Stojąca różnica tętna

Wprowadzenie Różnica w tętnie stojącym odnosi się do różnicy tętna na minutę w pozycji pionowej. Po zarejestrowaniu elektrokardiogramu ołowiowego w pozycji II szybko wzrósł w ciągu 5 sekund i kontynuował rejestrację elektrokardiogramu. Zmierzono odstęp R-R między pozycją stojącą a pozycją leżącą i obliczono różnicę częstości akcji serca na minutę między pozycją stojącą a pozycją leżącą (różnica pionowa). Zwykle większy niż 15 uderzeń / min, jeśli mniej niż 15 uderzeń / minutę jest nienormalny. Pacjenci z cukrzycą w wieku poniżej 60 lat, różnica pionowa wynosi mniej niż 15 uderzeń / min, w połączeniu z rozważaniami klinicznymi można uznać za neurologiczne uszkodzenie układu sercowo-naczyniowego. Cukrzyca jest powszechną chorobą spowodowaną interakcją czynników genetycznych i środowiskowych. Klinicznie hiperglikemia jest głównym wskaźnikiem. Typowe objawy to polidypsja, wielomocz, polifagia i utrata masy ciała.

Przyczyna

Etiologia i patogeneza cukrzycy jest bardzo skomplikowana i nie została jeszcze w pełni wyjaśniona. Przyczyny różnych rodzajów cukrzycy są różne, a nawet ten sam typ cukrzycy ma różne przyczyny.

Obecnie uważany za związany głównie z następującymi czynnikami:

1. Rasa i czynniki genetyczne

Częstość występowania cukrzycy typu 2 jest różna w poszczególnych krajach, od 6 do 8% w Stanach Zjednoczonych do 3,21% w Chinach oraz 30% i 50% w krajach wysp Pacyfiku w Nauru i Native American Pima.

2. Zmiany stylu życia

Ze względu na szybki rozwój gospodarki narodowej w krajach rozwijających się (takich jak Chiny), standard życia ludzi nadal się poprawia, często z nadmiarem składników odżywczych, podczas gdy aktywność fizyczna jest znacznie zmniejszona, co powoduje, że pierwotna potencjalna funkcja komórek B wysp jest nadmiernie obciążona, powodując w ten sposób cukrzycę.

3. Czynniki otyłości

Otyłość jest obecnie uważana za ważny czynnik ryzyka cukrzycy. Około 60% do 80% dorosłych pacjentów z cukrzycą jest otyłych przed wystąpieniem, a występowanie cukrzycy jest związane ze stopniem i rodzajem otyłości. Otyłość typu centralnego (lub brzusznego) jest szczególnie ściśle związana z występowaniem cukrzycy. Według niektórych danych wraz ze wzrostem wieku aktywność fizyczna stopniowo maleje, a stosunek mięśni do tłuszczu zmienia się. W wieku od 25 do 75 lat mięśnie stopniowo zmniejszały się z 47% do 36%, a tłuszcz wzrósł z 20% do 36%, co jest jednym z głównych powodów znacznego wzrostu cukrzycy u osób starszych, zwłaszcza otyłych i tłustych. .

4, czynniki duchowe

Stres, pobudzenie i różne stany stresowe mogą powodować ogromne wydzielanie hormonów, które podnoszą poziom cukru we krwi (takich jak hormon wzrostu, noradrenalina, glukagon i hormon kory nadnerczy). Częstość występowania cukrzycy wśród mieszkańców miast, którzy odczuwają większy stres psychiczny, jest wyższa niż wśród mieszkańców wsi, a częstość aktywności umysłowej jest większa niż aktywności fizycznej.

5. Czynniki środowiskowe

(1), infekcja wirusowa

W 1864 r. Norwescy lekarze zgłosili przypadek cukrzycy po zakażeniu wirusem świnki, co sugeruje, że istnieje związek między zakażeniem wirusowym a cukrzycą. W ciągu ostatnich 100 lat doniesienia o cukrzycy typu 1 po infekcji wirusowej były powszechne. Do pokrewnych wirusów należą wirus świnki, wirus różyczki, wirus cytomegalii i wirus Coxsackie B.

(2), spożycie substancji chemicznych

Alloksan, streptozotocyna i szczepionka przeciwko gryzoniom mają toksyczny wpływ na komórki B wysp trzustkowych, co może powodować upośledzoną tolerancję glukozy lub cukrzycę po zażyciu przez ludzi i zwierzęta.

6, autoimmunologiczny

Cukrzyca typu 1: W surowicy pacjenta obecne są przeciwciała wysp trzustkowych (ICA), autoprzeciwciała insulinowe (IAA), przeciwciała przeciw dekarboksylazie glutaminianowej (GADA) i inne autoprzeciwciała.

Cukrzycy typu 1 i jej krewnym często towarzyszą inne choroby autoimmunologiczne, takie jak nadczynność tarczycy, zapalenie tarczycy Hashimoto, pierwotna niewydolność nadnerczy, niedokrwistość złośliwa, miastenia i reumatoidalne zapalenie stawów.

