Refluks dwunastnicy i refluks żółciowy

Krótkie wprowadzenie refluksu dwunastniczo-żołądkowego i refluksowego zapalenia żołądka Dwunastnicza zawartość żółci, enzymów trzustkowych i zasadowe treści jelitowe spływają z powrotem do żołądka zwanego refluksem dwunastniczo-żołądkowym (DGR). Refluks zasadowy lub refluks żółciowy jest częstym zjawiskiem patologicznym. W przeszłości uważano, że pewien stopień DGR przyczynia się do buforowania kwasowości w żołądku. Nadmierna DGR powoduje zapalenie błony śluzowej żołądka z powodu zniszczenia bariery błony śluzowej żołądka przez zawartość żółci dwunastnicy. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,035% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: niedokrwistość, biegunka, bezsenność

Refluks dwunastniczo-żołądkowy i przyczyna refluksowego zapalenia żołądka

(1) Przyczyny choroby

W patogenezie płynu refluksowego dwunastnicy występują następujące czynniki:

1. Żółć w środowisku kwaśnym, szczególnie w warunkach niedokrwienia, pogarsza się uszkodzenie błony śluzowej żołądka.

2. Żółć plus sok trzustkowy i sok dwunastniczy zawierający lizolecytynę powodują największe uszkodzenie błony śluzowej żołądka.

3. Pacjenci z wrzodem żołądka, im wyższe stężenie żółci w żołądku, wzrost bakterii tlenowych Gram-ujemnych w przewodzie pokarmowym.

4. U pacjentów z objawami klinicznymi zwiększa się stężenie kwasu dezoksycholowego w soku żołądkowym.

5. Powolne opróżnianie żołądka, przedłużające czas kontaktu żółci i błony śluzowej żołądka.

(dwa) patogeneza

1. Mechanizm DGR: badania fizjologii żołądka dowodzą, że odźwiernik jest otwarty przez większość czasu, niewielka ilość refluksu dwunastnicy do żołądka jest niewystarczająca, aby spowodować objawy i uszkodzenie błony śluzowej żołądka zwane fizjologicznym DGR, a występowanie dużej liczby DGR jest częste w następujących przypadkach Sytuacja:

(1) DGR po operacji żołądka: częstość występowania pooperacyjnej DGR żołądka wynosi od 5% do 60% Pooperacyjny żołądek uszkadza normalną budowę anatomiczną i funkcję fizjologiczną odźwiernika, prowadząc do utraty odźwiernika bariery anty-DGR, powodując nadmierne komponenty zawierające żółć. Alkaliczny płyn jelitowy przepływa z powrotem do żołądka i powoduje resztkowe zapalenie błony śluzowej żołądka i obustronne wymioty. Griffiths zgłasza 7l przypadków pooperacyjnego żołądka, 41,9% widzi refluks żółciowy, 61,5% ma rozlane zapalenie żołądka i żółć z dwunastnicy lub jelita cienkiego po operacji żołądka Refluks żołądkowy, ponieważ częścią operacji jest zespolenie żołądkowo-jelitowe, należy je nazwać refluksem żołądkowo-żołądkowym. Ciężkość refluksu jelita cienkiego jest oczywiście związana z zabiegiem chirurgicznym. W następujący sposób:

1 angioplastyka odźwiernika.

2 cięcie nerwu błędnego i angioplastyka odźwiernika.

3 gastrojejunostomy.

4 Billroth I gastrektomia.

5 gastrektomia Billroth II.

(2) Pierwotna dysfunkcja odźwiernika: współczesne badania funkcji motorycznych przewodu pokarmowego wykazały, że niektóre patologiczne DGR nie są spowodowane pooperacyjną operacją żołądka, ale są spowodowane wadami samego odźwiernika, dysfunkcją odźwiernika odźwiernika, takimi jak wydłużenie czasu otwarcia odźwiernika, odźwiernik Zaburzenia pasma wysokociśnieniowego i tym podobne powodują spływ dużej ilości treści dwunastnicy z powrotem do żołądka.

