Przewlekłe uszkodzenie nerek

Wprowadzenie Przewlekła niewydolność nerek (CRF) nie jest niezależną chorobą, jest to końcowa manifestacja pogorszenia uszkodzenia nerek spowodowana różnymi przyczynami. Gdy czynność nerek jest bliska 10% normalnym ludziom, pojawia się szereg zespołów. Zasadniczo istnieje stosunkowo długi przebieg choroby, w zależności od stopnia niewydolności nerek, stopień niewydolności nerek jest kompensowany; okres dekompensacji niewydolności nerek jest również nazywany azotemią; stadium niewydolności nerek; etap końcowy jest również nazywany stadium mocznicowym. Główne objawy to objawy kliniczne zatrzymywania metabolitów, nierównowagi wody, elektrolitów, równowagi kwasowo-zasadowej i zaangażowania ogólnoustrojowego.

Przyczyna

Po pierwsze, przyczyna

1. Przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek: Postęp choroby do zaawansowanego stadium jest najczęstszą przyczyną przewlekłej niewydolności nerek.

2. Śródmiąższowe zapalenie nerek: jest to grupa chorób obejmujących głównie śródmiąższowe nerki i kanaliki nerkowe, dlatego jest również znana jako nefropatia śródmiąższowa tubulinowa (Tubulo-Interstitia Nephropa-thy). Jej etiologia jest złożona, kliniczna Częste choroby stanowią od 25% do 33% chorób układu moczowego, zajmując drugie miejsce w przewlekłej niewydolności nerek.

(1) Zakażenie: bakterie, wirusy, pleśnie, pasożyty malarii itp. Atakują śródmiąższowe kanaliki nerkowe i nerki, które reprezentują choroby, takie jak przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek. Złośliwa czerwonka i tak dalej.

(2) uszkodzenie immunologiczne: powszechne alergie na leki, takie jak penicylina, sulfonamid, choroby autoimmunologiczne, takie jak toczeń rumieniowaty układowy, twardzina skóry, zapalenie skórno-mięśniowe obejmujące nerki.

(3) Uszkodzenie substancji toksycznych: takie jak antybiotyki aminoglikozydowe, środki kontrastowe uszkadzają nerki, sole metali ciężkich, takie jak rtęć, ołów, arsen, złoto i inne uszkodzenia nerek.

(4) zaburzenia ukrwienia nerek: takie jak miażdżyca nerek, zwężenie tętnicy nerkowej.

(5) Nieprawidłowości metaboliczne: takie jak hiperurykemia, hiperkalcemia i długotrwała hipokaliemia.

(6) Czynniki fizyczne: długotrwałe narażenie na promieniowanie rentgenowskie, radioterapia rentgenowska guzów złośliwych itp.

(7) niedrożność dróg moczowych: niedrożność spowodowana przez pęcherz moczowy, odpływ moczowodu z moczu, miedniczka nerkowa, zwiększone ciśnienie śródmiąższowe nerek, takie jak łączone zakażenie, jest poważniejsze.

(8) Nowotwór bezpośrednio naciekający śródmiąższową nerkę: taki jak białaczka, chłoniak, przerzuty komórek rakowych spowodowane uszkodzeniem śródmiąższowym nerki.

(9) choroby dziedziczne: takie jak policystyczna choroba nerek, torbiele nerek.

(10) Bałkańskie zapalenie nerek: śródmiąższowa choroba nerek o nieznanej przyczynie, występująca głównie w południowej Europie.

3. Miażdżyca nadciśnieniowa: w tym momencie najpierw ulega uszkodzeniu kanalików nerkowych, a następnie kłębuszków nerkowych, kłębuszkowe zapalenie nerek najpierw uszkadza kłębuszki nerkowe, a następnie uszkadza kanaliki nerkowe.

4. Wtórne choroby metaboliczne: takie jak cukrzyca, dna nerkowa, amyloidoza.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie czynności nerek za pomocą ultradźwięków

Elektroforeza białek : Białka surowicy są substancjami koloidalnymi, które w określonych warunkach przenoszą ładunek i poruszają się w polu elektrycznym.

Hormon wzrostu (GH): hormon wzrostu jest ważnym hormonem wydzielanym przez przysadkę mózgową i reguluje metabolizm substancji, promuje wzrost kości długich w wieku dorosłym.

Trypsyna : Trypsyna jest hydrolazą wydzielaną przez trzustkę. Może hydrolizować związki aminokwasowe połączone łańcuchami peptydowymi i ma aktywność esterazy. Ilość w normalnej surowicy jest bardzo mała. Oznaczanie trypsyny w surowicy ma pewne znaczenie w diagnozowaniu ostrego zapalenia trzustki.

