Choroba Hodgkina u dzieci

Wprowadzenie do dziecięcej choroby Hodgkina Choroba Hodgkinsa jest złośliwym nowotworem sieci limfatycznej, który często występuje w grupie węzłów chłonnych i rozprzestrzenia się na inne węzły chłonne i / lub narządy lub tkanki pozanodalne. Objawami klinicznymi tej choroby są gorączka, zmęczenie, anoreksja, łagodna utrata masy ciała, swędzenie i niewyjaśniona gorączka. Podstawowa wiedza Odsetek choroby: zapadalność na tę chorobę w określonej populacji wynosi około 0,1% Wrażliwi ludzie: dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: małopłytkowość

Przyczyna choroby Hodgkina u dzieci

Etiologia i patogeneza HD są nieznane, a wiele badań sugeruje, że przyczyną mogą być infekcje wirusowe i zaburzenia immunologiczne.

Współczynnik infekcji (25%):

Wiele zwierząt, takich jak chłoniak z kurczaka, szczura, myszy, kota i bydła, może być wywoływanych przez wirusy, zwykle wirusy RNA Obecnie chłoniak Burkitta jest sprawdzony na podstawie epidemiologii, wirusologii i immunologii. Ściśle związane z wirusem Epsteina-Barra (EB), miano przeciwciał wirusa EB w surowicy jest znacznie podwyższone u większości dzieci z chłoniakiem Burkitta, a HD jest związany z historią mononukleozy zakaźnej w przeszłości i narażeniem na wirusa EB. Ryzyko HD u pacjentów z zakaźną mononukleozą spowodowaną wirusem Epsteina-Barra jest trzy do czterech razy wyższe niż w populacji ogólnej.

Współczynnik odporności (25%):

Niektóre wrodzone choroby związane z niedoborem odporności, takie jak non-gammaglobulinemia, są bardziej narażone na rozwój chłoniaka; ci, którzy otrzymują immunoterapię po przeszczepie nerki, mają 200-krotnie wyższe ryzyko rozwoju nowotworów niż normalni ludzie, a jedna trzecia z nich to chłoniaki. Takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, hemoliza immunologiczna i inne choroby autoimmunologiczne, łatwo rozwijający się chłoniak, pacjenci HD często mają współczynnik konwersji limfocytów i szybkość tworzenia rozety zmniejszone, komórki opóźnione nadwrażliwości opóźnione Niedobór odporności wykazał spadek IgG, IgA i IgM podczas postępu choroby oraz znaczny spadek IgM, szczególnie w przypadku limfopenii, co wskazuje, że odporność humoralna jest również wadliwa.

Czynniki genetyczne i środowiskowe (30%):

W literaturze opisano, że HD i inne chłoniaki złośliwe mogą występować u wielu członków rodziny. Szacuje się, że ryzyko rozwoju choroby u bliskiego krewnego pacjenta z HD jest 3-5 razy wyższe niż w populacji ogólnej. Ryzyko HD u bliźniąt jednonożnych Płeć jest 100 razy wyższa niż w populacji ogólnej, ale nie ma zwiększonego ryzyka u heterozygotycznych bliźniaków. Doniesiono, że antygen zgodności tkankowej (HLA-A) jest istotnie związany z HD, a mianowicie HLA-A11 i W5, HLA- B7 i W15 są podatne na HD, a niektóre choroby z nieprawidłowościami chromosomalnymi, takie jak typ wrodzony, wrodzona hipoplazja jąder, częstość występowania chłoniaków jest wysoka, niektóre dane wskazują, że występowanie HD może być związane ze środowiskiem; zgłoszono również Występuje w związku z przyjmowaniem fenytoiny (Dalendin) i kontaktem z żywym inwentarzem, zwłaszcza królikami.