W 1973 r. Fisher zastosował metodę perfuzji do pomiaru ciśnienia odźwiernika w strefie wysokiego ciśnienia (5,3 ± 0,5) mmHg. Domowy Zhang Jinkun i Luo Jinyan również potwierdzili istnienie odźwiernika w paśmie wysokiego ciśnienia za pomocą wewnątrzczaszkowego czujnika z metalu. Uważa się, że bariera żołądkowo-dwunastnicza Ciśnienie (GDBP = ciśnienie odźwiernikowe - ciśnienie dwunastnicze) ma działanie przeciwrefluksowe. Gdy GDBP jest obniżone, powoduje DGR. Ciśnienie bariery śluzówkowej żołądka u pacjentów DGR jest niższe niż w normalnej grupie kontrolnej.

Eksperymenty na zwierzętach wykazały, że podczas fazy międzystopniowej migrującego kompleksu motorycznego (MMC) faza II, nietypowym skurczom segmentowym towarzyszy DGR, a ludzka DCR występuje również w fazie MMCII. Tak

1 W fazie MMCII żółć i trzustka są wydzielane i skoncentrowane w dwunastnicy.

2 Ze względu na ruch i zmiany ciśnienia w fazie MMCII generowany jest pewien gradient ciśnienia w celu zwiększenia ciśnienia wewnętrznego dwunastnicy i spowodowania refluksu żołądkowo-jelitowego.

(3) powolne opróżnianie żołądka: niezależnie od tego, czy jest to idiopatyczne, czy wtórne opróżnianie żołądka (takie jak idiopatyczna gastropareza, cukrzycowa gastropareza), ze względu na ruchliwość żołądka i dysfunkcję odźwiernika, GDBP jest zmniejszona i skutkuje dużą liczbą Refluks dwunastnicy, po wystąpieniu DGR, może dodatkowo spowolnić opróżnianie żołądka, więc niektórzy uważają, że opróżnianie żołądka i DGR mogą być wzajemnie przyczynowe (DGR opróżniający żołądek).

(4) Choroby wątroby i dróg żółciowych: pacjenci z nadciśnieniem wrotnym marskości wątroby mają większą częstość występowania DGR, a mechanizm uważa się za spowodowany nadciśnieniem wrotnym spowodowanym zaburzeniami krążenia, w połączeniu z wtórną hipergastrynemią, hamowaniem cholecystokininy i promocją Regulacja zwieracza trzustki na zwieraczu odźwiernikowym i zwieraczu Oddi powoduje zmniejszenie napięcia dwóch ostatnich, a żółć i sok trzustkowy wracają z powrotem do żołądka.

Wiele zaburzeń dróg żółciowych (zapalenie pęcherzyka żółciowego, kamienie żółciowe, cholecystektomia itp.) Wiąże się ze znacznym DGR. Z powodu chorób dróg żółciowych pęcherzyk żółciowy jest przechowywany, a funkcja skoncentrowanej żółci jest zmniejszana i zanika, co powoduje stały przepływ żółci z przewodu żółciowego do palców. Jelita i cofają się przez odźwiernik do żołądka.

Zaburzenia autonomiczne, nadmierne palenie, picie, wahania nastroju, zmiany stylu życia itp. Mogą powodować zaburzenia wydzielania hormonu żołądkowo-jelitowego i powodować antrum żołądka, odwrotną perystaltykę dwunastnicy i spadek napięcia odźwiernika, prowadzący do żołądka, dwanaście Brak równowagi funkcji ruchliwości jelit zapewnia niezbędny gradient ciśnienia dla refluksu przez odźwiernik, co sprzyja występowaniu DGR.

2. Patogeneza refluksowego zapalenia żołądka (BRG):

Operacja żołądka, taka jak większość resekcji żołądka, zwykle występuje po miesiącach lub latach resztkowego zapalenia żołądka lub refluksowego zapalenia żołądka (BRG) z powodu refluksu żółciowego i wywołuje objawy, takie jak ból w górnej części brzucha lub żółć wymiotna.

