Psychopata

Wprowadzenie Psychoza jest ogólnym terminem określającym jedną lub kilka chorób psychicznych i nie ogranicza się do tego, co rozumiemy w naszym codziennym życiu. Psychoza obejmuje różne choroby psychiczne, takie jak podział osobowości, afazja, traumatyczne następstwa, upijające się zaburzenia jedzenia, depresja, paranoja, zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne i sadyzm. Osoby chore psychicznie powinny jak najszybciej zwrócić się o pomoc lekarską.

Przyczyna

Większość psychopatów jest wrodzona. Jeśli dorosną, wpadną w niefortunne środowisko, gwałtowne tendencje wzrosną i ustabilizują się. Dlatego eksperci wskazali, że wraz ze wzrostem zerwania rodziny spowodowanym rozwodem, rozproszeniem itp. Zjawisko przemocy jest tolerowane, proces ciężkiej pracy jest zaniedbywany, a „sukcesywna wszechmoc” nadal się rozprzestrzenia, mentalna metamorfoza uwięzienia we własnym świecie wzrośnie.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie TK mózgu MRI mózgu

Odnosi się do osób z ekstremalnymi objawami antyspołecznego zaburzenia osobowości. Antyspołeczne zaburzenie osobowości jest chorobą „nienormalnego zachowania”, która jest sprzeczna z konwencjami społecznymi i wykazuje nadmierny atak i miażdży innych. „Metamorfoza psychiczna” to tendencja do „nienormalności psychicznej”, która nie jest winna z tego powodu i nie okazuje współczucia innym. Ten stan jest określany jako najgorszy stan choroby psychicznej.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa psychopatii:

Podział osobowości

Oddzielne zaburzenie tożsamości jest powszechnie znane jako podział osobowości. Jest to jedno z najbardziej kontrowersyjnych, najdziwniejszych i najbardziej fascynujących zaburzeń psychicznych w psychologii klinicznej i psychologii. Pacjenci zwykle mają wiele niezależnych tożsamości lub osobowości, niektórzy nawet więcej niż tuzin lub więcej niż tuzin. U tej samej osoby istnieją dwie lub więcej różnych tożsamości lub osobowości. Te osobowości mogą mieć różny wiek, płeć, reakcje fizjologiczne oraz sposoby mówienia i komunikowania się. Z wielu powodów, takich jak ekstremalna presja życiowa, ludzie zwykle tworzą jedną lub więcej osobowości, które są przeciwne do ich osobowości, aby chronić się i osiągnąć określone potrzeby psychologiczne. W normalnych okolicznościach sam pacjent nie jest świadomy istnienia innej osobowości.

Afazja

Afazja akademicka odnosi się do niezdolności osoby słabo znającej język do mówienia językiem. W pewnym momencie afazja to wiele słów. Afazja może również stanowić barierę językową w barierach komunikacyjnych. Ludzie, którzy są afazją, tracą zdolność wyrażania swojego języka, tacy ludzie nie są ani głupi, ani wrodzeni zaburzeniami równowagi językowej. Nie mówią z powodu pewnych bodźców.

Traumatyczne następstwa

Mówi się, że po tym, jak ludzie doświadczyli poważnych katastrof, uderzeń lub wypadków, pozostawili w ciele wszelkiego rodzaju cienie, a ich presja psychiczna wzrosła. Choroba ta jest również nazywana „zespołem stresu pourazowego”. Jeśli objawy choroby wystąpią dopiero w ciągu sześciu miesięcy od urazu, są one uważane za objawy ostre; objawy, które występują ponad sześć miesięcy później, są uważane za objawy przedłużone. Tego rodzaju doświadczenie życiowe pacjenta, ból lub strach przejawia się w mózgu lub we śnie, będzie silne uczucie ponownego przeżywania katastrofy, w obliczu podobnych sytuacji nastąpi bolesna refleksja psychologiczna lub fizjologiczna, co spowoduje selektywność. Amnezja, nie chcąc kontaktować się ze światem zewnętrznym, będzie w depresji, depresji, długotrwałym zdenerwowaniu lub arogancji.

