Zwiększone napięcie mięśni kończyn

Wprowadzenie Uprawa to dwa rodzaje toniczności. Zwiększony skurcz mięśni krzyżowych wiąże się z uszkodzeniem stożka, a odruchy rdzenia kręgowego są ułatwione. Podczas pasywnego poruszania stawem pacjenta pojawia się impedancja w przypadku zwiększonego napięcia mięśniowego, które jest związane z szybkością ćwiczeń. Gdy mięśnie w stanie skróconym są szybko naciągane, natychmiast powodują skurcz i czują się sparaliżowane, a gdy siła zostaje rozciągnięta do pewnego stopnia, opór nagle zanika, to znaczy wzrasta tak zwane napięcie mięśni podobne do noża. Zwiększone napięcie mięśni spastycznych nie jest związane z „plwociną”, która odnosi się do mimowolnego skurczu mięśni. Zwiększone napięcie mięśni tonicznych obserwuje się w niektórych zmianach pozapiramidowych ze specjalnymi zmianami napięcia, które są selektywne dla zwiększenia napięcia mięśniowego. Kończyny górne to głównie przywodziciel, zginacz i pronator, a kończyny dolne przewyższają napięcie mięśni prostowników. Opór napotkany podczas biernego poruszania kończyną pacjenta jest ogólnie mniejszy niż plwociny, ale nie ma to nic wspólnego z długością mięśnia w tym czasie, tj. Morfologią skurczu. Nie ma różnicy między prostownikiem a zginaczem. Niezależnie od prędkości, amplitudy i kierunku akcji występuje ten sam opór. Ten wzrost napięcia mięśniowego nazywa się tonikiem ołowiowym, takim jak naprzemienne luźne i napięte zmiany spowodowane drżeniem, zwanym sztywnością podobną do przekładni.

Przyczyna

Choroba układu stożkowego zwiększyła napięcie mięśni. Zmiany pozapiramidowe i zwojowe podstawy mogą być zmniejszone lub zwiększone, czasami objawiające się jako zwiększenie napięcia mięśniowego podobnego do przekładni. Kiedy mózg jest silny, napięcie mięśni jest oczywiście zwiększone, kończyny są sztywne, kończyny dolne są proste, a kończyny górne są zgięte do tyłu.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Elektromiografia

Zarówno rozwidlenie, jak i toniczność. Zwiększony skurcz mięśni krzyżowych wiąże się z uszkodzeniem stożka, a odruchy rdzenia kręgowego są ułatwione. Podczas pasywnego poruszania stawem pacjenta pojawia się impedancja w przypadku zwiększonego napięcia mięśniowego, które jest związane z szybkością ćwiczeń. Gdy mięśnie w stanie skróconym są szybko naciągane, natychmiast powodują skurcz i czują się sparaliżowane, a gdy siła zostaje rozciągnięta do pewnego stopnia, opór nagle zanika, to znaczy wzrasta tak zwane napięcie mięśni podobne do noża. Zwiększone napięcie mięśni spastycznych nie jest związane z „plwociną”, która odnosi się do mimowolnego skurczu mięśni. Zwiększone napięcie mięśni tonicznych obserwuje się w niektórych zmianach pozapiramidowych ze specjalnymi zmianami napięcia, które są selektywne dla zwiększenia napięcia mięśniowego. Kończyny górne to głównie przywodziciel, zginacz i pronator, a kończyny dolne przewyższają napięcie mięśni prostowników. Opór napotkany podczas biernego poruszania kończyną pacjenta jest ogólnie mniejszy niż plwociny, ale nie ma to nic wspólnego z długością mięśnia w tym czasie, tj. Morfologią skurczu. Nie ma różnicy między prostownikiem a zginaczem. Niezależnie od prędkości, amplitudy i kierunku akcji występuje ten sam opór. Ten wzrost napięcia mięśniowego nazywa się tonikiem ołowiowym, takim jak naprzemienne luźne i napięte zmiany spowodowane drżeniem, zwanym sztywnością podobną do przekładni.

Diagnostyka różnicowa

(a) zmiany piramidalne

Zmiany piramidalne w drogach są uszkadzane po okresie szoku lub zmiany w kształcie stożka podstępnego początku, a napięcie mięśni wzrasta po stronie skroniowej, na przykład pozycja Wernickego-Manna wyrażona w hemiplegii jest reprezentatywna. Znaczące zmiany w kształcie stożka mają potrójne wyboczenie: zgięcie bioder w stawie biodrowym, kolanowym i śródręcznym następujących kończyn. W przypadku zmiany w obrębie piramidy, miejsce wzrostu napięcia mięśniowego jest zgodne z miejscem krzyżowym, napięcie mięśniowe również wzrasta w spoczynku, mięsień dotykowy jest twardy, a podczas ruchu pasywnego występuje impedancja podobna do noża.