Duża liczba eksperymentów na zwierzętach i obserwacji klinicznych wykazała, że ​​refluks treści żółci i dwunastnicy do żołądka może powodować zapalenie żołądka, a zasięg i nasilenie zapalenia żołądka jest liniowo związane ze stopniem refluksu żółci i jest związane ze składnikami refluksu. Kwas i lizolecytyna są głównymi składnikami, które uszkadzają błonę śluzową żołądka Sole żółciowe mogą rozpuszczać fosfolipidy i cholesterol z błony śluzowej żołądka, zakłócać metabolizm energetyczny komórek nabłonka żołądka i rozrywać błonę lizosomalną oraz śluz na powierzchni błony śluzowej żołądka. Działanie oczyszczające, uszkadzające barierę błony śluzowej żołądka i zwiększające odwrotną dyfuzję H, powodujące uwalnianie histaminy przez histaminę, prowadzące do zapalenia żołądka Duża ilość DGR nie tylko bezpośrednio uszkadza zapalenie błony śluzowej żołądka, ale także jest związana z występowaniem wrzodów żołądka, Rhodes J i in. 1972) Pacjenci z wrzodem żołądka stwierdzili, że DGR jest wyższy niż u normalnych ludzi. Mechanizmem może być to, że błona śluzowa żołądka jest najpierw uszkodzona przez nadmiar cytotoksycznych soli żółciowych i trypsyny, a następnie zmiany hiperplastyczne, metaplazja jelit i owrzodzenie. Ponadto DGR może jednocześnie odwrócić Napływ do przełyku odgrywa ważną rolę w mechanizmie refluksowego zapalenia przełyku i przełyku Barretta, znanego jako refluks żołądkowo-przełykowy dwunastnicy (DGER) Niektóre badania sprawozdań DGR resztkę raka żołądka i raka przełyku, a także jest istotne.

Refluks dwunastniczo-żołądkowy i zapobieganie refluksowi żółciowemu zapalenie żołądka

1. Jeśli DGR i BRG są spowodowane po operacji żołądka, bardzo ważne jest, aby wybrać procedurę.

2. DGR, który jest spowodowany dysfunkcją autonomiczną, nadmiernym paleniem, piciem i innymi zmianami stylu życia, powoduje zaburzenie wydzielania hormonów żołądkowo-jelitowych, co przyspiesza ćwiczenia fizyczne i zmienia styl życia.

Refluks dwunastniczo-żołądkowy i powikłania refluksowego zapalenia żołądka Powikłania, niedokrwistość, biegunka, bezsenność

Pacjenci często cierpią na niedokrwistość, utratę masy ciała, przewlekłą biegunkę i bezsenność oraz objawy psychiczne, takie jak kołatanie serca.

Refluks dwunastniczo-żołądkowy i objawy refluksu żółciowego zapalenie żołądka Typowe objawy Refluks żołądkowo-jelitowy zimna żółć kolor mleka lub zupa ryżowa przypominająca zupę piersiową ból w klatce piersiowej utrata apetytu utrata masy ciała wzdęcia w podbrzuszu ból po jedzeniu ból w klatce piersiowej

Pacjenci często skarżą się na utrzymujący się ból w górnej części brzucha, zaostrzony po posiłkach, leki zobojętniające sok żołądkowy są nieskuteczne, a co gorsza, u niektórych pacjentów może wystąpić ból w tylnej części klatki piersiowej, „nie trawiony”, często wymiotujący „gorzką wodą” wieczorem lub wczesnym ranem na czczo Lub żółć, czasami zmieszana z jedzeniem, nie łagodzi wymiotów, pacjenci często mają niedokrwistość, utratę masy ciała, przewlekłą biegunkę i bezsenność, marzenia, kołatanie serca i inne objawy nerwicy, często objawiające się bólem w górnej części brzucha.

