Bóle mięśniowe

Wprowadzenie Zespół fibromialgii (FS) jest reumatyzmem stawowym z objawami klinicznymi wielu bólów i sztywności w układzie mięśniowo-szkieletowym oraz punktami tkliwości w określonych obszarach. Zespół fibromialgii występuje częściej u kobiet, najczęstszy wiek wystąpienia to 25-45 lat. Jego objawy kliniczne są różnorodne. Główne objawy: rozległy ból w całym ciele jest objawem wszystkich pacjentów z zespołem fibromialgii. Chociaż niektórzy pacjenci skarżą się tylko na jeden lub kilka bólów, 1/4 pacjentów ma więcej niż 24 punkty bólowe.

Przyczyna

Mechanizm choroby jest wciąż niejasny. Raporty z literatury są związane z zaburzeniami snu, nieprawidłowym wydzielaniem neuroprzekaźników i zaburzeniami odporności.

1. Zaburzenia snu. Zaburzenia snu dotyczą 60–90% pacjentów. Charakteryzuje się łatwym budzeniem się ze snu, wieloma snami, brakiem energii rano, zmęczeniem, uogólnionym bólem i sztywnością poranną. Nocne nagrywanie EEG ujawniło, że fale alfa były zaangażowane w falę snu IV δ. Wspomniany powyżej wzorzec EEG i objawy kliniczne można również wywołać, dzwoniąc do ochotników szybkim ruchem oka. Inne czynniki wpływające na sen, takie jak stres psychiczny i hałas otoczenia, mogą nasilać objawy zespołu fibromialgii. Dlatego spekuluje się, że nieprawidłowość snu typu IV odgrywa ważną rolę w rozwoju zespołu fibromialgii.

2. Nieprawidłowe wydzielanie neuroprzekaźników. Literatura podaje, że neuroprzekaźniki, takie jak serotonina (5-HT) i substancja P (substancja P) odgrywają ważną rolę w patogenezie tej choroby. Prekursorem serotoniny jest tryptofan, który jest głównie wchłaniany przez białko osocza w przewodzie pokarmowym, a niewielka część jest w stanie wolnym. Wolny tryptofan może być przenoszony przez nosiciela przez barierę krew-mózg do tkanki mózgowej. Następnie powstaje 5-HT w wyniku hydroksylacji i dekarboksylacji w neuronach 5-HTergicznych. 5-HT uwalniany do szczeliny synaptycznej jest częściowo ponownie wchłaniany przez presynaptyczne zakończenia nerwowe, a częściowo mitochondrialna oksydaza monoaminowa wytwarza nieaktywny kwas 5-hydroksyindolooctowy. 5-HT jest również obecny w błonie śluzowej przewodu pokarmowego, płytkach krwi i komórkach sutka Ponieważ trudno jest przejść barierę krew-mózg, 5-HT w ośrodkowym układzie nerwowym i krwi obwodowej należą do dwóch układów. Badanie wykazało, że:

1 U pacjentów z zespołem fibromialgii zmniejszono stężenie tryptofanu bez osocza i jego szybkość transportu (stosunek trannsportu). Stopień redukcji jest związany z bólem mięśniowo-szkieletowym, to znaczy im niższe stężenie w osoczu i stosunek rotacji, tym bardziej oczywisty jest ból.

2 Receptor 5-HT o wysokim powinowactwie na błonie płytkowej, imipramina może konkurować z 5-HT o wiązanie z receptorem płytkowym, a receptor 5-HT na błonie płytkowej jest oznaczany przez imipraminę znakowaną 氚Gęstość ciała wykazała, że ​​na zespół fibromialgii mają wpływ normalni ludzie.

3 zespół włóknisto-czołowy 5-HT jest znacznie zmniejszony w ludzkiej tkance mózgowej w porównaniu z normalnymi ludźmi. Eksperymenty wykazały, że 5-HT może regulować sen przy szybkim ruchu oczu, zmniejszać wrażliwość na ból, poprawiać depresję i nasilać działanie przeciwbólowe znieczulenia. Amitryptylina i cyklobenzapryna mogą przekształcać 5-HT w 5-hydroksyindoleazę, zwiększając stężenie 5-HT, więc ma to pewien wpływ na zespół fibromialgii. Natomiast ból podobny do zespołu fibromialgii występuje, gdy podaje się inhibitor hydroksylazy tryptofanu, parachlorofenyloalaminy, a ból znika po zatrzymaniu leku.

