Uogólnione zaburzenie lękowe

Wprowadzenie do uogólnionego zaburzenia lękowego Uogólnione zaburzenie lękowe (określane jako uogólnione zaburzenie lękowe) jest przewlekłym zaburzeniem lękowym charakteryzującym się utrzymującym się znacznym zdenerwowaniem, któremu towarzyszy podniecenie autonomicznych funkcji nerwowych i nadmierna czujność. Pacjenci z uogólnionym zaburzeniem lękowym (GAD) często mają charakterystyczny wygląd, taki jak zniekształcenie mięśni twarzy, blokada brwi, napięta postawa i niepokój, nawet drżenie, blada skóra, dłonie, stopy i pot w pachach. Warto zauważyć, że pacjenci łatwo płaczą, ale odbicie szerokiej gamy stanów lękowych nie sugeruje depresji. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,03% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne

Przyczyny uogólnionego zaburzenia lękowego

(1) Przyczyny choroby

Badanie tej choroby jest o wiele mniej intymne niż zespół lęku napadowego, ale zgromadzono również pewne informacje.

Genetyczne

Noyes i wsp. (1987) podali, że ryzyko pacjentów z tą chorobą wyniosło 19,5% u krewnych pacjentów z rozległymi zaburzeniami lękowymi, podczas gdy ryzyko rozległych zaburzeń lękowych w normalnej grupie kontrolnej wyniosło 3,5%. Bliźniaki w Torgersen (1983) zawiodły. Stwierdzono, że wskaźnik współzachorowalności MZ-DZ jest znacząco różny dla szerokiego zakresu zaburzeń lękowych. Kendler i wsp. (1992) donieśli o grupie żeńskich bliźniaczek z rozległymi zaburzeniami lękowymi. Dziedziczność tej choroby wynosi około 30%. Niektóre badania wykazały, że genetyczne predyspozycje tej choroby Nie tak znaczący jak zaburzenie paniczne.

2. Biochemia

Zastosowanie benzodiazepin jest często stosowane w leczeniu szerokiego zakresu zaburzeń lękowych, co sugeruje, że nieprawidłowości w układzie receptorów benzodiazepinowych w mózgu mogą stanowić biologiczną podstawę lęku. Stężenie receptorów benzodiazepinowych jest najwyższe w płacie potylicznym. Sugeruje się, że może wystąpić dysfunkcja potyliczna w szerokim zakresie zaburzeń lękowych. W niektórych badaniach obrazowania funkcji mózgu stwierdzono nieprawidłowości w płacie potylicznym pacjentów z tą chorobą. Przedkliniczne i kliniczne obrazowanie mózgu wskazuje, że różne rodzaje lęków i reakcji stresowych obejmują również płaty brzeżne i zwoje podstawy. A kora przedczołowa, niebenzodiazepinowy środek przeciwlękowy, buspiron, jest agonistą 5-HT1A, który jest skuteczny w leczeniu szerokiego zakresu zaburzeń lękowych, co sugeruje, że układ serotoninowy odgrywa ważną rolę w patogenezie wielu zaburzeń lękowych.

Psychologia

Freud uważa, że ​​lęk jest fizjologicznym stanem napięcia, wywodzącym się z nierozwiązanych nieświadomych konfliktów, jaźń nie może stosować skutecznych mechanizmów obronnych, doprowadzi do lęku patologicznego, a teoria poznawcza Aerona Becka uważa, że ​​lęk stoi Niebezpieczna reakcja, trwałe zakłócenie przetwarzania informacji prowadzi do niebezpiecznych nieporozumień i doznań lękowych. Patologiczny lęk związany jest z przetwarzaniem selektywnych informacji o zagrożeniach. Niepokoje pacjenci również czują, że nie jest w stanie poradzić sobie z zagrożeniami. Ważnym czynnikiem uporczywości, David Barlow odróżnia lęk od strachu, argumentując, że szeroki zakres zaburzeń lękowych charakteryzuje się raczej poczuciem utraty kontroli niż lęku przed zagrożeniami, Noyes i wsp. (1987) podają, że około jedna trzecia pacjentów z rozległymi zaburzeniami lękowymi W przypadku zaburzenia osobowości najczęstszym jest zależne zaburzenie osobowości.