Refluks dwunastniczo-żołądkowy i badanie refluksowego zapalenia żołądka

Inspekcja laboratoryjna

Wiele technik zostało wykorzystanych do wykrywania i oceny DGR oraz prób identyfikacji fizjologicznego DGR i patologicznego DGR W ostatnich latach, ze względu na ciągły rozwój i rozwój technologii inżynierii biomedycznej, klinicznie DGR można ocenić obiektywnie.

1. Monitorowanie pH w żołądku: ciągłe monitorowanie wartości pH w żołądku przez 24 godziny może być stosowane jako skuteczna metoda wykrywania DGR Test można przeprowadzić w przybliżonych warunkach fizjologicznych w celu uzyskania białej piwonii (w tym posiłków, po posiłkach), 24 godziny w nocy, w pozycji leżącej. Wszystkie dane, normalna wartość pH żołądka na czczo człowieka rzadko wynosi> 2, jedzenie i wzrost pH po posiłku, posiłek może zwiększyć pH żołądka do powyżej 4,0, około 30 ~ 40 minut z powrotem do linii podstawowej. W drugiej połowie nocy lub Wczesnym rankiem wartość pH wzrosła w krótkim czasie, a wartość pH wzrosła od wartości wyjściowej do 4-6. Niektórzy nazywają to zjawiskiem odwracania pH lub alkalizacją soku żołądkowego, co może być związane z refluksem dwunastniczo-żołądkowym, a niektórzy uważają, że jest to związane z aktywnością nerwu błędnego. Tłumienie jest związane z wydzielaniem niskiego kwasu lub związane z nim. Domestic Gong i wsp. Donieśli, że pH soku żołądkowego na czczo u zdrowych ludzi wynosi około 2,0, trzy wartości pH związane z jedzeniem rosną w ciągu dnia, a spontaniczne wartości pH od 0:40 do 4:33 rano. Wzrost ten może być związany z refluksem dwunastniczo-żołądkowym Badania wykazały, że normalni ludzie również mają DGR, ale czas trwania jest krótki, około 1 godziny, liczba wystąpień jest mniejsza, <3 razy / d, ze względu na zmiany indywidualnych wartości pH w żołądku. Duże i wiele wpływających czynników, takich jak kwas żołądkowy, bufor diety, Opróżnianie, połykanie śliny, spontaniczny refluks itp. Utrudnia ustalenie odpowiednich kryteriów diagnostycznych dla DGR Jak dotąd nie ma konkretnego, bardziej jednolitego wskaźnika diagnostycznego DGR, takiego jak refluks żołądkowo-przełykowy (GER) w domu i za granicą. Autorzy mieli 30 przypadków przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka i 10 ochotników do całodobowego monitorowania pH w żołądku. Wyniki przedstawiono w tabeli 1, co wskazuje, że DGR () ma znacznie podwyższone pH> 4 lub więcej.

2. Oznaczanie Na w soku żołądkowym: Stężenie Na w soku dwunastniczym jest wysokie i utrzymuje się na poziomie około 146 mmoli / l, co jest bardziej stabilne niż stężenie żółci w płynie jelitowym (żółć jest okresowo wydzielana z dróg żółciowych do jelita) i spływa z powrotem do żołądka. Na nie jest niszczony i inaktywowany przez kwas żołądkowy i ma cechy wygodnego wykrywania. Może być stosowany jako wskaźnik diagnostyczny DGR. Zbadano go do pomiaru poziomu Na i kwasu cholowego w jamie żołądkowej podczas monitorowania pH żołądka. Istnieje dobra zależność liniowa Wykrywanie stężenia Na jest prostą i łatwą metodą oceny DGR W naszym szpitalu mierzyliśmy sok żołądkowy Na na czczo w grupie zapalenia błony śluzowej żołądka DGR () (28 przypadków) i DGR (-) zapalenia błony śluzowej żołądka (24 przypadki). Stężenie DGR () wynosiło (62,87 ± 8,31) mmol / L, a stężenie DGR (-) wynosiło (32,18 ± 4,67) mmol / L. Zawartość Na w obu grupach była znacząco różna (P <0,01).

