Letarg

Wstęp Świadome upośledzenie hamowania ruchu i mowy nazywane jest letargiem lub śpiączką. W obserwacji medycznej senność oznacza, że ​​poziom jasności świadomości jest niższy niż świadomości zamazanej, a zarówno świadomość ekologiczna, jak i samoświadomość są tracone.Pacjent jest w stanie głębokiego snu i nie jest łatwo się obudzić. Silna stymulacja można obudzić. Śpiączka to nie to samo co śpiączka. Depresja psychomotoryczna to wyraźne zmniejszenie aktywności i mowy. Pacjent doświadcza trudności w myśleniu i poruszaniu się oraz mówieniu. W oczach innych aktywność pacjenta jest znacznie zmniejszona i powolna, a nawet siedzi cały dzień. Ciężkie przypadki mogą wpaść w stan otępienia. Omawiane tu hamowanie psychomotoryczne to generalnie zaburzenie nieświadomości.

Depresję psychomotoryczną można podzielić na lokalną lub systemową. Nagłe zlokalizowane zahamowanie motoryczne, takie jak gafa lub paraliż, spowodowane czynnikami psychicznymi lub sygnałami, obserwuje się w zaburzeniach konwersji. Głupota i zgięcie woskowe są specyficznymi przejawami zahamowania psychomotorycznego, a mutyzm jest typowym przejawem zahamowania werbalnego. Śpiączka jest infekcją wywoływaną przez pasożyta zwanego trypanosomami, który występuje endemicznie w środkowej Afryce. W XIV wieku Mari Jata, król Mali, zachorował na tę chorobę i zmarł po zapadnięciu w śpiączkę na około dwa lata. To wcześniejszy przypadek letargu. Wieki później zachodni koloniści odkryli tę dziwną chorobę, kiedy rozszerzyli swój handel na Afrykę Zachodnią. Istnieją również różne wyjaśnienia przyczyny: niektórzy uważają, że jest to spowodowane nadmiernym piciem, inni myślą, że jest to spowodowane nadmiernym paleniem marihuany, jedzeniem zepsutego jedzenia lub traumą. Później odkrywcy odkryli powiązanie między lokalnym robakiem zwanym muchą tse-tse a chorobą, nazywając ją „chorobą much”.

Test indukcyjny Bemmera Mózg CT Scan Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI)

Wymagane jest badanie EEG i TK czaszki. Śpiączka, znana również jako choroba senna, charakteryzuje się nadmierną sennością jako głównym objawem klinicznym. W przebiegu śpiączki afrykańskiej mogą wystąpić różne komplikacje. Powikłania są związane z postępem choroby, np. zapaleniem mięśnia sercowego, wpływającym na wzrost i rozwój.

Faza ostra przedstawia oznaki ostrej choroby zakaźnej. Śpiączka rodezyjska ma ostry początek i ciężką postać choroby, objawiającą się wysoką gorączką, silnym bólem głowy, zawrotami głowy, zmęczeniem, niedokrwistością, obrzękiem podskórnym i bólem dłoni i stóp oraz tkanki okołooczodołowej, a także typowym rumieniem pierścieniowym. Powiększenie węzłów chłonnych w tylnym trójkącie szyi, tkliwe powiększenie węzłów chłonnych i powiększenie wątroby i śledziony. Śpiączka Gumbi jest łagodna, a objawy pojawiają się sporadycznie przez miesiące i lata, a uszkodzenia neurologiczne pojawiają się lata później.

