Niskie ciśnienie pulsu

Wprowadzenie Ciśnienie krwi dzieli się na ciśnienie skurczowe i rozkurczowe, a różnica między ciśnieniem skurczowym a rozkurczowym nazywana jest „różnicą ciśnienia tętna”. Na przykład skurczowe ciśnienie krwi wynosi 120 mm Hg, rozkurczowe ciśnienie krwi wynosi 75 mm Hg, a różnica ciśnienia tętna wynosi 45 mm Hg. W normalnych okolicznościach różnica ciśnienia tętna u normalnych ludzi wynosi 20–60 mm Hg (2,67–8,0 Kpa). Jeśli puls jest większy niż 60 mm Hg, różnica ciśnienia tętna jest zbyt duża, a jeśli jest mniejsza niż 20 mmHg, jest zbyt mała. Zmniejszenie ciśnienia tętna jest częste: niskie ciśnienie krwi, wysięk osierdziowy, ciężkie zwężenie zastawki mitralnej, ciężka niewydolność serca i inne choroby.

Przyczyna

Powszechna różnica ciśnienia tętna jest głównie spowodowana spadkiem skurczowego ciśnienia krwi (wysokie ciśnienie). Istnieją czynniki fizjologiczne i przyczyny patologiczne. Ten pierwszy jest bardziej powszechny w skurczowym ciśnieniu krwi, a ciało jest cienkie lub słabe. Ten drugi typ jest widoczny w szoku i mięśniu sercowym. Zawał, niewydolność serca, tamponada osierdzia, niewydolność kory nadnerczy itp. Zmiany organiczne, które powodują zmniejszenie różnicy ciśnienia tętna, to wysięk osierdziowy, zaciskające zapalenie osierdzia, ciężkie zwężenie zastawki mitralnej i zwężenie aorty. Jeśli okaże się, że różnica ciśnienia tętna jest znacznie zmniejszona, najpierw należy wykluczyć różne zmiany organiczne, a jeśli nie zostanie znaleziona szczegółowa przyczyna, uważa się za obniżenie konstytucyjnego ciśnienia krwi (głównie skurczowe ciśnienie krwi) i leczenie sprawności fizycznej. Niskie ciśnienie krwi, oprócz zwiększenia siły fizycznej, odpowiedniego wzmocnienia odżywiania, ale także w celu zapobiegania zawrotom głowy lub upadkom podczas stania w pozycji pionowej. Leki mogą być stosowane do regulowania autonomicznej funkcji nerwowej oryzanolu, witamin itp. W przypadku zjawiska niewielkiej różnicy ciśnień bez dyskomfortu, Nie przejmuj się zbytnio, ponieważ nie ma to większego wpływu na zdrowie.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie mapy dźwiękowej serca elektrokardiogram badanie sercowo-naczyniowe MRI wewnątrzsercowe badanie elektrofizjologiczne perspektywa klatki piersiowej

W normalnych okolicznościach różnica ciśnienia tętna u normalnych ludzi wynosi 20–60 mm Hg (2,67–8,0 Kpa). Jeśli puls jest większy niż 60 mm Hg, różnica ciśnienia tętna jest zbyt duża, a jeśli jest mniejsza niż 20 mmHg, jest zbyt mała. Różnica ciśnienia tętna jest zbyt mała ze względu na spadek elastyczności i podatności otaczających naczyń krwionośnych. Spadek elastyczności naczyniowej jest spowodowany głównie dużą ilością odkładania się lipidów i soli wapniowych w podbłonku oraz proliferacją warstwy mięśni gładkich środkowej warstwy błony wewnętrznej. Oprócz regulacji, na procesy te wpływają również takie czynniki, jak wiek, płeć, gospodarka hormonalna, metabolizm lipidów i metabolizm glukozy.

Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy wiek, otyłość, lepkość krwi lub cukrzyca, hiperlipidemia, elastyczność naczyń jest znacznie zmniejszona. Różnica ciśnienia tętna jest zbyt mała u wczesnych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Ponieważ pobudliwość nerwu współczulnego pacjenta jest zwiększona, całe ciało ma mały skurcz naczyń, tak że skurczowe ciśnienie krwi nie jest wysokie, rozkurczowe ciśnienie krwi jest stosunkowo zwiększone, a różnica ciśnienia tętna jest niewielka. Długoterminowa kontrola ciśnienia krwi nie jest idealna, stopień miażdżycy jest zaostrzony, skurczowe ciśnienie krwi stopniowo wzrasta, rozkurczowa kontrola ciśnienia krwi nie jest idealna, a na końcu powstanie tak zwane klasyczne nadciśnienie z podwyższonym skurczowym ciśnieniem krwi i rozkurczowym ciśnieniem krwi. U pacjentów z klasycznym nadciśnieniem tętniczym częstość występowania dławicy piersiowej, udaru mózgu i innych chorób znacznie wzrosła. W przypadku zabiegów ze zbyt małą różnicą ciśnienia polega głównie na zmiękczeniu naczyń krwionośnych, rozszerzeniu naczyń krwionośnych, obniżeniu poziomu tłuszczu we krwi, obniżeniu poziomu cukru we krwi, obniżeniu lepkości krwi, zapobieganiu zakrzepicy, zwiększeniu przepuszczalności naczyń włosowatych i przeciwdziałaniu starzeniu.

Diagnostyka różnicowa

Istnieje wiele chorób, które powodują małą różnicę ciśnienia tętna i na ogół konieczne jest określenie:

Gdy różnica ciśnienia tętna zostanie znacznie zmniejszona, jeśli nie zostanie znaleziona wyraźna przyczyna, należy ją uznać za spadek konstytucyjnego ciśnienia krwi (głównie skurczowego ciśnienia krwi). W leczeniu niedociśnienia konstytucyjnego, oprócz poprawy sprawności fizycznej i prawidłowego odżywiania, konieczne jest również zapobieganie zawrotom głowy i upadkom podczas stania. Można go leczyć lekami takimi jak oryzanol i witaminy, które regulują działanie nerwów autonomicznych.

Następujące choroby wymagają dalszej diagnozy:

1 zawał mięśnia sercowego

Zgodnie z typowymi objawami klinicznymi, charakterystycznymi zmianami EKG i testami laboratoryjnymi diagnoza choroby nie jest trudna. Bezbolesny pacjent jest trudniejszy do zdiagnozowania. Wszyscy starsi pacjenci nagle mają wstrząs, ciężką arytmię, niewydolność serca, ból lub wymioty w nadbrzuszu, a przyczyna jest nieznana lub pierwotne nadciśnienie i nagły spadek ciśnienia krwi i nie można znaleźć przyczyny, wstrząs wystąpił po operacji, ale wykluczono Z przyczyn takich jak krwawienie należy rozważyć możliwość zawału mięśnia sercowego. Ponadto pacjenci w podeszłym wieku mają silniejszy i dłużej utrzymujący się ucisk w klatce piersiowej lub ból w klatce piersiowej, nawet jeśli nie ma charakterystycznej zmiany w EKG, należy rozważyć możliwość wystąpienia tej choroby. Wszystkich należy leczyć zgodnie z ostrym zawałem mięśnia sercowego, a obserwację elektrokardiogramu i oznaczenie enzymu mięśnia sercowego w surowicy należy powtórzyć w krótkim czasie w celu ustalenia rozpoznania.

2 zwężenie aorty

(1) Badanie rentgenowskie: lewe serce jest okrągłe, a serce nie jest duże. Często zwężenie aorty i zwapnienie aorty. W przypadku braku zwapnienia w zastawce aorty dla dorosłych, na ogół nie występuje ciężkie zwężenie aorty. W niewydolności serca lewa komora jest oczywiście powiększona, a lewe przedsionek jest powiększone, tętnica płucna jest wydatna, żyła płucna jest poszerzona i widoczne są objawy zastoju krwi w płucach.

(2) Badanie elektrokardiograficzne: Elektrokardiogram pacjentów z łagodnym zwężeniem aorty może być prawidłowy. Ciężki przerost lewej komory EKG i nadwyrężenie. Wzrost depresji odcinka ST i inwersji załamka T sugeruje postęp przerostu komorowego. Wydajność powiększenia lewego przedsionka jest bardziej powszechna. Gdy zwapnienie zastawki aortalnej jest ciężkie, widoczny jest blok lewej gałęzi przedniej i inne stopnie bloku gałęzi przedsionkowo-komorowej lub wiązki.