Patogeneza

Często występują normalne limfocyty, komórki plazmatyczne, eozynofile, reaktywne naciekanie komórek tkankowych, komórki RS o nieprawidłowej morfologii komórek, komórki RS są duże i zdeformowane, średnica ≥15 ～ 45 μm, bogata w cytoplazmy, wielojądrowa Lub jądro wielolistkowe, błona jądrowa jest głęboko wybarwiona, a wokół niej jest drobna sieć chromatyny, która tworzy wybarwiony światłem okrąg wokół jąderka. Jądro jest duże i oczywiste. Trudno jest zdiagnozować chorobę, gdy nie widać komórek RS, ale w innych. Podobne komórki można zaobserwować w chorobach takich jak mononukleoza zakaźna, chłoniak nieziarniczy i inne nowotwory inne niż limfoidalne.

Zgodnie z systemem klasyfikacji RYE HD dzieli się na 4 podtypy histologiczne:

1. Dominujący limfocyt (LP): 10–15%, częściej u chłopców i młodszych dzieci, zmiany kliniczne są często bardziej ograniczone.

2. Mieszana komórkowość (MC): częściej u dzieci w wieku poniżej 10 lat, komórki RS są łatwiej widoczne, powyższe różne typy naciekania komórek reaktywnych, widoczna martwica ogniskowa i zwłóknienie, zmiany kliniczne często są w zakresie Szeroko powiązany ze zmianami pozanodalnymi.

3. Zubożony limfocyt (LD): rzadko u dzieci, częściej u pacjentów zakażonych HIV, duża liczba nieprawidłowych złośliwych komórek siatkowych i komórek RS w zmianach, limfocyty są rzadkie, rozległa martwica I piece z włókna.

4. Stwardnienie guzkowe (NS): najczęstsze u dzieci, dobrze widoczne komórki RS, węzły chłonne z otoczką, pasmo kolagenu wystające z kapsułki w celu podzielenia węzłów chłonnych na wiele guzków, klinicznie następująca szyja Na obojczyku śródpiersie występuje częściej.

Zapobieganie chorobom Hodgkina u dzieci

1. Unikaj kontaktu ze szkodliwymi czynnikami: Unikaj narażenia na szkodliwe chemikalia, promieniowanie jonizujące i inne czynniki, które powodują białaczkę. W przypadku narażenia na trucizny lub materiały radioaktywne, wzmocnij różne środki ochronne; unikaj zanieczyszczenia środowiska, szczególnie zanieczyszczenia środowiska w pomieszczeniach; zwróć uwagę na racjonalne stosowanie leków, ostrożność Używaj leków cytotoksycznych itp.

2. Energicznie przeprowadzaj profilaktykę i leczenie różnych chorób zakaźnych, zwłaszcza wirusowych chorób zakaźnych i wykonuj dobrą robotę szczepień.

3. Wykonuj dobrą pracę w zakresie eugeniki, zapobiegaj niektórym wrodzonym chorobom, takim jak niedokrwistość 21-ciałkowa, niedokrwistość Fanconiego itp., Wzmacniaj ćwiczenia fizyczne, zwracaj uwagę na higienę żywności, utrzymuj komfortowy nastrój, pracę i odpoczynek oraz zwiększaj odporność organizmu.

Powikłania choroby Hodgkina u dzieci Powikłania małopłytkowość

Masa śródpiersia, tchawica, objawy ucisku oskrzeli, niedokrwistość itp., Z małopłytkowością, małopłytkowością i skłonnością do krwawień.

Objawy choroby Hodgkina u dzieci Częste objawy Trombocytopenia limfadenopatii szyjnej Szczotkowanie krwawień Powierzchowne węzły chłonne postępujące powiększenie

1. Wiek początku i płeć

Wiek szkolny i dzieci w wieku przedszkolnym mają więcej zachorowań. Większość zgłaszanych minimalnych wieków to 2, 3 lata, głównie dzieci powyżej 2 lat. Czasami zgłaszane są przypadki niemowląt. Mężczyźni są znacznie więcej niż kobiety, a stosunek mężczyzn do kobiet wynosi więcej niż 3: 1.

