Zespół mielodysplastyczny u osób starszych

Wprowadzenie do zespołu mielodysplastycznego u osób starszych Zespół mielodysplastyczny (MDS) to grupa złośliwych chorób klonalnych pochodzących z pluripotencjalnych hematopoetycznych komórek macierzystych Główne cechy to: 1 nieprawidłowy rozwój komórek krwi, objawiający się nieefektywną i patologiczną hematopoezą szpiku kostnego; 2 złośliwe klony zachowują pewien stopień potencjału różnicowania, A proliferacja jest stosunkowo powolna; trzecia część ostatecznie przekształca się w ostrą białaczkę, głównie ostrą białaczkę szpikową (AML). Podstawowa wiedza Współczynnik choroby: 0,05% Osoby podatne: osoby starsze Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: niedokrwistość, białaczka

Przyczyna zespołu mielodysplastycznego u osób starszych

(1) Przyczyny choroby

Przyczyna MDS nie jest jasna, ale może być związana z ekspozycją na benzen, leczeniem środkami alkilującymi, promieniowaniem jonizującym itp., A niektóre mogą wynikać z niedokrwistości aplastycznej lub napadowej nocnej hemoglobinurii (PNH).

Patogeneza MDS nie stworzyła jeszcze pełnej teorii. 30% MDS ma mutacje w genie ras. Mutacje w locus prowadzą do aktywacji genu ras, co powoduje złośliwą transformację niektórych komórek, wytwarza nieprawidłowe białka i sprawia, że ​​komórki zakłócają różnicowanie komórek. Nieprawidłowości metaboliczne, niektóre przypadki mają mutacje genu C-fas, produkty genów C-fas są receptorami M-CSF, wady receptorów mogą wpływać na proliferację hematopoetycznych czynników wzrostu w szpiku kostnym, promować wzrost nieprawidłowych klonów i ostatecznie przekształcić się w MDS.

W ostatnich latach MDS wiąże się z nieprawidłową apoptozą komórek krwiotwórczych Z powodu nadekspresji genów apoptotycznych lub zmniejszenia lub braku genów antyapoptotycznych, hematopoetyczne komórki macierzyste namnażają się, przedwczesne różnicowanie, nadmierna apoptoza i nieefektywne tworzenie szpiku kostnego. Układ krwiotwórczy.

Częstość występowania MDS jest wielostopniowa, a różne objawy MDS w wynikach badań klinicznych mogą być związane z różnymi etapami rozwoju. W 1982 r. Grupa współpracująca FAB podzieliła MDS na 5 typów:

1 niedokrwistość oporna na leczenie (RA);

2 niedokrwistość oporna na leczenie (RAS) ze zwiększonymi granulkami żelaza pierścienia;

3 nadmierna niedokrwistość oporna na pierwotne komórki (RAEB);

4 pierwotne komórki w przejściu, nadmierna niedokrwistość oporna na leczenie (RAEB-T);

5 Przewlekła białaczka szpikowa (CMML), w rzeczywistości, MDS może mieć tylko wczesne, środkowe i późne punkty, ale nie ma żadnego typu, każdy typ ma ścisły związek ze sobą, niektórzy pacjenci z MDS mogą doświadczać typowego Proces ciągłej transformacji RA, RAS → RAEB → RAEB → T → AML, CMML można uznać za specjalny podtyp komórek jednojądrzastych krwi obwodowej. Klasyfikacja MDS może być w rzeczywistości różnymi stadiami tej samej choroby.

(dwa) patogeneza

Techniki cytogenetyczne wykazały, że 50% pacjentów z MDS ma nieprawidłowości kariotypowe, a wiele komórek ma ten sam nieprawidłowy kariotyp. Badania izoenzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanu (G6PD) wykazały ponadto, że pacjenci z MDS mają tylko komórki krwi typu A. Izoenzymy, fibroblasty i komórki nabłonkowe G6PD zawierają zarówno typy A, jak i B. Analiza polimorfizmu długości fragmentów restrykcyjnych (RFIP) wykazała również, że MDS jest proliferacją komórek klonalnych, a duża liczba dowodów wskazuje, że MDS jest grupą 1 Nieprawidłowa hematopoetyczna choroba kloniczna pochodząca z komórek macierzystych, nawet uważana za złośliwą chorobę klonalną.

Uważa się, że patogeneza MDS jest spowodowana wyżej wymienionymi możliwymi przyczynami nieprawidłowej ekspresji onkogenów w pluripotencjalnych hematopoetycznych komórkach macierzystych, co powoduje nieprawidłową syntezę określonych przez nich odpowiednich białek, co z kolei wpływa na regulację proliferacji i dojrzewania komórek, wykazując klonowanie nowotworu. Ekspansja płciowa powoduje uszkodzenie pluripotencjalnej puli komórek macierzystych szpiku kostnego, co powoduje jednoczesny rozrost i patologiczną hematopoezę w dwóch lub trzech liniach komórkowych szpiku kostnego i jednoczesne zmniejszenie dwóch lub trzech linii komórkowych we krwi obwodowej.

