Pneumocystis carinii

Wprowadzenie do Pneumocystis carinii Pneumocystoza jest chorobą pierwotniakową spowodowaną zakażeniem Pneumocystis carinii, której głównymi objawami klinicznymi są suchy kaszel, duszność i sinica. Jego patogen charakteryzuje się śródmiąższowym zapaleniem płuc, dlatego nazywa się go pneumocystis cariniipneumonia (PCP). Choroba występuje częściej u pacjentów z niską lub słabą funkcją immunologiczną, co można uznać za infekcję oportunistyczną Od czasu stwierdzenia wysokiej częstości występowania i śmiertelności pacjentów z AIDS w latach 80. XX w. Badania nad torbielowatością płuc, szczególnie PCP, stopniowo się pogłębiły. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,002% -0,003% (częściej w niskiej konstytucji i zakażeniu HIV) Osoby wrażliwe: dobre dla dzieci Tryb infekcji: transmisja oddechowa Powikłania: zakażenie wirusem cytomegalii Toksoplazmoza

Przyczyny Pneumocystis carinii

Zakażenie (30%):

Pneumocystis carinii jest mikroorganizmem eukariotycznym. Istnieją dwie główne formy, mianowicie torbiele i trofozoity. Wczesny etap kapsułkowania jest pośrednim kształtem między nimi. Cechy morfologiczne nie są jasne, a torbiele są okrągłe lub owalne. , średnica 4 ~ 6μm, grubość ścianki kapsułki 100 ~ 160 nm, barwienie srebrem jest brązowawo-czarne, błękit toluidynowy barwiony na fioletowo niebieski, dojrzała, torbielowata cytoplazma jest wchłaniana, zawiera 8 ciał wewnątrz torebki, średnica 1 ~ 1,5 μm, pleomorficzny, cienki film, jednojądrzasty, po pęknięciu torbieli małe ciało kapsułki zostaje uwolnione, przekształca się w trofozoit, trofozoit nie jest zabarwiony i jest propagowany metodą podwójnego podziału, często w płucach poważnie zakażonych osób. Duża liczba trofozoitów, a mniej cyst, torbiele są ważną podstawą do diagnozy.

Ponieważ jego trofozoit ma strukturę pseudopodobną podobną do pierwotniaków, nie może rosnąć w pożywce grzybowej i jest wrażliwy na leki przeciwpierwotniakowe. Ogólnie uważa się, że należy do pierwotniaków, sporozoitów, ale jego ultrastruktura jest podobna do grzybów, jego 16NA rybosomalny RNA Analiza molekularna mitochondrialnego DNA ujawniła, że ​​jego filogenetyka jest ściśle powiązana z drożdżakami drożdżakowymi, a sekwencja nukleotydowa mitochondrialnego DNA jest homologiczna dla grzybów (60%) w porównaniu z pierwotniakami (tylko 20%). Dlatego obecnie uważa się, że należy go przypisać grzybom, chociaż tradycyjne leki przeciwgrzybicze, takie jak amfoterycyna i pirol, nie są skuteczne przeciwko nim, obecnie potwierdzono, że w innych krajach nowe leki przeciwgrzybicze hamują agregację β-glukanu w modelu infekcji in vitro. Synteza cukru jest również aktywna w jego trofozoitach, dlatego status taksonomiczny Pneumocystis carinii jest nadal kontrowersyjny, ale większość autorytatywnych literatur, podręczników, klasyfikuje go jako grzyb.

Nabrany niedobór odporności (40%):

Częściej występujące w AIDS, białaczce, chłoniaku i innych nowotworach złośliwych, chorobach tkanki łącznej lub przeszczepie narządów, duża liczba długotrwałych aplikacji hormonu kory nadnerczy, leków cytotoksycznych lub radioterapii, może powodować zahamowanie funkcji odpornościowej organizmu, ważną przyczynę PCP.

Zdrowa osoba jest często utajoną infekcją po infekcji, która może powodować dominującą infekcję w następujących przypadkach.

Wcześniaki lub niedożywione niemowlęta (15%):

Ponad 10 do 24 tygodni po urodzeniu;

Wrodzony niedobór odporności (10%):

W tym odporność humoralna, odporność komórkowa lub obie;

Patogeneza

Pneumocystis jest pasożytem o niskiej patogenności i powolnym wzroście i wzroście. Przylega do powierzchni ludzkich komórek nabłonkowych pęcherzyków płucnych typu I. Jest to potencjalne zakażenie odciekiem pęcherzyków płucnych jako substancji odżywczej. Kiedy funkcja odpornościowa gospodarza jest zmniejszona, jest w stanie utajonym. Pierwotniaki zaczęły się namnażać, powodując bezpośrednie uszkodzenie komórek nabłonkowych, utrudniając wymianę gazową, zwiększając objętość płuc i zmiany przypominające wątrobę Typowymi zmianami histologicznymi były naciekanie komórek śródmiąższowych pęcherzyków płucnych, głównie naciekanie komórek plazmatycznych u niemowląt i małych dzieci, dorosłych i dorosłych. Nacieki limfocytów, głównie makrofagi i eozynofile, jeśli nie ma wtórnej infekcji bakteryjnej, nacieki neutrofilowe są bardzo małe, przerost komórek nabłonka przestrzeni pęcherzykowej, pogrubienie, częściowe zrzucanie Po utworzeniu przezroczystego filmu, śródmiąższowego zwłóknienia i obrzęku itp. Jama pęcherzykowa jest powiększona i jest wypełniona piankową substancją czerwoną eukaliptusa podobną do plastra pszczelego, która zawiera korpus robaka, jego substancję rozsadzającą i złuszczone komórki nabłonkowe.

