Dysocjacja przedsionkowo-komorowa

Wprowadzenie Oddzielenie przedziału przedsionkowo-komorowego jest następujące: pacjent jest oddzielony od przedziału przedsionkowo-komorowego, istnieją dwa punkty aktywacji, punkt aktywacji przedsionka kontroluje przedsionek, a punkt aktywacji komory kontroluje komorę, dlatego częstość pokoi i częstość komór są często niespójne. Zwykle częstość akcji serca odnosi się do częstości komorowej. Normalni ludzie są podekscytowani przez węzeł zatokowy, najpierw podekscytowani przedsionkiem, a następnie podnieceni w dół komory, tak więc tempo pokoju i częstość komór są takie same jak separacja przedziału przedsionkowo-komorowego. Separacja przegrody przedsionkowo-komorowej jest powszechna w bloku przedsionkowo-komorowym trzeciego stopnia (blokowanie przegrody przedsionkowo-komorowej), migotaniu przedsionków, częstoskurczu komorowym i zaburzaniu rozdziału przedsionkowo-komorowego.

Przyczyna

Istnieją głównie następujące rodzaje separacji przedziałów:

1, częstoskurcz komorowy zwany częstoskurczem komorowym, odnosi się do istnienia nieprawidłowych ścieżek elektrycznych w komorze, zwykle ta ścieżka występuje w zawale mięśnia sercowego lub zmianach mięśnia sercowego mięśnia sercowego, a niektóre mogą wystąpić u pacjentów bez strukturalnej choroby serca (zwanej „Idiopatyczny częstoskurcz komorowy”). Gdy sygnał elektryczny wchodzi na taką ścieżkę, może on działać wzdłuż pętli, a komora kurczy się raz z każdą operacją pętli, co powoduje szybkie bicie serca. Tachykardia komorowa jest poważniejszą arytmią, z wyższą śmiertelnością, częściej występującą u pacjentów ze strukturalną chorobą serca. Tachykardia komorowa zwykle nie kończy się sama, a czasami tachykardia komorowa może nawet pogorszyć się do migotania komór i zatrzymania akcji serca, prowadząc do śmierci. Migotanie komór, zwane migotaniem komór, odnosi się do aktywności elektrycznej wielu części komory, która jest przenoszona w bardzo szybki i nieregularny sposób, powodując, że komora przestaje skutecznie pompować krew i zatrzymuje krążenie krwi. Jeśli migotanie komór nie może zostać zakończone na czas, pacjent umrze w ciągu kilku minut.

2, migotanie przedsionków zwane migotaniem przedsionków, jest jednym z najczęstszych klinicznych zaburzeń rytmu. Ogólny wskaźnik rozpowszechnienia w populacji ogólnej wynosi 0,4%, wskaźnik rozpowszechnienia u dorosłych wynosi od 0,5% do 0,95%, a wskaźnik rozpowszechnienia poniżej 60 roku życia wynosi 1%. Wraz ze wzrostem wieku migotanie przedsionków ma tendencję do stopniowego wzrostu. Do 10% osób powyżej 75 roku życia. W migotaniu przedsionków kierunek przewodzenia pobudzenia w przedsionku jest niespójny, częstotliwość jest szybka i nieregularna, co powoduje, że przedsionek traci swoją efektywną funkcję skurczową. Częstotliwość migotania przedsionków podczas migotania przedsionków wynosi nawet 300-600 uderzeń / min. Chociaż aktywacja węzła przedsionkowo-komorowego nie może dotrzeć do wszystkich komór, częstość komorowa (częstość akcji serca) może nadal osiągać 100-160 uderzeń / min, nie tylko Normalny rytm zatokowy jest znacznie szybszy, a rytm absolutnie nie jest uporządkowany.

Przyczyny migotania przedsionków i powiązane czynniki nadciśnienie, choroba wieńcowa, chirurgia serca, choroba zastawkowa, przewlekła choroba płuc, niewydolność serca, kardiomiopatia, wrodzona choroba serca, zatorowość płucna, nadczynność tarczycy, zapalenie osierdzia, w połączeniu z innymi rodzajami arytmii Inne - mogą być związane z alkoholem, stresem, zaburzeniami równowagi elektrolitowej lub metabolicznej, poważnymi infekcjami.

