Zaburzenie psychiczne

Wprowadzenie Zaburzenia psychiczne odnoszą się do zaburzeń, w których występuje mentalne funkcjonowanie mózgu, prowadzących do różnych poziomów aktywności umysłowej, takich jak poznanie, emocje, zachowanie i wola. Częste zaburzenia emocjonalne, zaburzenia organiczne mózgu i tak dalej.

Przyczyna

Czynniki chorobotwórcze obejmują wiele czynników: wrodzone dziedziczenie, cechy osobowości i czynniki fizyczne, czynniki organiczne i społeczne czynniki środowiskowe. Wiele osób z zaburzeniami psychicznymi ma urojenia, halucynacje, urojenia, zaburzenia afektywne, śmiech, rozmowę, dziwne zachowania i zmniejszoną wolę .. Większość pacjentów nie ma samoświadomości, nie przyznaje się do choroby i nie szuka aktywnej pomocy medycznej. . Typowe choroby psychiczne obejmują schizofrenię, zaburzenie maniakalno-depresyjne, zaburzenie psychiczne menopauzalne, zaburzenie psychiczne paranoidalne i zaburzenia psychiczne związane z różnymi zmianami organicznymi.

(1) Czynniki biologiczne (czynniki wewnętrzne)

1. Czynniki dziedziczenia genetycznego są jednym z najważniejszych czynników chorobotwórczych, ale nie są to jedyne czynniki, ani też nie są one dodatnim dziedzictwem dla jednego genu. Ogólnie uważa się, że interakcje między wieloma genami zwiększają „ryzyko” lub możliwość wystąpienia zaburzeń psychicznych. W przypadku schizofrenii, nawet jeśli jest to pojedyncze jajo, ten sam wskaźnik wynosi mniej niż 50%. Częstotliwość występowania u normalnych osób wynosi około 1%, a częstość występowania u osób ze schizofrenią wynosi tylko około 10%.

2. Zakażenie i uraz ośrodkowego układu nerwowego

(2) Czynniki psychologiczne i społeczne (przyczyny zewnętrzne)

1. Zaburzenie osobowości samo w sobie jest zaburzeniem psychicznym. Osoby z zaburzeniami osobowości częściej cierpią na zaburzenia psychiczne. Niektóre zaburzenia osobowości są ściśle związane z określonymi zaburzeniami psychicznymi.

2. Stres stresowy jest zasadniczo tylko przyczyną zaburzeń psychicznych i tylko w rzadkich przypadkach (takich jak ostre zaburzenia stresowe) może być bezpośrednią przyczyną.

Sprawdź

1. Kliniczne cechy diagnostyczne

(1) Mania i depresja są głównie objawami znacznego i trwałego wzrostu lub spadku nastroju. W przypadku epizodów maniakalnych podnieceniu emocjonalnemu towarzyszy wzrost aktywności myślenia i chęci; w przypadku epizodów depresyjnych na tle niskich emocji towarzyszy mu powolne myślenie i aktywność wolnej woli. Nieprawidłowości myślenia i działania większości pacjentów są skoordynowane z nastrojami o wysokim lub niskim poziomie.

(2) mogą towarzyszyć objawy dyskomfortu fizycznego. Epizodom maniakalnym często towarzyszy zwiększony apetyt, hiperseksualność i zmniejszony sen; objawy fizyczne występują częściej w epizodach depresyjnych, takich jak wczesne przebudzenie, utrata apetytu, utrata masy ciała, utrata libido i depresja. Rytm zmienia się, aby pomóc zdiagnozować.

2. Większość przebiegu choroby ma przebieg napadowy, a stan psychiczny może odzyskać poziom sprzed choroby podczas epizodu. W przeszłości miały miejsce podobne epizody lub naprzemienne epizody manii i depresji w przebiegu choroby, które są pomocne w diagnozie.