(dwa) patogeneza

Współczynnik podatności

(1) Dziedziczenie: W zaburzeniach lękowych dziedziczność jest ważnym czynnikiem ryzyka. Według badań częstość występowania wszystkich zaburzeń lękowych u bliźniąt jednojajowych jest większa niż u bliźniąt (DZ), ale duża. Większość badań nie wykazała żadnej różnicy w wystąpieniu różnych zaburzeń lękowych, więc specyficzna rola dziedziczenia w uogólnionym zaburzeniu lękowym nie jest jasna.

(2) Doświadczenie z dzieciństwa: Jest ogólnie uważane za jeden z czynników predysponujących uogólnione zaburzenie lękowe, jednak nie ma jednoznacznych dowodów. Lęk jest powszechnym zaburzeniem emocjonalnym u dzieci. Jednak większość niespokojnych dzieci może wyrosnąć na zdrowych ludzi. Nie wszyscy niespokojni dorośli pochodzą od niespokojnych dzieci.

(3) Osobowość: Osobowość lękowa wiąże się z zaburzeniami lękowymi, ale inne cechy osobowości mogą również utrudniać jej skuteczną reakcję na zdarzenia stresowe.

2. Czynniki promujące

Występowanie uogólnionego zaburzenia lękowego jest często związane ze zdarzeniami stresowymi, szczególnie groźnymi, takimi jak problemy interpersonalne, choroby fizyczne i problemy z pracą.

3. Czynniki trwałe

Utrzymywanie się stresu życiowego może prowadzić do przewlekłego zaburzenia lękowego; jednocześnie sposób myślenia może również powodować objawy oporne, takie jak strach przed zwracaniem uwagi na własny lęk lub martwienie się, że lęk wpłynie na ich wyniki, pojawią się podobne obawy Błędne koło powoduje, że objawy są poważne i uparte.

4. Badania neurobiologiczne

(1) Mózgowy przepływ krwi, metabolizm i aktywność półkuli: Badania obrazowania funkcjonalnego normalnych osób sugerują, że lęk jest głównie wzrostem mózgowego przepływu krwi i metabolizmu, ale gdy hiperwentylacja i zwiększenie napięcia naczyniowego prowadzą do zwężenia naczyń, Zmniejszenie mózgowego przepływu krwi wywołuje lęk, dlatego zmiany przepływu mózgowego krwi w stanie lękowym nie są liniowe, ale zmiany krzywej w kształcie litery „U”. Większość wyników EEG występuje u pacjentów z normalnym lękiem i nerwicą. Spadek aktywności fali alfa, wzrost częstotliwości fali alfa i wzrost aktywności fali beta, a ponadto aktywność fali powolnej w postaci δ, θ i powolnej α jest również obserwowana w stanie lękowym.

Wpływ na badania krwi i EEG sugeruje, że kora po prawej stronie płata czołowego może odgrywać ważną rolę w postrzeganiu i reagowaniu na negatywne emocje, takie jak lęk. Davion stwierdził u normalnych ochotników, że lewy przedni obszar płata czołowego jest większy niż prawy przedni obszar. Klasyczna warunkowa odruchowa nagła reakcja zanika szybciej i jest bardziej skuteczna w obronnym hamowaniu odruchu. Carter stwierdza, że ​​lęk-lęk wiąże się z wysoką aktywnością w korze, szczególnie na lewej półkuli, strach nie jest tylko manifestacją lęku. Można to również złagodzić logicznym i logicznym rozumowaniem, które może wyjaśnić wysoką aktywność lewej półkuli.