Zmiany patofizjologiczne obejmują niedotlenienie, wzrost różnicy ciśnienia pęcherzykowo-tętniczego (PaO2), zasadowicę oddechową; upośledzenie siły rozproszonej, co sugeruje blok pęcherzykowo-włośniczkowy; zmiany podatności płuc, zmniejszoną pojemność płuc, Powyższe zmiany mogą być związane z nieprawidłowością płucnego układu powierzchniowo czynnego Analiza płynu popłuczynowo-pęcherzykowego (BALF) wykazała, że ​​składnik fosfolipidowy powierzchniowo czynny zmniejszył się, a białko wzrosło. Test in vitro wykazał, że pierwotniak hamował grupę fosfolipidową jako środek powierzchniowo czynny. Wydzielanie punktów.

Zapobieganie Pneumocystis carinii

Pacjentów należy odizolować od dróg oddechowych, poprawić stan odżywienia pacjentów, zmniejszyć niepotrzebną chemioterapię immunosupresyjną, radioterapię i podjąć działania zapobiegawcze przeciwko podatnym populacjom, grupom wysokiego ryzyka, takim jak związek sulfametoksazol, TMP 5 mg / kg dziennie, SMZ Według dawki 25 mg / kg dziennie, dzieli się ją na dwa razy doustnie, trzy razy w tygodniu przez 5 do 18 miesięcy, można jej również zapobiec przez rozpylenie chloropiryfosu, sulfonu fenylowego itp. Nie ma dostępnej szczepionki.

Powikłania Pneumocystis carinii Powikłania, zakażenie wirusem cytomegalii, toksoplazmoza

Powikłania obejmują zakażenie wirusem cytomegalii, gruźlicę, zakażenie grzybicze lub toksoplazmozę.

Objawy Pneumocystis carinii częste objawy duszność wysięk opłucny niedobór odpornościowy suchy kaszel guzek skrzydło nosowe wachlarz głos wokalny dźwięki wokalne płuca niedodma

Istnieją kliniczne objawy zakażenia, z grubsza podzielone na dwa typy.

Popularny typ

Znany również jako niemowlę, częściej u dzieci o niskiej masie ciała, niedożywiony lub wrodzony niedobór odporności u niemowląt, ukryty początek, wzrost oddechu jest najwcześniejszym objawem oddechowym, później suchy kaszel, trudności w oddychaniu, trzepotanie nosa, sinica itp. Wskaźnik zachorowalności osób, które nie otrzymały terminowego leczenia, osiągnął 50%.

2. luźne włosy

Znany również jako typ dziecięcy-dorosły, częściej występujący w zaburzeniach odporności lub wadach, szybki początek, gorączka, kaszel, trudności w oddychaniu, sinica itp., Ale niewiele głosów, krótki przebieg choroby może umrzeć w ciągu 4 do 8 dni, X Linia klatki piersiowej zmienia się często później niż objawy kliniczne, takie jak brak specyficznego leczenia, niezależnie od osoby dorosłej lub dziecka, śmiertelność wynosi od 90% do 100%, wyniki badań rentgenowskich obu rodzajów płuc są rozproszone, dwustronne lub plamiste cienie Zapalenie płuc i podstawa płuc są mniej dotknięte i mogą szybko rozwinąć konsolidację płuc. Często występują rozległe lub ograniczone rozedmy płuc w zmianach konsolidacyjnych. W niektórych przypadkach odma opłucnowa, wysięk opłucnowy, cień guzka płuc itp. Tętnicze ciśnienie parcjalne tlenu jest często niższe niż 10,7 kPa (80 mmHg), ciśnienie parcjalne CO2 jest normalne lub niskie, a pH krwi tętniczej jest często podwyższone.

Oprócz powyższych objawów klinicznych zbadano krew i patogeny.

Badanie Pneumocystis carinii

Obraz krwi

Liczba białych krwinek jest normalna lub podwyższona, głównie (15 ~ 20) × 109 / L, klasyfikacja jest normalna lub lewa strona jądra, eozynofile można nieznacznie zwiększyć.

2. Badanie patogenów

Badanie plwociny jest najwygodniejsze i najbezpieczniejsze i można ją wytrącić przez odwirowanie, zabarwione mikroskopie po rozmazie, płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe lub próbki biopsji płuc, a także trofozoity i torbiele Pneumocystis carinii. Zastosowania takie jak barwienie błękitem toluidynowym i technologia PCR znacznie poprawiły szybkość wykrywania.

Diagnoza i identyfikacja Pneumocystis carinii

Chorobę należy odróżnić od wirusowego zapalenia płuc, chlamydiowego zapalenia płuc i gruźlicy.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.