Duża liczba limfocytów infiltruje wysepki w patologicznych odcinkach trzustki cukrzycowej, co jest bezpośrednim dowodem odporności komórkowej w cukrzycy typu 1.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Sprawdź mapę dźwiękową serca EKG

WHO opublikowała nowy standard diagnozy cukrzycy, który został zatwierdzony przez Chińskie Stowarzyszenie Medyczne Diabetes Association i oficjalnie wdrożony w Chinach:

Osoby z objawami cukrzycy (wielomocz, polidypsja, polidypsja, utrata masy ciała), które spełniają jedną z poniższych trzech, to cukrzyca:

1. Losowe (o każdej porze dnia) stężenie glukozy we krwi ≥ 11,1 mmola / l.

2. Stężenie glukozy w osoczu na czczo ≥7,0 mmoli / l.

3. Doustny test tolerancji glukozy (OGTT) dwugodzinny poziom glukozy w osoczu ≥ 11,1 mmol / l.

Instrukcje diagnostyczne:

1. Bezobjawowa diagnoza cukrzycy powinna obejmować dwa pomiary poziomu glukozy we krwi, aby osiągnąć powyższe kryteria.

2. W przypadku ostrej infekcji, urazu, zabiegu chirurgicznego lub innego stresu, mimo że mierzy się znaczną hiperglikemię, nie rozpoznaje się go natychmiast jako cukrzycy i należy go ponownie przetestować po ustąpieniu stanu stresowego.

3. Test OGTT należy wykonać w idealnej sytuacji: jeśli z jakiegoś powodu OGTT nie jest odpowiedni lub jeśli dziecko ma ciężkie objawy cukrzycy, wysoki poziom cukru we krwi, dodatni poziom glukozy w moczu lub dodatni keton moczowy, badanie OGTT może nie zostać przeprowadzone.

Jaki rodzaj cukrzycy jest diagnozowany?

Cukrzyca typu 1.1: Niszczenie komórek beta wysp prowadzi do absolutnego niedoboru insuliny i silnych predyspozycji genetycznych. Zwykle przed ukończeniem 18 roku życia większość z nich to utrata masy ciała, częstość występowania jest pilniejsza, objawy cukrzycy są oczywiste i konieczne jest leczenie insuliną w celu opanowania choroby. Pacjenci często cierpią na ketozę, ciałko ketonowe w moczu jest dodatnie, poziom insuliny we krwi, poziom peptydu C są niskie, a nawet nie można ich zmierzyć, przeciwciało β komórek komórki wysepki często pozostaje dodatnie.

Dorosła utajona cukrzyca autoimmunologiczna jest podtypem cukrzycy typu 1. Charakteryzuje się początkiem dorosłego, powolnym postępem choroby, wczesnym brakiem insuliny, większą otyłością w chwili jej wystąpienia, niższym poziomem insuliny i peptydu C we krwi oraz wysepką in vivo. Przeciwciała przeciwko komórkom beta są często dodatnie i mają gen podatności na cukrzycę typu 1.

Cukrzyca typu 2.2: Insulinooporność wiąże się głównie z niewystarczającym wydzielaniem insuliny lub niewystarczającym wydzielaniem insuliny z opornością na insulinę lub bez niej. Stanowi ponad 90% wszystkich chorych na cukrzycę, a jego etiologię uważa się za spowodowaną wieloma czynnikami genetycznymi i środowiskowymi (głównie brak aktywności fizycznej i nadmiar energii), pochodzeniem etnicznym, wywiadem rodzinnym, niezdrowym stylem życia i otyłością (szczególnie typem brzucha). Otyłość), dyslipidemia, starcza i upośledzona tolerancja glukozy są czynnikami ryzyka W tych grupach należy wzmocnić monitorowanie stężenia glukozy we krwi i, w razie potrzeby, podjąć wczesną interwencję.

3. Inne szczególne rodzaje cukrzycy: w tym seria względnie wyraźnej lub wtórnej cukrzycy spowodowanej wadami genetycznymi, innymi chorobami hormonalnymi, lekami i chemikaliami, infekcjami itp.

4. Cukrzyca ciążowa: cukrzyca występująca podczas ciąży lub po raz pierwszy wykryta. Czas przesiewania jest zwykle wybierany między 24 a 28 tygodniem ciąży. U pacjentów z cukrzycą ciążową test tolerancji glukozy należy powtórzyć 6 tygodni po urodzeniu lub dłużej Większość pacjentów może powrócić do normalnego poziomu cukru we krwi, ale szanse na wystąpienie cukrzycy po pewnym czasie mogą znacznie wzrosnąć.

Diagnozowanie obecności lub braku powikłań Do poważnych powikłań cukrzycy należą: cukrzycowa kwasica ketonowa, cukrzycowa śpiączka hiperosmolarna, kwasica mleczanowa, śpiączka hipoglikemiczna. Przewlekłe powikłania cukrzycy obejmują choroby makronaczyniowe (takie jak choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie itp.), Nefropatia cukrzycowa, retinopatia cukrzycowa, neuropatia cukrzycowa, stopa cukrzycowa i tym podobne.

