Odwodnienie izotoniczne

Wprowadzenie do odwodnienia izotonicznego Pacjenci chirurgiczni są najbardziej podatni na ten brak wody, woda i sód są tracone proporcjonalnie, więc sód w surowicy jest w prawidłowym zakresie, a ciśnienie osmotyczne płynu pozakomórkowego jest również utrzymywane. Powoduje gwałtowny spadek ilości płynu pozakomórkowego (w tym krążącej krwi); ponieważ utracony płyn jest izotoniczny, nie zmienia zasadniczo ciśnienia osmotycznego płynu pozakomórkowego, początkowo płyn wewnątrzkomórkowy nie przenosi się do szczeliny płynu pozakomórkowego, Kompensacyjny płyn pozakomórkowy jest zmniejszony, więc ilość płynu wewnątrzkomórkowego nie zmienia się. Jednak po długim czasie utraty płynu wewnątrzkomórkowego płyn będzie stopniowo przemieszczał się na zewnątrz i będzie tracony wraz z płynem pozakomórkowym, powodując odwodnienie komórek. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,13% Wrażliwa populacja: Występuje u pacjentów chirurgicznych, takich jak pacjenci z oparzeniami. Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: szok

Przyczyna odwodnienia izotonicznego

Najczęstsze przyczyny to:

a. Ostra utrata soku trawiennego, taka jak masywne wymioty, przetoka jelitowa itp .;

b. Przenoszenie płynów in vivo, utrata zakażonego obszaru lub tkanek miękkich; takie jak zakażenie brzucha, niedrożność jelit, oparzenia itp., utrata płynów ustrojowych i składników płynu pozakomórkowego jest zasadniczo podobna.

Zapobieganie odwodnieniu izotonicznemu

Zapobiegaj odwodnieniu izotonicznemu po zabiegu.

Powikłania izotonicznego odwodnienia Powikłania

Najczęstszym powikłaniem tej choroby jest szok.

Objawy izotoniczne odwodnienie Częste objawy Zwiększony ciężar właściwy moczu, nudności i wymioty, odwodnienie, biegunka, zaburzenia równowagi płynów

Pacjent nie jest spragniony, ma skąpomocz, anoreksję, nudności, zmęczenie, suchy język, depresję gałki ocznej, suchą skórę i relaksację. Jeśli utrata jest nadmierna w krótkim czasie, gdy płyn ustrojowy traci więcej niż 5% masy ciała, to znaczy, że traci się 25% płynu pozakomórkowego; pacjent ma objawy, takie jak szybkie tętno, mokre kończyny, niestabilne ciśnienie krwi lub zmniejszona objętość krwi. Płyny ustrojowe nadal tracą od 6% do 7% masy ciała; kiedy tracą 30% do 35% płynu pozakomórkowego; wstrząs był bardzo silny. Często towarzyszy kwasicy metabolicznej.

Kontrola odwodnienia izotonicznego

Sód w surowicy, puls, ciśnienie krwi, osmolalność osocza (POP).

Utrata wody jest proporcjonalna do sodu, przy stężeniu sodu w surowicy 130-150 mmol / l i ciśnieniu osmotycznym w osoczu 280-310 mOsm / l.

Sód w organizmie pochodzi głównie z soli w pożywieniu, która jest wchłaniana do krwi przez jelito, a 47% jej jest obecne w kości. Około 10% jest obecne w płynie wewnątrzkomórkowym, 44% jest obecne w płynie pozakomórkowym i jest najliczniejszym kationem w płynie pozakomórkowym, głównie w postaci chlorku sodu, a 95% soli sodowej w organizmie jest wydalane przez nerki. Główną funkcją sodu jest utrzymanie objętości płynu pozakomórkowego, utrzymanie ciśnienia osmotycznego i równowagi kwasowo-zasadowej oraz utrzymanie normalnego obciążenia mięśni i nerwów. Normalne stężenie sodu w surowicy: płomieniowa analiza fotometryczna 136 ~ 146 mmoli / L (136 ~ 146 mEq / L). Metoda elektrody jonoselektywnej wynosi od 145 do 155 mmol / L (od 145 do 155 mEq / L).

Diagnostyka odwodnienia izotonicznego

Opieraj się głównie na historii medycznej i objawach klinicznych. Konieczne jest szczegółowe pytanie o utratę płynów ustrojowych, cechy utraty płynów i tym podobne. Zmierzono ilość płynu pozakomórkowego i sodu w surowicy, aby zrozumieć brak utraty wody i sodu. W surowicy Na + i Cl- zasadniczo nie zmniejszały się znacząco, ciśnienie osmotyczne osocza było w normalnym zakresie, a ciężar właściwy moczu wzrósł. Liczba czerwonych krwinek, objętość hemoglobiny i hematokryt znacznie wzrosły, co wskazuje na stężenie we krwi. W razie potrzeby można przeprowadzić analizę gazometrii, aby ustalić, czy występuje równowaga równowagi kwasowo-zasadowej.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.