Głównymi zmianami patofizjologicznymi powodowanymi przez klonalną ekspansję tego guza są nieskuteczna hematopoeza, która jest główną przyczyną cytopenii, to znaczy komórki w dojrzałej i wadliwej fazie syntezy DNA prymitywnych i stosunkowo naiwnych komórek prekursorowych w szpiku kostnym odpowiadają za proliferację komórek. Proporcja krążących komórek jest zmniejszona, a proliferacja hematopoetycznych komórek progenitorowych i wczesnych prekursorowych komórek krwi jest zwykle nadal normalna lub nawet zwiększona, tak że mieloproliferacja jest aktywna, ale nie może zgromadzić wystarczającej liczby dojrzałych komórek z każdej serii komórek, w wyniku czego powstają obwodowe komórki krwi. Zmniejszenie liczby objawów klinicznych niedokrwistości, infekcji i krwotoku, a także nieznaczne skrócenie życia komórek każdej linii jest również jedną z przyczyn zmniejszenia liczby krwinek. Charakterystyka pacjentów z RAS wynika z pierwotnego uszkodzenia mitochondriów, wpływającego na wykorzystanie żelaza. A produkcja hemoglobiny prowadzi do wzrostu liczby komórek blastycznych w pierścieniu szpiku kostnego.

Znaczna część MDS rozwinie się w białaczkę. Badania in vitro wykazały, że złośliwe komórki MDS mogą różnicować się i dojrzewać, a dzielące się komórki i rozwinięte komórki białaczkowe nadal mają oryginalny nieprawidłowy kariotyp, co wskazuje, że nawet w MDS klonowanie białaczki zostało ustalone. I rośnie szybciej niż normalne klony i może dojrzewać. W miarę upływu czasu, złośliwe zaburzenia dojrzałości klonalnej stają się coraz poważniejsze i ostatecznie stają się całkowicie niezdolne do stania się ostrą białaczką. Niektórzy ludzie myślą, że białaczka ogólna różni się od białaczki transformowanej MDS, białaczki ogólnej Komórki docelowe są mutowane przez „jedno trafienie” z normalnych komórek i stają się jedynymi komórkami, które przeżyły; komórki docelowe białaczki transformowane przez MDS są mniej uszkodzone, tak że chorobliwe krwiotwórcze komórki macierzyste mogą przetrwać i zastąpić normalną hematopoezę. Komórki macierzyste, aby przekształcić się w białaczkę, muszą zostać ponownie zmutowane.

Podsumowując, patogeneza MDS może aktywować pewne onkogeny normalnych komórek macierzystych dla pewnych czynników chorobotwórczych, tak że komórka złośliwa (głównie szpikowe komórki macierzyste lub pluripotencjalne komórki macierzyste) przerost klonalny staje się MDS, a niektóre W tym przypadku złośliwy klon stopniowo nie jest w stanie dojrzeć i rozwija się całkowicie niedojrzały i staje się białaczką, która różni się od białaczki ogólnej.

Zapobieganie zespołowi mielodysplastycznemu u osób starszych

Obecnie nie ma skutecznego skutecznego leczenia tej choroby, dlatego leczenie należy leczyć zgodnie ze stanem osobnika. Ponieważ większość z nich jest stara, ogólna konstytucja jest słaba i nie toleruje silnej chemioterapii, dlatego zalety i wady należy rozważyć w trakcie leczenia.

Powikłania zespołu mielodysplastycznego u osób starszych Powikłania niedokrwistość białaczka

Niedokrwistość, infekcja, krwawienie, a ostatecznie białaczka.

Objawy zespołu mielodysplastycznego u osób starszych Częste objawy Brak węzłów chłonnych, powiększenie śledziony, małopłytkowość, zawroty głowy, niedokrwistość hemolityczna, tkliwość mostkowa

Około 50% pacjentów jest bezobjawowych w momencie wstępnej diagnozy; około 30% pacjentów z MDS skarży się na zmęczenie i zawroty głowy z powodu niedokrwistości; niektórzy pacjenci mają powtarzające się infekcje i krwawienie z powodu granulocytów lub trombocytopenii i wad funkcjonalnych.

Wątroba i śledziona są bardziej powszechne, najczęściej łagodny obrzęk, niektórzy pacjenci mają obrzęk węzłów chłonnych, a niektórzy mają tkliwość mostkową.

