Niekompetencja

Wprowadzenie Niekompetentne uczucie jest powszechne w zaburzeniach adaptacyjnych, a częstość występowania występuje najczęściej w ciągu 1–3 miesięcy po wystąpieniu zdarzeń stresowych. Objawy kliniczne pacjentów są bardzo zróżnicowane, głównie z powodu zaburzeń emocjonalnych i behawioralnych. Zaburzenia adaptacyjne są spowodowane długotrwałym stresem lub trudną sytuacją, a także wadami osobowości pacjenta, powodującymi zaburzenia emocjonalne, takie jak kłopoty i depresja, a także zachowania nieprzystosowawcze (takie jak odstawienie, nieuwzględnianie higieny, nieregularne życie itp.) Oraz zaburzenia fizjologiczne ( Przewlekłe zaburzenia psychogenne, takie jak słaby sen, utrata apetytu itp. Oraz upośledzenie funkcji społecznych.

Przyczyna

Częstość występowania jest często związana z dotkliwością wydarzeń życiowych, indywidualną jakością psychologiczną i psychologicznym stylem radzenia sobie. Typowe wydarzenia życiowe obejmują: żałobę, rozwód, karierę lub zmianę stanowiska, relokację, przeniesienie, poważną chorobę, kryzys gospodarczy, przejście na emeryturę itp.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Wykrywanie pierwiastków śladowych w ciele człowieka

W CCMD-3 kryteria diagnostyczne zaburzeń adaptacyjnych są następujące:

1, symptom standardowy

(1) Istnieją oczywiste wydarzenia życiowe jako zachęty, zwłaszcza zmiany w środowisku życia i statusie społecznym (takie jak imigracja, wyjazd za granicę, zaciągnięcie się, przejście na emeryturę itp.).

(2) Uzasadnione jest stwierdzenie, że wydarzenia życiowe i podstawy osobowości odgrywają ważną rolę w wywoływaniu zaburzeń psychicznych.

(3) Głównie z objawami emocjonalnymi, takimi jak lęk, kłopoty, depresja, lęk, strach itp. Oraz co najmniej jedno z poniższych: 1 Zaburzenia behawioralne nieprzystosowawcze, takie jak wycofanie, nieuwzględnianie higieny i nieregularne życie. 2 zaburzenia fizjologiczne, takie jak słaby sen, utrata apetytu i tak dalej.

(4) Występują różne objawy zaburzeń afektywnych (z wyłączeniem urojeń i halucynacji), nerwicy, zaburzenia stresu, zaburzeń somatoformowych i zaburzeń zachowania, ale nie spełniają kryteriów diagnostycznych dla powyższych zaburzeń.

2. Poważne kryteria: upośledzona funkcja społeczna.

3. Kryteria kursu: Zaburzenia psychiczne zaczynają się w ciągu 1 miesiąca po rozpoczęciu stymulacji psychospołecznej (ale nie katastroficznej lub nietypowej), spełniającej kryteria diagnostyczne przez co najmniej 1 miesiąc). Po usunięciu czynnika stresu objawy utrzymują się nie dłużej niż 6 miesięcy.

4, kryteria wykluczające: wykluczają afektywne zaburzenia psychiczne, inne zaburzenia stresowe, nerwice, zaburzenia somatoformowe i zaburzenia zachowania.

Diagnostyka różnicowa

Zaburzenia adaptacyjne często mają następujące objawy w praktyce klinicznej:

