowe Wielu pacjentów ma oczywiste zaburzenia zgryzowe. Takie jak nadmierny guzek, nadmierne zużycie zębów, nadmierna utrata zębów, słabe protezy i mała odległość między szczękami. Zaburzenie relacji okluzyjnej może zniszczyć równowagę funkcji między wewnętrznymi strukturami stawów i sprzyjać występowaniu tej choroby.

3. Czynniki ogólnoustrojowe i inne Czynniki neuropsychiatryczne mogą mieć związek z tą chorobą. Na przykład niektórzy pacjenci mają drażliwość emocjonalną, nerwowość i podniecenie. Ponadto niektórzy pacjenci mają historię reumatyzmu, a niektórzy są związani z przeziębieniem.

Sprawdź

Objawy kliniczne: Głównymi objawami klinicznymi zespołu stawu skroniowo-żuchwowego są miejscowa bolesność lub ból, luz i zaburzenia ruchowe. Ból może znajdować się w okolicy stawu lub wokół stawu; może mu towarzyszyć delikatność o różnym ciężarze. Obrzęk lub ból stawów jest szczególnie zauważalny podczas żucia i otwierania. Trzaskanie pojawia się, gdy usta są otwarte. Dźwięk może występować na różnych etapach ruchu szczęki i może być wyraźnym pojedynczym lub przerywanym dźwiękiem. Powszechna niedrożność ruchu jest ograniczona przez otwieranie ust, ale może również wystąpić, gdy usta są zbyt duże lub usta są zgięte. Ponadto mogą temu towarzyszyć objawy, takie jak ból kostki, zawroty głowy i szum w uszach.

Diagnoza: Według wywiadu chorobowego nie jest trudno zdiagnozować zespół stawu skroniowo-żuchwowego z powyższymi głównymi objawami. Typowe metody diagnozy wspomaganej to:

Zwykły film 1X linii (pozycja synaptycznego Xue i proces krzyżowy przez stronę gardła) można znaleźć w zmianach przestrzeni stawowej i zmianach kostnych, takich jak stwardnienie, zniszczenie i przerost kości, zmiany torbielowate.

2 angiografia stawów (angiografia górnej jamy jest łatwa w użyciu i łatwa w użyciu, angiografia dolnej części prześwitu jest mniej domowa), może wykryć przemieszczenie krążka stawowego, perforację, zmiany mocowania krążka stawowego i zmiany powierzchni chrząstki. W ostatnich latach wielu uczonych stosowało artroskopię do wykrywania wczesnych zmian w chorobie, takich jak dysk stawowy i przekrwienie błony maziowej, sączenie się, adhezja i „szczur stawowy” powstały z niezróżnicowanych dojrzałych tkanek chrzęstnych. Ponieważ istnieje wiele rodzajów tej choroby, metody leczenia są różne. Dlatego należy postawić określony rodzaj diagnozy. Takie jak ścięgno pterygoidowe, odwracalne przemieszczenie tarczy lub zużycie tarczy stawowej.

Diagnostyka różnicowa

Ból stawów szczękowych: Jest to objaw zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego.

Zwichnięcie szczęki: Zwichnięcie szczęki jest spowodowane złamaniem szczęki.

Torbiel szczęki: odnosi się do obecności płynnej torbielowatej masy w szczęce, która stopniowo się powiększa, a szczęka rozszerza się i niszczy. Zgodnie z patogenezą można ją podzielić na dwa typy: odontogenny i nie dentystyczny. Torbiel jest wydzielana z tkanki zębodołowej lub zęba; torbiel niepochodna może być utworzona przez nabłonek pozostający w kości szczęki podczas rozwoju embrionalnego, taki jak torbiel szczeliny lub wynaczynienie krwi spowodowane urazem. Torbiele płciowe i tętniakowe torbiele kości.

Szczęka była zniszczona w kształcie wachlarza: badanie rentgenowskie wykazało, że szczęka była zniszczona w kształcie wachlarza, a krawędź przypominała robaka jako jeden z głównych objawów raka dziąseł.

Objawy kliniczne: Głównymi objawami klinicznymi zespołu stawu skroniowo-żuchwowego są miejscowa bolesność lub ból, luz i zaburzenia ruchowe. Ból może znajdować się w okolicy stawu lub wokół stawu; może mu towarzyszyć delikatność o różnym ciężarze. Obrzęk lub ból stawów jest szczególnie zauważalny podczas żucia i otwierania. Trzaskanie pojawia się, gdy usta są otwarte. Dźwięk może występować na różnych etapach ruchu szczęki i może być wyraźnym pojedynczym lub przerywanym dźwiękiem. Powszechna niedrożność ruchu jest ograniczona przez otwieranie ust, ale może również wystąpić, gdy usta są zbyt duże lub usta są zgięte. Ponadto mogą temu towarzyszyć objawy, takie jak ból kostki, zawroty głowy i szum w uszach.

Diagnoza: Według wywiadu chorobowego nie jest trudno zdiagnozować zespół stawu skroniowo-żuchwowego z powyższymi głównymi objawami. Typowe metody diagnozy wspomaganej to:

Zwykły film 1X linii (pozycja synaptycznego Xue i proces krzyżowy przez stronę gardła) można znaleźć w zmianach przestrzeni stawowej i zmianach kostnych, takich jak stwardnienie, zniszczenie i przerost kości, zmiany torbielowate.

2 angiografia stawów (angiografia górnej jamy jest łatwa w użyciu i łatwa w użyciu, angiografia dolnej części prześwitu jest mniej domowa), może wykryć przemieszczenie krążka stawowego, perforację, zmiany mocowania krążka stawowego i zmiany powierzchni chrząstki. W ostatnich latach wielu uczonych stosowało artroskopię do wykrywania wczesnych zmian w chorobie, takich jak dysk stawowy i przekrwienie błony maziowej, sączenie się, adhezja i „szczur stawowy” powstały z niezróżnicowanych dojrzałych tkanek chrzęstnych. Ponieważ istnieje wiele rodzajów tej choroby, metody leczenia są różne. Dlatego należy postawić określony rodzaj diagnozy. Takie jak ścięgno pterygoidowe, odwracalne przemieszczenie tarczy lub zużycie tarczy stawowej.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.