Biegunka wydzielnicza

Wprowadzenie Biegunka wydzielnicza odnosi się do biegunki spowodowanej nadmiernym wydzielaniem wody i elektrolitów z przewodu pokarmowego. Mechanizm biegunki wydzielniczej obejmuje szereg czynników, wśród których ważną rolę odgrywa cAMP: cAMP w komórkach błony śluzowej jelit indukuje wydzielanie elektrolitów i wody, a cAMP wymaga wewnątrzkomórkowej cyklizacji adenylanu. Kataliza enzymów może działać. Enterotoksyna (egzotoksyna) wydzielana przez Vibrio cholerae może szybko wiązać się z komórkami nabłonka jelita czczego, stymulować cyklazę adenylanową, zwiększać wewnątrzkomórkową zawartość cAMP oraz przyspieszać proces wydzielania wody i elektrolitów do światła jelita. Gdy wydzielanie jelitowe przekracza jego zdolność absorpcyjną, występuje biegunka.

Przyczyna

Biegunka wydzielnicza jest powodowana przez sól i wodę wydzielaną przez jelito cienkie i jelita grubego poza jego zdolnością wchłaniania. Substancje stymulujące wydzielanie jelit obejmują toksyny bakteryjne (takie jak cholera), wirusy wywołujące chorobę jelit, kwasy żółciowe (takie jak po resekcji jelita krętego), niewchłonięte tłuszcze spożywcze (takie jak steatorrhea) i niektóre leki (takie jak biegunka). Środki, olej rycynowy, prostaglandyny) i hormony peptydowe (takie jak wazoaktywne peptydy jelitowe z guzów trzustki). Mikroskopowe zapalenie jelita grubego (kolagen lub limfocytowe zapalenie jelita grubego) stanowi 5% biegunkowej wydzieliny.

Wydzielanie jelitowe jest głównie funkcją komórek krypty śluzówkowej, a wchłanianie zależy od roli komórek nabłonkowych w kosmku jelitowym. Mechanizm biegunki wydzielniczej obejmuje szereg czynników, wśród których ważną rolę odgrywa cAMP: cAMP w komórkach błony śluzowej jelit indukuje wydzielanie elektrolitów i wody, a cAMP wymaga wewnątrzkomórkowej cyklizacji adenylanu. Kataliza enzymów może działać. Enterotoksyna (egzotoksyna) wydzielana przez Vibrio cholerae może szybko wiązać się z komórkami nabłonka jelita czczego, stymulować cyklazę adenylanową, zwiększać wewnątrzkomórkową zawartość cAMP oraz przyspieszać proces wydzielania wody i elektrolitów do światła jelita. Gdy wydzielanie jelitowe przekracza jego zdolność absorpcyjną, występuje biegunka.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie doodbytnicze cytruliny w moczu i kału

Kliniczne cechy biegunkowej wydzieliny to:

(1) Rozładuj dużą liczbę wodnistych stolców, które mogą osiągnąć kilka litrów dziennie.

(2) Kał zawiera dużą ilość elektrolitu, a jego ciśnienie osmotyczne jest zasadniczo takie samo jak ciśnienie osmotyczne plazmy.

(3) W kale nie ma ropy.

(4) Biegunka nie ustaje po poście.

(5) Zasadniczo brak bólu brzucha.

(6) Badanie histologiczne błony śluzowej jelit jest zasadniczo prawidłowe.

Kontrola laboratoryjna:

1. Badanie kału: najbardziej podstawowe badanie na biegunkę, w tym wygląd, badanie mikroskopowe i hodowla. Badanie mikroskopowe czerwonych krwinek, białych krwinek, jaj, pierwotniaków i tak dalej. Różne barwienie rozmazy może prowadzić do różnych celów testowych, na przykład barwienie metodą Grama można zastosować do badania bakteriologicznego, zwracać uwagę na proporcję maczug, barwienie Sudanem III może sprawdzać kropelki tłuszczu, a barwienie jodem może sprawdzać granulki skrobi. Profilowanie grzybicze kału przyczynia się do diagnozy etiologicznej biegunki.

2, rutyna krwi.

Diagnostyka różnicowa

Wirusowa biegunka: jak sama nazwa wskazuje, jest spowodowana wirusem. W szczególności rotawirus (nazwany od pojawienia się cząstek wirusa jak koło) jest bardziej powszechny, a większość z nich występuje jesienią i zimą (także w innych porach roku), znaną również jako biegunka jesienna. Główne cechy: pierwsze wymioty i biegunka, któremu towarzyszy gorączka, stolec jest wodnisty lub zupa jajeczna, przebieg choroby jest samoograniczający, to znaczy stosowanie leków nie może znacząco zmienić przebiegu choroby.

Nawykowa biegunka: jesienią gaz staje się zimny, a liczba pacjentów z biegunką wzrasta. Według statystyk klinik jelitowych głównych szpitali pacjenci z biegunką stanowili większość z powodu niewłaściwej diety i przeziębienia, a osoby z powtarzającą się biegunką i przewlekłą biegunką najbardziej wzrosły. Według lekarza ci pacjenci są „rozciągnięci”, mają bóle brzucha, spieszą się i często mają luźne stolce. Jednak testy laboratoryjne na brak wirusa, ale są wyleczone przez długi czas i są nawykową biegunką.

Biegunka fizjologiczna: częściej u niemowląt w wieku poniżej 6 miesięcy, pojawienie się obrzęków, często wyprysk, biegunka wkrótce po urodzeniu, codzienne stolce, a nawet kilkanaście razy, za każdym razem ilość stolca niekoniecznie jest duża, która zawiera niewielką ilość wody, Zasadniczo nie stwierdzono specjalnego zapachu. Oprócz zwiększonej częstotliwości wypróżnień, niemowlęta z fizjologiczną biegunką nie mają innych objawów, nie mają wpływu na dobry apetyt, wymioty oraz wzrost i rozwój. Po dodaniu uzupełniającego pokarmu stolec stopniowo wraca do normy.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.