Podniecenie lub zahamowanie motoryczne

Wprowadzenie Głównymi objawami ostrej reakcji na stres są zaburzenia świadomości (takie jak dezorientacja, deficyt uwagi), którym towarzyszą silne zmiany emocjonalne i podniecenie lub hamowanie aktywności umysłowej (podniecenie, pobudzenie, krzyki, zamieszanie, wzrost, wybuch emocjonalny). Przemijające zaburzenie psychiczne spowodowane nagłą i niezwykle intensywną stymulacją umysłową, stresującym wydarzeniem życiowym lub uporczywym dylematem. Jeśli stresor zostanie wyeliminowany, objawy wydają się krótkotrwałe, z dobrym rokowaniem i całkowitą remisją. Zmniejszenie stymulujących efektów intensywnej, nietypowej stymulacji umysłowej, wydarzeń życiowych lub uporczywego niepokoju może odgrywać rolę zapobiegawczą.

Przyczyna

Przemijające zaburzenie psychiczne spowodowane nagłą i niezwykle intensywną stymulacją umysłową, stresującym wydarzeniem życiowym lub uporczywym dylematem.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Rutynowe badanie krwi za pomocą tomografii komputerowej

Po wyzdrowieniu pacjent może nie być w stanie przypomnieć sobie wszystkich.

Niektórzy pacjenci wykazują podniecenie lub zahamowanie psychoruchowe z silnym doświadczeniem emocjonalnym. Wzbudzanie psychoruchowe, wyrażane jako podniecenie, pobudzenie, niepokój, wzmożoną mowę, treść związaną z czynnikami choroby, z przesadnym kolorem, zmniejszonym snem w nocy itp., Było kiedyś nazywane manią reaktywną. Inhibitory psychomotoryczne są mniej powszechne, objawiają się jako ucieczka do otaczającego środowiska, milczenie lub przebywanie w lesie, siedzenie lub leżenie w łóżku przez długi czas, brak ekspozycji emocjonalnej, podobnie jak w stanie sub-drewna.

Diagnoza:

Po pierwsze, przyczyną choroby są nieprawidłowe i poważne zdarzenia stresowe.

Po drugie, występowanie objawów psychicznych i stresorów jest ściśle powiązane w czasie i częściej występuje w ciągu kilku minut lub godzin.

Po trzecie, głównymi objawami są zaburzenia świadomości (takie jak dezorientacja, deficyt uwagi), którym towarzyszą silne zmiany emocjonalne i emocje lub zahamowanie emocjonalne (podniecenie, pobudzenie, krzyki, zamieszanie, wzrost, wybuch emocjonalny).

Po czwarte, objawy utrzymują się przez krótki czas, od godzin do tygodnia.

Diagnostyka różnicowa

Podniecenie psychoruchowe: Skoordynowane podniecenie psychoruchowe odnosi się do wzrostu mowy i ruchów pacjenta zgodnych z myśleniem i aktywnością emocjonalną oraz koordynacji z otoczeniem. Ten wzrost aktywności jest celowy i zrozumiały. Nieskoordynowane podniecenie psychomotoryczne odnosi się do niespójności między ruchami i mową pacjenta a myśleniem i emocjami, ruchy i mowa pacjenta są monotonne, pozbawione celu i sensu, i trudno je zrozumieć, dlatego cała aktywność umysłowa wydaje się nieskoordynowana.

Nieskoordynowane podniecenie przejawia się w niespójności między myślami i uczuciami a ich ruchami, i jest powszechne w schizofrenii.

Po wyzdrowieniu pacjent może nie być w stanie przypomnieć sobie wszystkich. Niektórzy pacjenci wykazują podniecenie lub zahamowanie psychoruchowe z silnym doświadczeniem emocjonalnym. Wzbudzanie psychoruchowe, wyrażane jako podniecenie, pobudzenie, niepokój, wzmożoną mowę, treść związaną z czynnikami choroby, z przesadnym kolorem, zmniejszonym snem w nocy itp., Było kiedyś nazywane manią reaktywną. Inhibitory psychomotoryczne są mniej powszechne, objawiają się jako ucieczka do otaczającego środowiska, milczenie lub przebywanie w lesie, siedzenie lub leżenie w łóżku przez długi czas, brak ekspozycji emocjonalnej, podobnie jak w stanie sub-drewna.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.