Utrata odruchu przedsionkowego

Wprowadzenie Oprócz wywoływania pewnego poczucia pozycji i ruchu, impulsy aferentne narządów przedsionkowych mogą również powodować zmiany w różnych odruchach regulujących postawę, oczopląsie i autonomicznych funkcjach nerwowych. Nadmierna stymulacja lub przedłużona stymulacja narządów przedsionkowych może powodować objawy, takie jak nudności, wymioty, zawroty głowy i bladość skóry, zwane przedsionkową reakcją autonomiczną. W przypadku osób nadwrażliwych na funkcje narządu przedsionkowego ogólna stymulacja przedsionkowa może również powodować przedsionkową reakcję autonomiczną, która jest podatna na chorobę lokomocyjną i chorobę morską. Najbardziej wyjątkową reakcją przedsionkową jest specjalny ruch oka spowodowany obrotem ciała, zwany oczopląsem. Drżenie gałki ocznej spowodowane jest głównie stymulacją kanału półkolistego, a kliniczne zapalenie ucha można ustalić, czy czynność przedsionkowa jest prawidłowa. Ruchy gałek ocznych w celu oceny odruchów przedsionkowych obejmują: elektrok oczopląs, samoistne badanie oczopląsu, badanie wywołanego oczopląsu, badanie czynnościowe układu wzrokowego i badanie funkcji kanału półkolistego. Odruch przedsionkowy znika, gdy mózg jest martwy.

Przyczyna

Śmierć mózgu. Taki stan odnosi się do kryterium deklarowania śmierci za pomocą pnia mózgu lub pnia mózgu w celu trwałej utraty funkcji ośrodkowego układu nerwowego jako ramy odniesienia. Funkcja pnia mózgu jest normalna. Koma jest spowodowana tylko poważnym uszkodzeniem lub nagłym zahamowaniem kory mózgowej. Pacjent może mieć spontaniczny oddech, bicie serca i reakcję pnia mózgu, podczas gdy śmierć mózgu nie ma spontanicznego oddechu oraz jest trwała i nieodwracalna.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Test chodzenia przy zamkniętym oku

Odruch przedsionkowy - odruch przedsionkowy (badanie temperatury):

Obserwować 1-3 minuty po wstrzyknięciu wody do zewnętrznego kanału słuchowego Jeśli nie ma oczopląsu, odruch przedsionkowy znika. Nawet jeśli nie ma wyraźnego oczopląsu, nie można ocenić, że odruch przedsionkowy znika z lekkim ruchem oka. Ta metoda eksperymentalna różni się od eksperymentu temperaturowego stosowanego w oddziale ENT, który jest naprzemiennie stymulowany zimną wodą o temperaturze 20 ° C lub ciepłą i zimną wodą o temperaturze ciała ± 7 ° C.

Diagnostyka różnicowa

„Zanurzenie oka” oznacza powolny ruch w dół, który występuje u pacjenta o normalnym odruchowym poziomym spojrzeniu, a następnie szybszy ruch obu oczu w górę. Osiadanie gałki ocznej jest szczególnie powszechne u pacjentów z rozproszonym niedotlenieniem, które uszkadzają korę mózgową i mogą być uporczywe w górę lub w dół. Gdy wzgórze i śródmózgowie są uszkodzone, oczy mogą skierować się w dół i do wewnątrz.

Badanie „oka lalki” lub ruchu oka głowy polega na tym, aby najpierw obrócić głowę z boku na drugą stronę lub obrócić głowę pionowo i wywołać odblaskowy ruch oka w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu głowy. Te odpowiedzi to odruchy pnia mózgu, które pochodzą z labiryntu, jądra przedsionkowego i proprioceptorów szyi. Wzrok kontrolowany przez półkulę mózgową u obudzonych ludzi zwykle tłumi te odruchy. Kanał neuronalny odruchowego ruchu poziomego wymaga integralności regionu paranuklearnego i jest wykonywany przez przyśrodkowy pakiet podłużny (MLF) we współpracy z przeciwległym nerwem ocznym.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.