Chrapanie

Wprowadzenie Chrapanie (terminologia medyczna, chrapanie, zespół bezdechu sennego) jest wszechobecnym zjawiskiem snu. Większość ludzi uważa, że ​​jest to powszechne i nie jest oczywiste. Inni uważają chrapanie za senne. Wydajność W rzeczywistości chrapanie jest dużym wrogiem zdrowia, ponieważ z powodu chrapania oddychanie senne jest wielokrotnie zawieszane, powodując ciężką hipoksję w mózgu i krwi, tworząc hipoksemię i wywołując nadciśnienie, choroby serca, arytmię, zawał mięśnia sercowego i dusznicę bolesną. Nocny bezdech trwający ponad 120 sekund jest podatny na nagłą śmierć we wczesnych godzinach porannych.

Przyczyna

W medycynie chrapanie nazywa się „zespołem przerywania oddychania snem”. Według statystyk problem chrapania jest poważniejszy dla mężczyzn, a stosunek mężczyzn do kobiet wynosi „6 do 1”. Z drugiej strony chrapanie u mężczyzn zaczyna się wcześniej i może wystąpić po około 20. Kobiety są później niż mężczyźni, a większość z nich występuje po 40 roku życia. W teorii medycznej chrapanie jest spowodowane trzema następującymi przyczynami:

1. Spowodowane przez choroby centralne.

2, spowodowane przez choroby obturacyjne.

3. Spowodowane mieszanymi chorobami.

Ogólnie rzecz biorąc, dorośli najczęściej mają mieszane objawy, a dzieci mają najbardziej obturacyjne problemy.

Zawód lekarza uważa, że ​​chrapanie może być również spowodowane innymi przyczynami ciała. Aktualny raport z badań medycznych pokazuje, że pacjenci z nadciśnieniem tętniczym i chorobami układu krążenia mają większe szanse na chrapanie, a osoby bardziej otyłe niż normalne są bardziej podatne na chrapanie, a ponadto pacjenci z problemami w klatce piersiowej, cukrzycą, reumatoidalnym zapaleniem stawów i innymi chorobami Istnieją bardziej typowe problemy z chrapaniem.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie otolaryngologiczne CT mózgu

Polisomnografia jest „złotym standardem” w diagnozowaniu chrapania i odgrywa niezastąpioną rolę w innych metodach badania. Za pomocą różnych czujników i elektrod umieszczonych na chrapiącym, polisomnografia może śledzić elektroencefalogram, elektrokardiogram, nosowy i nosowy przepływ powietrza, nasycenie krwi tlenem, chrapanie, postawę, ruchy oczu, klatkę piersiową i brzuch oddychające snem chrapiącego. Wykres wielu parametrów, takich jak ćwiczenia i ruchy kończyn, które są polisomnografią. Polisomnografia może analizować sen snorera (rozróżnienie między snem a czuwaniem, określić głębokość snu), oddychanie i stan serca oraz ustalić ostateczną diagnozę chrapania i niedotlenienia; według wskaźników bezdechu można ocenić bezdech Rodzaje, takie jak obturacyjne, centralne i mieszane; można je również oceniać jako zwykłe chrapanie lub chrapanie i do oceny nasilenia chrapania.

Kryteria diagnostyczne dotyczące chrapania to:

Histerię można podzielić na dwa typy: prosty chrapanie i zespół obturacyjnego bezdechu sennego. Proste chrapanie jest częściową niedrożnością górnych dróg oddechowych podczas snu, co powoduje chrapanie podczas snu, ale bezdech i niedotlenienie są rzadkie, mają niewielki wpływ na zdrowie i nie śpią w ciągu dnia. Zespół obturacyjnego bezdechu sennego może wystąpić, jeśli oddychanie przez nos i usta często zatrzymuje się i dusi z powodu okresowej pełnej niedrożności górnych dróg oddechowych podczas snu. Jeżeli przepływ powietrza w górnych drogach oddechowych jest zablokowany, a przepływ powietrza oddechowego zatrzymuje się na dłużej niż 10 sekund, nazywa się to bezdechem. Jeśli bezdech występuje więcej niż 5 razy w ciągu 1 godziny snu, można go zdiagnozować jako zespół obturacyjnego bezdechu sennego, czyli chrapanie.

Diagnostyka różnicowa

Zgodnie z objawami klinicznymi i wynikami monitorowania wielokanałowego rejestratora snu, zaburzenia oddychania z zaburzeniami snu można wyraźnie zdiagnozować, a czasem odróżnić od innych chorób, takich jak choroba płuc i oddychanie z zaburzeniami snu.

Należy zauważyć, że chociaż faza snu REM u zdrowych ludzi jest stosunkowo regularna, na początku snu można zauważyć, że kilka minut niestabilności oddechowej znika po stabilnym śnie. Bezdech obserwowany w tym okresie nie miał ruchów oddechowych, a obturacyjny bezdech senny był również prawdopodobnie mylony ze zdrowymi ludźmi z bezobjawowym CSAS. Jednak zwykle mniej niż 20 razy na noc, zmniejsza się tylko łagodne nasycenie tlenem tętniczym. Jeśli faza występuje podczas snu REM, reakcja pobudzenia jest osłabiona, co może prowadzić do znacznego zmniejszenia nasycenia tlenem tętniczym.

Ponadto istnieją dwa rodzaje zjawisk podobnych do bezdechu, które można łatwo pomylić z zespołem bezdechu sennego:

1 Padaczka: łagodna padaczka bez napięcia może również mieć bezdech, na przykład wtedy, gdy pojawia się podczas snu lub po wystąpieniu epizodów podobnych do snu można pomylić z bezdechem sennym, który można zidentyfikować za pomocą EEG.

2 Oddech Chen-Shi: można zaobserwować u pacjentów ze zmniejszoną wydajnością serca lub przedłużonym krążeniem, a także różnymi chorobami neurologicznymi wpływającymi na ośrodek oddechowy, a niektórym osobom starszym trudno odróżnić od bezdechu centralnego i oba mogą współistnieć, ale Chen - Zmiana amplitudy oddechowej oddechu Shi jest moderowana z małej na dużą, a następnie redukowana do bezdechu. Krótszy bezdech centralny zwykle pojawia się nagle, często z reakcją na pobudkę dłuższą niż 60 s. Ponadto oddech Chen-Shi może być nadal przebudzony, podczas gdy bezdech centralny nie występuje po przebudzeniu i często pogarsza się podczas snu REM.

OSAS może również współistnieć lub występować niezależnie z zespołem hipowentylacji otyłości CSAS, zespołem oporności górnych dróg oddechowych, ale u prostych pacjentów z OSAS zwykle nie występuje hiperkapnia w stanie czuwania, podczas gdy zespół hipowentylacji otyłości często występuje nawet podczas dziennego PaCO2 Powyżej 45 mmHg.

Pacjenci z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc mogą mieć znaczące funkcje oddechowe i gazowe podczas snu Pogorszenie jest głównie spowodowane ciężkim zmniejszeniem nasycenia tętniczego tlenu i przejściowymi specyficznymi zaburzeniami oddechowymi, takimi jak bezdech i hipopnea podczas snu REM. Mechanizm jest wciąż niejasny i może być związany z nieprawidłową aktywnością oddechową związaną z tym snem. Ponadto, gdy pacjenci ci nie śpią, występuje chemiczna reakcja oddechowa na wolny sen, która może dodatkowo zaostrzyć odpowiedź wentylacyjną, niezależnie od tego, czy zdiagnozowano ten stan z zaburzeniami oddychania i jak go nazwać nie jest spójne.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.