3, rodzina, zwłaszcza krewni pierwszego stopnia, mają wysoką pozytywną historię rodzinną podobnych chorób, badania aktywności fizycznej i neurologicznej oraz testy laboratoryjne zasadniczo nie mają pozytywnych wyników, obrazowania mózgu i wyników badań psychochemicznych w celach informacyjnych.

Diagnostyka różnicowa

1. Wtórne zaburzenie afektywne

Choroby organiczne mózgu, choroby fizyczne, niektóre leki i substancje psychoaktywne mogą powodować wtórne zaburzenia nastroju oraz punkty identyfikacyjne pierwotnych zaburzeń nastroju:

1 Ten pierwszy ma wyraźną chorobę organiczną lub miał historię przyjmowania niektórych narkotyków lub używania substancji psychoaktywnych, badanie fizykalne ma objawy pozytywne, a badania laboratoryjne i inne badania pomocnicze mają odpowiednie wskaźniki;

2 Ten pierwszy może mieć zaburzenia świadomości, zespół amnezji i upośledzenie umysłowe, drugi oprócz spastycznych epizodów maniakalnych, nieświadomości, pamięci i zaburzeń inteligentnych.

3 Objawy zaburzeń nastroju organicznych i wywołanych przez leki zmieniają się wraz z chorobą pierwotnej choroby, pierwotna choroba ulega poprawie lub objawy emocjonalne ulegają poprawie lub zanikają po odstawieniu leku.

4 W niektórych epizodach maniakalnych spowodowanych epizodami maniakalnymi objawy wysokiego nastroju nie są oczywiste, ale przejawiają się jako drażliwość, lęk i nerwowość, takie jak nadczynność tarczycy lub przejawiają się jako euforia, drażliwość, niestabilność emocjonalna Takie jak miażdżyca mózgu różnią się od manii.

5 Ten pierwszy nie ma historii epizodów zaburzeń nastroju, podczas gdy drugi może mieć podobną historię napadów.

2, schizofrenia

We wczesnych stadiach schizofrenii często występuje podniecenie psychomotoryczne lub pojawiają się objawy depresyjne lub depresja występuje w okresie rekonwalescencji schizofrenii, podobnie jak epizody maniakalne lub depresyjne.

1 schizofrenia nowe podniecenie wysiłkowe lub objawy depresyjne, objawy emocjonalne nie są objawami pierwotnymi, ale zaburzeniem myślenia i apatią emocjonalną jako objawami pierwotnymi; zaburzenia nastroju z nastrojem wysokim lub niskim jako objawy pierwotne.

2 działania umysłowe, takie jak myślenie, emocje i wola pacjentów chorych na schizofrenię, są nieskoordynowane, często wykazują nieuporządkowaną mowę, niespójne myślenie, nieskoordynowane emocje i dziwne zachowania; ostre epizody maniakalne można scharakteryzować jako drażliwość, objawy psychotyczne Może również występować nieskoordynowane podniecenie psychomotoryczne, ale pojawiają się objawy emocjonalne. Jeśli pacjent ma podobny epizod w przeszłości i jest dobrze łagodzony lub jest leczony stabilizatorem nastroju, diagnozę należy uznać za epizod maniakalny.

3 Większość przypadków schizofrenii postępuje lub postępuje dalej, często mają rezydualne objawy psychiczne lub wady osobowości w okresie remisji, a zaburzenia nastroju są przerywanymi epizodami choroby, odstępy są zasadniczo normalne. 4 wcześniej istniejąca osobowość, historia genetyczna rodziny, rokowanie i odpowiedź na leczenie farmakologiczne mogą być pomocne w identyfikacji.

3. Psychogenne zaburzenia psychiczne

Zespołowi stresu pourazowego w zaburzeniach psychogennych często towarzyszy depresja, którą należy odróżnić od objawów depresyjnych.

Ten pierwszy często pojawia się w ciężkich, katastrofalnych, zagrażających życiu traumatycznych zdarzeniach, takich jak gwałt, trzęsienie ziemi lub znęcanie się, głównie z powodu niepokoju, bólu i drażliwości, a zmiany nastroju są duże. Lekki rytm zmienia się.

