Jadłowstręt psychiczny

Wprowadzenie Jadłowstręt psychiczny, znany również jako jadłowstręt psychiczny, jest zaburzeniem psychicznego odżywiania, charakteryzującym się celową dietą i odchudzaniem. Anoreksja (AN) odnosi się do zaburzenia odżywiania, w którym osoba celowo powoduje i utrzymuje masę ciała, która jest znacznie niższa niż normalny standard za pomocą diety i należy do kategorii „zaburzeń fizjologicznych związanych z czynnikami psychologicznymi” w dziedzinie psychiatrycznej. Termin anonexia nervosa powstał po raz pierwszy w 1874 r. Jest również znany jako nerwowa utrata apetytu i charakteryzuje się anoreksją z długotrwałym niewyjaśnionym i znacznym spadkiem masy ciała. Wiek początkowy to ponad 10 lat. Częste są nastolatki, które nieleczone mogą prowadzić do poważnego niedożywienia i skrajnego wyczerpania, wpływając na zdrowie fizyczne i psychiczne oraz rozwój nastolatków.

Przyczyna

Przyczyna zaburzeń psychicznych, która nie została jeszcze w pełni zidentyfikowana, charakteryzuje się długotrwałym nadmiernym odchudzaniem lub odmową utrzymania szczupłego ciała, co powoduje utratę masy ciała, niedobory żywieniowe, zaburzenia metaboliczne i hormonalne, aw ciężkich przypadkach zagraża życiu. Częściej u nastolatków częstość występowania kobiet jest znacznie wyższa niż u mężczyzn. Rehabilitację można osiągnąć przy odpowiednim leczeniu. Klinicznie różni się od utraty wagi spowodowanej chorobą fizyczną. Ponieważ pacjentowi nie brakuje apetytu, nie anoreksji, ale aktywnie odmawia jedzenia, termin anoreksja nie jest spójny. Częstość występowania choroby jest różna w zależności od miejsca, a wskaźnik zachorowalności jest wyższy w zachodnich krajach uprzemysłowionych. Średni roczny wskaźnik zachorowań w latach 70. wynosił 0,37 do 1,6 na 100 000 osób. Badania podłużne pokazują, że zapadalność wzrosła w ciągu ostatnich 20–30 lat. Większość kobiet i mężczyzn stanowi zaledwie 4–6% ogólnej liczby przypadków. Wśród dziewcząt w wieku od 12 do 18 lat w brytyjskich szkołach z internatem częstość występowania jadłowstrętu psychicznego wynosi 0,5%. Pierwszy początek ma zwykle od 10 do 30 lat, a około 80% przypadków rozpoczyna się w wieku od 13 do 20 lat. Ankiety w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i innych krajach wykazały, że częstość występowania tej choroby jest wyższa w rodzinach z wyższych i średnich klas o dobrobycie gospodarczym oraz w zawodach o szczupłej skórze, takich jak tancerze baletowi. Obecnie nie ma danych ankietowych na temat epidemii w Chinach.

Przyczyna nie została jeszcze w pełni wyjaśniona. Układ nerwowy i układ trawienny pacjenta oraz układ hormonalny nie mają pierwotnych zmian w organizmie. To, czy nastąpi zmiana poziomu molekularnego w ośrodkowym układzie nerwowym i części związanej z karmieniem (podwzgórze), czy też jest to całkowicie zaburzenie psychogenne, wciąż nie jest pewne. Obecnie uważa się, że początek jadłowstrętu psychicznego jest wynikiem połączenia podatności biologicznej i czynników społeczno-psychologicznych. Czynniki biologiczne odgrywają rolę w patogenezie czynników społecznych, czynników psychologicznych i efektów społecznych. Dowody potwierdzające hipotezę biologiczną główną to głównie:

* 100% kobiet ma zaprzestanie miesiączki, a około 20% przypadków zaprzestanie miesiączki i centralną termoregulację we wczesnym stadium choroby, a pierwotna dysfunkcja podwzgórza.

* Istnieją poszlaki, że receptor dopaminy w podwzgórzu ma defekt kontroli hamowania sprzężenia zwrotnego w tej chorobie, co prowadzi do wzrostu aktywności neuroprzekaźników katecholaminowych.

* Częstotliwość jadłowstrętu psychicznego i zespołu Turnera (zespół XO) oraz wady rozwojowe układu moczowo-płciowego są znacznie częstsze niż częstotliwość okazji. Spekuluje się, że aberracje chromosomowe mogą zwiększać podatność na jadłowstręt psychiczny.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Funkcja napełniania i opróżniania żołądka sprawdza gastroskop

Obecnie zagraniczni uczeni nadal spełniają sześć kryteriów diagnozy Feighnera w 1972 r. I uważają, że wiek początku choroby wynosi około 10 do 30 lat. Zgodnie z charakterystyką przypadków jadłowstrętu psychicznego w Chinach diagnoza młodzieńczej jadłowstrętu psychicznego powinna wynosić: 1 wiek 10 lat i więcej. 2 Z powodu stymulacji umysłowej lub uczenia się stres w pracy jest zbyt duży, a choroba. 3 utrata masy ciała większa niż 20% lub taka sama wysokość wieku standardowa utrata masy ciała większa niż 15%. 4 z anoreksją i utratą masy ciała spowodowaną poważnymi chorobami i chorobami psychicznymi. 5, aby wykluczyć choroby anoreksyjne spowodowane chorobami organicznymi i chorobami psychicznymi. 6 Niewielka liczba pacjentów zachowuje szczupłą sylwetkę, aby nie przybrać na wadze i świadomie kontrolować diety, woląc być głodna i szczupła.

Pacjenci z jadłowstrętem psychicznym powinni być hospitalizowani w celu dalszego badania W celu uzyskania szczegółowego wywiadu medycznego należy wykluczyć wtórną anoreksję spowodowaną chorobami organicznymi, wątrobą, nerkami, badaniem żołądkowo-jelitowym oraz obrazem ciała i / lub tomografii komputerowej mózgu. Konieczne jest zwrócenie uwagi na kacheksję przysadki. Pacjenci hospitalizowani powinni również zostać zbadani pod kątem czynności gruczołów wydzielania wewnętrznego, takich jak czynność tarczycy przysadki, funkcja nadnerczy i wydzielanie hormonu wzrostu.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa

Anoreksja fizjologiczna: Anoreksja fizjologiczna to stan, w którym dziecko nie je mleka, gdy dziecko ma od 3 do 4 miesięcy, a czasową anoreksję dziecka nazywa się „okresem anoreksji fizjologicznej”.

Alternatywne anoreksja zaćmienia: anoreksja zaćmienia jest dysfunkcją dietetyczną, która jest wyjątkowo szkodliwa dla zdrowia. Nie wystarczy, aby pacjenci z tą chorobą otrzymywali same leki, ale także do psychoterapii. Cykliczna spontaniczna odmowa i upijanie się - wymioty (wpadanie i wydostawanie się) mogą mieć poważne skutki fizjologiczne.

Anoreksja letnia: Anoreksja latem oznacza, że ​​apetyt dziecka jest słaby, a apetyt się nie otwiera, nawet normalne posiłki, które zwykle lubi, nie chcą jeść, a całe ciało dziecka nie ma żadnych nieprawidłowych zmian.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.