Drżenie alkoholowe

Wprowadzenie Drżenie alkoholowe jest częstym objawem klinicznym alkoholowego zaniku mózgu. Alkoholowy zanik mózgu odnosi się do nieodwracalnego zmniejszenia tkanki mózgowej spowodowanego przewlekłym spożywaniem alkoholu. To, czy choroba stanowi niezależną kliniczną chorobę patologiczną, budzi kontrowersje. W szczególności odnosi się do stosunkowo młodych alkoholików, zmian klinicznych w mózgu lub braku zmian w mózgu, angiografia mózgowa wykazała boczne powiększenie komory, poszerzenie przedniej części siarki.

Przyczyna

(1) Przyczyny choroby

Rzeczywiście potwierdzono, że duża liczba niekontrolowanych napojów alkoholowych ma bardzo szkodliwy wpływ na wiele układów narządów organizmu, a układ nerwowy jest jednym z głównych docelowych organów nadużywania alkoholu.

(dwa) patogeneza

Patogeneza zaniku mózgu spowodowanego alkoholizmem jest niejasna. Może być spowodowany różnymi przyczynami, takimi jak niedobór witaminy B1 lub zaburzenia odżywiania, ale uważa się również, że bezpośrednie uszkodzenie mózgu spowodowane alkoholem spowodowanym utratą neuronów. Część literatury sugeruje, że test dowodzi, że alkohol może rozpuszczać się w tłuszczu, ale może również rozpuszczać tłuszcz. Najwyższą zawartością tłuszczu w różnych narządach ludzkiego ciała jest tkanka nerwowa, a mózg jest na pierwszym miejscu. Długotrwałe przewlekłe narażenie na alkohol, uszkodzenie neuronów spowodowane odpowiednią dysfunkcją jest nieuniknione.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie ultrasonograficzne mózgu Badanie EEG

Badanie CT ujawniło zmianę w zaniku mózgu, takim jak pogłębienie bruzdy, poszerzenie szczeliny mózgowej i powiększenie symetrii komory, i nie stanowi nieodwracalnej utraty tkanki mózgowej. W ostatnich latach, poprzez badania CT lub MRI, stwierdzono, że takie zmiany CT obserwowane przez niektórych alkoholików są odwracalne w różnym stopniu. Ta odwracalność wskazuje, że płyn w mózgu ma raczej przerzuty niż utratę tkanki mózgowej. Może to być związane ze zwrotem normalnej wody i elektrolitów w mózgu po odstawieniu alkoholu. Może również brać udział w regeneracji komórek glejowych i białek neuronalnych.

Korelacja między tymi wynikami obrazowania a wynikami klinicznymi nie jest jasna. U niektórych pacjentów zanikowi mózgu często towarzyszą oczywiste powikłania alkoholowe. Istnieją doniesienia o danych patologicznych zespołu Wernicke-Korsakoffa. Około 1/4 pacjentów wykazuje komorę boczną, powiększenie trzeciej komory i atrofię płata czołowego. Inni alkoholicy mają poszerzenie komór z powodu nawracających napadów padaczkowych lub chorób wątroby, urazu mózgu i innych czynników. Jednak niektórzy alkoholicy stwierdzili, że komory były powiększone, ale podczas całego procesu rutynowe badania neurologiczne i testy inteligentnego stanu nie ujawniły objawów i oznak chorób neuropsychiatrycznych.

1. Zanik mózgu występuje częściej u mężczyzn z długą historią intensywnego picia i ogólnie ma przewlekły alkoholizm. Częściej u osób w średnim wieku i starszych. Podstępny początek i stopniowo postępuj powoli.

2. Główną cechą jest to, że często występują lęk, ból głowy, bezsenność, zmęczenie itp., A upośledzenie umysłowe i zmiany osobowości stopniowo pojawiają się. O ile nie ma ciężkiego zaniku mózgu, zwykle nie ma oczywistej demencji. Może utrzymać dobrą zdolność do pracy przez długi okres czasu. Pacjent skarżył się na znaczną utratę pamięci i zmniejszoną zdolność do obliczania, oceniania i analizy. Niewielka liczba objawów psychozy Korsakoffa związanych z amnezją, fikcją i dezorientacją. Zmiany osobowości mogą być samolubne, życie jest nudne, niestabilne emocjonalnie, irytujące, nieefektywne w pracy, brak odpowiedzialności, nieposłuszne porady i napięcia interpersonalne. W ciężkich przypadkach następuje inteligentny spadek i znaczny spadek IQ.

3. Niektórzy pacjenci mogą mieć obwodową neuropatię i zanik mięśni, a nawet drżenia i omamy. Występowanie ciężkiego alkoholizmu, takiego jak urojenia i napady padaczkowe.

4. TK głowy pokazuje objawy atrofii mózgu, takie jak poszerzenie mózgu, powrót małego mózgu, pula mózgu i powiększenie komory.

Diagnostyka różnicowa

Należy zidentyfikować za pomocą następujących objawów:

Drżenie fizjologiczne: częściej w dystalnej części kończyny, wstrząs postawy. Amplituda jest niewielka i trudna do wykrycia gołym okiem. Jeśli papier zostanie umieszczony na wyciągniętym do przodu palcu, łatwiej jest znaleźć drżenie. Częstotliwość drżenia zmienia się wraz z wiekiem, zwykle około 6 razy / sekundę w wieku poniżej 9 lat; około 10 razy / sekundę w wieku 16 lat; częstotliwość drżenia zaczyna zwalniać po 40 latach, a wraca do 6 sekund po około 70 latach / Sekund. Oprócz ręki drżenie nadal występuje w powiekach, mięśniach języka, tułowiu i kończynach dolnych.

Drżenie funkcjonalne: Drżenie to określony kierunek, mimowolna, rytmiczna lub arytmiczna wibracja części lub całego ciała. Częściej w rękach, stopach, języku, powiekach i innych kącikach. Głowa i kończyny dolne są rzadkie. Drżenie czynnościowe: amplituda drżenia jest bardziej fizjologiczna niż normalna i można go wykryć gołym okiem Przyczynę można zaobserwować w hipoglikemii, guzach chromochłonnych, nadczynności tarczycy, alkoholizmie i zatruciach lekami. Widoczne również w emocjach emocjonalnych, nadmiernym zmęczeniu, panice, złości, kucaniu, forsownych ćwiczeniach itp. Drżenie próchnicy również należy do tej kategorii, drżenie jest często nieregularne, miejsce nie jest naprawione, często towarzyszą mu zaburzenia psychiczne i inne objawy krzywicy.

Celowe drżenie: Celowe drżenie odnosi się do drżenia, które występuje podczas dobrowolnych ćwiczeń. Charakteryzuje się najbardziej oczywistymi celowymi ruchami lub czasem, w którym cel ma zostać osiągnięty, często w móżdżku i jego eferentnych zmianach szlaku. Celowemu drżeniu może towarzyszyć zmniejszenie napięcia mięśniowego i występuje tylko podczas ruchu kończyn.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.