Kolejnym neuroprzekaźnikiem związanym z zespołem fibromialgii jest substancja P. Littlejohn odkrył, że bodźce fizyczne lub chemiczne mogą wywoływać znaczące przekrwienie skóry u pacjentów z zespołem fibromialgii, co może być związane z trwałym uszkodzeniem obwodowym. Z powodu tych bodźców wielomodalny nocyceptor skórny odruchowo uwalnia patologiczną ilość substancji P z zakończeń nerwowych, co z kolei powoduje miejscowe rozszerzenie naczyń, zwiększoną przepuszczalność naczyń i neurogenne zapalenie (neurogenne). Zapalenie). Po uwolnieniu substancji P na zakończeniach nerwowych pierwotne neurony czuciowe zwojów korzenia grzbietowego zsyntetyzują więcej substancji P w celu utrzymania stałego poziomu. Zsyntetyzowana substancja P jest jednocześnie przekazywana zarówno do dystalnego końca, jak i do osi centralnej, a zatem zwiększa się zawartość substancji P w ośrodkowym układzie nerwowym. Ze względu na powolne, ale długotrwałe i intensywne działanie pobudzające, na centralny układ nerwowy na pewno wpłynie.

Stwierdzono również, że substancja P ma depresyjny wpływ na uwalnianie impulsów nerwów czuciowych w obecności normalnego lub wysokiego poziomu 5-HT. Brak 5-HT spowoduje utratę tej kontroli, co prowadzi do hiperalgezji.

3. Zaburzenia immunologiczne. Niektórzy autorzy zgłaszają odkładanie się immunoreaktantów na połączeniu skórno-naskórkowym pacjentów z zespołem fibromialgii Mikroskopia elektronowa ujawniła obrzęk komórek śródbłonka naczyń włosowatych mięśni u pacjentów z fibromialgią, co sugeruje ostre uszkodzenie naczyń; niedotlenienie tkanek i Zwiększona przepuszczalność. Niewyjaśniony przyrost masy ciała, rozproszony obrzęk rąk i nokturia mogą być związane ze zwiększoną przepuszczalnością.

Ponadto wstępne badania wykazały, że poziomy interleukiny-2 (IL-2) są podwyższone w zespole fibromialgii. U pacjentów z guzem leczonych IL-2 wystąpią objawy podobne do zespołu fibromialgii, w tym rozległy ból, zaburzenia snu, poranna sztywność i tkliwość. Stwierdzono również, że interferon alfa może powodować zmęczenie. Powyższe zjawisko sugeruje zaburzenie regulacji odporności. Nieprawidłowy poziom cytokin w organizmie może być związany z wystąpieniem zespołu fibromialgii.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Test anty-nukleozydazowy pomiar temperatury ciała czynnika reumatoidalnego

Zespół fibromialgii występuje częściej u kobiet, najczęstszy wiek wystąpienia to 25-45 lat. Objawy kliniczne są zróżnicowane, ale głównie mają następujące cztery zestawy objawów:

1. Główne objawy: rozległy ból w całym ciele jest objawem wszystkich pacjentów z zespołem fibromialgii. Chociaż niektórzy pacjenci skarżą się tylko na jeden lub kilka bólów, 1/4 pacjentów ma więcej niż 24 punkty bólowe. Choroba rozprzestrzenia się na całe ciało, szczególnie w środkowych kościach (szyja, kręgi piersiowe, dolna część pleców) i paskach barkowych, pasach miednicy itp. Inne wspólne części to kolano, głowa, łokieć, kostka, stopa, górna część pleców, środkowe plecy, nadgarstek, pośladki, uda i łydki. Większość pacjentów opisuje ból jako kłujący, a ból rozprasza.

U wszystkich innych pacjentów występują objawy rozległej tkliwości, które są obecne w ścięgnach, mięśniach i innych tkankach i mają tendencję do symetrycznego rozmieszczenia. W punkcie czułości pacjent i normalna osoba reagują inaczej na „nacisk”, ale w innych częściach nie ma różnicy.

2. Choroby charakterystyczne: ta grupa objawów obejmuje zaburzenia snu, zmęczenie i sztywność poranną. Około 90% pacjentów ma zaburzenia snu, które charakteryzują się bezsennością, łatwym do przebudzenia, wieloma snami i brakiem energii. Nocny EEG wykazał, że fale alfa były zaangażowane w nie szybki rytm oka, co sugeruje brak snu. 50–90% pacjentów ma zmęczenie, a około połowa pacjentów ma objawy silnego zmęczenia, przez co czuje się „zbyt zmęczona, aby pracować”. Sztywność poranna występuje u 76–91% pacjentów, których nasilenie jest związane ze snem i aktywnością choroby.

3. Częste objawy: Najczęstszą z tej grupy objawów jest drętwienie i obrzęk. Pacjent często narzekał na obrzęk wokół stawów i stawów, ale brak obiektywnych oznak. Następnie ból głowy, zespół jelita drażliwego. Ból głowy można podzielić na migrenę lub niemigrenowy ból głowy, który jest rodzajem uciążliwego tępego bólu w okolicy potylicznej lub całej głowy. Częste są również zaburzenia psychiczne, w tym depresja i lęk. Ponadto zmniejsza się zdolność do pracy pacjenta, około jedna trzecia pacjentów musi zmienić pracę, a niewielka liczba osób nie może nalegać na codzienną pracę. Powyższe objawy często pogarszają zimno, nerwowość i przepracowanie, a miejscowa gorączka, relaksacja psychiczna, dobry sen i umiarkowana aktywność mogą złagodzić objawy.

