Aandoeningen van het slaap-waaktijdprogramma

introductie Gewone mensen slapen meestal 1/3 van een dag en nacht, dat wil zeggen, worden 's nachts wakker om te slapen en vormen een slaap-waakritme. Slaap-waakritmestoornissen zijn slaapstoornissen veroorzaakt door slaap-waakritmes die niet consistent zijn met routines. De ziekte komt vaker voor bij volwassenen en komt zelden voor bij kinderen of adolescenten.

Oorzaak van de ziekte

1. Het ritme van het leven is abnormaal. De gewoonten van langdurige specifieke omgevingsvorming hangen samen met het optreden van deze ziekte en komen vaak voor bij mensen die 's nachts onregelmatig werken en leven.

2. Psychosociale druk. Ongeveer een derde van de patiënten heeft reeds bestaande druk, zoals interpersoonlijke relaties, leerlast, het zoeken naar een baan en veranderingen in het milieu. De angst veroorzaakt door stress kan de slaaptijd vertragen, wakker worden en vroeg wakker worden, waardoor de hele ritmestructuur verstoord raakt.

inspectie

Gerelateerde inspectie

Hersen-CT-onderzoek EEG-onderzoek

1. Het slaap-waakritme van de patiënt komt niet overeen met het vereiste (dat wil zeggen, de sociale vereisten van de omgeving van de patiënt en het ritme dat de meeste mensen volgen).

2. Het patiëntencentrum is slapeloosheid tijdens de belangrijkste postoperatieve slaapperiode en lijkt slaperig te zijn tijdens de wakkere periode.

3. Ik ben duidelijk bedroefd of heb een verminderde sociale functie.

4. Bijna elke dag en op zijn minst maanden van goedheid.

5. Sluit secundaire slaap-waakritmestoornissen uit die worden veroorzaakt door lichamelijke ziekte of psychische stoornissen zoals depressie.

Differentiële diagnose

Slaapstoornissen zijn onder meer: gebrek aan slaap; willen slapen maar kunnen niet slapen, tot twee uur 's ochtends om te slapen, slechte slaapkwaliteit; ondanks de hele nacht slapen, nog steeds niet in staat om vermoeidheid te elimineren.

Heterostatische slaap: gedrags- of fysiologische afwijkingen tijdens de slaap.

Primaire slapeloosheid: het is moeilijk om in slaap te vallen of in slaap te blijven, of je ongemakkelijk te voelen na het wakker worden (zelfs als de slaap normaal is, voel je je onvoldoende rust).

Primaire narcolepsie: de patiënt klaagt over overmatige slaap, langdurige slaap of een slaapaflevering overdag.

Narcolepsie: de patiënt kan het begin van de slaap niet beheersen met een plotseling verlies van spierspanning (struikelen). Opmerking: "Stumble" is een onmiddellijke toegang tot de REM-slaapfase en dit symptoom omvat REM-aandoeningen.

Ademhalingsgerelateerde slaapstoornissen: overmatige slaap of slapeloosheid wordt veroorzaakt door slaapgerelateerde ademhalingsmoeilijkheden, waaronder de volgende symptomen:

Obstructieve slaapapneu: het ademhalingssysteem is nog steeds actief, maar de luchtstroom is gestopt (hik).

Centrale slaapapneu: korte ademstilstand, vaak geassocieerd met een aandoening van het centrale zenuwstelsel.

Gemengde slaapapneu: een combinatie van obstructieve slaapapneu en centrale slaapapneu. Een symptoom vergelijkbaar met slapeloosheid.

Fysiologische ritmestoornis slaapstoornis: aanhoudende of herhaalde stoornissen leiden tot overmatige slaap of slapeloosheid, wat te wijten is aan het 24-uur slaap-ontwakende ritmepatroon van de patiënt en het ritme vereist door zijn of haar omgeving.

Nachtelijke terreur: vaker voor bij kinderen, geen bedreiging voor de gezondheid. Meestal treedt nachtelijke terreur op in de vierde slaapfase van het kind, wanneer het kind moeilijk wakker te worden, maar zal schreeuwen na bang te zijn. Wanneer je eindelijk wakker wordt, kan je kind nog steeds angst voelen, maar onthoud dat de mentale slaapactiviteit nachtmerries heeft veroorzaakt.

Het materiaal op deze site is bedoeld voor algemeen informatief gebruik en is niet bedoeld als medisch advies, waarschijnlijke diagnose of aanbevolen behandelingen.