Niedobór alfa1-antytrypsyny u dzieci

Wprowadzenie do pediatrycznego niedoboru α1-antytrypsyny Niedobór Α1-antytrypsy (niedobór α1-antytrypsy) jest autosomalną recesywną chorobą dziedziczną charakteryzującą się żółtaczką cholestatyczną w okresie niemowlęcym, postępującą dysfunkcją wątroby i rozedmą płuc w okresie dojrzewania. Często dzieje się w rodzinie. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,002% Osoby wrażliwe: niemowlęta i małe dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: marskość żółciowa, niedokrwistość hemolityczna, rozedma płuc

Etiologia niedoboru α1-antytrypsyny u dzieci

Przyczyna choroby:

Choroba jest autosomalną recesywną chorobą dziedziczną. Α1-AT jest polipeptydową glikoproteiną o masie cząsteczkowej wynoszącej 52 000. Jest syntetyzowany w hepatocytach, wydzielany i uwalniany do surowicy oraz utrzymuje prawidłowy poziom w surowicy. Jej normalne stężenie w surowicy wynosi 1,5. ~ 2,5 g / l, noworodek ma wysoką 2,7 g / l, jest głównym składnikiem globuliny α1 w surowicy, stanowiącym około 80% globuliny α1, enzym ten należy do układu inhibitora proteazy (układ inhibitora proteazy) ), hamuje trypsynę, plazminę, trombinę, chymotrypsynę, neutrofillastazę i uwalnianie bakterii. Enzymy do lizy białek itp.

W przypadku stanu zapalnego, martwicy tkanek lub uszkodzenia stężenie w surowicy można zrekompensować 2–4 razy, aby wyeliminować nadmierne enzymy proteolityczne uwalniane przez różne komórki i bakterie w celu ochrony normalnych komórek przed takimi enzymami litycznymi. Obecnie uważa się, że uszkodzenie ma co najmniej 33 allele w układzie Pi, M jest najczęstszym genotypem, najczęstszym w normalnej populacji, typ PiMM, około 95% w Stanach Zjednoczonych to fenotyp PiMM, jego surowica α1-AT Zawartość jest zasadniczo normalna, homozygotyczny typ PiZZ jest najmniejszy, a surowica α1-AT ma poważny niedobór, mniej niż 2 mg / ml (tylko 10% do 20% wartości normalnej), a surowicy α1-AT oczywiście brakuje z powodu C-końca cząsteczki. Po zastąpieniu lizyny w pozycji 53 glutaminianem homozygota α1-AT może wpływać na żółtaczkę obturacyjną w okresie niemowlęcym, a surowica o pośrednim fenotypie PiMZ, PiSZ, PiMS itp. Może być tak niska jak α1-AT. Zwykle mniej niż 40%, zwykle bez choroby wątroby.

Zapobieganie niedoborowi α1-antytrypsyny u dzieci

Tepson (1981) zastosował wewnątrzmaciczną krew płodową do wykrycia α1-AT i genotypowania i z powodzeniem postawił diagnozę prenatalną, ale pobieranie krwi wewnątrzmacicznej było niebezpieczne i nie mogło być powszechnie stosowane; Kidd (1983) użył płynu owodniowego do hodowli komórkowej i kwasu nukleinowego. Hybrydowa metoda sondy, bezpośrednia analiza DNA, może postawić diagnozę prenatalną, została zastosowana w praktyce klinicznej, takiej jak rodzicielski heterozygotyczny genotyp PiMZ, pierwszego płodu PiZ cierpiącego na ciężką chorobę wątroby, którą trudno wyleczyć, a następnie drugie dziecko może nadal mieć 78% W przypadku chorób wątroby należy zwrócić uwagę na poradnictwo genetyczne i diagnozę prenatalną.

Powikłania niedoboru α1-antytrypsyny Powikłania żółciowa marskość wątroby niedokrwistość hemolityczna rozedma płuc

Powikłanie homozygotyczne często komplikuje marskość cholestazy, powikłane niedokrwistością hemolityczną, rozedmą płuc, zapaleniem mięśnia sercowego i koagulopatią oraz przewlekłym czynnym zapaleniem wątroby.

