Dysfunkcja społeczna dzieciństwa

Wprowadzenie do dysfunkcji społecznych w dzieciństwie Dysfunkcja społeczna dzieciństwa to grupa dysfunkcji społecznych, które rozpoczynają się w procesie rozwoju, ale w przeciwieństwie do uogólnionych zaburzeń rozwojowych, nie ma oczywistej funkcjonalnej niekompetencji społecznej lub defektu we wszystkich obszarach jako podstawowej cechy, a środowisko życia jest rozważane Odgrywa kluczową rolę w patogenezie. Nie było znaczącej różnicy w częstości występowania płci. Należą do nich selektywne milczenie, zaburzenia przywiązania reagujące na dziecko, opozycyjne buntownicze i uzależnienie od komputera. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,003% -0,005% (częściej u samotnych dzieci) Wrażliwi ludzie: dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania:

Dysfunkcja społeczna dzieciństwa

(1) Przyczyny choroby

Przyczyna selektywnej ciszy:

Dzieci z tą chorobą mają pewne cechy osobowości, takie jak nieśmiałość, samotność, spokój, wrażliwość, wstyd, sentymentalizm i inne podstawy osobowości Na tej podstawie czynniki psychiczne, takie jak strach, strach i gniew, łatwo wywołują chorobę.

Przyczyna reaktywnych zaburzeń przywiązania u dzieci:

Głównie związane z poważnymi metodami rodzicielskimi, takimi jak psychiczne lub fizyczne wykorzystywanie dzieci lub długotrwałe zaniedbanie emocjonalne.

Przyczyna przeciwnego wyzywającego zaburzenia:

Ponieważ ODD była uważana za część zaburzenia zachowania we wcześniejszych badaniach, chociaż osobna diagnoza ODD została wymieniona w klasyfikacji, przyczyna badań nad ODD jest wciąż bardzo niewielka, a większość uczonych uważa, że ​​istnieje wiele powiązań z zaburzeniami zachowania. Lahey i wsp. (1990) systematycznie obserwowali zaburzenia zachowania i dzieci z ODD i stwierdzili, że oba typy dzieci mają nieprawidłowe środowisko rodzinne, a wśród członków rodziny występuje więcej antyspołecznych zaburzeń osobowości. Loeber (1991) uważa, że ​​ODD i zaburzenia zachowania Istnieje świetny związek, a jeśli istnieje rodzinne podłoże zachowań antyspołecznych, przerodzi się w bardziej poważne zachowania destrukcyjne.

Obecnie uzależniającego zachowania komputerów nie można nazwać problemem medycznym, ponieważ jest to bardziej problem socjologiczny lub zachowanie społeczne. Zjawisko nadmiernych inwestycji w czas, energię, pieniądze i emocje jest powszechnie nazywane „× × fani, tacy jak oglądanie telewizji przez długi czas zwani „fanami telewizji”, chętni do zwycięstw i strat w piłce nożnej zwani „fanami piłki nożnej”, lubią słuchać muzyki jako „fani muzyki”, inni socjologowie i behawioraliści przedstawiają to zjawisko Nazywane zachowaniem uzależniającym, dzięki czemu można zobaczyć objawy uzależnienia od tych aktorów, zbytnio polegać na komputerze, a gdy nie będziesz mieć możliwości korzystania z komputera, wystąpią objawy odstawienia, takie jak drażliwość emocjonalna , depresja, drażliwość itp., wyżej wymienione objawy uzależnienia i objawy odstawienia istnieją jednocześnie zgodnie z podstawowymi zasadami zachowań uzależniających.

(dwa) patogeneza

Ze względu na złożone przyczyny tego typu chorób większość z nich zawiera problemy socjologiczne, a głęboka patogeneza pozostaje do zbadania.

Zapobieganie dysfunkcjom społecznym w dzieciństwie

Ponieważ w tego rodzaju zaburzeniach uważa się, że środowisko życia dziecka odgrywa kluczową rolę w czynniku patogenezy, konieczne jest zapobieganie i ograniczanie dysfunkcji społecznych w dzieciństwie oraz ustanowienie dobrego stylu wychowania dziecka w nadchodzącym roku, zbyt surowego lub ślepego Opieka i miłość nie są właściwym sposobem na wychowanie. Większość rodziców zawsze chce, aby ich dzieci były jak najlepsze. Jednak wielu rodziców ignoruje lub po prostu nie wie, jaki wpływ mają ich zachowanie, zdrowie i Logiczne konsekwencje, które mogą pojawić się w przyszłości, w obecnej rodzinie dzieci jednego dziecka w Chinach, powinny zdecydowanie popierać prawidłowy sposób wychowywania dzieci oraz rozwój moralny, intelektualny i fizyczny.

Powikłania dysfunkcji społecznych w dzieciństwie Komplikacja

Zaburzenia społeczne, zaburzenia emocjonalne.

