Utrata odruchu wymiotnego

Wprowadzenie Odruch gardłowy: Delikatnie dotknij tylnej ścianki gardła i podstawy języka, używając depresora języka. Zwykle powoduje odruch nudności (skurcz mięśni gardła). Odruch gardłowy to reakcja fizjologiczna, która zapobiega połykaniu ciał obcych. Gdy szczoteczka zostanie włożona do ust i myje zęby, mimowolnie pojawi się również „odruch wymiotny” spowodowany odruchem gardła. Centrum odbicia znajduje się w rdzeniu. Gdy ciało jest zakażone bakteriami, wirusami itp., Powodując różne choroby, powodując uszkodzenie nerwów, odruch jest powolny lub znika. Częściej występuje w zapaleniu mózgu, polio, zapaleniu wielonerwowym, przerzutach raka nosogardzieli.

Przyczyna

Odruch gardłowy: Lekko dotknij tylnej ściany gardła za pomocą depresora języka, powodując odruch nudności (skurcz mięśni gardła), gdy jest normalny. Centrum odbicia znajduje się w rdzeniu.

Odruch gardłowy to reakcja fizjologiczna, która zapobiega połykaniu ciał obcych. Gdy szczoteczka zostanie włożona do ust i myje zęby, mimowolnie pojawi się również „odruch wymiotny” spowodowany odruchem gardła. Ci z uszkodzeniem nerwów są powolni lub znikają. Częściej występuje w zapaleniu mózgu, polio, zapaleniu wielonerwowym, przerzutach raka nosogardzieli.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie MRI nosogardła, Otolaryngologia, badanie TK, badanie TK mózgu

Odruch gardłowy to nudności i wymioty spowodowane przez ciało obce w celu stymulacji tylnej ściany gardła i podstawy języka.

Gdy gardło, nerw błędny lub jego jądro są uszkodzone, pojawia się chrypka, trudności w połykaniu, utrata czucia gardła, zanik odruchu gardłowego, któremu często towarzyszy zanik mięśnia języka, zwany porażeniem rdzenia. Częściej występuje w zapaleniu mózgu, polio, zapaleniu wielonerwowym, przerzutach raka nosogardzieli. Należy to potwierdzić badaniem neurologicznym w zwykłym szpitalu. Pośrednia nasofaryngoskopia, włóknista nasofaryngoskopia, podstawa czaszki, MRI nosogardzieli, badanie TK ucha, nosa i gardła.

Diagnostyka różnicowa

Objawy odruchu gardłowego znikają

Paraliż kulkowy („kulka” odnosi się do rdzenia pnia mózgu, wcześniej nazywanego jego „kulką”), znany również jako paraliż rdzeniasty, jest częstym powikłaniem chorób neurologicznych. Według uszkodzonej części można go podzielić na dwa typy, a mianowicie prawdziwy paraliż kulisty (porażenie rdzeniowe nerwu ruchowego dolnego) i porażenie pseudobulbarowe (porażenie rdzeniowe nerwu górnego ruchowego). Prawdziwy paraliż kuli jest spowodowany przez jądro lub neuropatię kręgosłupa, która unerwia rdzeniowy motor. Objawami klinicznymi są skurcz mięśni, atrofia krtani, gardła, plwociny i języka, a odruch gardłowy znika Częste objawy, takie jak trudności z przełykaniem, kaszel, chrypka, trudności w mówieniu i niejasna artykulacja są częste. Objawy te są takie same, jak objawy kliniczne prawdziwego porażenia kuli. Głównym punktem identyfikacji klinicznej jest zanik mięśni i zanik odruchu patologicznego. Istnieją pseudobulbarowe odruchy gardłowe.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.