(2) Zaburzenia pozapiramidowe

1. Choroba Parkinsona: Wzrost napięcia mięśniowego spowodowany tą chorobą nazywa się sztywnym mięśniem. Napięcie mięśnia agonisty i mięśnia antagonisty jest zwiększone. Kiedy staw jest poruszany biernie, zwiększone napięcie mięśni jest zawsze spójne, odczuwany jest jednakowy opór i występuje „sztywność przypominająca rurkę ołowianą”. Jeśli pacjent drży, kończyna jest zgięta i rozciągana. Kiedy czujesz jednolity opór, następuje przerywana przerwa, na przykład gdy koło zębate się obraca, to znaczy: „koło zębate jest mocne”. Wyraz twarzy sztywność mięśni mięśniowych jest pozbawioną wyrazu „maską”, nie można połykać sztywności mięśni połykania i dobrze połykać, sztywność mięśni oka pokazuje spowolnienie ruchów oka, występuje lepkie zjawisko ruchu spojrzeń. Mięśnie szyi i tułowia są usztywnione, tworząc stan zgięcia, to znaczy głowa i tułów są skierowane do przodu, mięśnie górne są lekko obrócone zewnętrznie, staw łokciowy jest zgięty, staw śródręczno-paliczkowy jest zgięty, kciuk jest przywiązany, kończyny dolne są lekko przywiązane, a kolano jest zgięte. Szyja i kręgosłup poruszają się powoli.

2. Pląsawica Huntingtona: napięcie mięśniowe jest w większości normalne, ale kilku pacjentów ma sztywność mięśni podobną do choroby Porksona, a objawy taneczne są prawie całkowicie lub całkowicie nieobecne. Ten typ to w końcu dystonia postawy, zgięcie kończyn górnych i obie kończyny dolne proste. Uważa się, że ten przewlekły, postępujący objaw tańca sztywności mięśni jest wynikiem pallidalnego uszkodzenia globusa.

3. Skurcz skrętu: znany również jako dystonia dystroficzna (dystonia musculorum defoumans) to tułów tułowia, rzadka podstawowa zmiana zwojowa. Klinicznie charakteryzuje się zwiększonym napięciem mięśniowym i silnym mimowolnym skrętem kończyn, a nawet całego ciała. Napięcie mięśniowe wzrasta, gdy kończyna jest skręcona, i normalne, gdy kończy się skręt.

4. Nieprawidłowe napięcie mięśni wywołane przez leki:

(1) ostra dystonia (ostra dystonia): ostry początek, pojawia się wkrótce po przyjęciu leku, częściej u młodych ludzi, charakteryzująca się dziwnymi ścięgnami. W grę wchodzą głównie mięśnie szyi i głowy, najczęstszym jest mimowolne porażenie języka i mięśni jamy ustnej, tak że mięśnie żucia są zwężone, usta nie otwierają się, mowa, trudności z przełykaniem, ekscentryczność twarzy lub towarzyszy im kurczowy kręcz szyi Ta reakcja jest związana z wrażliwością osobnika i jest skuteczna w przypadku porażenia przeciwwstrząsowego, leków przeciwhistaminowych lub barbituranów.

(2) opóźniona dykineza: powolny początek, występujący po kilku tygodniach, miesiącach lub latach przyjmowania neuroleptyków, nawet po odstawieniu leku. Charakteryzuje się sztywną, powtarzalną wargą, mimowolnym ruchem języka, któremu czasami towarzyszy taneczny ruch kończyny lub tułowia oraz ruch osi ciała. Stosowanie przeciwwstrząsowych leków na porażenie dziecięce jest nie tylko nieskuteczne, ale czasem nasila objawy. Może również mieć niski ton mięśni i paraliż. Może to obejmować mięśnie szyi, mięśnie lędźwiowe itp., Takie jak talia nie może się wyprostować, wybrzuszenie, szyja jest miękka, nie może patrzeć w górę, nie może chodzić podczas chodzenia, nie może podnosić nóg, pięty ciągnącej ziemię .

(C) Kiedy choroba móżdżku jest rozległa po obu stronach zmian móżdżku, czasami napięcie mięśni wzrasta, a pasywny ruch kończyn ma wrażenie impedancji. Podczas stania tułów i kończyny są sztywne. Zanik oliwkowy móżdżku czasami wykazuje sztywność mięśni typu Parkinsona, co sugeruje uszkodzenie strukturalne związane z podstawnymi zwojami mózgu.

(D) choroba pnia mózgu spowodowana zmianami pnia mózgu wzrost napięcia mięśni jest najbardziej widoczny w śródmózgowiu, zmiany w śródmózgowiu wykazują sztywność mięśni, należącą do pewnego rodzaju toniku do mózgu, bliższych kończyn kończyn, cierpiących w grupie prostowników. Kończyny górne są proste, nadgarstki są zgięte i przywodzone. Kończyny dolne są proste i dochodzi do wewnętrznego obrotu, który wzywa się do przejścia do śródmózgowia. Rozproszona istota biała kory mózgowej, taka jak zapalenie mózgu, ciężkie urazowe uszkodzenie mózgu, krwotok mózgowy może również wydawać się sztywnością kończyn, różnica między tonikiem przedramienia to zgięcie przedramienia, inne działanie jest całkowicie takie samo jak tonik śródmózgowia, powiedział Do „usztywnienia kory”.