2. Patogeneza i pierwotne uszkodzenie

Choroba jest często wywoływana przez węzły chłonne, charakteryzujące się bezbolesną limfadenopatią, ale jej dotknięcie ma „gumowate uczucie”. Obrzęk węzłów chłonnych często istnieje przez tygodnie lub miesiące, a wzrost lub spadek nie jest związany z tym, czy stosuje się antybiotykoterapię. Większość dzieci z bezobjawową limfadenopatią szyjną, stanowiącą od 60% do 90%, i rozprzestrzeniającą się wzdłuż sąsiedniej ścieżki limfatycznej, postęp choroby jest powolny; czasami zmiana może przeskoczyć z poziomu poziomego do poziomego i najpierw Zaangażowany w śledzionę i śledzionowe węzły chłonne; kilka rozpoczęło się od trudnego do usunięcia kaszlu, badanie rentgenowskie wykazało masę śródpiersia, również z powodu rozluźnienia hipertermii lub wielu grup płytkich węzłów chłonnych nieznacznie powiększonych, potwierdzonych przez biopsję, sporadyczne pierwotne uszkodzenie W głębokich tkankach limfoidalnych, czasami z gorączką, niedokrwistość i inne objawy ogólnoustrojowe są już oczywiste, ale nadal trudno jest ustalić diagnozę.

3. Objawy ogólnoustrojowe

Nieswoiste objawy obejmują gorączkę, zmęczenie, anoreksję, łagodny spadek masy ciała, swędzenie, niewyjaśnioną gorączkę powyżej 30 ° C lub okresową gorączkę, utratę masy ciała o ponad 10% w ciągu 6 miesięcy, duża liczba nocnych potów powinna pomyśleć o tej chorobie.

4. Powiększenie węzłów chłonnych

Bezbolesny obojczyk, powiększenie węzłów chłonnych w szyi lub inne części są najczęstsze, uczucie twardości i gumowatości węzłów chłonnych, około 2/3 pacjentów ma różne stopnie naciekania śródpiersia w czasie leczenia, powodując kaszel i inne tchawice, objawy ucisku oskrzeli Guz pochodzi z obojczyka, a szyja jest bardziej powszechna. Pachy, pachwinowe i brzuszne węzły chłonne są stosunkowo rzadkie w pierwotnym. Po powiększeniu masy może wystąpić ucisk odpowiedniej części.

5. Można łączyć z zaburzeniami odporności

Takich jak w połączeniu z immunologiczną niedokrwistością hemolityczną, niedokrwistością, żółtaczką, wzrostem retikulocytów, dodatnim wynikiem testu Coombsa, z małopłytkowością immunologiczną, małopłytkowością, tendencją do krwawień, zwiększonymi przeciwciałami płytek krwi, zaburzeniami dojrzewania megakariocytów szpiku kostnego.

6. Inscenizacja kliniczna

Dokładne ustalenie stopnia zaawansowania klinicznego polega na sformułowaniu właściwego planu leczenia i oszacowaniu rokowania. Stopień zaawansowania można podzielić na stopień zaawansowania klinicznego, który odnosi się do zakresu inwazji stwierdzonego w badaniu klinicznym; stopień zaawansowania patologicznego (PS), w tym laparotomia, pobieranie próbek chirurgicznych i biopsja szpiku kostnego Znaleziono stwierdzone naruszenie.

(1) Inscenizacja międzynarodowa: Obecnie plan inscenizacji zmodyfikowany podczas spotkania Ann Arbor w 1971 r. Zostaje przyjęty w kraju i za granicą Spotkanie zostało uzupełnione i poprawione na spotkaniu w Cotswalds w Anglii w 1989 r. Zawiera elementy, których nie znaleziono w oryginalnej inscenizacji Ann Arbor. , takich jak forma ekspresji, wiek, płeć, ocena masy śródpiersia, LDH w surowicy, albumina, całkowita liczba limfocytów i liczba inwazyjnych węzłów chłonnych, oprócz wieku, międzynarodowy program korekcji zaawansowania stosuje się również u dzieci, zgodnie z anatomią inwazji zmian Celem zdefiniowania szerokiego zakresu rozmieszczenia chorób na etapie zaawansowania jest zapewnienie podstawy do leczenia klinicznego.

