Uwięźnięcie nerwu nadłopatkowego

Wprowadzenie do zespołu kompresji nerwu szkapleńskiego Ucisk nerwu szkapleńskiego jest jedną z najczęstszych przyczyn bólu barku. Niektórzy zagraniczni uczeni uważają, że samoistne zajęcie 1–2% wszystkich pacjentów z bólem barku. W 1909 r. Ewald opisał „zapalenie nerwu” na ramieniu po urazie. W 1926 r. Foster zgłosił 16 przypadków neuropatii nadłopatkowej W 1948 r. 4 ze 136 przypadków bólu barku zgłoszonych przez Parsonage i Turner cierpiało na zapalenie nerwu szkaplerzowego. Są to najwcześniejsze doniesienia o zespole kompresji nerwu szkapleńskiego: w 1959 r. Kopell i Thompson opisali kompresję nerwu szkapleńskiego podczas nacięcia szkaplerza i nazwali syndromem kompresji nerwu nadkomorowego. (suprascapularnerveentrapment, SNE). Liczba przypadków kompresji nerwu na łopatce stopniowo wzrasta. W 1982 r. Aiello i wsp. Zgłosili przypadki kompresji SNE w obrębie stawu skokowego łopatki. W 1987 r. Ferretti i wsp. Zgłosili przypadki SNE u siatkarzy, aw ostatnich latach pojawiły się doniesienia o zaniku mięśni podżuchwowych i niektórych szczególnych przypadkach ucisku. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 1–2% wszystkich pacjentów z bólem barku Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: obrzęk

Przyczyna zespołu kompresji nerwu szkapleńskiego

(1) Przyczyny choroby

Ucisk nerwu szkapleńskiego może być spowodowany ostrym urazem, takim jak złamanie szkaplerza lub uraz kostki. Zwichnięcie barku może również uszkodzić nerw górny łopatki, zgięcie barku, a zwłaszcza zgięcie łopatki, co powoduje aktywność nerwu nadłopatkowego. Zmniejszona, łatwa do uszkodzenia, guz, torbiel guzkowa stawu skokowego i szczelina łopatki szkaplerza są głównymi przyczynami ucisku nerwu szkaplerzowego. Podobno trakcja uszkodzenia mankietu rotatora może również powodować łopatkę. W uszkodzeniu nerwu górnego różne miejscowe tłuszczaki i guzki mogą ściskać tułów górnego nerwu szkaplerzowego lub odgałęzienie nerwu podtwardówkowego, powodując ucisk.

(dwa) patogeneza

Sunderland uważa, że ​​nerwy nerwu nadłopatkowego są względnie unieruchomione, gdy przechodzą przez łopatkę, co ułatwia uszkodzenie podczas powtarzających się ruchów. Powtarzające się ruchy łopatki i stawu skokowego powodują, że nerw naciera się po nacięciu, i następuje reakcja zapalna nerwu. Wiadomo, że obrzęk, który może prowadzić do uszkodzenia podczas kompresji, ruch dystalnej łopatki może powodować zaciśnięcie nerwu szkaplerza, powodując „efekt zawieszenia”, powodując, że nerw rzuca się na wycięcie, powodując neuropatię, Mizuno i in. Gdy nerw pomocniczy jest sparaliżowany, łopatka zwisa do bocznej strony łopatki może powodować pociąganie nerwu górnego do łopatki przez więzadło poprzeczne łopatki. Staw barkowy nerwu łopatkowego może powodować ból kostki. Jest to najczęstszy objaw kliniczny, uszkodzenie nerwu szkapleńskiego. Jest to głównie jednostronne i istnieją doniesienia o dwustronnej zachorowalności.

Zapobieganie kompresji nerwu szkaplerzowego

Nie ma skutecznego środka zapobiegającego tej chorobie, a wczesne wykrycie i wczesna diagnoza są kluczem do zapobiegania i leczenia tej choroby.

Powikłania kompresji nerwu szkaplerzowego Obrzęk powikłań

Głównym powikłaniem tej choroby jest to, że gdy ucisk jest ciężki i trwały, może powodować demielinizację włókien nerwowych, a nawet dalszy dystalny rozpad aksonów, zwyrodnienie Wallera mieliny. Podczas ruchu kończyn włókna nerwowe w kanale zwężającym ulegają przewlekłemu zapalnemu zapaleniu pod wpływem stymulacji mechanicznej i pogarszają błędne koło obrzęku-niedokrwienia. Powoduje to dalsze uszkodzenie, więc pacjenci z tą chorobą powinni aktywnie leczyć, aby zapobiec powikłaniom.

Objawy zespołu ucisku nerwu nadkapsułkowego częste objawy traumatyczny tępy ból

Pacjenci często mają tępy ból w okolicy barku, znajdujący się w boczno-bocznej części ramienia, mogą być promieniowane na tylne i tylne ramię, ale ból promieniujący często znajduje się w tylnej części ramienia. Pacjenci często odczuwają porwanie barku, obrót zewnętrzny jest słaby, a postępujące przypadki mogą być Występuje zanik mięśnia nadgrzebieniowego, jednak w większości przypadków nie ma widocznego zaniku mięśni, dlatego diagnoza kliniczna jest trudna.

