Zaburzenie wrażliwości społecznej

Wprowadzenie Zaburzenie wrażliwości społecznej to tendencja do czucia się niekomfortowo i uciskana przed innymi oraz unikania kontaktu z innymi, jest to na ogół zachowanie introwertyczne. Studenci niepełnosprawni społecznie wstydzą się działać, często unikając możliwych sytuacji interpersonalnych z nadmierną wrażliwością, aby nie podlegali jakiejkolwiek potencjalnej krytyce, a co za tym idzie - poniżaniu i niepokojom. Boją się stawić czoła sytuacjom społecznym, boją się negatywnych komentarzy innych na swój temat, obawy są odrzucane, ludzie są pomijani, obawy są intymnym kontaktem. Negatywny wpływ na wzrost dzieci i młodzieży jest różnorodny: trudno jest znaleźć nowych przyjaciół, trudno jest dzielić się intymnością i opieką z innymi; trudno jest skutecznie komunikować się z innymi, utrudniając w ten sposób wyrażanie ich opinii oraz utrzymanie własnych praw i interesów; Nieporozumienia innych utrudniają poprawną ocenę innych, ponieważ studenci niepełnosprawni społecznie zawsze sprawiają wrażenie nieprzyjaznych, niegodnych zaufania, niesprawiedliwych i pozbawionych entuzjazmu, co utrudnia innym zrozumienie jego prawdziwej zdolności; Wzmocnił swoją frustrację, samotność i niższość.

Przyczyna

Jest głównie nabywany, ale ma również przyczyny genetyczne i fizyczne. Dzieci wycofujące się z życia społecznego są bardziej łagodne i nieśmiałe, brakuje im ducha poszukiwania nowych rzeczy. Na początku nie było formalnego bezpiecznego przywiązania, co miałoby negatywny wpływ na przyszłe interakcje interpersonalne. Niektóre dzieci są słabe lub chore, mają pewne przeszkody defektywne, brakuje im pewności siebie i nie odważą się wchodzić w interakcje z innymi, tracąc w ten sposób możliwość ćwiczenia umiejętności społecznych, błędne koło, prowadzące do wycofania się. Rozwód rodziców, spadek stabilności rodziny, atmosfera interpersonalna jest napięta; rodzice są obojętni na potrzeby psychologiczne dzieci, odrzucenie, ograniczenia, oczekiwania są wysokie; lub nadmierna ochrona i pobłażanie dzieciom, uzależniając dzieci, słabą niezależność, nieakceptowaną przez rówieśników Łatwo jest doświadczyć niepowodzeń; brak kontaktów społecznych między rodzicami i ograniczone możliwości interakcji dzieci są związane z powstawaniem i rozwojem wycofania społecznego dzieci. Po wejściu dziecka do szkoły negatywna ocena nauczyciela, publiczne upomnienie i upokorzenie, ciągłe kary, szkodzą ich poczuciu własnej wartości, a także zwiększy społeczną skłonność dzieci do wycofywania się.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie nerwów mózgowych wykrywających wzrost i rozwój dziecka

1. Wielokrotnie odmawiał chodzenia do szkoły.

2. Porzuć szkołę.

3. Nie z przyjaciółmi.

4. Samoocena jest zbyt niska.

5. Nadużywanie alkoholu i narkotyków.

6. Nieodpowiednie do szkoły i innych zajęć.

7. Kontynuacja zaburzeń lękowych po dorastaniu.

Osąd i badanie można przeprowadzić zgodnie z powyższymi cechami.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa zaburzeń wrażliwych społecznie:

1. Autyzm: Autyzm dziecięcy był nazywany autyzmem dziecięcym i autyzmem u dzieci i jest związany z psychologicznymi czynnościami w percepcji, języku i myśleniu dzieci, emocjami, ruchami i interakcją społeczną. Jest to zaburzenie rozwojowe. W taksonomii jest obecnie klasyfikowany jako kategoria psychologicznych zaburzeń rozwojowych, zwanych wszechobecnymi zaburzeniami rozwojowymi. Według zachodnich raportów wskaźnik rozpowszechnienia wynosi około 4 do 10/10 000 dzieci. W przeszłości pojawiło się bardzo niewiele raportów, które stopniowo wzrastały w ostatnich latach. Chłopcy są bardziej powszechni (mężczyzna: kobieta ma około 5: 1). Przyczyna tej choroby jest nieznana. Bliźniacze badania sugerują, że taki sam wskaźnik zachorowań u bliźniaczek samic jest wyższy niż u jaj podwójnych. Zarówno EEG, jak i obrazowanie mózgu mają wyższe nieprawidłowe wartości, ale nie są one specyficzne. Istnieje również wiele miękkich oznak układu nerwowego. Niektóre choroby, takie jak pacjenci z zespołem łamliwego chromosomu X, są również związane z objawami autyzmu. Najwcześniejsza częstość występowania autyzmu wynosiła 2-4 / 10 000. Badania epidemiologiczne pokazują, że chłopcy są znacznie więcej niż kobiety, mężczyzna: kobieta ma 4: 1. W Chinach nie przeprowadzono dochodzenia epidemiologicznego.

2, mutyzm wybiórczy: mutyzm wybiórczy jest zaburzeniem psychicznym, (Selective Mutism, SM) to dziecko w niektórych przypadkach, które wymagają komunikacji głosowej (np. Szkoła, nieznajomy lub wiele osób itp.) Uporczywe Zespół kliniczny, który „odmawia” mówienia i charakteryzuje się normalną mową przy innych okazjach. Dzieci często rozmawiają aktywnie w domu, ale „odmówiły” rozmowy ze swoimi nauczycielami lub kolegami z klasy w szkole. Chińczycy są bardziej zamknięci w sobie, dzieci nie mówią, kiedy rozpoczynają przedszkole lub szkołę podstawową. Często są pomijane z takich powodów, jak introwersja i nieśmiałość, które mogą sprawić, że dzieci zostaną odkryte i wyleczone z czasem. Częściej u dzieci w wieku od 3 do 5 lat częściej występują dziewczęta. Pacjenci są niespokojni lub wyjątkowo nieśmiali w niektórych sytuacjach, a nawet jeśli potrafią mówić, nie mają odwagi mówić. Wraz ze wzrostem presji społecznej, wzrostem konfliktów społecznych, wzrostem mobilności społecznej, wzrostem problemów rodzinnych i konfliktów rodzinnych, czynniki, które powodują wzrost SM, a liczba dzieci z SM w Chinach nie tylko istnieje, ale także rośnie.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.