Objawy niedoboru α1-antytrypsyny Typowe objawy Stwardnienie żółciowe powiększenie śledziony wątroby Utrata apetytu Niewydolność funkcji wątroby Nudność drażliwość Senność beczułka klatka piersiowa

Głównie na uszkodzenie wątroby

Dzieci często mają nieoperacyjne zapalenie wątroby typu cholestazy w 1 tygodniu po urodzeniu, utrata apetytu, czasem nudności i wymioty, letarg, drażliwość, żółtaczka i powiększenie wątroby, ciemny mocz i biała glinka w kale. Astragalus może stopniowo zanikać po 2 do 4 miesiącach. Waga urodzeniowa tych dzieci jest niższa niż normalnie, ale nie jest przedwczesna. Wyniki kliniczne są bardzo podobne do ostrego wirusowego zapalenia wątroby lub atrezji żółciowej. Mogą wystąpić następujące sytuacje:

(1) Postęp choroby: niewielka liczba dzieci nadal postępuje, a objawy marskości wątroby pojawiają się stopniowo w ciągu kilku lat i umierają przed 6 rokiem życia z powodu niewydolności wątroby lub współistniejącej sepsy.

(2) Powolna progresja: Większość pacjentów ma kliniczną remisję i postęp naprzemiennie ze sobą, i rozwija się w przewlekłe aktywne zapalenie wątroby lub marskość wątroby po okresie dojrzewania.

(3) Działanie heterozygotyczne: niektórzy pacjenci, w większości heterozygotyczne typy PiMZ lub PiMS, mają różne stopnie zwłóknienia na etapie wątroby w wieku dorosłym, ale nie mają wyraźnych objawów marskości wątroby.

2. Zespół płucny

Rzadko występuje u dzieci z rozedmą płuc, ale może występować przewlekły zespół płucny, ale większość z nich występuje u dorosłych w wieku od 30 do 40 lat. Częstość przewlekłej obturacyjnej rozedmy płuc u homozygot PiZZ może wynosić od 70% do 80%. Trudności w oddychaniu, kaszel, rozlana rozedma płuc i beczkowata klatka piersiowa, uderzenia są nadmiernie głośne; ciężkie przypadki klubów (palce), zaburzenia wzrostu i rozwoju itp.

3. Inne

Niektóre badania wykazały, że częstość występowania allelu PiZ wzrasta u dorosłych z reumatoidalnym zapaleniem tętnic i młodzieńczym przewlekłym zapaleniem mięśnia sercowego. Wiele nieprawidłowości krzepnięcia jest związanych z niedoborem alfa1-AT, w tym z niewydolnością płytek krwi, rozsianym wewnątrznaczyniowym Zaburzenia krzepnięcia i koagulopatii niemowląt mogą wykazywać objawy stawów i tendencję do krwawień, wywiad rodzinny dotyczący wczesnej choroby wątroby i płuc; α1-AT w surowicy.

Dziecięcy test niedoboru α1-antytrypsyny

1. α1-AT: Stężenie α1-AT jest zmniejszone do mniej niż 1,0 g / l, głównie typu PiZZ, a typ PiMZ α1-AT wynosi głównie między 1,0 a 2,0 g / l.

2. Badanie krwi: pokazuje zjawisko hipersplenizmu i występuje zjawisko „trzech mniej” czerwonych krwinek, białych krwinek i małopłytkowości.

3. BSP we krwi: zmniejszone jest wydalanie BSP podczas marskości wątroby.

4. Biopsja wątroby: Barwienie PAS jest dodatnie i można zobaczyć małe eozynofilowe małe cząsteczki oporne na amylazę w komórkach wątroby.

5. Badanie rentgenowskie: widoczna rozedma i kropla przepony, plwocina przełyku można zobaczyć żylaki przełyku.

6. Testy czynnościowe płuc: różne stopnie uszkodzenia.

Diagnoza i diagnostyka różnicowa niedoboru α1-antytrypsyny u dzieci

Należy wykluczyć chorobę włączenia komórek i zapalenie wątroby, atrezję żółciową, torbiel żółciowy i różne wrodzone choroby metaboliczne, takie jak galaktozemia, nietolerancja fruktozy, akumulacja glikogenu w wątrobie i zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe itp. Należy również odróżnić objawy oddechowe od choroby niedoboru odporności, mukowiscydozy trzustki, wad rozwojowych przełyku i przepukliny rozworu przełykowego.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.