Utrata magnezu przez nerki

Wprowadzenie do nerkowej utraty magnezu Utrata magnezu przez nerki jest rzadką chorobą dysfunkcji cewek nerkowych. Istnieje wiele chorób powodujących utratę magnezu przez nerki, którą można podzielić na pierwotną i wtórną, głównie wtórną. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,0035% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: niedociśnienie, arytmia

Przyczyna nerkowej utraty magnezu

(1) Przyczyny choroby

1. Pierwotna nerkowa utrata magnezu: dysfunkcja cewek nerkowych spowodowana autosomalnym dziedziczeniem recesywnym, typ 1 jest prostą dysfunkcją nerkową reabsorpcji magnezu z moczem typu aminokwasowego, a innym typem jest nerkowa reabsorpcja cewkowa magnezu Dysfunkcja jest związana z nieprawidłowym transportem potasu, znanym również jako zaburzenie transportu potasu.

2. Wtórna utrata magnezu przez nerki: spowodowane przez chorobę samej nerki, częstymi przyczynami są kwasica cewkowa nerek, zespół Barttera, niewydolność nerek, przeszczep nerki i choroby pozanerkowe, takie jak pierwotny aldosteronizm, Hiperkalcemia, nadczynność tarczycy, przewlekły alkoholizm i niektóre leki, takie jak kalcytonina, hormon wzrostu, leki moczopędne, glikozydy nasercowe, antybiotyki aminoglikozydowe itp., Mogą zwiększać magnez w moczu.

(dwa) patogeneza

Choroba jest wywoływana z różnych przyczyn, więc patogeneza nie została jeszcze wyjaśniona. Ogólnie uważa się, że genetycznie związana utrata nerkowa magnezu jest zaburzeniem czynności kanalików nerkowych spowodowanym przez wiele wad genów, a nerkowa utrata magnezu spowodowana przyczynami wtórnymi. Patogeneza może się różnić w zależności od choroby podstawowej, takiej jak nerkowa utrata magnezu spowodowana hiperaldosteronizmem, która może być spowodowana przez aldosteron przez hamowanie wchłaniania zwrotnego lub zwiększania objętości, co powoduje wzrost sodu i magnezu w moczu, sodu, magnezu. Ilość dystalnych kanalików jest zwiększona, aw dystalnych kanalikach, ponieważ aldosteron może promować reabsorpcję sodu, nie ma to wpływu na reabsorpcję magnezu, więc ilość uranu jest zwiększona.

Zapobieganie niedoborowi magnezu przez nerki

Z powodu czynników dziedzicznych nie ma skutecznych środków, aby temu zapobiec; wtórna utrata magnezu przez nerki polega głównie na aktywnym leczeniu pierwotnej choroby i regularnym wykrywaniu magnezu we krwi i stwierdzono, że stan ten jest szybko leczony objawowo, aby zapobiec poważnym powikłaniom.

Powikłania niedoboru magnezu w nerkach Komplikacje, niedociśnienie, arytmia

Może być powikłany wieloma objawami ogólnoustrojowymi, takimi jak świadomość, zaburzenia kierunkowe, omamy, stymulacja nerwowo-mięśniowa, drętwienie kończyn, drżenie, niedociśnienie, arytmia i zatrzymanie akcji serca.

Objawy utraty magnezu przez nerki częste objawy niestabilność chodu hipokalcemia drżenie zawroty głowy wymioty omamy drżenie niedociśnienie udar mózgu cukrzyca

Głównymi objawami klinicznymi tej choroby są hipomagnezemia, zwiększone wydalanie magnezu z moczem, może być związane z aminokwasomią, cukrzycą, utratą nerkową potasu i utratą wapnia, objawami nerwowo-mięśniowymi z powodu hipomagnezemii, pacjentów można wyrazić jako migotanie mięśni, Drżenie, skurcz dłoni i stóp, nadgarstek i kajdanki, drgawki, pozytywny wynik testu trzaskania nerwu twarzowego i kompresji ramienia wiązki, niestabilność chodu, zaburzenia psychiczne, ale także nudności, wymioty, utrata apetytu, osłabienie, zawroty głowy itp., Zmniejszenie fosforu we krwi, EKG pokazuje, że fala T jest niska lub odwrócona, a wtórna osoba często ma sprawność pierwotnej choroby. Ponieważ magnez jest drugim ważnym kationem w komórce, wiąże się z aktywacją układu enzymatycznego, który odgrywa kluczową rolę w metabolizmie i fosforylacji organizmu. Brak ogólnoustrojowej dysfunkcji, magnez we krwi znacznie zredukowany do poniżej 10 mg / l, mogą pojawić się objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego, takie jak świadomość, zaburzenia kierunkowe, omamy, stymulacja nerwowo-mięśniowa, drętwienie kończyn, drżenie itp., Objawy żołądkowo-jelitowe Utrata apetytu, biegunka, bóle brzucha; ludzki układ sercowo-naczyniowy może mieć arytmię komorową, niedociśnienie, a nawet zatrzymanie akcji serca.

Badanie utraty magnezu przez nerki

1. Badanie moczu: magnez w moczu znacznie wzrósł> 4mmol / L (mniej niż 12 mg / 24h w moczu z powodu niedoboru magnezu) z hipokaliemią, może mieć zwiększone stężenie potasu w moczu oraz aminokwas w moczu i cukrzyca.

2. Badanie krwi: zmniejszenie stężenia magnezu we krwi, zmniejszenie stężenia wapnia we krwi (wydzielanie i zaburzenie czynności PTH), zmniejszenie stężenia potasu we krwi, zaburzenia czynności kanalików nerkowych, łagodna zasadowica metaboliczna, zwiększenie aktywności reniny w osoczu, ale zawartość aldosteronu była prawidłowa, Szybkość filtracji kłębuszkowej jest normalna.

3. Obrazowanie konwencjonalne i USG, badanie elektrokardiograficzne.

4. Biopsja nerek może pomóc w zdiagnozowaniu pierwotnej choroby.

Diagnostyczna diagnostyka różnicowa nerkowego magnezu

Diagnoza

Dzięki zrozumieniu historii medycznej pierwotna często ma historię rodzinną, a wtórna często ma wrodzone objawy chorobowe Zgodnie z typowymi objawami klinicznymi, to znaczy zwiększonym magnezem w moczu, któremu towarzyszy aminokwasuria lub cukrzyca, hipomagnezemia lub hipokaliemia W przypadku testów laboratoryjnych, takich jak wapniaemia, można rozważyć rozpoznanie tej choroby.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa powinna wykluczać zaburzenia wchłaniania jelitowego, nadczynność przytarczyc, pierwotny aldosteronizm, nadczynność tarczycy, zespół Barttera i hipomagnezemię wywołane stosowaniem antybiotyków aminoglikozydowych lub cisplatyny, Hipokaliemia i tym podobne.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.