(3) Echokardiografia: USG w trybie M wykazało pogrubienie zastawki aortalnej, amplituda aktywności została zmniejszona, a zakres otwarcia był mniejszy niż 18 mm. Wzmocnienie odbitej plamki świetlnej ulotek sugerowało zwapnienie zastawki. Dylatacja korzenia aorty, tylna ściana lewej komory i przerost symetrii przegrody międzykomorowej. Na dwuwymiarowym echokardiogramie faza skurczowa zastawki aortalnej wykazała koncentryczny ruch styczny i mogła zidentyfikować wrodzone wady zastawkowe. Badanie USG Dopplera wykazuje powolny i malejący przepływ krwi przez zastawkę aortalną i może obliczyć maksymalny gradient ciśnienia przezczaszkowego.

(D) cewnikowanie lewego serca: bezpośredni pomiar lewego przedsionka, lewej komory i ciśnienia aorty. Skurczowe ciśnienie w lewej komorze wzrosło, skurczowe ciśnienie w aorcie zmniejszyło się, a gradient ciśnienia zwiększył się wraz ze wzrostem zwężenia zastawki aortalnej. Krzywa ciśnienia lewego skurczonego przedsionka była wysoką falą. Należy wziąć pod uwagę w następujących przypadkach: młodzi pacjenci z wrodzonym zwężeniem aorty, chociaż bezobjawowi, ale muszą zrozumieć stopień niedrożności odpływu lewej komory; podejrzenie niedrożności odpływu lewej komory zamiast przyczyn zastawki; aby odróżnić zwężenie aorty Niezależnie od tego, czy w połączeniu z chorobą wieńcową, angiografia wieńcowa powinna być wykonywana w tym samym czasie; choroba wielonaczyniowa przed operacją.

W normalnych okolicznościach różnica ciśnienia tętna u normalnych ludzi wynosi 20–60 mm Hg (2,67–8,0 Kpa). Jeśli puls jest większy niż 60 mm Hg, różnica ciśnienia tętna jest zbyt duża, a jeśli jest mniejsza niż 20 mmHg, jest zbyt mała. Różnica ciśnienia tętna jest zbyt mała ze względu na spadek elastyczności i podatności otaczających naczyń krwionośnych. Spadek elastyczności naczyniowej jest spowodowany głównie dużą ilością odkładania się lipidów i soli wapniowych w podbłonku oraz proliferacją warstwy mięśni gładkich środkowej warstwy błony wewnętrznej. Oprócz regulacji, na procesy te wpływają również takie czynniki, jak wiek, płeć, gospodarka hormonalna, metabolizm lipidów i metabolizm glukozy. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy wiek, otyłość, lepkość krwi lub cukrzyca, hiperlipidemia, elastyczność naczyń jest znacznie zmniejszona. Różnica ciśnienia tętna jest zbyt mała u wczesnych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Ponieważ pobudliwość nerwu współczulnego pacjenta jest zwiększona, całe ciało ma mały skurcz naczyń, tak że skurczowe ciśnienie krwi nie jest wysokie, rozkurczowe ciśnienie krwi jest stosunkowo zwiększone, a różnica ciśnienia tętna jest niewielka. Długoterminowa kontrola ciśnienia krwi nie jest idealna, stopień miażdżycy jest zaostrzony, skurczowe ciśnienie krwi stopniowo wzrasta, rozkurczowa kontrola ciśnienia krwi nie jest idealna, a na końcu powstanie tak zwane klasyczne nadciśnienie z podwyższonym skurczowym ciśnieniem krwi i rozkurczowym ciśnieniem krwi. U pacjentów z klasycznym nadciśnieniem tętniczym częstość występowania dławicy piersiowej, udaru mózgu i innych chorób znacznie wzrosła. W przypadku zabiegów ze zbyt małą różnicą ciśnienia polega głównie na zmiękczeniu naczyń krwionośnych, rozszerzeniu naczyń krwionośnych, obniżeniu poziomu tłuszczu we krwi, obniżeniu poziomu cukru we krwi, obniżeniu lepkości krwi, zapobieganiu zakrzepicy, zwiększeniu przepuszczalności naczyń włosowatych i przeciwdziałaniu starzeniu.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.