(2) Etap kliniczny (CS): Każdy etap jest również podzielony na dwie grupy w zależności od obecności lub braku objawów ogólnoustrojowych Te z brakiem objawów ogólnoustrojowych należą do grupy A, a osoby z układem grupowym do grupy B.

1 objawy ogólnoustrojowe obejmują:

A. Utrata masy ciała, nie więcej niż 10% utrata masy ciała z innych powodów w ciągu 6 miesięcy przed wizytą.

B. Gorączka, niewyjaśniona gorączka, temperatura ciała często przekracza 38 ° C.

C. Nocne poty, pocenie się w nocy lub zasypianie.

2 Elementy kontroli i procedury oceny choroby: Elementy kontroli i procedury oceny choroby wymagane do oceny stopnia zaawansowania choroby są następujące:

A. Elementy rutynowej kontroli:

a. Historia medyczna: należy zwrócić szczególną uwagę na obecność lub brak objawów grupy „B”, badanie i przegląd próbek żywej tkanki.

b. Całkowite badanie fizykalne: należy zwrócić szczególną uwagę na limfadenopatię, w tym węzły chłonne na kręgu, krtaniowy pierścień limfatyczny, powiększenie wątroby i krostki oraz tkliwość kości.

c. Testy laboratoryjne: liczba krwinek, szybkość sedymentacji erytrocytów, azot mocznika, kwas moczowy, elektrolity, oznaczanie czynności wątroby, aspiracja szpiku kostnego i biopsja.

d. Badanie radiologiczne: fotografia klatki piersiowej, obustronna limfangiografia, flebografia.

B. W razie potrzeby sprawdź pozycje: tomografia komputerowa klatki piersiowej i brzucha; laparotomia rozpoznawcza, biopsja węzłów chłonnych i wątroby, resekcja śledziony; radiografia kości, obrazowanie kości radionuklidowe; scyntygrafia 67Ga.

Kationowa tomografia emisyjna (PET): Ocena HD jest ważnym narzędziem, ale nie jest rutynowo stosowana, jak obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI). W przypadku choroby z wyraźnym miejscem dodatni wskaźnik wynosi 86%. Stwierdzono również, że choroby, których wcześniej nie można wykryć i które można zdiagnozować na podstawie biopsji, mają istotny wpływ na monitorowanie minimalnych zmian resztkowych, zmian pozanodalnych, przerzutów i nawrotów po leczeniu.

(3) Etap patologiczny (PS): odnosi się do zakresu zmian wykrytych oprócz wyżej wymienionych badań klinicznych, a także następujących pozycji.

1 dwustronna biopsja szpiku kostnego biodrowego kręgosłupa.

2 laparotomia, w tym biopsja splenektomii, nakłucie wątroby i klin, a także biopsja aorty brzusznej, krezkowej, hilarnej i śledziony, w razie potrzeby zamiast laparotomii eksploracyjnej można również zastosować laparoskopię.

Należy zauważyć, że nie wszyscy pacjenci wymagają stopniowania patologicznego, tylko przy opracowywaniu planu leczenia muszą wiedzieć, czy są ukryte zmiany w jamie brzusznej i inwazja śledziony, wystarczy wykonać laparotomię; jeśli proponowane leczenie nie jest określone przez szczegóły zmian w jamie brzusznej, to nie jest konieczne Wykonuje się laparotomię, a wraz z promocją i zastosowaniem technologii PET znacznie zmniejszy się konieczność laparotomii eksploracyjnej.

Pediatryczna kontrola choroby Hodgkina

1. Badanie hematologiczne: Nie ma specyficznych nieprawidłowości w rutynowym badaniu krwi. Czasami eozynofile lub monocyty mogą wzrosnąć, a szybkość sedymentacji erytrocytów może wzrosnąć.

2. Biopsja węzłów chłonnych: histomorfometria patologiczna jest niezbędnym sposobem diagnozy.

3. Biopsja szpiku kostnego: HD może powodować ogniskowe przerzutowanie do szpiku kostnego, więc biopsja szpiku kostnego jest łatwiejsza do znalezienia komórek nowotworowych niż rozmazy szpiku kostnego, a biopsję szpiku kostnego należy rutynowo wykonać przed leczeniem.