Dzieci dysfunkcje społeczne objawy typowe objawy zaburzenia psychiczne mutyzm drażliwość lęk depresja miejsce strach

1. Selektywne ciche objawy kliniczne

Mówiąc przez długi czas w jednej lub kilku konkretnych sytuacjach społecznych, mówiąc cicho; podczas mówienia przy innej okazji, normalnej lub prawie normalnej, jej rozumienie mowy i zdolność wyrażania się są normalne, objawy mogą trwać dłużej niż 1 miesiąc, ale nie są uwzględnione Wstęp, pierwszy miesiąc rejestracji, cisza dziecka nie jest zaburzeniem rozwojowym funkcji językowych i powinna wykluczać rozległe zaburzenia rozwojowe i inne zaburzenia psychiczne.

2. Objawy kliniczne dzieci z reaktywnymi zaburzeniami przywiązania

(1) Dzieci wykazują nadmierną depresję w relacjach społecznych, nadmierną czujność, oczywiste sprzeczne reakcje (takie jak dzieci z bliskością, obojętnością, unikaniem i nieposłuszeństwem w tym samym czasie) lub brak reakcji emocjonalnych, wycofanie się, zaburzenia emocjonalne, Reakcja ataku na ból ciebie lub innych, lub przerażająca nadmierna czujność.

(2) Czasami istnieje pewna reakcja społeczna i reagowanie w kontaktach z normalnymi dorosłymi.

(3) Dzieci w większości przypadków wykazywały powyższe objawy, a związek społeczny był oczywiście utrudniony Objawy zaczęły się na więcej niż 1 miesiąc przed ukończeniem 5 lat, a reakcję dzieci można wykonać po wykluczeniu upośledzenia umysłowego i usunięciu ogólnego zaburzenia rozwoju. Diagnoza zaburzeń przywiązania seksualnego.

3. Kliniczna manifestacja przeciwstawnego wyzywającego zaburzenia

Opozycyjne nieposłuszne zaburzenie przejawia się głównie jako zachowanie negatywne, wrogie, antagonistyczne i wyzywające, kłótnie z dorosłymi, utrata temperamentu, przeklinanie, narzekanie i niezadowolenie z otaczających ludzi, często obwinianie innych za swoje błędy lub wady, celowe konfrontowanie lub odrzucanie dorosłych. Na prośbę (ona) następuje odwet. Większość z powyższych zachowań występuje w środowisku rodzinnym. Większość obiektów sprzecznych to rodzice lub inni członkowie rodziny. Oczywiście mogą również wystąpić w szkołach. Wyzywaniu nauczycieli i rówieśników może towarzyszyć nadpobudliwość z deficytem uwagi. Przeszkody mogą objawiać się obniżoną samooceną, niestabilnością emocjonalną, uzależnieniem od substancji uzależnionych od wieku, paleniem tytoniu, piciem itp. Niewielka liczba pacjentów rozwija pasywno-agresywne zaburzenia osobowości w wieku dorosłym. Objawy często występują przed 10 rokiem życia, a mężczyźni są znacznie bardziej U kobiet na ogół nie występuje upośledzenie umysłowe i objawy psychiczne.

4. Dzieci i młodzież uzależnione od komputerów

Coraz więcej razy używasz komputera o następujących cechach: możesz uzyskać z niego pewien stopień satysfakcji; gdy go nie użyjesz, będziesz odczuwał objawy odstawienia, takie jak depresja, drażliwość i drażliwość emocjonalna; w rzeczywistości korzystanie z komputera to coś więcej niż planowanie korzystania z niego. Długi czas; próba zatrzymania lub zmniejszenia liczby korzystania z komputera, ale bezskuteczna; spędzanie zbyt dużo czasu na czynnościach związanych z komputerem; aby osiągnąć cel korzystania z komputerów, można ograniczyć ważne czynności społeczne, zawodowe i rozrywkowe; Tak czy inaczej, nadal nie możesz zrezygnować z korzystania z komputerów. Osobiście uzależnieni od komputerów mają cechy osobowości, które pokazują ich osobiste zalety. Chcą się pokazać w zakresie technologii komputerowej i komunikacji interpersonalnej.

Kontrola dysfunkcji społecznych w dzieciństwie

Obecnie nie ma konkretnego testu laboratoryjnego na tę chorobę, a gdy występują inne warunki, takie jak infekcja, testy laboratoryjne wykazują pozytywne wyniki z innych chorób.