3. Oznaczanie kwasu żółciowego na czczo kwas żółciowy: kwas cholowy jest powszechnie znajdowany w żołądku z DGR i nie jest niszczony przez kwas żołądkowy. Może być stosowany jako „marker” dla soku dwunastniczego. Pomiar jego stężenia w soku żołądkowym jest ważny dla zrozumienia stopnia refluksu. Istotne, ale stymulacja procesu intubacji jest łatwa do wywołania sztucznego refluksu. Nawet jeśli zostanie przyjęty sok żołądkowy na czczo, wpłynie to na jego zawartość kwasu żółciowego i mogą wystąpić fałszywie dodatnie wyniki. Z drugiej strony żółć w soku dwunastniczym zależy od opróżnienia pęcherzyka żółciowego. Jeśli żółć nie zostanie wydalona do dwunastnicy, spowoduje to fałszywie ujemne wyniki. Skan 99mTc-EHIDA pokazuje, że średni odstęp skurczu pęcherzyka żółciowego wynosi 70 minut, dlatego sok żołądkowy jest stale zbierany, a określenie zawartości kwasu żółciowego może poprawić dodatnią częstość diagnozy DGR. Autorzy stosowali ciągłe zasysanie żołądka przez 90 minut, przy całkowitym kwasie żółciowym ≥100 μmol / h lub stężeniu kwasu żółciowego ≥1000 μmol / L jako standard do diagnozy DGR W porównaniu z radionuklidem, ten pierwszy wynosił 80%, a drugi 70%. .

4. Oznaczanie śladowej bilirubiny: całodobowe monitorowanie refluksu żółciowego Głównymi składnikami DGR są alkaliczne płyny jelitowe, żółć i pankreatyna itp., Wykorzystujące bilirubinę do oceny, czy występuje Występowanie DGR, fizjologiczne zahamowanie patologii, późne zastosowanie technologii światłowodowej opracowanej techniką światłowodową do całodobowego monitorowania refluksu żółciowego (Bilitec, 2000), szczyt charakterystycznego spektrum absorpcji bilirubiny Przy 450 nm zastosowanie tej technologii może nie tylko jakościowy DGR, ale także ilościowo określić ilość refluksu żółciowego. Poprzez analizę wielu parametrów ważne jest oszacowanie refluksu żółciowego, a także monitorowanie refluksu żółciowego żołądka i przełyku. Powszechnie stosowany w przełyku Barretta, zapaleniu przełyku z nieskutecznym kwaśnym lekiem refluksowym, ocenie resztkowego zapalenia błony śluzowej żołądka po gastrektomii itp., Należy pościć przez ponad 6 godzin, intubację z jamy nosowej, czujnik umieszcza się 5 cm poniżej zwieracza przełyku w standardowym posiłku (Ograniczona zawartość alkoholu, napojów i kwaśnych produktów spożywczych, pigmentów itp.) Stały cewnik, rejestrator do noszenia do całodobowego monitorowania mobilnego, wyniki przetwarzane przez oprogramowanie komputerowe, w tym anty żółciowy 24h Całkowita liczba przepływów, liczba refluksów w ciągu 5 minut, najdłuższy czas refluksu i procent całkowitego czasu refluksu itp. Technika wykrywa refluks żółciowy, więc wpływa na nią faza MMC, a także w niektórych chorobach wątroby, takich jak wrodzony układ W przypadku żółtaczki (choroba Gilberta i zespół Dubina Johnsona) nie ma zastosowania. Ponadto w środowisku kwaśnym, ponieważ bilirubina jest przekształcana w dimer, pik absorpcji światła zmienia się z 453 nm na 400 nm, a wykryta wartość spadnie.