(2) Regiony neuroanatomiczne i ich funkcje: Wysoka czujność odgrywa ważną rolę w niepokoju, co może prowadzić do przebudzenia i bezsenności, umiarkowane pobudzenie może poprawić uwagę, a tym samym poprawić zachowanie, podczas gdy wysokie pobudzenie poprawia odruch warunkowy. Z powodu skomplikowanych zaburzeń uczenia się i zachowania ludzie niespokojni śpią płytko i rzadko, u pacjentów z lękami można zaobserwować wszelkiego rodzaju zaburzenia snu, ale ogólnie, głównie z powodu przedłużenia opóźnienia snu (redukcja czasu snu), redukcji snu powolnego, Łatwe budzenie i budzenie zwiększone.

Poziom pobudzenia jest w dużej mierze kontrolowany przez pień mózgu, który odgrywa ważną rolę w biologicznych aspektach lęku, w tym w niebieskiej płytce noradrenergicznej, 5-HT może być jądrem i jądrem olbrzymiej komórki, niespokojnym Wczesna teoria biologiczna sugeruje, że jądro locus odgrywa centralną rolę w rozwoju lęku, a johimbina (antagonista autoreceptora α-2 noradrenaliny) może zwiększać aktywność jądra locus i wywoływać niepokój, klonidyna (α- Agoniści receptora) mogą zmniejszać aktywność jądra locus i zmniejszać lęk. Działanie przeciwlękowe innych leków może również zmniejszać aktywność jądra locus, takich jak benzodiazepiny i opioidy.

Niektórzy badacze nadmiernie utożsamiają lęk z przebudzeniem i opisują wszystkie zachowania z perspektywy konfliktów intensywności i unikania. Pobudzenia nie należy utożsamiać z lękiem, ponieważ podwyższonemu poziomowi podniecenia towarzyszą pozytywne i negatywne reakcje emocjonalne. Lęk to wzrost poziomu pobudzenia, któremu towarzyszą negatywne cechy emocjonalne, jednak w porównaniu z jądrem pnia mózgu generowanie cech emocjonalnych jest bardziej prawdopodobne z układu limbicznego i przedniej części czołowej.

Układ limbiczny składa się z ciała migdałowatego, hipokampa, jądra przegrody i podwzgórza. Może być miejscem emocjonalnym głównego podziału i odgrywa ważną rolę w nauce i pamięci. Gray opracował teorię opartą na danych z badań na zwierzętach i uważa, że ​​hipokamp System odgrywa kluczową rolę w stanach lękowych, to znaczy, że jest on ważny dla indukcji i regulacji lęku, wywołuje efekty poprzez wprowadzanie noradrenaliny i 5-HT oraz stymuluje bodźce z płatów czołowych i kory mózgowej. System hipokampa dostarcza informacji umożliwiających przewidywanie pożądanych zdarzeń, które następnie są porównywane z rzeczywistymi zdarzeniami Awersja do zdarzeń lub endogenne przewidywania i zdarzenia mogą aktywować hipotetyczny system supresji behawioralnej w celu przebudzenia, zwrócenia uwagi i niepokoju. Reakcja, ale LeDoux stwierdził, że ciało migdałowate może być bardziej zaangażowane w reakcję strachu niż hipokamp, ​​to znaczy ciało migdałowate wiąże się z nabywaniem pamięci emocjonalnej (w tym związanej z lękiem). Jeśli badania wykazały, że pacjenci z chirurgicznym ciałem migdałowatym mogą potwierdzić twarz, Ale wyrażone emocje nie są rozpoznawane.

Przednia kora czołowa jest bardziej aktywna emocjonalnie niż lewa strona. Lewa przednia kora przednia specjalizuje się w języku i tekście, przetwarza informacje sekwencyjnie i hamuje rolę ciała migdałowatego. Badania EEG i obrazowania sugerują Przynajmniej gdy składnik sensoryczny jest obecny, lęk może aktywować korę w przednim płacie czołowym. Ostatnie badania sugerują, że móżdżek uczestniczy w funkcji płata czołowego i reguluje reakcję lękową. W eksperymentach na zwierzętach reakcja strachu znika po zaobserwowaniu uszkodzenia środkowego móżdżku. Zachowanie inwazyjne jest zmniejszone W badaniach obrazowych pacjenci z lękiem i zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym mają zwiększoną aktywność metaboliczną w móżdżku i paraliżu.