Badanie zespołu mielodysplastycznego u osób starszych

Obraz krwi

(1) Ponad 90% przypadków Hb <100 g / l, niedokrwistość to komórki dodatnie, dodatnia pigmentacja, ale niewielka liczba pacjentów z RAS to małe komórki, retikulocyty są normalne lub zmniejszone, morfologia czerwonych krwinek jest nienormalna; czasami występują jądrzaste czerwone krwinki.

(2) Połowa przypadków ma leukopenię i neutropenię, występują nieprawidłowości morfologiczne i mogą pojawić się niedojrzałe granulocyty.

(3) Niektórzy pacjenci mają trombocytopenię i mogą mieć nieprawidłową morfologię i funkcję, wykazując ogromne płytki krwi.

(4) Około 50% pacjentów wykazało całkowite zmniejszenie liczby komórek krwi.

2. Szpik kostny

(1) Rozrost szpiku jest aktywny lub bardzo aktywny, a przerost szpiku kostnego jest zmniejszony w kilku przypadkach.

(2) Czerwone krwinki są źle uformowane, co pokazuje aberrację jąder młodych czerwonych krwinek, gigantycznych i młodych zmian, dojrzałych czerwonych krwinek różnej wielkości, nieprawidłowych czerwonych krwinek, widocznych plam i czerwonych krwinek czerwonych, ciało Hao-tygodnia jest łatwe do zauważenia.

(3) Nieprawidłowe granulocyty wykazały niedojrzały wzrost komórek i zmiany megaloblastyczne, nierównowagę nukleoplazmatyczną i wady rozwojowe Pelgera-Huëta.

(4) Liczba megakariocytów jest normalna, zwiększona lub zmniejszona, ale morfologia jest nienormalna. Dojrzałe megakariocyty są nadmiernie płatkowane lub duże jednojądrzaste, czasami widzą małe megakariocyty, a małe megakariocyty> 10% są pomocne w diagnozie. Świetne płytki krwi.

3. Chemia komórek

Aktywność fosfatazy alkalicznej granulocytów (NAP) znacznie spadła, aktywność POX zmniejszyła się, barwienie glikogenu erytrocytami było często dodatnie, żelazo szpiku kostnego i granulocyty żelaza wzrosły, a często pojawiały się granulki żelaza w kształcie pierścienia.

4. Cytogenetyka

40% do 70% pacjentów z pierwotnym MDS ma nieprawidłowości chromosomalne, a częstą zmianą jest usunięcie lub wzrost chromosomów, takich jak 5q-, 7q-, +8.

5. Hodowla komórek szpiku kostnego

Kolonia została zmniejszona, poronienie lub brak wzrostu, splot zwiększył się, a odsetek skupisk wzrósł.

6. Badanie immunologiczne

Krew obwodowa może mieć obniżone komórki pomocnicze T (Tb), normalne lub nieznacznie podwyższone komórki supresorowe T (Ts), obniżony stosunek Th / Ts, zmniejszone komórki NK i dysfunkcja, a około 1/3 pacjentów ma podwyższoną poliklonalną immunoglobulinę .

Biopsja szpiku kostnego: widoczne zaburzenie dojrzewania komórek prekursorowych erytroidalnych, naiwna nieprawidłowa lokalizacja komórek prekursorowych (ALIP), tj. Ponad 3 do 5 oryginalnych i promielocytów jest skupionych w obszarze międzyżebrowym i obszarze beleczkowym, ALIP dodatni Możliwość przekształcenia MDS w białaczkę jest wysoka.

Diagnoza i diagnoza zespołu mielodysplastycznego u osób starszych

Wczesna diagnoza MDS jest trudna, głównie w oparciu o redukcję obwodowych komórek krwi i aktywny rozrost szpiku kostnego, któremu towarzyszy patologiczna hematopoeza trzech linii komórek, ale patologiczna hematopoeza nie jest unikalna dla MDS, a inne rodzaje chorób krwi mogą również powodować takie nieprawidłowości, więc Rozpoznanie MDS powinno być ostrożne i musi wykluczać inne choroby z patologicznymi krwiakami, takie jak przewlekłe granulki, zwłóknienie szpiku itp., A także powinno wykluczać przerost erytroidalny, taki jak niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość megaloblastyczna.

U pacjentów z niedokrwistością megaloblastyczną stężenie witaminy B12 w surowicy lub kwasu foliowego jest zmniejszone. Po leczeniu zmiany megaloblastyczne szybko znikają. Biopsja szpiku kostnego nie ma ALIP, co pomaga w identyfikacji. MDS należy również odróżnić od atypowej niedokrwistości aplastycznej. Ta ostatnia może czasami wykazywać ogniskowy szpik kostny. Hiperplazja, ale ogólnie brak patologicznej hematopoezy, nakłucie w wielu miejscach często sugeruje niski rozrost szpiku kostnego, biopsję szpiku kostnego bez zjawiska ALIP i morfologię megakariocytów, nieprawidłowy rozwój.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.