Bulimia

Jest to zaburzenie odżywiania i po prostu chorobliwie je wiele rzeczy. Wczesny etap pacjentów z bulimią zwykle dlatego, że nie ma sposobu na wyeliminowanie negatywnych emocji lub stresu, dzięki czemu mogą odwrócić swoją uwagę, jedząc szalone, i czują się bezpiecznie, gdy są pełne jedzenia. Z czasem utworzą błędne koło i będą jeść. Nadmierna, nienormalna waga. Jest to drugi psychologiczny etap uporczywych zaburzeń odżywiania: pacjent zaczyna nienawidzić własnego obżarstwa i czuje się gorszy od otyłości, ale nie jest w stanie kontrolować swojego pragnienia jedzenia i usiłuje się obwiniać.

Depresja

Jest to rodzaj choroby psychicznej, której głównym objawem jest depresja. Depresja charakteryzuje się depresją i obrzydliwą psychologią. Pacjent ma poczucie odlotowości, często wzdycha, traci zainteresowanie rzeczami, często bóle głowy, zdenerwowanie i ogarnięte paniką sny. Osłabienie, biegunka itp. Gdy objawy są poważne, ludzie poczują się mocno zniesmaczeni, a nawet będą miały myśli samobójcze. Przyczyna jest na ogół spowodowana oczywistą traumą, taką jak niefortunne spotkania w życiu, niepowodzenia w karierze, nieużywanie i dysharmonia związków. Depresja jest również ściśle związana z osobowością osoby. Charakterystyka osobowości tego pacjenta jest na ogół zamknięta w sobie, odizolowana, sentymentalna i zależna.

Paranoja

Jeśli przekonania danej osoby są błędne, nawet jeśli są w konflikcie z rzeczywistością społeczną i pochodzeniem kulturowym, cierpi na paranoję. Przyczyna dzieli się na czynniki fizjologiczne i psychologiczne. Pod względem czynników fizjologicznych osoby w tej samej rodzinie mają większą szansę na podejrzaną, skrytą lub zazdrosną osobowość. Urazy głowy, nadużywanie alkoholu, a nawet AIDS są związane z pojawieniem się paranoi. Niektórzy spekulują, że strefa skroniowa lub brzeżna jest uszkodzona lub że nerw dopaminergiczny jest zbyt aktywny. Jeśli chodzi o czynniki psychologiczne, Freud podkreśla proces pożądania, myśląc, że złudzenia są wynikiem degeneracji z okresu homoseksualnego i utrwalone w pierwotnym okresie narcyzmu. Miłość do tej samej płci jest zabroniona, a następnie poddana podejrzliwości i buntowi. Inni psychoanalitycy podkreślają również homoseksualizm, narcyzizm i projekcję. Sullivan wierzy, że złudzenia mogą przezwyciężyć niższość i słabość, a bardziej odczuwa je sensacyjny typ persututory - wierząc, że są prześladowani lub ranni, pacjenci stają się niezwykle ostrożni i przygotowani, a często obejmują odpowiednie osoby. W świecie mojej wyobraźni.

Paranoja dzieli się na: paranoję, urojenia złudzeń, paranoję fizyczną, złudzenia aroganckie.

OCD

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne jest nawracającym zaburzeniem neurologicznym, któremu brakuje praktycznego znaczenia, nieuzasadnionych przekonań, emocji, intencji lub zachowań, które są powściągliwe, ale nie są w stanie uciec. Objawy obsesyjno-kompulsyjne to głównie objawy obsesyjno-kompulsyjne Należą do nich obsesje, kompulsywne emocje, wymuszone intencje i wymuszone zachowanie.

Odnosi się do osób z ekstremalnymi objawami antyspołecznego zaburzenia osobowości. Antyspołeczne zaburzenie osobowości jest chorobą „nienormalnego zachowania”, która jest sprzeczna z konwencjami społecznymi i wykazuje nadmierny atak i miażdży innych. „Metamorfoza psychiczna” to tendencja do „nienormalności psychicznej”, która nie jest winna z tego powodu i nie okazuje współczucia innym. Ten stan jest określany jako najgorszy stan choroby psychicznej.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.