(3) Neuroprzekaźniki: W bieżącym badaniu stwierdzono, że istnieją różne neuroprzekaźniki w układzie nerwowym, w tym benzodiazepina-GABA, norepinefryna i układy neuroprzekaźników 5-HT oraz szlak hormonu uwalniającego kortykotropinę. Jest to bezpośrednio związane z biologią lęku. Przekaźniki te są nie tylko ważne w występowaniu, utrzymywaniu i eliminacji lęku, ale mogą również powodować pewne zmiany fizjologiczne poprzez reakcje neuroendokrynne. Te zmiany fizjologiczne wywołują pewne emocje związane z lękiem. Rola, zmieniając w ten sposób wpływ lęku na jednostkę.

Uogólnione zapobieganie zaburzeniom lękowym

Ze względu na późny rozwój psychiatrii w całym medycynie, a także ze względu na złożoność podstawowej teorii zawodu, istnieje całkiem sporo wspólnych przyczyn, a patogeneza powszechnych chorób psychicznych nie została jeszcze wyjaśniona, w połączeniu z wpływem starych idei, przyczyna chorób psychicznych jest długa Okres ten jest uważany za tajemniczy i zaniedbany, co utrudnia rozwój profilaktyki psychiatrycznej Obecnie w niektórych krajach profilaktyka psychiatryczna podejmuje różne działania w różnych organizacjach, łącząc różne systemy społeczne i kultury. Oprócz cech narodowych dążymy do celu, jakim jest zapobieganie chorobom psychicznym.

Powikłania uogólnionego zaburzenia lękowego Komplikacje zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne

Pacjenci z rozległymi zaburzeniami lękowymi często mają inne zaburzenia lękowe lub afektywne Według Sandersona i Barlowa (1990) 20 pacjentów (91%) z co najmniej 21 pacjentami (91%), którzy spełniają kryteria diagnostyczne DSM-III, analizowano jednocześnie. W następnych dwóch diagnozach 13 (59%) miało jednocześnie fobię społeczną; u 6 (27%) jednocześnie rozpoznano zespół lęku napadowego; u 6 przypadków jednocześnie rozpoznano zaburzenie nastroju (nerwicę depresyjną); Jednocześnie cierpiący na prostą fobię (23%), zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (9%) i ciężką depresję (14%), 73% osób z atakami paniki w trakcie choroby, Wittchen i wsp. (1991) zaobserwowali również pacjentów z zaburzeniami lękowymi Wśród nich 69% przypadków dochodzeń epidemiologicznych i 95% przypadków klinicznych ma co najmniej dwa współistnienie lęku lub choroby depresyjnej.

Objawy uogólnionego zaburzenia lękowego Typowe objawy Nieuwaga lękowa, zmęczenie, drażliwość, depresja, biegunka, nagła potrzeba, wydech, trudności, zawroty głowy, zawroty głowy

Uogólnione zaburzenie lękowe charakteryzuje się częstym lub uporczywym, kompleksowym, nienaruszonym lub niezmienionym nerwowością i nadmiernym lękiem. Lęk ten nie ma nic wspólnego z żadną konkretną sytuacją wokół niego, ale generalnie jest spowodowany nadmiernym lękiem. Typowa wydajność jest często problemem w prawdziwym życiu, zbyt dużym zmartwieniem lub zmartwieniem, takim jak martwienie się o chorobę lub wypadek własny lub krewnych, martwienie się o sytuację ekonomiczną, nadmierne zmartwienie o pracę lub zdolności społeczne, nerwowość, zmartwienie Lub kłopoty nie są współmierne do rzeczywistości, powodując, że pacjenci czują się nie do zniesienia, ale nie mogą się ich pozbyć; często towarzyszy im autonomiczna nadpobudliwość, napięcie ćwiczeń i nadmierna czujność, ogólnie objawy lękowe u pacjentów z GAD są zmienne, mogą się pojawiać Szereg objawów fizycznych i psychicznych.

