Wole po porodzie

Wprowadzenie Większość pacjentów z poporodowym zapaleniem tarczycy ma pierwotnie wola lub wzrost. Poporodowe zapalenie tarczycy (PPT) to zespół dysfunkcji tarczycy, który pojawia się rok po urodzeniu i może być tymczasowy lub trwały. Jego patologiczną podstawą jest autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, które jest najczęstszym i najbardziej charakterystycznym poporodowym autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy. Choroba może również wystąpić po aborcji od 5 do 20 tygodni ciąży. Poporodowe zapalenie tarczycy i poporodowy zespół tarczycy to dwie różne koncepcje. To ostatnie odnosi się do dysfunkcji tarczycy, która pojawia się po urodzeniu lub rozwija chorobę tarczycy.

Przyczyna

(1) Przyczyny choroby

Autoimmunologiczny

Wykazano, że choroba jest ściśle związana z autoimmunizacją. We wczesnej ciąży (pierwsze 3 miesiące) z dodatnim wynikiem TPOAb częstość występowania poporodowego zapalenia tarczycy wynosi od 30% do 50%.

2. Genetyka

Badania wykazały, że ta choroba ma polimorfizm antygenu HLA.

3. Jod

Nadmiar jodu może powodować poporodowe zapalenie tarczycy.

4. Kobiety z wcześniejszą historią choroby Gravesa, poporodowe bezobjawowe zapalenie tarczycy występuje szczególnie często.

(dwa) patogeneza

Autoimmunologiczny

Wykazano, że choroba jest ściśle związana z autoimmunizacją. We wczesnej ciąży (pierwsze 3 miesiące) z dodatnim wynikiem TPOAb częstość występowania poporodowego zapalenia tarczycy wynosi od 30% do 50%. Poziomy TPOAb po porodzie sugerują odbijanie się odporności po porodzie i uszkodzenie tarczycy za pośrednictwem układu odpornościowego. W ostatnich latach zauważono również, że zapalenie tarczycy może wystąpić w ciągu 1 roku po naturalnej lub planowej aborcji (w tym ciąży pozamacicznej) we wczesnej ciąży, podobnie jak poporodowe zapalenie tarczycy, a ryzyko poronienia jest wyższe u pacjentek z dodatnim przeciwciałem przed ciążą niż u pacjentów bez przeciwciał. Times Zmiany immunologiczne in vivo w ciąży nieterminowej są wystarczające do spowodowania poprodukcyjnego zapalenia tarczycy u pacjentów.

2. Genetyka

Badania wykazały, że ta choroba ma polimorfizm antygenu HLA. Wiele badań klinicznych i laboratoryjnych sugeruje również, że zapalenie tarczycy Hashimoto i choroba mogą mieć wspólną przyczynę. Wyjaśnienie korelacji między antygenem HLA a patogenezą poporodowego zapalenia tarczycy może być:

(1) Miejsce choroby nie jest powiązane z miejscem HLA. Możliwe jest również, że HLA odgrywa bezpośrednią rolę w procesie chorobowym.

(2) Polimorfizm HLA może być czynnikiem wpływającym na zdolność komórek prezentujących antygen do prezentowania specjalnej serii peptydów antygenowych, modulując w ten sposób podatność choroby.

3. Jod

Nadmiar jodu może powodować poporodowe zapalenie tarczycy. Niedoczynność tarczycy występuje najprawdopodobniej u kobiet z wywiadem choroby, których dzienne spożycie jodu jest większe niż ich dzienne zapotrzebowanie.

Przyczyną choroby poporodowej w tej chorobie jest ogólnie uważana za tolerancję immunologiczną (zmniejszone komórki CD4-dodatnie, hamowanie aktywności komórek NK itp.) Podczas ciąży, umożliwiając przeszczep płodu. Problemy związane z osłabieniem odporności matki po urodzeniu, w tym czynniki łożyska i hamujące aktywność limfocytów T płodu, nie były znane. To osłabienie hamowania poporodowego zwiększa odpowiedź immunologiczną, to znaczy odbicie płynów ustrojowych i odporności komórkowej po urodzeniu pośredniczy w występowaniu poporodowego zapalenia tarczycy. Pacjentka wykryła więcej przeciwciał przeciwko tarczycy podczas ciąży, co wskazuje na obecność subklinicznego autoimmunologicznego zapalenia tarczycy, które nasiliło się po urodzeniu.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Surowica całkowita tyroksyna (TT4) wolna tyroksyna (FT4) wolna trijodotyronina (FT3) całkowita trijodotyronina (TT3) wolna tyroksyna

1, tyreoglobulina krwi: stadium tyreotoksykozy, spekulowano, że niski poziom mechanizmu niszczenia przeciwciał tarczycy spowodowany przez wyciek białka jodu tarczycy do krążenia. Uwolniony hormon może być kompleksem makrocząsteczkowym, który wymaga katalizy enzymatycznej. Wyjaśnienie to potwierdzone jest znacznym wzrostem stężenia tyroglobuliny we krwi na tym etapie oraz wzrostem szybkości wydalania jodu. Lub może być interpretowany jako wynik ataku dopełniacza na pęcherzyki tarczycy.

2, badanie patologiczne tarczycy wykazało: miejscowe lub rozległe limfocyty i komórki plazmatyczne naciekły tkankę tarczycy, czasem widoczne centralne przezroczyste pęcherzyki. Brak centrum zarodkowego i pęcherzyków limfatycznych.

3, cierpiących na tę chorobę po ciąży i porodzie oraz między 2 ciążą, może nawrócić, wskaźnik nawrotów od 25% do 40%. Ta choroba może wystąpić w zespole Sheehana po porodzie.

