Zwiększona pojemność minutowa serca

Wprowadzenie Dysfunkcja serca jest definiowana jako dysfunkcja serca spowodowana różnymi przyczynami, a rozwój pojemności minutowej serca nie może zaspokoić potrzeb metabolizmu ogólnoustrojowego dla przepływu krwi, gdy objętość krążącej krwi i funkcja naczynioruchowa są prawidłowe, co powoduje przepływ krwi. Zespół kliniczny charakteryzujący się zarówno dysmotywnością, jak i aktywacją układu neurohormonalnego. Stan o wysokim dynamicznym krążeniu występuje głównie w niedokrwistości, ogólnoustrojowej przetoce tętniczo-żylnej, nadczynności tarczycy, chorobie serca beri-beri itp., Z powodu zmniejszonego obwodowego oporu naczyniowego, zwiększonej pojemności minutowej serca, może również powodować zwiększone obciążenie objętościowe komory, co prowadzi do niewydolności serca.

Przyczyna

1. Niewydolność serca odnosi się do niewydolności serca spowodowanej dysfunkcją skurczu pierwotnych miofibryli sercowych. W tym momencie dysfunkcja pompy jest pierwotna. Niewydolność serca występuje, gdy mięsień sercowy kurczy się z różnych przyczyn i nie może dostarczyć wystarczającej ilości krwi do obwodowych naczyń krwionośnych, która byłaby wymagana do ogólnoustrojowego metabolizmu tkanek.

2. Niewydolność serca spowodowana innymi przyczynami. W przypadku choroby zastawek serca dochodzi do przerostu mięśnia sercowego i powiększenia serca z powodu nadmiernego przeciążenia mięśnia sercowego, a następnie kurczliwości mięśnia sercowego z powodu stosunkowo niewystarczającej kurczliwości mięśnia sercowego. W tym czasie dysfunkcja pompy jest wtórna i łatwo ją odwrócić po usunięciu zastawki.

3. Niewydolność serca spowodowana przyczynami innymi niż mięsień sercowy, któremu często towarzyszy uszkodzenie mięśnia sercowego w późnym stadium.

4. Oprócz chorób samego serca, takich jak wrodzona choroba serca, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia, ciężka arytmia, zapalenie wsierdzia itp., Choroby inne niż serce, takie jak ostre zapalenie nerek, toksyczne zapalenie płuc, ciężka niedokrwistość, hemoliza, masywne żyły Nawodnienie i powikłania po operacji mogą również powodować niewydolność serca.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Rzut serca EKG (CO)

1. Zwróć uwagę na przyczynę niewydolności serca i obecność lub brak objawów i oznak zastoju płuc lub (i) ogólnoustrojowego zastoju krwi i sprawdź zgodnie z ogólną rutynową chorobą sercowo-naczyniową.

2. Pełne ciśnienie żylne, szybkość sedymentacji erytrocytów, testy czynności wątroby i nerek w ciągu 2 dni po przyjęciu. Długoterminowa dieta o niskiej zawartości soli lub leki moczopędne powinny być regularnie sprawdzane na obecność potasu, sodu, chloru i magnezu.

3. Proponuje się rozróżnienie lewej niewydolności serca, prawej lub całej niewydolności serca zgodnie z objawami klinicznymi i badaniami oraz określenie poziomu niewydolności serca.

Diagnostyka różnicowa

Zmniejszona rezerwa tętna: znana również jako rezerwa funkcji pompowania serca. Odnosi się do zdolności serca do zwiększenia pojemności minutowej serca pod kontrolą czynników neurologicznych i humoralnych, dostosowując się do potrzeb metabolizmu organizmu. Kiedy zdrowi dorośli są cicho, pojemność wynosi od 4,5 do 5 litrów, a maksymalna pojemność minutowa serca podczas intensywnych ćwiczeń wynosi od 25 do 35 litrów, to znaczy tętno wynosi od 20 do 30 litrów. Zapasy sercowe obejmują przechowywanie tętna i rezerwę objętości wyrzutowej. Gdy odpoczywasz, twoje tętno wynosi 75 uderzeń na minutę. Najszybsze tętno wynosi od 170 do 180 uderzeń na minutę, dlatego twoje tętno wynosi około 100 razy na minutę. Objętość wyrzutowa jest różnicą między komorową objętością końcowo-rozkurczową a końcową objętością skurczową i oba mają pewną rezerwę, która nazywa się pamięcią rozkurczową i skurczową oraz około 15 ml w pamięci rozkurczowej (cicha na końcu serca). Objętość wynosi 130-145 ml, maksymalna objętość końcowego etapu serca wynosi 145-160 ml, a okres przechowywania wynosi około 50-60 ml podczas skurczu (objętość okresu skurczowego wynosi 60-80 ml, gdy jest cicho, a objętość okresu skurczowego jest zmniejszona po maksymalnym wyrzuceniu komory). Do mniej niż 20 ml) te dwa zapasy razem stanowią rezerwę objętości uderzenia, około 75–80 ml. Podczas intensywnych ćwiczeń zwiększa się pobudzenie współczulne i wydzielanie adrenaliny, głównie mobilizując zapisywanie tętna i skurczowe magazynowanie w celu zwiększenia pojemności minutowej serca. Wielkość rezerwy serca odzwierciedla zdolność funkcji pompowania serca do dostosowania się do potrzeb metabolicznych i jest związana ze zdrowiem serca. Praca i ćwiczenia fizyczne mogą zwiększać błonnik mięśnia sercowego, zwiększać przepływ wieńcowy, zwiększać kurczliwość mięśnia sercowego i zwiększać zapamiętywanie akcji serca, zwiększając w ten sposób rezerwę umysłu. Na przykład, gdy sportowcy intensywnie ćwiczą, częstość akcji serca może być 2 do 3 razy większa niż w spoczynku. Ponieważ kurczliwość mięśnia sercowego jest znacznie zwiększona, prędkość wyrzutu i szybkość relaksacji są znacznie przyspieszone, co zwiększa pojemność minutową serca i przyspiesza przepływ krwi żylnej z powrotem do serca. Przy 200 uderzeniach / min objętość udaru jest nadal zmniejszona, a pojemność minutowa serca znacznie wzrasta, co jest 8-krotnie większe w spoczynku.

Zmniejszona pojemność minutowa serca: W stanie spokojnym normalna objętość końcowo-rozkurczowa lewej komory u zdrowych osób dorosłych wynosi około 125 ml, a objętość końcowo-skurczowa około 55 ml. Różnica między nimi to objętość udaru, która wynosi 70 ml. Można zauważyć, że komora nie emituje całej krwi wypełnionej w komorze serca za każdym razem, gdy krew jest zastrzelona. Procent objętości udaru do końcowej objętości rozkurczowej komory nazywa się frakcją wyrzutową. Zmniejszenie pojemności minutowej serca może prowadzić do wstrząsu.

Niedrożność niedrożności żyły głównej górnej: zespół niedrożności żyły głównej górnej to zespół, w którym całkowita lub niepełna niedrożność żyły głównej górnej jest spowodowana różnymi przyczynami, które utrudniają przepływ krwi. Objawami klinicznymi były głównie obrzęk kończyny górnej i twarzy oraz sinica oraz żylaki ściany klatki piersiowej. Większość przyczyn niedrożności żyły głównej górnej to guzy śródpiersia lub wnęki i zapalenie śródpiersia. Mała liczba jest spowodowana zakrzepowym zapaleniem żył głównych żyły głównej.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.