Hibernacja mięśnia sercowego

Wprowadzenie Znaczenie hibernacji mięśnia sercowego nadal obejmuje: 1 hibernacja mięśnia sercowego jest adaptacyjną odpowiedzią mięśnia sercowego na hipoperfuzję. 2 hioknujące mięsień sercowy żyje. 3 Zimujące mięsień sercowy ma pewną rezerwę funkcjonalną. Po krótkim użyciu niewielkiej dawki dodatnich leków inotropowych czynność mięśnia sercowego można tymczasowo zwiększyć. 4 Po przywróceniu perfuzji mięśnia sercowego można przywrócić funkcję mięśnia sercowego.

Przyczyna

Powtarzające się oscylacje mięśnia sercowego są mechanizmem powodującym hibernację mięśnia sercowego. Niektórzy autorzy uważają, że oscylacje mięśnia sercowego (takie jak pęknięcie płytki miażdżycowej wieńcowej, skurcz wieńcowy, adhezja płytek krwi w tętnicach wieńcowych, agregacja itp.) Mogą powodować opóźnione przywrócenie funkcji mięśnia sercowego. Powtarzające się ataki, takie jak oscylacje mięśnia sercowego, mogą powodować trwały spadek czynności mięśnia sercowego. Jeśli dopływ krwi do mięśnia sercowego nie zostanie całkowicie przywrócony po wstrząsie mięśnia sercowego, może to spowodować hibernację mięśnia sercowego.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Nasycenie tlenem EKG

1 Stan hipoperfuzji mięśnia sercowego, to znaczy zmniejszenie miejscowego spoczynkowego przepływu krwi w mięśniu sercowym.

2 spadek funkcji mięśnia sercowego, w tym skurcz mięśnia sercowego i zmniejszona funkcja rozkurczowa.

3 Przywrócenie funkcji mięśnia sercowego po perfuzji. Ten trzeci punkt jest szczególnie ważny.

Diagnostyka różnicowa

Hioknacja mięśnia sercowego ma przejściowy wzrost kurczliwości mięśnia sercowego po podaniu katecholamin, co jest najważniejszą różnicą między hibernacją mięśnia sercowego a martwiczym mięśnia sercowego.

Rozpoznanie hibernacji mięśnia sercowego obejmuje trzy aspekty:

1 Stan hipoperfuzji mięśnia sercowego, to znaczy zmniejszenie miejscowego spoczynkowego przepływu krwi w mięśniu sercowym.

2 spadek funkcji mięśnia sercowego, w tym skurcz mięśnia sercowego i zmniejszona funkcja rozkurczowa.

3 Przywrócenie funkcji mięśnia sercowego po perfuzji. Ten trzeci punkt jest szczególnie ważny. Niektórzy autorzy uważają to za złoty standard w diagnozowaniu hibernacji mięśnia sercowego. Jest to jednak diagnoza retrospektywna, dlatego wstępną diagnozę hibernacji mięśnia sercowego należy postawić zgodnie z pierwszymi dwoma, a po reperfuzji należy postawić jasną diagnozę.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.