Β2-mikroglobulina w moczu (β2-MG): β2-mikroglobulina jest wytwarzana w limfocytach i ma niewielką ilość w moczu, ze względu na niewielką masę cząsteczkową może swobodnie przenikać przez kłębuszkową membranę filtracyjną. Mikroglobulina β2 filtrowana przez kłębuszki nerkowe jest prawie całkowicie wchłaniana ponownie przez kanaliki nerkowe. Jeśli wydalanie β2-mikroglobuliny jest zwiększone, zaburzenie wchłaniania zwrotnego cewek nerkowych nazywa się proteinurią cewkową nerki, która różni się od Białkomocz kłębuszkowy na bazie albuminy.

W klinicznej analizie moczu mikroglobulina β2 w moczu ma ogromne znaczenie w wykrywaniu nefropatii.

Badanie MRI nerki: MRI może zidentyfikować lokalizację, rozmiar, kształt i zasięg guza; masę można określić jako torbielowatą, znaczną, tłustą, bardziej wrażliwą niż CT, jakościową i dokładną.

Badanie ultrasonograficzne nerek: USG B jest przedmiotem badania lekarskiego, z którym pacjenci często mają kontakt w czasie leczenia. Klinicznie jest szeroko stosowany w diagnostyce kardiologii, gastroenterologii, urologii oraz położnictwa i ginekologii.

Mikroglobulina α1 w surowicy (α1-MG): mikroglobulina α1 jest glikoproteiną, która jest syntetyzowana głównie w wątrobie i tkankach limfatycznych i jest szeroko dystrybuowana na płynach ustrojowych i powierzchniach błony limfocytowej. Oznaczenie mikroglobuliny α1 ma pewne znaczenie w diagnozowaniu choroby nerek i ocenie czynności nerek.

Mikroglobulina β2 w surowicy (β2-MG): Mikroglobulina β2 jest łańcuchem lekkim β cząsteczek ludzkiego antygenu leukocytowego. Jego główna funkcja polega na uczestniczeniu w rozpoznawaniu limfocytów na powierzchni i wiąże się z zabijaniem komórek. Prawie wszystkie komórki jądrzaste w organizmie mogą syntetyzować mikroglobulinę β2 i przyłączać się do powierzchni komórki. Ilość mikroglobuliny β2 wytwarzanej codziennie przez tę samą osobę pozostaje stała i jest wydzielana w różnych płynach ustrojowych. Oznaczanie mikroglobuliny β2 we krwi, moczu i płynie mózgowo-rdzeniowym jest ważne w diagnozowaniu różnych chorób.

Kolor moczu (UCO): Kontrola koloru moczu polega na obserwacji koloru moczu gołym okiem. Jest on ogólnie używany do oceny stężenia moczu, zawartości pigmentu w moczu i metabolizmu organizmu. Może być stosowany do badania fizykalnego zdrowych ludzi i innych osób Rutynowe testy laboratoryjne u pacjentów z nieprawidłowym oddawaniem moczu, bolesnym oddawaniem moczu lub gorączką. Ciężar właściwy (SG) - Ciężar właściwy moczu (SG) to stosunek moczu do tej samej objętości czystej wody w temperaturze 4 stopni Celsjusza. Ponieważ mocz zawiera 3-5% substancji stałych, mocz jest dłuższy niż czysta woda. Ciężar właściwy moczu zmienia się w zależności od zawartości wody, soli i materii organicznej w moczu. W przypadku patologii wpływa na nią także białko, cukier w moczu i składniki komórkowe. Na przykład brak równowagi bezwodnego metabolizmu, ciężar właściwy w moczu może z grubsza odzwierciedlać funkcję stężenia i rozcieńczania kanalików nerkowych. . Ten test jest odpowiedni dla osób z chorobami nerek, odwodnieniem lub nadmiarem wody i podejrzewanymi nieprawidłowym wydalaniem substancji.

Chlorek surowicy (Cl): Całkowita ilość chloru w organizmie wynosi około 100 g, który występuje głównie w postaci jonów chlorkowych w tkankach i płynach ustrojowych, jest to anion z największą ilością płynu pozakomórkowego. Jest ściśle związany z zawartością wodorowęglanu. Chlorek odgrywa ważną rolę w regulacji wody, ciśnienia osmotycznego i równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie. Jony chlorkowe w organizmie są często wchłaniane i metabolizowane z jonami sodu, a zmiany są często spójne.

Krew glinowa (Al): aluminium jest pierwiastkiem śladowym w organizmie, a aluminium, które zwykle jest przyjmowane do organizmu, jest wydalane głównie przez nerki. Pacjenci z niewydolnością nerek są podatni na zatrucie glinem. Głównym źródłem aluminium w niewydolności nerek jest dializat podczas hemodializy. Aluminium można przenosić przez błonę do krwi, aby zwiększyć stężenie glinu we krwi. Oznaczanie zawartości aluminium we krwi odgrywa ważną rolę w ocenie niewydolności nerek.