4. Objawy mieszane: pierwotny zespół fibromialgii jest rzadki, większość pacjentów z zespołem fibromialgii ma również pewien rodzaj reumatyzmu. W tej chwili objawy kliniczne to przeplatanie się i nakładanie się tych dwóch objawów. Zespół fibromialgii często powoduje, że objawy reumatyzmu współistnieją z nim, a jego nierozpoznanie często prowadzi do nadmiernego leczenia i badania tego drugiego.

Diagnostyka różnicowa

Objawy zespołu fibromialgii, takie jak zmęczenie i ból, są klinicznie powszechnymi objawami. Wymaga identyfikacji kilku chorób.

1. Mentalny ból reumatyczny: Fibromialgia łatwo jest pomylić z reumatyzmem psychicznym, ale istnieją między nimi znaczne różnice. Reumatyzm umysłowy ma objawy emocjonalne. Na przykład ból jest opisany jako silny ból skalpela lub drętwienie, ucisk, ból podobny do igły lub uciskający. Te objawy są często niewyraźne. Jest bardzo zmienna, nie ma podstaw anatomicznych i nie ma na nią wpływu pogoda ani aktywność. Pacjenci często mają zaburzenia psychiczne lub emocjonalne, takie jak psychoza, depresja, schizofrenia lub inne choroby psychiczne. Ważne jest rozróżnienie między nimi, ponieważ ten pierwszy jest trudniejszy w obsłudze i często wymaga leczenia psychiatrów.

2. Zespół przewlekłego zmęczenia: Zespół przewlekłego zmęczenia obejmuje przewlekłe aktywne zakażenie wirusem EB i idiopatyczny zespół przewlekłego zmęczenia. Charakteryzuje się zmęczeniem i znużeniem, ale nie ma podstawowej przyczyny. Sprawdź pacjenta pod kątem niskiej gorączki, zapalenia gardła, szyi lub limfadenopatii pachowej i określ przeciwciało IgM antygen otoczki antygenu IgM, aby pomóc zidentyfikować oba.

3. Reumatyczna polimialgia: Reumatoidalna polimialgia objawia się rozległym bólem szyi, szkaplerza, pleców i miednicy. Jednak zgodnie z szybką sedymentacją krwi, częściej występującą u osób starszych powyżej 60. roku życia, biopsja błony maziowej wykazała zmiany zapalne, wrażliwość na hormony itp., Można odróżnić od zespołu fibromialgii.

4. Reumatoidalne zapalenie stawów: u pacjentów z RZS i zespołem fibromialgii uogólniono uogólniony ból, sztywność i obrzęk stawów. Jednak nie ma obiektywnych dowodów na obrzęk stawów zespołu włókniakomięśniowego, jego sztywność poranna jest krótsza niż RZS Testy laboratoryjne, w tym czynnik reumatoidalny, szybkość sedymentacji erytrocytów i wspólne filmy rentgenowskie są również polityczne. Zespół fibromialgii ma szeroki zakres bólu, mniej ograniczony do stawów, głównie w dolnej części pleców, udach, brzuchu, głowie i biodrze, podczas gdy ból RA występuje głównie w nadgarstku, palcach rąk i stóp.

5. Zespół bólu mięśniowo-powięziowego: Zespół bólu mięśniowo-powięziowego, znany również jako zwłóknienie zlokalizowane, ma również punkt uczący się tkliwości, który łatwo można pomylić z włóknieniem włókna. Ale obie mają różnice w diagnozie, leczeniu i rokowaniu. Punkt tkliwy zespołu bólu mięśniowo-powięziowego jest zwykle nazywany punktem stymulacji, a po naciśnięciu tego punktu ból promieniuje na inne części. Chociaż pacjent odczuwa ból, może nie wiedzieć, gdzie aktywować punkt. Zespół mięśniowo-powięziowy zwykle ma tylko jeden lub kilka zlokalizowanych punktów pobudzenia. Punkt pobudzenia pochodzi z mięśni, a dotknięte mięśnie mają ograniczoną aktywność, a pasywny lub aktywny skurcz mięśni może powodować ból. Częściowe zamknięcie punktu prowokacji 1% prokainą tymczasowo łagodzi ból. W przeciwieństwie do zwłóknienia, nie ma rozległych objawów bólu, sztywności lub zmęczenia. Jeśli jednak uporczywy ból powoduje zaburzenia snu w stadium IV, zespół mięśniowo-powięziowy może przekształcić się w zespół fibromialgii. Zespół mięśniowo-powięziowy jest zwykle spowodowany urazem lub przepracowaniem. Ogólne prognozy są lepsze.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.