Diagnostyka różnicowa

Po pierwsze, prędkość tętna: Według statystyk, tętno dorosłego na minutę przekracza 100 razy, zwane przekroczeniem prędkości tętna. Tętno dzieli się na dwa typy: fizjologiczny i patologiczny.

(1) Tachykardia częstości akcji serca Tachykardia częstości akcji serca jest bardzo częsta, wiele czynników wpływa na częstość akcji serca, takich jak zmiany pozycji ciała, aktywność fizyczna, trawienie pokarmu, lęk emocjonalny, ciąża, podniecenie, strach, pobudzenie, picie, palenie, picie Herbata itp. Może zwiększyć tętno. Ponadto wiek jest również czynnikiem wpływającym na przekroczenie prędkości tętna, a tętno dzieci jest zwykle szybsze.

(2) Patologiczny tachykardia częstości akcji serca można podzielić na częstoskurcz częstości akcji serca w zatokach i napadowy częstoskurcz nadkomorowy:

1. Częstoskurcz częstości akcji serca zatok: Charakteryzuje się szybkim rytmem serca i spowolnieniem. Generalnie częstość akcji serca na minutę nie przekroczy 140 razy. Większość pacjentów nie ma organicznej choroby serca. Pacjenci z częstoskurczem częstości akcji serca na ogół nie odczuwają dyskomfortu, czasem kołatają serca. Duszność i inne objawy.

2. Napadowa częstość nadkomorowa: częstość akcji serca może osiągnąć od 160 do 200 uderzeń na minutę, charakteryzując się nagłym początkiem i nagłym zatrzymaniem. Może wystąpić u pacjentów ze zmianami organicznymi w sercu lub u pacjentów bez organicznych chorób serca. Nagle pacjent nagle poczuł kołatanie serca i przyspieszenie akcji serca, które trwało kilka minut, godzin lub dni i nagle powróciło do normalnego rytmu pracy serca. W momencie ataku pacjent odczuwał kołatanie serca, ucisk w klatce piersiowej, dyskomfort w okolicy przedniej i obrzęk głowy i szyi oraz skakanie. Ludzie bez chorób serca na ogół nie mają większego wpływu, ale czas ataku jest długi. Gdy częstość akcji serca przekracza 200 uderzeń na minutę, pacjent ma czarne oczy, zawroty głowy, zmęczenie, nudności i wymioty, a nawet nagłe omdlenia i wstrząsy z powodu spadku ciśnienia krwi. Tachykardia częstości akcji serca u pacjentów z chorobą wieńcową serca może wywoływać dusznicę bolesną.

Po drugie, tętno płodu zatoki: tętno płodu w elektronicznym monitorowaniu płodu sinusoidalne tętno płodu (SFHR), wielu autorów uważa, że ​​pojawienie się SFHR wskazuje, że płód jest poważnie zagrożony, jest oznaką śmierci płodu Śmiertelność okołoporodowa wynosi od 50% do 75%. Kryteria diagnostyczne dla SFHR:

(1) Wyjściowe tętno płodu było stabilne przy 120 ~ 160 razy / min, a prawo podlegało regularnym wahaniom.

(2) Amplituda wynosi 5 ~ 15 razy / min.

(3) Częstotliwość 2 ~ 5 cykli / mino

(4) Zmiana krótkoterminowa jest stała lub płaska.

(5) Fala sinusoidalna oscyluje powyżej i poniżej linii podstawowej.

(6) Nie ma normalnej zmienności rytmu serca ani reakcji płodu.

(7) trwa dłużej niż 10 minut.

Po trzecie, arytmia: jest patologicznym zjawiskiem spowodowanym nienormalnym zawałem serca spowodowanym chorobą serca. Arytmia zatok oddechowych: Arytmia zatok oddechowych jest najczęstszą postacią arytmii zatokowej. Występuje głównie u dzieci, młodzieży i osób starszych, a osoby w średnim wieku są mniej powszechne. Mechanizm arytmii zatok oddechowych wynika ze zmian napięcia nerwu błędnego i nerwu współczulnego w procesie oddychania oraz z okresowości i regularności samodyscypliny węzła zatokowego. Podczas wdechu zwiększa się napięcie współczulne, zwiększa się częstość akcji serca, napięcie nerwu błędnego wzrasta podczas wydechu, a częstość akcji serca jest spowolniona. Cykl zmian częstości akcji serca jest dokładnie równy jednemu cyklowi oddychania, a rytm serca zmienia się na regularność po zatrzymaniu oddechu.

WHO opublikowała nowy standard diagnozy cukrzycy, który został zatwierdzony przez Chińskie Stowarzyszenie Medyczne Diabetes Association i oficjalnie wdrożony w Chinach:

Osoby z objawami cukrzycy (wielomocz, polidypsja, polidypsja, utrata masy ciała), które spełniają jedną z poniższych trzech, to cukrzyca:

1. Losowe (o każdej porze dnia) stężenie glukozy we krwi ≥ 11,1 mmola / l.

2. Stężenie glukozy w osoczu na czczo ≥7,0 mmoli / l.

3. Doustny test tolerancji glukozy (OGTT) dwugodzinny poziom glukozy w osoczu ≥ 11,1 mmol / l.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.