Mioklonie

Wprowadzenie Padaczka miokloniczna, zespół Lennoxa, jest związanym z wiekiem kryptogenicznym lub objawowym zespołem padaczki ogólnoustrojowej, rodzajem encefalopatii padaczkowej determinującej wiek, znanej również jako niewielki napad ruchowy, Lennox-Gastaut Zespół, małe warianty epizodów, epizody mrugania, kiwania głową, miokloniczne zaburzenia erekcji i tak dalej. Charakteryzuje się wczesnym początkiem, początkiem we wczesnym dzieciństwie, różnymi formami napadów, trudnym leczeniem i rozwojem umysłowym. Lennox szczegółowo badał i zgłaszał zmiany EEG choroby od 1945 do 1960 r. Później, w 1966 r., Gastaut dalej badał związek między objawami klinicznymi a EEG i uznał, że jest to niezależna choroba.

Przyczyna

Objawy mogą być spowodowane wrodzonymi zaburzeniami rozwojowymi, zaburzeniami metabolicznymi, niedotlenieniem okołoporodowym, infekcjami układu nerwowego lub niedotlenieniem mózgu spowodowanym stanem padaczkowym. Czynniki prenatalne stanowią 10–15%, okres okołoporodowy 15–36%, okres pourodzeniowy 10–25%, a niewyjaśnione 30–70%. Czynniki genetyczne tej choroby są nadal Kontrowersje

Sprawdź

Powiązana kontrola

Elektromiogram do badania napięcia mięśni wywołanego przez Bemeg

Szczegółowa historia medyczna, zrozumienie przeszłej historii dziecka i formy napadu, w połączeniu z cechami zmian EEG podczas snu i snu oraz pojawieniem się pogorszenia psychicznego i zmian osobowości w miarę postępu choroby, mogą postawić diagnozę. Zgodnie z formą napadów i starając się uzyskać napad przez lekarza prowadzącego tak bardzo, jak to możliwe, należy odróżnić go od innych chorób powodujących mioklonie, aw razie potrzeby można wykonać neuroobrazowanie.

Diagnostyka różnicowa

Chorobę należy odróżnić od skurczów dziecięcych, pominiętych epizodów i padaczki psychoruchowej. Trzeba zidentyfikować z zespołem Westa o późnym początku, oba mają tę samą przyczynę, nastąpi upośledzenie umysłowe, a u niektórych pacjentów z zespołem Westa choroba może zostać przekształcona w LGS po kilku latach rozwoju. Dlatego te dwa zespoły są czasami trudne do jednoznacznego rozróżnienia. W tej chwili należy zwrócić szczególną uwagę na śledzenie i monitorowanie EEG. Kiedy dziecko z LGS ma epizod upadku, należy je odróżnić od zespołu potrójnego ataku mioklonu (zespół Doose). Ten ostatni charakteryzuje się miokloniczną tonicznością miokloniczną i utratą napięcia, bez ataku tonicznego, a niektórzy pacjenci z tym zespołem mają dobre rokowanie.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.