(5) Peryferyjne zaburzenia neurologiczne Peryferyjne choroby neurologiczne charakteryzują się niższym uszkodzeniem neuronu ruchowego, co przejawia się zmniejszonym napięciem mięśni. Jednak w przypadku niepełnego paraliżu twarzy może wystąpić wzrost napięcia mięśni twarzy, co objawia się skurczem twarzy. Ponadto, gdy nerwy obwodowe są w stanie zapalnym, guzy itp., A nerwy obwodowe są stymulowane, napięcie mięśni wzrasta, a wzrost napięcia mięśni wynika głównie ze zwiększonego napięcia obronnego mięśni.

(6) Zmiany miogeniczne Chociaż napięcie mięśni można zwiększyć, ale odruch ścięgien jest normalny lub zmniejszony, nie występuje hiperrefleksja.

1. Wrodzona miogenność (wrodzona paramyotonia): znana również jako choroba Eulenberga. Choroba wykazuje jedynie wzrost napięcia mięśniowego podczas ćwiczeń i normalne napięcie mięśniowe w spoczynku. Napięcie mięśniowe tej choroby wzrasta, a na początku ćwiczenia obserwuje się skurcz toniczny mięśni, który powraca do normy po wielokrotnym ćwiczeniu. W czasie badania palpacyjnego mięśnie mają szczególną wytrzymałość, która jest twarda jak gumowa skóra, co jest oczywiste, gdy mięśnie kurczą się po stymulacji mechanicznej.

2. Zespół sztywnej mandy (zespół sztywności): napad padaczkowy o nieznanej etiologii. Napięcie mięśni szyi, tułowia, kości pleców i mięśni brzucha jest oczywiste, a ból jest stymulowany przez świat zewnętrzny. Snajper, dźwięk i światło, stres psychiczny itp. Mogą być indukowane i pogarszane. Wspólne bliższe kończyny zaczynają rozwijać się w kierunku ciała, a siła mięśni i odruchy ścięgien są normalne. Objawy sztywności znikają podczas snu.

(7) Inne

1. Tężec: wczesne miejscowe napięcie mięśniowe jest zwiększone, wspólny jest skurcz ścięgien żucia po obu stronach, któremu towarzyszy sztywność mięśni szyjnych, a następnie skurcz mięśni twarzy; kąt ust jest skierowany na zewnątrz, nos jest skurczony, a oko jest pęknięte. Nazywa się to „wyglądem buźki”. Zwiększone napięcie mięśni ogólnoustrojowych wraz z rozwojem choroby. Na przykład, gdy dominuje napięcie mięśniowe mięśnia tułowia, łuk jest odwrócony. Kiedy dominuje napięcie mięśnia zginacza, łuk przedni zostaje odwrócony. Pozycja pacjenta jest jak pozycja wewnątrzmaciczna płodu: zginacz głowy, kolano i kostka są ściśle związane.踵 Blisko bioder. Kiedy napięcie mięśni po jednej stronie tułowia jest dominujące, ciało jest zginane bocznie, to znaczy łuk boczny jest odwrócony: głowa i ramiona są nachylone na jedną stronę, boczne ramiona opadają, a ciało jest pochylone w kierunku półksiężyca.

2. Tężyczka: Niski poziom wapnia we krwi jest główną przyczyną tej choroby. Zwiększone napięcie mięśniowe obserwuje się głównie w dystalnych kończynach, a nawet rozprzestrzenia się na tułów. Niektórzy uczeni dzielą zespół dłoni, stóp i kostek na trzy typy:

(1) łagodny typ: występuje głównie w dystalnej kończynie palca, kciuk jest silnie przywodzący i półelastyczny, a pozostałe palce są blisko siebie, środkowy palec palca jest wyraźnie zgięty, a boczna krawędź dłoni jest blisko bocznej krawędzi. Czasami palec końcowy jest wyraźniejszy niż inne palce, a ostatni palec jest często składany pod resztą palca lub kciuk jest składany w rękawiczce, która jest nazywana „ręką położnej”. Kończyny dolne mają zgięcie palców, co jest odwróceniem podkowy, łydka jest prosta, swobodnie się porusza, a podczas ruchu pasywnego odczuwa się impedancję.

(2) Umiarkowany typ: wczesne kończyny górne najpierw pojawiają się napięcie mięśni, sztywność mięśni, pęknięcie do tułowia, mięśnie twarzy i kończyn dolnych, czasami mięśnie proste brzucha, mostkowo-jelitowy, duże mięśnie piersiowe mogą być mocne i proste. Kiedy mięśnie twarzy wydają się miotoniczne, mają specjalną twarz: zewnątrzgałkowe skośne lub wewnętrzne skośne, zamknięta szczęka, sztywny język, źle zbudowana, trudna do przełknięcia, taka jak duszność i uduszenie, gdy krtań jest obolała.

(3) Typ ciężki: powtarzające się epizody w krótkim czasie, wykazujące uogólnioną sztywność mięśni, której towarzyszy skurcz krtani.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.