Zaburzenia snu pojawiają się później w przebiegu choroby. Przy bezpośrednim zaangażowaniu tkanki mózgowej widoczne są objawy neuropsychiatryczne i nadmierna senność. Pacjenci często są pozbawieni wyrazu, osowiali, apatyczni, nieaktywni, niereagujący i mówią niskim głosem. Zwiększony sen w ciągu dnia, nawet zasypianie podczas posiłków i słaba ciągłość snu w nocy. W zależności od stopnia zajęcia układu nerwowego mogą pojawić się odpowiednie objawy: drżenie palców, drżenie języka lub ruchy przypominające taniec. Napady padaczkowe są powszechne, zwłaszcza we wczesnych stadiach zajęcia tkanki mózgowej lub po stanie padaczkowym. Nieleczeni pacjenci będą stopniowo stawać się skrajnie osłabieni, wchodzić w stan padaczkowy, hipertermię, wtórne infekcje i śpiączkę, co często prowadzi do śmierci. Śpiączka rodezjańska jest najpoważniejszą postacią i zwykle zabija w ciągu roku, jeśli nie jest leczona.

Naprzemienność manii i letargu: Ze względu na wpływ czynników chorobowych, takich jak wścieklizna u dzieci, podczas ataku pojawia się naprzemiennie mania i letarg, a także nieprawidłowa drażliwość. Wścieklizna to ostra choroba zakaźna ośrodkowego układu nerwowego wywoływana przez wirus wścieklizny. Ze względu na wyraźne objawy kliniczne lęku przed piciem wody u pacjentów z wścieklizną, chorobę tę kiedyś nazywano "hydrofobią", ale chore zwierzęta nie mają tej cechy. Główne objawy kliniczne to wyjątkowa mania, lęk, lęk przed wiatrem i wodą, ślinienie i skurcz mięśni gardła, a w końcu paraliż i zagrożenie życia. Śpiączka jest najpoważniejszym zaburzeniem świadomości spowodowanym wysokim zahamowaniem kory mózgowej i podkorowej struktury siatkowej, czyli ciągłym przerwaniem lub całkowitą utratą przytomności oraz wyrazem wysokiego zahamowania najwyższej aktywności nerwowej.

1. Lekka śpiączka Utrata świadomego ruchu, tylko nieliczne nieświadome spontaniczne ruchy, reakcje unikania i bolesna ekspresja na bolesne bodźce (takie jak ucisk na obwód nadoczodołowy), ale niezdolność do odpowiedzi na pytania lub wykonania prostych poleceń. Odruch połykania, odruch kaszlowy, odruch rogówkowy, odruch źrenicowy na światło i odruch ścięgnisty nadal istniały i nie było istotnych zmian w parametrach życiowych. Majaczenie i pobudzenie mogą być obecne w tym samym czasie.

2. Głęboka śpiączka: zanikają całkowicie spontaniczne ruchy, zanikają rozluźnienie mięśni, brak reakcji na bodźce zewnętrzne, odruch rogówkowy, odruch źrenicowy, odruch kaszlowy, odruch połykania i odruch ścięgnisty, nieregularny oddech, spadek ciśnienia krwi. Oznacza to, że znikają wszelkiego rodzaju reakcje i odruchy. Objawy patologiczne nadal istnieją lub znikają i mogą wystąpić zmiany w parametrach życiowych.

3. Hipersomnia to patologiczny wzrost bezwzględnego czasu snu o 25%. Przyczyny, które mogą powodować przewlekłą hipersomnię, to zajmujące przestrzeń zmiany chorobowe w podwzgórzu lub górnej części pnia mózgu, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe, nadużywanie lub nadużywanie środków nasennych lub niektórych niedozwolonych leków, a także niektóre rodzaje zapalenia mózgu. Może być również objawem depresji. Ostra, stosunkowo krótkotrwała hipersomnia jest często towarzyszącym objawem ostrych chorób ogólnoustrojowych, takich jak grypa.

4, senność jest chorobą neurologiczną, może powodować wystąpienie niepohamowanego snu. Senność to nadmierna senność w ciągu dnia lub atak snu. Te etapy snu występują często i w nieodpowiednich momentach, na przykład podczas mówienia, jedzenia lub prowadzenia samochodu. Chociaż sen może wystąpić w dowolnym momencie, najczęściej pojawia się w okresach braku aktywności lub monotonnej, powtarzalnej aktywności.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.