Lęk i kłopoty

Wyrażony jako lęk przed niebezpiecznym lub niefortunnym wydarzeniem, które może wystąpić w przyszłości, nieprzewidywalne, lękliwe oczekiwanie, drażliwość, wrażliwość na hałas, niepokój, zmniejszenie koncentracji, strach, jeśli pacjent nie jest czysty Do przedmiotu lub treści, o którą się martwi, ale silnego wewnętrznego lęku, który jest lękliwy i lękliwy, zwany swobodnym lękiem, ale często martwiącym się o to, dwie nierealne Zagrożenie lub niefortunne zdarzenia życiowe, które mogą przytrafić się jemu lub jego bliskim i przyjaciołom, na przykład martwienie się wypadkiem samochodowym dziecka itp. Ten rodzaj niepokoju i irytacji jest bardzo nieproporcjonalny do rzeczywistości, nazywany obawą. Zasadnicze objawy rozległego lęku, tacy pacjenci często mają przeczucie paniki, przez cały dzień zdenerwowani, niespokojni, zmartwieni, pozornie niestety zbliżają się do głowy swoich lub swoich bliskich, uwaga jest trudna do skoncentrowania się w życiu codziennym Rzeczy tracą zainteresowanie, a nauka i praca mają poważny wpływ.

Taki lęk i irytacja różnią się od tak zwanego „lęku antycypacyjnego”, takiego jak lęk przed nawrotem ataków paniki u pacjentów z zaburzeniem lękowym, pacjentów z fobią społeczną niepokoją publiczne oświadczenia, a pacjenci z OCD, którzy wielokrotnie myją ręce, są zanieczyszczeni. Pacjenci z lękiem i jadłowstrętem cierpią z powodu nagłego wzrostu masy ciała.

Należy wyjaśnić, że pacjent skarży się na utratę pamięci z powodu braku koncentracji, ale nie ma prawdziwego uszkodzenia pamięci w zaburzeniu lękowym. Jeśli zostanie wykryty, należy go dokładnie zbadać, aby wykluczyć zmiany organiczne, uogólnione zaburzenie lękowe. Charakterystyczne wyniki to powtarzające się obawy, w tym obawy o chorobę, obawy o bezpieczeństwo innych i lęk społeczny.

2. Niepokój sportowy

Przedstawienie to uderzenie w twarz, chodzenie tam iz powrotem, nerwowe, nie może stać w miejscu, widoczne powieki, mięśnie twarzy lub drżenie palców, lub pacjenci drżą, niektórzy pacjenci z zablokowaniem brwi, napięcie mięśni twarzy i mięśni kończyn, ból lub uczucie Drganie mięśni, często uczucie zmęczenia i osłabienia.

3. Sprawność fizyczna

(1) Układ pokarmowy: suchość w ustach, trudności w połykaniu, zawał, uczucie obcego ciała w przełyku, nadmierne wyczerpanie, zwiększona lub zmniejszona perystaltyka jelit, dyskomfort w żołądku, nudności, ból brzucha, biegunka.

(2) Układ oddechowy: ucisk w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu, duszność i duszność, nadmierne oddychanie.

(3) Układ sercowo-naczyniowy: kołatanie serca, dyskomfort w okolicy przedniej, arytmia.

(4) układ moczowo-płciowy: częste oddawanie moczu, zaburzenia erekcji, bolesne miesiączkowanie, brak miesiączki.

(5) Układ nerwowy: drżenie, mrowienie, szum w uszach, zawroty głowy, ból głowy, ból mięśni.

(6) zaburzenia snu: bezsenność, nocne lęki.

(7) Inne objawy: depresja, wymuszone myślenie, rozpad osobowości.

(8) Podniecenie autonomicznych funkcji nerwowych: nadmierne pocenie się, zaczerwienienie twarzy lub bladość i inne objawy.