4, objawy kliniczne tej choroby są krótkotrwałe, czasami niewyraźne i łatwe do zignorowania.

5, tyreotoksykoza: występuje około 50%, 1 do 3 miesięcy po urodzeniu, może trwać od 1 do 2 miesięcy. Wśród nich tylko 22,2% osób, które wykazały ten proces kliniczny. Zwiększony apetyt, utrata masy ciała, neurotyzm itp. Często nie są specyficzne, ale kołatanie serca i zmęczenie mogą być bardziej widoczne i stać się głównym problemem. Jeśli etap nadczynności tarczycy trwa dłużej niż 2 miesiące, objawy są często oczywiste i mogą im towarzyszyć objawy psychiczne.

6, 51% powiększenie tarczycy. Pojawia się jako wola lub wzrasta pierwotnie. Przeważnie łagodne rozproszone powiększenie, jednolita tekstura, czasami tylko pojedynczy izolowany guzek, bez bólu uciskowego. Więcej jałowego szmeru. Trwała niedoczynność tarczycy nie powoduje powiększenia tarczycy.

7, przemijająca niedoczynność tarczycy: 25% ~ 42,3% tylko ten etap wydajności. 35,5% doświadczyło powyższych dwóch różnych etapów. Objawy zwykle pojawiają się od 3 do 6 miesięcy po porodzie: obrzęk, zwiększenie masy ciała, dreszcze, utrata apetytu itp. Czasami wykazując zaburzenia psychiczne, można pomylić z depresją. Częstość występowania depresji u kobiet z krążącymi pacjentami z pozytywnym wynikiem na przeciwciała przeciwko tarczycy wzrosła o 8,8% do 30%.

8, niektóre miesiączki lub krwawienie z macicy lub z zespołem zmiany miesiączkowej ze zwiększonym PRL i mylnie z uszkodzeniami przysadki. Większość pacjentów może powrócić do normy w ciągu 5 do 10 miesięcy po porodzie.

9. Trwała niedoczynność tarczycy występuje u 10% do 23% pacjentów. 50% kobiet z chorobą TPOAb-dodatnią rozwija niedoczynność tarczycy w przyszłości, z roczną częstością około 3% do 5%. Trwała niedoczynność tarczycy występuje u 25% do 30% przemijających zaburzeń czynności tarczycy we wczesnych stadiach choroby. 92% osób z trwałą niedoczynnością tarczycy rozwinęło przemijającą niedoczynność tarczycy we wczesnych stadiach choroby. Wczesny etap dysfunkcji poporodowej, TSH> 20mU / L, jest predyktorem długotrwałej dysfunkcji tarczycy. Miano TPOAb we wczesnej ciąży jest dobrym wskaźnikiem długotrwałej niedoczynności tarczycy po wystąpieniu choroby. Ciąża mnoga wiąże się z utrzymującą się niedoczynnością tarczycy po poporodowym zapaleniu tarczycy.

10. Częstość występowania spontanicznej aborcji wiąże się z trwałą niedoczynnością tarczycy Spekuluje się, że ci pacjenci mają łagodną niedoczynność tarczycy w czasie ciąży i wpływają na żywotność płodu. U pacjentów z zaburzeniami czynności tarczycy należy rozważyć trwałą niedoczynność tarczycy u pacjentów z objawami przez 1 rok po diagnozie. W szóstym miesiącu po porodzie u 82% kobiet z tą chorobą wystąpiły nieprawidłowości hormonalne, a niektóre osoby nie miały typowego doświadczenia klinicznego i weszły w fazę niedoczynności tarczycy w czasie leczenia. Są również pacjenci z nadczynnością i dysfunkcją poporodową, którzy nie pojawiają się lub wydają się niepozorni, a jedynie powiększenie tarczycy podczas badania fizykalnego.

11, choroba zasadniczo ustępowała w ciągu 1 roku.

12 choroby łatwo przeoczyć. W przypadku wola lub pogorszenia poporodowego przypisywano go w przeszłości zwykłemu wolu. Jeśli wystąpi zmęczenie, tachykardia, nerwowość, wole lub uporczywy brak miesiączki w ciągu 1 roku po porodzie, należy rozważyć tę chorobę. W szczególności wola ciążowe i pacjenci z wysokimi mianami przeciwciał przeciwko tarczycy, rodzinna historia autoimmunologicznej choroby tarczycy, ryzyko rozwoju tej choroby po porodzie, muszą poprawić czujność tej choroby. Wole poporodowe lub postępujące powiększenie tarczycy, nawet jeśli nie ma zmian funkcjonalnych, może to być poporodowe zapalenie tarczycy. Badania prospektywne wykazały, że poporodowe zapalenie tarczycy z prawidłową czynnością tarczycy stanowi 4%.

Diagnostyka różnicowa

1. Martwica przysadki poporodowej:

Przednia niedoczynność psilotypu (znana również jako „choroba Schiehana”) jest spowodowana wieloma zmianami przysadki lub podwzgórza obejmującymi hormonalną funkcję przysadki. Gdy wszystkie lub większość przysadki ulegnie zniszczeniu, może wystąpić szereg objawów endokrynnej dysfunkcji gruczołów, przy czym głównymi gruczołami są gonady, tarczyca i kora nadnerczy. Choroba występuje częściej u kobiet i wiąże się z martwicą jałową przysadki spowodowaną krwotokiem poporodowym.

2, obrzęk w późnej ciąży:

Obrzęk ciąży można podzielić na dwie główne kategorie fizjologiczne i patologiczne. W drugiej połowie ciąży łagodny obrzęk kończyn dolnych często występuje w kończynach dolnych, a po reszcie redukcja jest głównie fizjologiczna; po przerwie nie ustępuje, a co gorsza, należy rozważyć patologię.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.