Diagnostyka różnicowa

Ostra niewydolność nerek przednerkowa

Z powodu czynników przednerkowych efektywna objętość krążącej krwi jest zmniejszona, co powoduje zaburzenia czynności nerek spowodowane niewystarczającą perfuzją nerkową. Szybkość filtracji kłębuszkowej jest zmniejszona, a wchłanianie zwrotne azotu mocznikowego, wody i sodu przez kanaliki nerkowe względnie zwiększone. Zwiększenie azotu mocznikowego we krwi, zmniejszenie objętości moczu i zwiększenie ciężaru właściwego moczu. Struktury kłębuszkowe i kanalikowe pacjentów z ostrą niewydolnością nerek przed nerkami pozostają nienaruszone, a szybkość filtracji kłębuszkowej nerki odzyskuje się również, gdy perfuzja krwi nerkowej wraca do normy. Jednak ciężka lub uporczywa hipoperfuzja nerek może prowadzić do ostrej niewydolności nerek w wyniku ostrej martwicy kanalików nerkowych.

(1) Skuteczne zmniejszenie objętości krwi:

1 uraz krwawiący, operacja, poporodowa, przewód pokarmowy itp.

2 soki trawienne utracone wymioty, biegunka, dekompresja żołądkowo-jelitowa i tak dalej.

3 utrata nerek za pomocą diuretyków, kwasicy cukrzycowej i tak dalej.

4 utrata skóry i błon śluzowych, oparzenia, wysoka gorączka itp.

5 Trzecia jama utraciła zespół zmiażdżenia, zapalenie trzustki, hipoalbuminemię i tym podobne.

(2) Zmniejszenie pojemności minutowej serca: w tym zastoinowa niewydolność serca, wstrząs kardiogenny, tamponada osierdziowa, ciężka arytmia itp.

(3) ogólnoustrojowe rozszerzenie naczyń: posocznica, niewydolność wątroby, alergie, leki (leki hipotensyjne, znieczulające itp.).

(4) zwężenie naczyń nerkowych: stosowanie leków takich jak norepinefryna, zespół wątroby i nerek.

(5) Leki wpływające na zmiany hemodynamiczne w nerkach: inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę, niesteroidowe leki przeciwzapalne.

2. Ostra niewydolność nerek po nerkach

(1) niedrożność moczowodu:

1 wnęka blokuje kryształy (kwas moczowy itp.), Kamienie, skrzepy krwi itp.

2 pozawałowa niedrożność zwłóknienia zaotrzewnowego, guza, krwiaka i tak dalej.

(2) niedrożność szyi pęcherza: przerost prostaty, zwłóknienie szyi pęcherza, pęcherz neurogenny, rak prostaty itp.

(3) niedrożność cewki moczowej i zwężenie.

3. Ostra niewydolność nerek

(1) choroba cewek nerkowych: najczęstsza jest ostra martwica cewek. Przyczyna dzieli się na niedokrwienie nerek i zatrucie nerek.

1 Niedokrwienie nerek: Przyczyna ostrej niewydolności nerek w okresie przednerkowym nie ustąpiła z czasem.

2 zatrucie nerek: powszechne substancje nefrotoksyczne, takie jak leki, środki kontrastowe, metale ciężkie, biotoksyny, rozpuszczalniki organiczne, mioglobinuria, hemoglobinuria, białko łańcucha lekkiego, hiperkalcemia.

(2) choroby kłębuszkowe: takie jak ostre zapalenie nerek, toczniowe zapalenie nerek.

(3) Ostre śródmiąższowe zapalenie nerek: ostre (alergiczne) śródmiąższowe zapalenie nerek wywołane lekami, posocznica, ciężkie zakażenie itp.

(4) choroba mikronaczyniowa nerek: pierwotne lub wtórne martwicze zapalenie naczyń, złośliwe nadciśnieniowe uszkodzenie nerek.

(5) Ostra choroba nerek i naczyń makronaczyniowych: obustronna lub jednostronna zakrzepica tętnicy nerkowej / żyły nerkowej lub embolizacja kryształów cholesterolu w nerce; krwotok z tętniaka rozwarstwiającego i pęknięcie tętnicy nerkowej.

(6) Niektóre przewlekłe choroby nerek: Objawy kliniczne ostrej niewydolności nerek spowodowane ostrym zaostrzeniem przewlekłej niewydolności nerek pod wpływem czynników sprzyjających zaostrzeniu przewlekłej niewydolności nerek.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.