Biegunka wirusowa

Wprowadzenie Wirusowe zapalenie żołądka i jelit, znane również jako wirusowa biegunka, to grupa ostrych infekcji jelitowych wywołanych przez różne wirusy. Kliniczne cechy to ostry początek, nudności, wymioty, ból brzucha, biegunka, drenaż lub luźne stolce, gorączka i ogólne złe samopoczucie, krótki czas trwania i niska śmiertelność. Objawy kliniczne zapalenia żołądka i jelit wywołanego przez różne wirusy są zasadniczo podobne. Istnieje wiele rodzajów wirusów związanych z ostrym zapaleniem żołądka i jelit, wśród których ważniejsze są rotawirusy i wirusy podobne do Norwsalk.

Przyczyna

Większość z nich jest spowodowana infekcją rotawirusem, która często nazywana jest „jesienną biegunką”, ponieważ występuje jesienią i zimą.

Rotawirus to rodzina reowirusów, które są sferyczne i mają szeroki, krótki i cienki dwustronny dwuniciowy wirus RNA. Średnia średnica wynosi około 70 nm, a centrum wirionu stanowi gęsty rdzeń o średnicy od 36 do 45 nm, zawierający wirusowe kwasy nukleinowe. Istnieje dwuwarstwowy kapsyd polipeptydowy, który ma kształt krawędzi i otacza wewnętrzną warstwę. Wewnętrzna warstwa cząstek powłoki jest ułożona promieniowo na krawędzi i przypomina pasek koła, więc nazywa się to rotawirusem. Centralna część ziarna jest nieregularnie ułożona i ma kształt plastra miodu. Pod mikroskopem elektronowym rotawirus ma dwie formy, a mianowicie cząstki o podwójnej skorupie i cząstki o pojedynczej skorupie. Pierwszy z nich to dojrzała lub nienaruszona cząstka wirusa z zewnętrznym kapsydem polipeptydowym, znanym również jako lekki wirion, który jest zakaźny; drugi traci zewnętrzną powłokę w naturalnych warunkach, tworząc szorstką cząsteczkę o pojedynczej skorupie. Znany również jako D wirion (gęsty wirion), niezakaźny. Ludzka skorupa rotawirusa może reagować krzyżowo z rotawirusami cieląt, myszy, prosiąt, jagniąt, królików i małp, ale antygen płaszcza jest swoisty. Ludzki rotawirus ma co najmniej 4 serotypy i nie ma ochrony krzyżowej między różnymi typami.

Gen rotawirusa zawiera 11 segmentów dwuniciowego RNA. Zgodnie ze wzorem elektroforezy RNA wirusy ludzkie i zwierzęce są obecnie klasyfikowane do grup od A do D. Grupa A jest powszechnym rotawirusem (powodującym głównie biegunkę u niemowląt i małych dzieci); grupa B jest rotawirusem świń i dorosłym rotawirusem biegunki, ta ostatnia jest częstością występowania chińskich uczonych z całych Chin w 1984 r. Nowy rotawirus izolowany od pacjentów z biegunką, wirusem i rotawirusami występującymi w innych częściach świata jest wspólnie określany jako rotawirus swoisty dla antygenu; grupa C to rotawirus ludzki i świński; Grupa D to rotawirus kurczaków i ptaków. Rotawirus dorosłej biegunki i zwykły ludzki rotawirus mają różnice w antygenowości wirusowej, wzorze kwasu nukleinowego i objawach klinicznych.

Rotawirus jest bardziej odporny na czynniki fizyczne i chemiczne, odporny na eter i słaby kwas, może być przechowywany przez długi czas w temperaturze -20 ° C i może być dezaktywowany w temperaturze 56 ° C przez 1 godzinę. Wirus ten można pasażować i namnażać w pierwotnych komórkach nerki małpy.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Konwencjonalny test immunosorbcyjny związany z cytrulinazą z moczu

1. Procedura rutynowa: Całkowita liczba i klasyfikacja leukocytów krwi obwodowej są w większości prawidłowe, kilka jest wysokich, a klasyfikacja limfocytów wzrasta.

2. Rutyna i hodowla kału: Większość badań kału nie ma specjalnych ustaleń, można zobaczyć niewielką liczbę białych krwinek i nie wyhodować bakterii chorobotwórczych.

3. Szczegółowe eksperymenty diagnostyczne:

(1) pobierając odchody do mikroskopii bezpośredniej lub immunoelektronowej, można znaleźć cząstki rotawirusa;

(2) Wykrywanie antygenu wirusowego w supernatancie kału za pomocą enzymatycznego testu immunosorbcyjnego lub immunoenzymatycznego testu łysinkowego (Immnnoenzymedottest) ma wysoką czułość i swoistość;

(3) Ekstrakcja wirusowego RNA z kału, wykonanie elektroforezy na żelu poliakryloamidowym i barwienie srebrem oraz sprawdzenie obecności lub nieobecności elektroforogramu RNA rotawirusa, który ma zarówno wartość diagnostyczną, jak i różne rodzaje infekcji wirusowych;

(4) Test serologiczny, 5 dni po zakażeniu, można wykryć specyficzne przeciwciała IgM we krwi, co jest również pomocne w diagnozie tej choroby.

Diagnostyka różnicowa

Chorobę należy odróżnić od biegunki bakteryjnej: zwykle większość biegunki jest spowodowana wirusem lub niestrawnością. Ogólnie rzecz biorąc, biegunka bakteryjna jest często nazywana czerwonką bakteryjną. Jest zakaźna. Oczywiście niektóre dzieci mają słabą oporność. Długotrwałej biegunce mogą towarzyszyć infekcje bakteryjne, takie jak E. coli, pleśń itp., Ale niewiele. Jeśli chodzi o metodę leczenia, oprócz leczenia objawowego, pomaga w trawieniu, biegunce i działa przeciwzapalnie.

Główne cechy biegunki jesiennej: pierwsze wymioty i biegunka, któremu towarzyszy gorączka, stolec jest wodnisty lub zupa jajeczna, przebieg choroby jest samoograniczający, to znaczy stosowanie leków nie może znacząco zmienić przebiegu choroby, objawy:

(1) Ostry początek, któremu często towarzyszą objawy przeziębienia, takie jak kaszel, zatkany nos, katar, połowa dzieci będzie miała gorączkę (często we wczesnym stadium choroby), ogólnie niską gorączkę, rzadko wysoką gorączkę.

(2) Zwiększona częstotliwość stolca, około 10 razy dziennie, więcej niż 3 razy należy rozważyć jesienną biegunkę, białą, żółtą lub zieloną zupę z kwiatów jajek, z niewielkim śluzem lub ropą, bez zapachu.

(3) Połowa dzieci będzie wymiotować. Większość objawów wymiotów występuje we wczesnych stadiach choroby, zwykle nie dłużej niż 3 dni.

(4) U pacjentów z ciężką biegunką mogą wystąpić objawy odwodnienia, takie jak pragnienie, zmniejszone wydzielanie moczu i drażliwość.

(5) Przebieg choroby jest samoograniczający, przebieg choroby wynosi zwykle 5-7 dni, niedożywienie, krzywica i wątli pacjenci, biegunka może trwać dłużej.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.