Badanie obrazowe, opcjonalne filmowanie rentgenowskie klatki piersiowej, ultradźwięki B jamy brzusznej, tomografia komputerowa klatki piersiowej, tomografia komputerowa jamy brzusznej w celu ustalenia zasięgu zmiany, ze względu na wysokie powinowactwo 67Ga do tkanki limfatycznej, skan 67Ga może być stosowany jako badanie dodatkowe w celu ustalenia stopnia inwazji guza.

Diagnoza i diagnoza choroby Hodgkina u dzieci

Kompletna diagnoza musi obejmować ustalanie stopnia zaawansowania choroby, aby pokierować leczeniem klinicznym i obserwacją. Stopniową diagnozę można postawić na podstawie badania fizykalnego i powiązanych badań laboratoryjnych. Bardziej powszechnym systemem określania stopnia zaawansowania HD jest ustalanie stopnia zaawansowania Ann Arbor.

Diagnostyka różnicowa

W tej chorobie należy rozważyć bezbolesną postępującą limfadenopatię, szczególnie w limfadenopatii szyjnej, ale w celu potwierdzenia diagnozy należy wykonać biopsję i odróżnić ją od następujących chorób:

Gruźlicze zapalenie węzłów chłonnych

Pęczniejąca biopsja węzłów chłonnych jest niezawodną metodą identyfikacji. Do identyfikacji gruźlicy można wykorzystać szczegółowy wywiad, test tuberkulinowy i inne miejsca (zwłaszcza płuca).

2. Ostra białaczka limfocytowa

Może występować znaczna miejscowa limfadenopatia, ale jednocześnie często występuje wiele węzłów chłonnych różnego stopnia, a gorączka, niedokrwistość, krwotok, powiększenie wątroby i śledziony oraz inne objawy ogólnoustrojowe są oczywiste, a prymitywne limfocyty we krwi obwodowej i szpiku kostnym mogą być zidentyfikowane. .

3. Mononukleoza zakaźna

Oprócz wielu zestawów limfadenopatii we krwi pojawia się ponad 10% atypowych limfocytów, a testy serologiczne specyficzne dla EBV często wykazują pozytywne wyniki.

4. Histiocytoza złośliwa

Mogą istnieć wątroba, śledziona i obrzęk węzłów chłonnych, ale objawy ogólnoustrojowe, takie jak gorączka, krwotok i niedokrwistość są oczywiste. Choroba postępuje szybko i często ma uszkodzenie wątroby, nerek i innych narządów. Liczba białych krwinek we krwi obwodowej jest często zmniejszona. Stwierdzono, że rozmaz szpiku kostnego jest nieprawidłowy. Komórki tkanek można zidentyfikować, a pojedyncze przypadki nietypowe można zidentyfikować tylko na podstawie biopsji.

5. Łagodna limfadenopatia

Takich jak rozległy rozrost węzłów chłonnych lub łagodna histiocytoza zatok z masywną limfadenopatią, taką jak łagodna limfadenopatia, należy odróżnić cechami klinicznymi i patologiczną biopsją.

6. Chłoniak nieziarniczy

HD ma powolny początek i długi przebieg choroby. Nie szybko zagraża życiu dziecka. Zaczyna się od węzłów chłonnych, a NHL w dzieciństwie jest bardzo złośliwy. Przebieg choroby jest krótki, co może często powodować szybkie zgon dziecka, a także węzły chłonne. , często z zajęciem szpiku kostnego, jądra i ośrodkowego układu nerwowego, HD z powodu przewlekłej postępującej proliferacji tkanki limfatycznej z wytworzeniem bezbolesnej masy, limfocyty i retikulocyty jednocześnie proliferują, a widoczne komórki RS ze względu na swoje cechy, patologię i biopsję mogą być Identyfikacja

7. Immunoblastyczna limfadenopatia

Można zidentyfikować powiększenie węzłów chłonnych, gorączkę, nocne poty, utratę masy ciała i inne objawy podobne do HD, biopsję węzłów chłonnych.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.