Sezonowa depresja nastroju

Wprowadzenie Depresja jest zaburzeniem psychicznym charakteryzującym się nienormalnie niskim nastrojem jako głównym objawem klinicznym. Stan umysłu w depresji jest podobny do smutku, który ludzie znają, ale jest bardziej uporczywy. Od początku zimy nagle wzrosła liczba osób z depresją w poradni psychologicznej, którzy cierpią na depresję sezonową. Depresja sezonowa, znana również jako sezonowe zaburzenie nastroju , jest rodzajem depresji (lub depresji). Występuje o tej samej porze każdego roku, często rozpoczynając późną jesienią i wczesną zimą, a kończąc późną wiosną i wczesnym latem. Nie tylko depresja zimowa czy gorączka kabinowa. Rzadkie sezonowe zaburzenie nastroju Letnia depresja rozpoczyna się późną wiosną i wczesnym latem, a kończy jesienią. Ludzie z sezonowymi zaburzeniami nastroju mają wyższy poziom melatoniny niż normalni ludzie, co wpływa na ich nastrój. Naukowcy nie zbadali jeszcze, dlaczego kobiety są dwa razy bardziej narażone na rozwój tej choroby niż mężczyźni. „USA Today” donosiło, że pacjentka z Michigan Jenita powiedziała, że ​​jego objawy zaczęły pojawiać się siedem lat temu, kiedy nie chciał nic robić, mógł siedzieć bez ruchu przez cały dzień. Lekarze stosują obecnie leki przeciwdepresyjne i fototerapię, aby złagodzić jej objawy. Obecnie istnieją trzy powszechnie stosowane metody leczenia „sezonowych zaburzeń nastroju”: leki przeciwdepresyjne, fototerapia i terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Raporty pokazują, że niektóre leki przeciwdepresyjne, takie jak fluoksetyna (znana również jako Prozac), mają działanie terapeutyczne u 50% do 60% pacjentów z tą chorobą. Ta metoda leczenia może działać szybko i przy niższych kosztach niż fototerapia.

Przyczyna

Wraz ze stopniowym skracaniem czasu ekspozycji na słońce w zimie odpowiednio zmieni się aktywność mózgu i zachowanie ludzi. Pacjenci z sezonową depresją popadają w skrajności, gdy negatywne emocje nie zostaną skutecznie uwolnione.

Zgodnie z wpływem szerokości geograficznej zmiana czasu ekspozycji na słońce jest czynnikiem. Na substancje chemiczne przekazywane przez mózg pacjentom z sezonowymi zaburzeniami nastroju wpływa światło słoneczne. Światło słoneczne może go zbalansować.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Płyn mózgowo-rdzeniowy magnez

Ci pacjenci z depresją często wykazywali znaczną utratę pamięci, powolne myślenie, powolny ruch, utratę apetytu, zwiększoną chorobę fizyczną, a niektórzy nawet przykuty do łóżka, nie jedzą i nie piją oraz niektóre myśli samobójcze.

Diagnostyka różnicowa

1. Nerwica depresyjna lub zaburzenie nastroju: nerwica charakteryzująca się utrzymującą się (co najmniej 2 lata) łagodną do umiarkowanej depresją. Zainteresowanie pacjenta osłabło, ale nie zostało utracone. Jest pesymistyczny i rozczarowany swoją przyszłością, ale nie jest zdesperowany. Jego samoocena maleje. Jest skłonny przyjąć zachętę i pochwałę. Jest świadomy poważnej choroby, ale aktywnie szuka leczenia. Często towarzyszy temu znaczny niepokój, dyskomfort fizyczny lub ból i zaburzenia snu. Objawy są bardzo niestabilne, a zdolność do życia nie jest poważnie ograniczona. Przed chorobą często występują oczywiste czynniki stresu psychicznego i społecznego oraz czynniki jakościowe.

2. Depresja psychogenna (reaktywna): inne punkty są ściśle związane z objawami początku i umysłu oraz czynnikami psychospołecznymi Objawy kliniczne w pełni odzwierciedlają treść psychologii, wahania nastroju są duże, podatne na otoczenie zewnętrzne, a bezsenność przeważnie śpi. Trudności, reakcje emocjonalne są głównie obwiniane.

3. Schizofrenia Schizofrenia: może być związana z objawami depresyjnymi, ale jej reakcja emocjonalna dotyczy głównie otaczającej apatii, braku depresji i wewnętrznych doświadczeń, a treść urojeniowa jest również absurdalna. Napięcie w schizofrenii należy odróżnić od depresji otępienia. Dawne objawy psychiczne są niezgodne ze środowiskiem, często towarzyszą im naruszenia napięcia i napięcia. Depresja psychotyczna odnosi się do depresji spowodowanej chorobą psychiczną, spowodowaną stresem psychicznym związanym z chorobą psychiczną, trudnościami w przystosowaniu się do życia społecznego lub nieznośnymi działaniami niepożądanymi leków psychotropowych. Ta sytuacja nie jest rzadka i powinna powodować uwagę kliniczną. Oznacza to, że istnieje różnica w historii chorób psychicznych.

4. Epileptyczny patologiczny nastrój jest zły: początek i koniec złego nastroju są szybsze, czas trwania jest na ogół krótszy, brak typowej depresji emocjonalnej i objawów zahamowania ruchowego, ale przede wszystkim stres i strach. Ci pacjenci z depresją często wykazywali znaczną utratę pamięci, powolne myślenie, powolny ruch, utratę apetytu, zwiększoną chorobę fizyczną, a niektórzy nawet przykuty do łóżka, nie jedzą i nie piją oraz niektóre myśli samobójcze.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.