Kołatanie migotania przedsionków, bicie serca, zaburzenie bicia serca lub szybkie bicie serca; zmęczenie fizyczne lub znużenie; zawroty głowy, zawroty głowy lub omdlenia. Dyskomfort w klatce piersiowej, ból, ucisk lub dyskomfort, duszność, trudności w oddychaniu podczas łagodnej aktywności fizycznej lub odpoczynku. Chociaż niektórzy pacjenci mogą nie mieć żadnych objawów, nadal istnieje ryzyko (powikłania zakrzepowo-zatorowe).

Migotanie przedsionków

1. Zakrzepica i zator: Migotanie przedsionków traci funkcję skurczową podczas migotania przedsionków, krew łatwo ulega stagnacji w przedsionkach i tworzy skrzep krwi Zakrzepica może towarzyszyć krwi we wszystkich częściach ciała, prowadząc do zatorowości mózgowej (udar, niedowład połowowy), zatorowości tętniczej kończyn (poważne Potrzebuję nawet amputacji). U pacjentów z migotaniem przedsionków, którzy są mniej niż 60 lat bez innych chorób, roczna częstość udaru mózgu wynosi około 1%, podczas gdy u pacjentów w wieku od 60 do 75 lat roczna częstość udaru mózgu wynosi 2%. Jeśli istnieją inne czynniki ryzyka zatorowości, roczna częstość udaru mózgu może osiągnąć 4%. Czynniki ryzyka udaru mózgu u pacjentów z migotaniem przedsionków obejmują wcześniejszą zatorowość, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, chorobę wieńcową serca, niewydolność serca, powiększenie lewego przedsionka oraz wiek powyżej 65 lat.

2. Tętno jest szybkie, a rytm nie jest uporządkowany, co powoduje, że pacjent czuje się winny.

3. Utrata skurczu przedsionków i długotrwałe tętno mogą prowadzić do niewydolności serca.

4. Zwiększ śmiertelność (dwa razy więcej niż normalni ludzie).

3 „Zakłócające przemieszczenie przedsionkowo-komorowe” ogólnie odnosi się do oddzielenia przedziału przedsionkowo-komorowego spowodowanego zaburzeniami pobudzenia zatok i strefy połączenia w pobliżu strefy granicznej lub strefy granicznej (patrz Interferencja). Dzieli się na dwa typy: kompletność i niekompletność. Ustalenia EKG dotyczące zakłócającej separacji przedziałowej różnią się w zależności od źródła pobudzenia i lokalizacji zakłócenia. Zakłócanie podziału przedziałowego jest często wtórnym objawem innych zaburzeń rytmu serca, a nie pierwotną chorobą, a większość z nich jest zjawiskiem przejściowym.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Elektrokardiogram dwuwymiarowa echokardiografia

Objawy kliniczne częstoskurczu komorowego nie były spójne.

1 Objawy: Może wystąpić kołatanie serca, ucisk w klatce piersiowej, ból w klatce piersiowej, czarny mongolski, omdlenie, a jego cechami klinicznymi są nagły początek, nagły zanik po leczeniu lub samoograniczeniu, nagłe kołatanie serca, szybkie bicie serca, lęk psychiczny, strach, preegzystencja Dyskomfort w okolicy, wzdęcia głowy lub szyi i skakanie.

2 Bezobjawowe: Osoby z nietrwałym częstoskurczem komorowym są zwykle bezobjawowe i stwierdza się je tylko podczas badania fizykalnego lub 24-godzinnego ambulatoryjnego elektrokardiografii.

Diagnostyka różnicowa

Separacja pomieszczeń różni się od arytmii.

Rozdzielenie pokoju: cena pokoju i cena pokoju są niespójne.

Arytmia: Normalna aktywacja serca pochodzi z węzła zatokowego, który jest przenoszony wzdłuż układu przewodzącego i dociera do przedsionków i komór w określonych ramach czasowych, powodując skurcz i rozluźnienie serca. Jeśli węzeł zatokowo-przedsionkowy jest nieprawidłowy lub wytwarzany agonistycznie poza węzłem zatokowym, arytmia występuje, gdy przewodzenie bodźców jest powolne, zablokowane lub przekazywane przez nienormalny kanał. A zatem arytmia to częstotliwość i / lub nieprawidłowość rytmu pracy serca spowodowana zaburzeniem czynności serca i / lub przewodzeniem. Arytmia jest ważną grupą chorób w chorobach układu krążenia.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.