Moczopędny
Wprowadzenie
Wprowadzenie Diuretyk, sprzyja wydalaniu moczu. Diuretyki są ważnymi składnikami strategii leczenia pacjentów z niewydolnością serca z zatrzymaniem płynów (niewydolnością serca). Porównanie samego furosemidu lub samego kaptoprilu wykazało, że zatrzymanie płynów często występowało u pacjentów z niewydolnością serca leczonych kaptoprylem, ale nie leczonych lekami moczopędnymi. A retencja płynów jest w pełni kontrolowana, z jednym lekiem moczopędnym do leczenia pacjentów z niewydolnością serca, które nie mogą być stabilne klinicznie przez długi czas, a połączenie leków moczopędnych i inhibitora enzymu konwertującego angiotensynę (ACEI) zmniejsza ryzyko klinicznej dekompensacji. Dlatego diuretyki są niezbędnymi lekami w leczeniu niewydolności serca.
Patogen
Przyczyna
Oddawanie moczu nie jest płynne.
Zbadać
Sprawdź
Zdać test moczu i badanie krwi.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diuretyczna monoterapia i terapia skojarzona
1. Monoterapia: Zgodnie z ogólnie zalecaną dawką leki przeciwnadciśnieniowe różnych rodzajów leków przeciwnadciśnieniowych są na ogół podobne. Zwykle średnie skurczowe ciśnienie krwi wynosi 160/95 mm Hg w porównaniu z placebo, i zwykle monoterapia zmniejsza skurczowe ciśnienie krwi o 7-13 mmHg, a rozkurczowe ciśnienie krwi o 4-8 mmHg.
2. Terapia skojarzona: dostępnych jest 6 rodzajów leków przeciwnadciśnieniowych, a każda kombinacja 2 lub więcej leków może obniżyć ciśnienie krwi bardziej niż jakikolwiek pojedynczy lek. Badanie HOT wykazało, że połączenie było bardzo skuteczne. Kombinacja leków zwiększających działanie przeciwnadciśnieniowe jest około 2 razy większa niż w monoterapii, co oznacza, że pacjenci z ciśnieniem krwi 160/95 mmHg mogą obniżyć ciśnienie krwi o 8-15%, jeśli zastosowana jest kombinacja, to znaczy skurczowe ciśnienie krwi spada o 12-22 mmHg, a ciśnienie rozkurczowe spada o 8-12 mmHg.
3. W połączeniu z diuretykami, skutecznymi lekami, diuretykami + beta-adrenolitykami, diuretykami + ACEI lub ATIIRA, poprzez testy moczu i badania krwi.
Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.