Badanie obrazowe

1. Gastroskop i badanie histologiczne: refluks żółciowy można bezpośrednio zaobserwować pod gastroskopem, błona śluzowa żołądka jest zabarwiona na żółto, przekrwienie błony śluzowej żołądka i obrzęk są ziarniste, zmiany naczyniowe są oczywiste, tkanka jest krucha lub erozyjna, martwica i krwotok , badanie histologiczne: oprócz oczywistego naciekania komórek zapalnych nadal występują małe fragmenty erozji, martwicy, metaplazji jelit, dysplazji i innych zmian, endoskopia może zrozumieć stopień refluksu, nasilenie zapalenia żołądka, ale w obrębie Lustra nie można określić ilościowo, a sama endoskopia może powodować refluks, więc występuje wysoki odsetek fałszywie dodatnich wyników.

2. Badanie radiologiczne: Wczesne rozpoznanie DGR odbywa się metodą intubacji, cewnik wprowadza się do dwunastnicy, a roztwór siarczanu baru wstrzykuje się w celu zaobserwowania anty-dopływu środka wykrztuśnego do żołądka pod fluoroskopią i dyskomfortu pacjenta spowodowanego intubacją. A wpływ na fizjologiczną funkcję odźwiernika i subiektywny kolor w sądzie często, więc współczynnik fałszywie dodatnich jest wyższy, a ta metoda jest zasadniczo zniesiona dzisiaj.

3. Pomiar ciśnienia żołądkowo-jelitowego: Ciśnienie w odbycie żołądka, odźwierniku i ampułce dwunastnicy mierzono za pomocą czujnika ciśnienia lub cewnika perfuzyjnego.Większość pacjentów z DGR miała przedsionek żołądka, obniżone ciśnienie odźwiernika i zwiększone ciśnienie w ampule dwunastnicy.

4. Test podrażnienia perfuzji wewnątrzżołądkowej: Gdy roztwór alkaliczny (0,1 N NaOH 20 ml / czas) w żołądku, ból w górnej części brzucha, z nudnościami lub bez, jest klasyfikowany jako dodatni pod względem perfuzji, test ten jest czuły, prosty i łatwy I specyficzne.

5. Badanie nuklidowe: przy użyciu radionuklidowego schematu scyntylacyjnego wydalanego przez żółć przez wątrobę, nieinwazyjny pomiar refluksu, bez stymulacji mechanicznej i w podobnych warunkach fizjologicznych, może dokładnie określić obecność lub brak refluksu i przepływu wstecznego, obecnie Naukowcy krajowi i zagraniczni zgadzają się, że technologia skanowania radionuklidów 99mTcEHIDA jest „złotym indeksem” oznaczania DGR, który jest lepszy od gastroskopii i oznaczania kwasu żółciowego na czczo. Czułość tej metody jest wysoka. Gdy stosunek całkowitej radioaktywności do iniekcji dożylnej wynosi> 1% Jest wówczas pozytywny i ma dobrą powtarzalność (75%), co stało się cennym narzędziem badawczym i klinicznym narzędziem diagnostycznym.

Jednak badanie radionuklidowe ma również pewne wady, ponieważ położenie anatomiczne żołądka jest trudne do dokładnego zlokalizowania, dokładność tej techniki jest zmniejszona, co wpływa na wynik ilościowy DGR. Stężenie nuklidu w żołądku często jest trudne do przedstawienia prawdziwego konturu żołądka, zwłaszcza żołądka. Zatok jest trudniejszy do opisania, a pokrycie wątroby i przetoki dwunastniczo-jelitowej również wpłynie na jej dokładność, chociaż może być ograniczona, aktywność tych obszarów często nie jest stała, a aktywność ciała wzrasta, gdy pacjent znajduje się w pozycji leżącej lub stojącej. Trudność w ocenie strefy koncentracji, powyższe czynniki mogą powodować błąd diagnostyczny.

