Ból w węzłach chłonnych

Wprowadzenie Powierzchowne węzły chłonne są podzielone na grupy. Każda grupa węzłów chłonnych otrzymuje pewną część limfy, taką jak węzły chłonne w okolicy ucha i wyrostka sutkowego oraz limfocyty ze skóry głowy. Podżuchwowe węzły chłonne otrzymują dno ust, błonę śluzową policzka i dziąsła. Płyn, pachowe węzły chłonne, gromadzą limfę w tkance, wargach i języku w dolnej trójkątnej strefie. Głębokie węzły chłonne szyjne gromadzą limfę w nosogardzieli, krtani, tchawicy, gruczole tarczowym itp. Prawy węzeł chłonny nadobojczykowy odbiera płyn limfatyczny w tchawicy, opłucnej, płucach itp., A lewy węzeł chłonny nadobojczykowy przyjmuje limfę w przełyku, przewodzie pokarmowym i innych narządach. Górna część tułowia, piersi, ściany klatki piersiowej itp. To płyny limfatyczne, które przepływają z powrotem do pachowych węzłów chłonnych. Jeśli w odpowiedniej części występuje reakcja zapalna lub rak, może wystąpić limfadenopatia i ból.

Przyczyna

Przewlekłe zapalenie węzłów chłonnych

Większość z nich ma oczywiste infekcje i często ma zlokalizowaną limfadenopatię, ból i tkliwość, zwykle o średnicy nie większej niż 2 do 3 cm i kurczy się po leczeniu przeciwzapalnym. Duże znaczenie ma limfadenopatia pachwinowa, zwłaszcza długotrwałe i niezmienione płaskie węzły chłonne. Nie ma jednak oczywistej przyczyny obrzęku szyi i nadobojczykowych węzłów chłonnych, która świadczy o ogólnoustrojowej chorobie limfoproliferacyjnej, którą należy poważnie potraktować, a następnie zbadać i potwierdzić.

Gruźlicze zapalenie węzłów chłonnych

Gorączka, pocenie się, zmęczenie i zwiększona sedymentacja krwi występują częściej u młodych dorosłych. Często towarzyszy gruźlica, węzły chłonne mają nierówną teksturę, niektóre są lżejsze (podobne do sera), niektóre są twarde (zwłóknienie lub zwapnienie) i przylegają do siebie, i przylegają do skóry, więc aktywność jest słaba. Ten typ pacjenta ma dodatni wynik testu tuberkulinowego i przeciwciała przeciwko gruźlicy krwi.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Rutynowa limfografia tomografii krwi

Po pierwsze badanie fizykalne

Zbieranie wywiadu medycznego może początkowo zdiagnozować chorobę, a także wstępnie ocenić jej charakter.

Po drugie, kontrola laboratoryjna

Badania laboratoryjne muszą być podsumowane i przeanalizowane w oparciu o obiektywne materiały i badania lekarskie oraz zaproponowane kilka możliwych diagnoz. Te badania są dodatkowo analizowane w celu potwierdzenia diagnozy. Często przeprowadzane są eksperymenty z bólem węzłów chłonnych. Badanie w pokoju obejmuje rutynę krwi, tomografię guza, obrazowanie limfy i tym podobne.

Diagnostyka różnicowa

Ból węzłów chłonnych należy odróżnić od limfadenopatii. Powiększenie węzłów chłonnych to zjawisko polegające na powiększeniu węzłów chłonnych z powodu proliferacji komórek wewnętrznych lub naciekania komórek nowotworowych. Częste objawy kliniczne. Można go znaleźć, dotykając podżuchwowej, szyi, dołu nadobojczykowego, pachowej i pachwiny, ale obrzęk węzłów chłonnych w hilaru, śródpiersiu, przestrzeni zaotrzewnowej i krezce można znaleźć za pomocą promieniowania rentgenowskiego, CT i ultradźwięków B. Łagodny obrzęk jest zwykle związany z bólem.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.