Wybredne usta

Wprowadzenie Wybredne usta nazywane są również częściowym zaćmieniem i wybrednych zjadaczy Według doświadczenia klinicznego eksperta częstość wybrednych u dzieci jest bardzo wysoka. Ponieważ długotrwałe wybredne osoby jedzące mogą powodować, że małe dzieci są szczupłe lub zbyt otyłe i mają inne nienormalne sylwetki, rodzice powinni zwracać uwagę na wybredne nawyki żywieniowe swoich dzieci. Ogólnie rzecz biorąc, wybredną sytuację żywieniową małych dzieci można podzielić na dwie kategorie: wybrednych wybrednych i obiektywnych wybrednych. Czysto wybredni zjadacze, czyli wszystkie produkty z tej kategorii nie są spożywane, takie jak wszystkie warzywa. Główną przyczyną tego rodzaju wybrednego zjadacza jest to, że dziecko jest w złym stanie zdrowia lub choroba jest w ciele. Jeśli dziecko nie jest zdrowe w ciele, niedożywienie, niedobór śledziony i żołądka, niedobór wrodzony, możesz użyć leków, takich jak tabletki bakterii kwasu mlekowego, aby złagodzić objawy wybrednych zjadaczy; jeśli jest to spowodowane stanem zapalnym migdałków, przewodu pokarmowego i zapalenia żołądka i jelit itp. Wybredni zjadacze mogą być przyjmowani za pomocą odpowiednich środków, takich jak przystawki i syropy śledziony. Obiektywni wybredni zjadacze, większość klasy je, ale niektórzy nie jedzą, np. Seler, rzodkiewka i tak dalej. W obliczu takich wybrednych zjadaczy rodzice powinni poświęcić więcej czasu na myślenie o gotowaniu i ulepszaniu. Weźmy na przykład seler, możesz najpierw użyć wody do gotowania na wolnym ogniu, dodać smaku, dodać cebuli, czosnku itp., Aby osłabić jego smak, a na koniec wymieszać z olejem sezamowym. Dziecko wąchało pachnący seler, nawet jeśli nie jadł go w ustach, jego oczy emitowały już dziwne światło ...

Przyczyna

Niektórzy twierdzą, że wybredni zjadacze odziedziczą, ale tak nie jest. Większość ekspertów uważa, że ​​smak jest nadal kultywowany i jest lekki po urodzeniu, tylko powoli zacznie smakować po kilku miesiącach, więc środowisko rodzinne jest najważniejszym powodem, szczególnie w przypadku obiektywnych wybrednych.

1, rodzice wybredni zjadacze. Wielu rodziców jest wybrednymi zjadaczami, nie jedzą warzyw, rzodkiewek itp. Dlatego rodzice stali się „przykładami”, a po drugie, potrawy te są rzadko spotykane przy stole w domu, a dzieci są również wybrednymi zjadaczami.

2, rodzice nadmiernie kochające dzieci, prowadzące do dzieci krnąbrnych, nie lubią jeść jedzenia, nie będą jeść.

3, rodzice pracują zajęci, nie mają czasu na dobrą opiekę nad dziećmi, dają dzieciom więcej pieniędzy kieszonkowych, pozwalają dzieciom robić zakupy losowo, szczególnie fast foody, przekąski i inne niezdrowe jedzenie. Dzieci mają więcej niezdrowych okazji do jedzenia, co ostatecznie wpływa na kolację i prowadzi do wybrednych zjadaczy.

4, rodzina ma więcej starszych, dzieci lubią desperacko jeść to, co często pomijają inne rodzaje jedzenia.

5, teraz trzy posiłki dziennie coraz bardziej ewoluują w pięć posiłków dziennie, jeszcze więcej posiłków, popołudniowe owoce, wieczorne mleko itp., Wraz ze wzrostem liczby posiłków ubocznych wpłynęło to na jakość obiadu.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie krwi na obecność pierwiastków śladowych w ludzkim ciele

Istnieje wyraźna niechęć do jedzenia, a ja lubię jeść i nie lubię tego.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa:

Jedz mniej i jedz mniej: jeść i płakać, aby się poruszyć, to potrzeba urodzonych dzieci. Jedz mniej, płacz mniej i bądź szczególnym przejawem choroby noworodkowej. Jedz mniej, płacz mniej, powszechnie znany jako „spanie”, istnieje wiele przyczyn braku infekcji i infekcji.

Anoreksja: Anoreksja jest objawem utraty apetytu lub utraty przez długi okres czasu. Częściej u dzieci w wieku od 1 do 6 lat.

Utrata apetytu: utrata apetytu oznacza pragnienie braku jedzenia. Poważna utrata apetytu nazywa się anoreksją. Centrum apetytu znajduje się w podwzgórzu, które ma szerokie powiązania z korą mózgową. W podwzgórzu istnieją dwa ośrodki, które regulują żywienie. Jeden to centrum sytości. W jądrze brzuszno-środkowym eksperymenty na zwierzętach niszczą ośrodek, a także zwiększa się apetyt i zwiększa się spożycie pokarmu. Drugim jest centrum żywienia, w jądrze brzuszno-bocznym, niszcząc to centrum, zwierzę traci apetyt i nie chce jeść. Dwa ośrodki dostosowują się do siebie, aby kontrolować przyjmowanie pokarmu.

Utrata apetytu: Utrata apetytu oznacza znaczne zmniejszenie niechcianego przyjmowania pokarmu lub przyjmowania pokarmu spowodowane wieloma chorobami funkcjonalnymi lub organicznymi.

Istnieje wyraźna niechęć do jedzenia, a ja lubię jeść i nie lubię tego.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.