(1) Zaburzenia adaptacyjne charakteryzujące się zaburzeniami emocjonalnymi: bardziej powszechne w depresji, pokazujące niski nastrój, depresję, rozczarowanie, utratę zainteresowania wszystkim, ale także nerwowość, zdenerwowanie, kołatanie serca, złe oddychanie i tak dalej. (2) Zaburzenia adaptacyjne uwypuklone zaburzeniami zachowania: bardziej powszechne u nastolatków, objawiające się jako naruszenie władzy innych lub naruszenia etyki społecznej, takie jak wagarowanie, walka, wandalizm, kłamstwo, nadużywanie narkotyków, nadużywanie alkoholu, nadużywanie narkotyków, ucieczka z domu Rozpocznij aktywność seksualną zbyt wcześnie. (3) Zaburzenia adaptacyjne z wyraźnym dyskomfortem fizycznym: pacjent może być bolesny (głowa, plecy lub inne części), objawy żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, zaparcia, biegunka) lub inne dyskomfort są znaczące, ale badanie nie zostało znalezione Ciało ma określoną chorobę, a objawy trwają nie dłużej niż pół roku. (4) Zaburzenia adaptacyjne o wyjątkowej zdolności do pracy i nauki: pierwotna zdolność do pracy i nauki pacjenta jest dobra, ale zdolność do pracy jest zmniejszona, a badanie jest trudne. (5) Zaburzenia adaptacyjne oparte na odosobnieniu społecznym: pacjenci to głównie odosobnienia społeczne, takie jak niechęć do uczestnictwa w zajęciach społecznych, niechęć do pójścia do szkoły lub pracy, często zamknięta w domu, ale bez depresji lub lęku. Zaburzenia adaptacji lęku powinny być piątą formą ekspresji.

Bezużyteczność jest powszechna u starszych osób dorosłych i pacjentów z depresją endogenną po przejściu na emeryturę. Zespół emerytalny osób starszych jest złożoną psychologiczną nienormalną reakcją, głównie pod względem emocji i zachowań. Pacjentom z endogenną depresją często towarzyszy silne obwinianie się, poczucie winy i bezużyteczność oraz negatywne nastawienie do przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.

Bezwstydność jest powszechna u pacjentów z antyspołecznym zaburzeniem osobowości. Osobowość antyspołeczna jest również nazywana chorobą psychiczną lub chorobowością społeczną i osobowością cnót. Spośród różnych typów zaburzeń osobowości antyspołeczne zaburzenie osobowości jest najważniejszym problemem psychologów i psychiatrów. W 1835 roku Prichard z Niemiec po raz pierwszy zaproponował nazwę diagnostyczną „Kidde Mania”. Wskazuje, że pacjenci mają nietypowe zmiany w instynktownych pragnieniach, hobby, temperamencie i kultywacji moralnej, ale nie ma przeszkód w inteligencji, zdolnościach poznawczych lub zdolności rozumowania, nie ma też złudzeń ani halucynacji. Później nazwę „szalonego Zhede” stopniowo zastępowano „osobowością antyspołeczną”, a teraz wąskie zaburzenie osobowości odnosi się do antyspołecznego zaburzenia osobowości. W CCMD-3 kryteria diagnostyczne zaburzeń adaptacyjnych są następujące:

1, symptom standardowy

(1) Istnieją oczywiste wydarzenia życiowe jako zachęty, zwłaszcza zmiany w środowisku życia i statusie społecznym (takie jak imigracja, wyjazd za granicę, zaciągnięcie się, przejście na emeryturę itp.).

(2) Uzasadnione jest stwierdzenie, że wydarzenia życiowe i podstawy osobowości odgrywają ważną rolę w wywoływaniu zaburzeń psychicznych.

(3) Głównie z objawami emocjonalnymi, takimi jak lęk, kłopoty, depresja, lęk, strach itp. Oraz co najmniej jedno z poniższych: 1 Zaburzenia behawioralne nieprzystosowawcze, takie jak wycofanie, nieuwzględnianie higieny i nieregularne życie. 2 zaburzenia fizjologiczne, takie jak słaby sen, utrata apetytu i tak dalej.

(4) Występują różne objawy zaburzeń afektywnych (z wyłączeniem urojeń i halucynacji), nerwicy, zaburzenia stresu, zaburzeń somatoformowych i zaburzeń zachowania, ale nie spełniają kryteriów diagnostycznych dla powyższych zaburzeń.

2. Poważne kryteria: upośledzona funkcja społeczna.

3. Kryteria kursu: Zaburzenia psychiczne zaczynają się w ciągu 1 miesiąca po rozpoczęciu stymulacji psychospołecznej (ale nie katastroficznej lub nietypowej), spełniającej kryteria diagnostyczne przez co najmniej 1 miesiąc). Po usunięciu czynnika stresu objawy utrzymują się nie dłużej niż 6 miesięcy.

4, kryteria wykluczające: wykluczają afektywne zaburzenia psychiczne, inne zaburzenia stresowe, nerwice, zaburzenia somatoformowe i zaburzenia zachowania.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.