Zazwyczaj u pacjenta występowała historia urazu lub wysiłku. Na przykład ramię jest bezpośrednio urazowe lub bezpośrednio zranione. Jeśli ręka dotrze do ramienia, staw ramienia jest nadmiernie uprowadzony i następuje zwichnięcie. Niektórzy pacjenci mają nadmierne obciążenie barku, takie jak wysiłek sportowy. Zaangażowany w siatkówkę, koszykówkę, tenisa i inne sporty), historia kontuzji barku.

Pacjenci z urazem lub wysiłkiem cierpią głównie z powodu ostrego bólu ramion. Ramiona mogą ulec pogorszeniu, gdy są aktywne. Ból może być trwały. W ciężkich przypadkach wpływa na sen. Nie ma widocznej atrofii mięśniowej. Ramię jest trudne do osiągnięcia lub dotknięta strona nie może dosięgnąć przeciwnego ramienia. W niektórych przypadkach nie ma innych objawów niż ból barku, a ból może utrzymywać się przez kilka lat.

Kruchość nacięcia na łopatce lub tkliwość w okolicy międzyżebrowej między obojczykiem a łopatką jest najczęstszym objawem ucisku nerwu nadkapłowego. Obszar mięśnia czworobocznego może mieć również tkliwość, taką jak ucisk łopatki i delikatny punkt na ramieniu. W miejscu uprowadzenie barku osłabiona zostaje siła mięśnia rotacji zewnętrznej; mięsień nadgrzebieniowy, zanik mięśnia okołooczodołowego, szczególnie zanik mięśnia okołooczodołowego; z powodu gałęzi stawu nadkręgowego ze stawem obojczykowo-obojczykowym, tkliwości stawu barkowo-obojczykowego, np. Łopatki barku Po nacięciu nacięcia ból jest mniejszy niż na nacięciu na łopatce. Czułość znajduje się na czaszy czaszy. Oprócz atrofii mięśnia podoczodołowego inne objawy nie są oczywiste.

Badanie zespołu kompresji nerwu szkapleńskiego

Badanie mioelektryczne

Elektromiografia i badanie prędkości przewodzenia nerwowego są pomocne w diagnozowaniu zespołu kompresji nerwu nadkapłowego. Khaliki stwierdził, że pacjenci z zespołem kompresji nerwu nadkapsułkowego mają przedłużone potencjały wywołane, a mioelektryczki supraspinatus mogą mieć fale dodatnie i migotanie. Fale i potencjały motoryczne zmniejszają się lub zanikają.

2. Kontrola rentgenowska

Łopatka jest nachylona od 15 ° do 30 ° do ogona na tylnej przedniej RTG, aby sprawdzić kształt łopatki na łopatce, co jest pomocne w diagnozie.

Rozpoznanie i różnicowanie zespołu ucisku nerwu nadłopatkowego

Kryteria diagnostyczne

Rozpoznanie zespołu kompresji nerwu nadkapłowego należy zdiagnozować poprzez staranne zbadanie wywiadu lekarskiego oraz badanie fizykalne układu i badanie mioelektryczne.

Badanie trakcji łopatki

Pacjenta umieszcza się na przeciwległym ramieniu, a łokieć znajduje się w pozycji poziomej, dzięki czemu dotknięty łokieć jest przyciągany do zdrowej strony, co może stymulować ucisk nerwu górnego łopatki i wywoływać ból barku.

2. Częściowe zamknięcie zastrzyku lidokainy

Wstrzyknij 1% lidokainy w tkliwy punkt na ramieniu, a jeśli objawy szybko ustąpią, pomoże zdiagnozować zespół kompresji nerwu nadkapłowego.

3. Badanie mioelektryczne

Elektromiografia i badanie prędkości przewodzenia nerwowego są pomocne w diagnozowaniu zespołu kompresji nerwu nadkapłowego. Khaliki stwierdził, że pacjenci z zespołem kompresji nerwu nadkapsułkowego mają przedłużone potencjały wywołane, a mioelektryczki supraspinatus mogą mieć fale dodatnie i migotanie. Fale i potencjały motoryczne zmniejszają się lub zanikają.

4. Kontrola rentgenowska

Łopatka jest nachylona od 15 ° do 30 ° do ogona na tylnej przedniej RTG, aby sprawdzić kształt łopatki na łopatce, co jest pomocne w diagnozie.

Diagnostyka różnicowa

Chorobę należy odróżnić od chorób stawu barkowego, takich jak uszkodzenie mankietu rotatora, zamrożone ramię, zespół uderzenia barku i zapalenie nerwu splotu ramiennego, choroba dysku szyjki macicy, zapalenie stawu skokowego, choroba stawu obojczykowo-obojczykowego, ultradźwięki, CT, MRI Sprawdzanie pomaga rozróżnić diagnozę.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.