Fizyczne objawy uogólnionego zaburzenia lękowego są spowodowane nadmierną aktywnością współczulnego układu nerwowego i zwiększonym napięciem mięśni szkieletowych. Specyficzne objawy są bogate i można je klasyfikować według różnych systemów, takich jak nadmierna wentylacja z połykania powietrza; lęk spowodowany lękiem Można to odróżnić od trudności w wydychaniu astmy; szereg objawów fizycznych spowodowanych nadmiernym oddychaniem w objawach układu nerwowego zawroty głowy są raczej niestabilnością niż wirowaniem, a niektórzy pacjenci mają niewyraźne widzenie, ale badanie fizykalne ujawniło Normalne widzenie, ból głowy często objawia się bólem lub uciskiem, najczęściej są to płaty obustronne, potyliczne i czołowe, ból występuje częściej, głównie w barku i plecach.

Warto zauważyć, że pacjenci często skarżą się na objawy fizyczne, a nie lęk, a te objawy fizyczne mogą być również spowodowane chorobą fizyczną, dlatego powyższe warunki należy w pełni uwzględnić w diagnostyce różnicowej.

4. Nadmierna czujność

Jest przerażający i przerażający, jest podatny na szokujące reakcje na bodźce zewnętrzne; uwaga jest trudna do koncentracji; czasami czuje się pusta w mózgu; trudno jest zasnąć i się obudzić; i drażliwość.

Uogólnione zaburzenie lękowe

Obecnie nie ma konkretnego testu laboratoryjnego dla tej choroby.

Zmiany mózgowego przepływu krwi pod wpływem lęku nie są liniowe, ale zmiana krzywej w kształcie litery „U”. Większość badań EEG wykazała spadek aktywności fali alfa u pacjentów z normalnym lękiem i nerwicą, częstotliwością fali alfa. Wzrost, a także wzrost aktywności fali beta, a także aktywność fali powolnej w postaci δ, θ i powolnej α obserwowano również w stanie lękowym.

Diagnoza i diagnoza uogólnionego zaburzenia lękowego

Kryteria diagnostyczne

Według ICD-10 diagnoza GAD musi być niespokojna przez większość okresu co najmniej kilku tygodni, zwykle trwając dłużej niż 6 miesięcy Objawy niepokoju obejmują: 1 zmartwienie: jeśli martwisz się o przyszłość, czujesz nerwowość, koncentrację Trudności, często zbyt duże zmartwienie, nerwowe, irytujące itp .; 2 napięcia sportowe, zmęczenie, słaby sen, niepokój, ból głowy, drżenie, nie mogą się zrelaksować; 3 inne objawy o wysokiej czujności: pocenie się, tętno, usta Suchość, rozstrój żołądka, zawroty głowy, zawroty głowy i inne objawy mogą zdiagnozować chorobę.

Głównym punktem diagnostycznym jest to, że pacjenci, którzy spełniają kryteria GAD, zawsze postrzegają siebie jako ludzi kłopotliwych. Poszukiwanie leczenia to nie tylko rozwiewanie wątpliwości, ale raczej odwracanie uwagi od niepokojących rzeczy, takich jak zdrowie dzieci. Znaczenie objawu, lekarz powinien rozważyć, czy istnieją nadmierne obawy dotyczące pacjentów, którzy wielokrotnie udają się do szpitala na badanie z powodu tych dolegliwości lub napięć bólowych głowy lub innych objawów lękowych.

Oba rodzaje zaburzeń lękowych są pierwotne, a nie wtórne do chorób organicznych, schizofrenii, zaburzeń afektywnych i innych rodzajów objawów neurologicznych.

Diagnostyka różnicowa

Zgodnie z objawami klinicznymi i charakterystycznymi objawami ogólna diagnoza nie jest trudna W diagnozie zespołu lęku napadowego należy zwrócić uwagę na wykluczenie problemów fizycznych ciała, takich jak częste epizody, oraz oczekiwany niepokój, który można błędnie rozpoznać jako szeroki zakres zaburzeń lękowych; Choroby takie jak wypadanie zastawki mitralnej mogą mieć objawy podobne do ataków paniki .. Należy zauważyć, że w diagnozie uogólnionego lęku należy wykluczyć zespoły odstawienia, takie jak nadczynność tarczycy, nadciśnienie, choroby niedokrwiennej serca i inne choroby fizyczne lub leki uzależniające. Wtórny niepokój spowodowany.