2 Poprzednia funkcja umysłowa nie jest oczywista, zaburzenia snu trudno zasnąć, istnieją koszmary i koszmary związane z traumą, szczególnie ze snu o krzyku, a depresja ma wyraźne upośledzenie umysłowe, więcej zaburzeń snu Obudź się wcześnie.

3 Ten pierwszy często przeżywa traumatyczne wydarzenie i wielokrotnie powtarzał natrętne wspomnienia, które łatwo zszokować.

4, depresja i złe zaburzenia emocjonalne

Nie ma zasadniczej różnicy między nimi, ten sam pacjent może być typowym epizodem depresyjnym w odcinku głowy z tkaniny, a drugi może być złym zaburzeniem nastroju, ale stopień badania objawów jest inny lub różnica w okresie choroby. Jednak niektórzy uważają, że nadal istnieje różnica między tymi dwoma głównymi punktami identyfikacyjnymi:

1 Pierwszy jest najważniejszy, historia dziedzictwa rodzinnego jest bardziej oczywista, drugi jest spowodowany sercem z powodu głównego, historia genetyczna rodziny nie jest oczywista.

2 Ten pierwszy ma wyraźne kliniczne odznaki upośledzenia psychoruchowego, a są oczywiste charakterystyczne objawy biologiczne, takie jak utrata apetytu, utrata masy ciała, obniżone libido, poranne i poranne światło oraz zmiany rytmu nocnego; drugie nie są oczywiste.

3 Pierwszemu mogą towarzyszyć objawy psychotyczne, drugiemu brak.

4 Pierwszy z nich jest przeważnie samoograniczający się, a drugi ma długi okres, trwający co najmniej 2 lata, a odstęp jest krótki.

5 Pierwsza z nich może mieć charakter cykliczny lub niekoniecznie, druga jest sentymentalna, nieszczęśliwa i bardziej wewnętrzna.

5. Mania a depresja i zaburzenia afektywne krążeniowe

Główną różnicą jest to, że zaburzenie nastroju tego drugiego jest mniej poważne i nie spełnia kryteriów diagnostycznych epizodów maniakalnych lub depresyjnych, a także nie ma objawów psychicznych.

1. Kliniczne cechy diagnostyczne

(1) Mania i depresja są głównie objawami znacznego i trwałego wzrostu lub spadku nastroju. W przypadku epizodów maniakalnych podnieceniu emocjonalnemu towarzyszy wzrost aktywności myślenia i chęci; w przypadku epizodów depresyjnych na tle niskich emocji towarzyszy mu powolne myślenie i aktywność wolnej woli. Nieprawidłowości myślenia i działania większości pacjentów są skoordynowane z nastrojami o wysokim lub niskim poziomie.

(2) mogą towarzyszyć objawy dyskomfortu fizycznego. Epizodom maniakalnym często towarzyszy zwiększony apetyt, hiperseksualność i zmniejszony sen; objawy fizyczne występują częściej w epizodach depresyjnych, takich jak wczesne przebudzenie, utrata apetytu, utrata masy ciała, utrata libido i depresja. Rytm zmienia się, aby pomóc zdiagnozować.

2. Większość przebiegu choroby ma przebieg napadowy, a stan psychiczny może odzyskać poziom sprzed choroby podczas epizodu. W przeszłości miały miejsce podobne epizody lub naprzemienne epizody manii i depresji w przebiegu choroby, które są pomocne w diagnozie.

3, rodzina, zwłaszcza krewni pierwszego stopnia, mają wysoką pozytywną historię rodzinną podobnych chorób, badania aktywności fizycznej i neurologicznej oraz testy laboratoryjne zasadniczo nie mają pozytywnych wyników, obrazowania mózgu i wyników badań psychochemicznych w celach informacyjnych.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.