6. Badanie ultrasonograficzne King: PM i wsp. (1984) po raz pierwszy użyli ultradźwięków w czasie rzeczywistym do wykrycia DGR, a następnie Hausken T i wsp. (1991) użyli kolorowego ultrasonografu Dopplera do obserwacji przepływu i refluksu treści żołądkowej. Ta metoda reprezentuje technikę oceny DGR. Skokowy, nieinwazyjny, powtarzalny i energetyczny DGR, poszczególne kroki są następujące: szybko 1 noc, aby usiąść, 1 płynny posiłek testowy (400 ml bulionu lub mleka) w 2 minuty, włóż sondę do odźwiernika Na poziomie płaszczyzny obserwuj antrum żołądka, odźwiernik i bliższy koniec dwunastnicy. Zgodnie z sygnałem koloru (przepływ cieczy jest niebieski do dystalnego końca, a refluks jest czerwony), ocenia się refluks. Nasilenie DGR można określić na podstawie jego częstotliwości i intensywności. Ocena, wadą techniczną jest to, że obecny DGR można zmierzyć tylko za pomocą testu płynnego, a jednocześnie z powodu takich czynników, jak wzdęcia lub grubość warstwy tłuszczu w jamie brzusznej, często powoduje to pewne trudności techniczne.

Diagnoza i identyfikacja refluksu dwunastniczo-żołądkowego i refluksowego zapalenia żołądka

Diagnoza

Jeśli istnieje jasna historia operacji żołądka, zespolenia żółciowego, typowych objawów i gastroskopii oraz badania histopatologicznego, nie jest trudno zdiagnozować DGR i BRG; jeśli nie ma historii operacji, objawy kliniczne DGR i BRG nie są specyficzne. Diagnoza jest trudna i można ją ocenić i zdiagnozować za pomocą ultrasonografii, techniki radionuklidowej, całodobowego monitorowania pH żołądka lub 24-godzinnego monitorowania bilirubiny w żołądku.

Diagnostyka różnicowa

1. Limfocytowe zapalenie żołądka:

Jest to nowo potwierdzone zapalenie błony śluzowej żołądka charakteryzujące się gęstym naciekaniem limfocytów T na nabłonek powierzchniowy i nabłonek wżerkowy błony śluzowej żołądka oraz najczęstszą błonę śluzową żołądka. Limfocytowe zapalenie błony śluzowej żołądka może być powikłane przez ospopodobne zapalenie żołądka, zakażenie HP , celiakia, fałdy błony śluzowej żołądka, gigantyczna limfadenopatia, limfocytowe zapalenie jelita grubego, kolagenowe zapalenie jelita grubego i inne choroby, wśród których najczęściej występuje zapalenie błony śluzowej żołądka, przyczyną tej choroby jest niejasna, może to być błona śluzowa żołądka Odpowiedź immunologiczna, choroba może być również niezależna od choroby.

2. Eozynofilowe zapalenie żołądka:

Jest to przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka charakteryzujące się znacznym naciekaniem eozynofili w dowolnej warstwie lub warstwach ściany żołądka, która występuje u pacjentów z alergiczną lub obwodową eozynofilią lub może być eozynofilowym zapaleniem żołądka i jelit. Częściowo zmiana najprawdopodobniej zaatakuje błonę śluzową antralną. U dzieci zaangażowanie antrumu wynosi prawie 100%. Nacieki błony śluzowej mogą powodować erozję. Kiedy biopsja błony śluzowej, eozynofile mogą zostać zaatakowane w warstwie komórek nabłonka i nekroza komórek nabłonka. Regeneracja, aktywowana degranulacja eozynofili, sugerująca, że ​​uszkodzenie tkanek jest spowodowane uwalnianiem toksycznych substancji z eozynofilów. Eozynofilowe zapalenie żołądka może również zaatakować antrum antrum, powodując miejscową sztywność, zwężenie i opróżnienie antrum.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.