Diagnoza i identyfikacja dysfunkcji społecznych w dzieciństwie

Diagnoza

Mutyzm selektywny

Główną cechą tej przeszkody jest to, że mowa ma oczywistą selektywność i jest ograniczona przez emocje, w niektórych sytuacjach milczy (na przykład w szkołach lub nieznajomych), ale swobodnie mówi w innych środowiskach, a rozumienie mowy i zdolność wyrażania są normalne. Czasami, często w połączeniu z lękiem, wycofaniem, nieposłuszeństwem i innymi emocjami, diagnoza powinna zwracać uwagę na powyższe objawy przez co najmniej 1 miesiąc (z wyłączeniem pierwszego miesiąca pierwszego przyjęcia) i musi wykluczyć zaburzenia rozwoju umiejętności mowy, rozległe zaburzenia rozwojowe, schizofrenię I inne zaburzenia psychiczne.

2. Reaktywne zaburzenie przywiązania u dzieci

Zaburzenie to jest zaburzeniem psychicznym dziecka charakteryzującym się długotrwałymi zaburzeniami relacji społecznych i długoterminowymi nieodpowiednimi zachowaniami dzieci, takimi jak nadmierne hamowanie, nadmierna czujność lub oczywiste sprzeczne reakcje (takie jak uspokojenie opiekuna i bliskość , obojętność, unikanie i bunt) lub brak reakcji emocjonalnych, wycofanie się, zaburzenia emocjonalne, ale także nadmierna czujność w ataku lub horrorze przeciwko bólowi sobie lub innym, słaba komunikacja z rówieśnikami, często samookaleczenie, zranienie, smutek i W depresji niektóre przypadki przestały rosnąć i rozwijać się. W trakcie interakcji z normalnymi dorosłymi czasami występuje pewna reakcja społeczna i zdolność reakcji. Początek ma około 5 lat. Diagnoza powinna wykluczać upośledzenie umysłowe i rozległe zaburzenia rozwojowe.

3. Dyskusja na temat CCMD-3

Wiele normalnych dzieci ma niepewne uczucia, które charakteryzują się selektywnym przywiązaniem do obojga rodziców, ale nie należy ich mylić z reaktywnymi zaburzeniami przywiązania. Kluczem do identyfikacji jest to, że zaburzenie to charakteryzuje się niezwykłą niepewnością, która objawia się u normalnych dzieci. Pozornie sprzeczna reakcja społeczna, która rozciąga się na różne sytuacje społeczne, nie ogranicza się do relacji między dzieckiem a osobą pozostającą na utrzymaniu i nie reaguje na pocieszenie, apatię, ból lub strach. Zaburzenie afektywne, reaktywne zaburzenie przywiązania pacjenta jest bardziej oczywiste podczas rozstania i ponownego połączenia, może unikać kontaktu wzrokowego podczas zbliżania się do osoby i próbować patrzeć gdzie indziej, gdy jest się trzymanym, może znajdować się blisko kibica, unikać pieszczoty i odmawiać Sprzeczne reakcje, zaburzenia emocjonalne mogą objawiać się jako oczywisty niepokój, brak reakcji emocjonalnej i wycofanie się z działania (takie jak kurczenie się na ziemi) lub atakowanie bólu siebie lub innych, niektóre dzieci mają pieszczoty, nie działają Strach i nadmierna czujność, ale większość z nich jest zainteresowana interakcjami peer-to-peer, niestety negatywne emocjonalne reakcje stresu utrudniają ich aktywność społeczną. Występowanie reaktywnych zaburzeń przywiązania prawie zawsze wiąże się z poważnym niedożywieniem dziecka, którym może być nadużycie psychiczne lub zaniedbanie (takie jak surowa kara, lekceważenie opinii dziecka lub pozornie głupi rodzice) lub fizyczne znęcanie się lub zaniedbanie (np. Długotrwałą nieuwagę podstawowych potrzeb fizjologicznych dziecka, powtarzające się celowe obrażenia lub niedostateczne odżywianie), zaburzenia przywiązania, takie jak utrudniony i uszkodzony wzrost fizyczny, należy diagnozować równolegle.

Diagnostyka różnicowa

Chorobę należy odróżnić od rozległych zaburzeń rozwojowych:

1. Dzieci z tą chorobą mają normalne interakcje społeczne i reaktywność, podczas gdy dzieci z rozległymi zaburzeniami rozwojowymi nie.

2. Dziecko z tą chorobą ma na początku anormalną reakcję społeczną, która przy różnych okazjach staje się cechą behawioralną, jednak jeśli dziecko zostanie umieszczone w innym normalnym środowisku, w którym można zapewnić ciągłą opiekę, nastąpi znaczna poprawa. Nie występuje u dzieci z rozległymi zaburzeniami rozwojowymi.

3. Chociaż dzieci z reaktywnymi zaburzeniami przywiązania mogą mieć upośledzenie mowy i rozwoju języka, nie będzie żadnych nieprawidłowości w naturze autyzmu.

4. Trwałość i stereotypy zachowań, zainteresowań i wzorców aktywności nie są cechami charakterystycznymi tej choroby, ale autyzmem.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.