1. W odróżnieniu od reakcji lękowej normalnych ludzi w stresie, lęk ma silne doświadczenie emocjonalne, objawy autonomiczne i lęk motoryczny, a jego poziom lęku i czas trwania nie są współmierne z rzeczywistym „bodźcem”. Reakcja lękowa osoby nie ma w pełni powyższych cech.

2. Określone choroby fizyczne mogą objawiać się jako podobne objawy W każdym przypadku należy w pełni rozważyć tę możliwość, szczególnie gdy nie ma rozsądnego psychologicznego wyjaśnienia objawów lękowych, nadczynność tarczycy może prowadzić do drażliwości, niepokoju i drżenia. I tachykardia, w tym czasie badanie fizykalne można znaleźć powiększenie tarczycy, drobne drżenie i występ gałki ocznej, test funkcji tarczycy, jeśli to konieczne, guz chromochłonny i hipoglikemia mogą powodować lęk epizodowy.

Inne choroby fizyczne częściej wywołują lęk poprzez mechanizmy psychologiczne. Na przykład pacjenci obawiają się śmiertelnych konsekwencji choroby. Często dzieje się tak, gdy pacjenci mają szczególne powody do obaw przed poważnymi konsekwencjami, takimi jak pacjenci z podobnymi objawami klinicznymi i postępem choroby. A zatem śmierć należy zapytać pacjentów w pracy klinicznej, czy znają innych ludzi z podobnymi objawami.

Gdy uogólnione zaburzenie lękowe charakteryzuje się objawami fizycznymi, łatwo można je błędnie rozpoznać jako inne choroby. W tym czasie negatywne testy laboratoryjne pogłębiają lęk pacjenta, a nie łagodzą go, ponieważ wyniki te nie mogą wyjaśnić poważnych objawów klinicznych. Klinicyści biorą pod uwagę różnorodność objawów lękowych, uznając, że kołatanie serca, bóle głowy, częste oddawanie moczu, dyskomfort w jamie brzusznej i inne objawy wymienione w Tabeli 2 mogą być objawami klinicznymi uogólnionego zaburzenia lękowego, które mogą znacznie zmniejszyć podobne błędne rozpoznanie.

3. Schizofrenia

Pacjenci czasami narzekają z niepokojem i bez wyraźnych objawów psychotycznych, nawet jeśli są bezpośrednio przesłuchiwani, ale ostrożnie pytaj przyczynę objawów, aby zmniejszyć błędną diagnozę, ponieważ pacjent ujawni jakieś dziwne pomysły, takie jak zagrożenia wokół Efekty seksualne, objawy lękowe można zaobserwować w różnych chorobach psychicznych, ale nie w głównej fazie klinicznej takich chorób psychicznych. Ich zawartość lękowa nie jest nieodłącznie związana z głównymi objawami innych chorób psychicznych. Ważne jest, aby odróżnić depresję od lęku. Depresji może towarzyszyć diagnoza, często polegająca na analizie sekwencji dwóch w występowaniu sekwencji i nasileniu porównania w celu ustalenia, więc w diagnozie tych dwóch chorób należy zwrócić dużą uwagę na gromadzenie historii medycznej i obserwację jej objawów .

4. Zaburzenie depresyjne

W porównaniu z objawami lękowymi objawy depresji są poważniejsze, a kolejność objawów pojawia się inaczej. W przypadku ogólnego zaburzenia lękowego najpierw pojawiają się objawy lękowe, dlatego też, prosząc o wywiad, należy poprosić pacjentów i ich rodziny o potwierdzenie diagnozy. Epizody głuchoty z pobudzeniem mogą być błędnie zdiagnozowane jako lęk, ale staranne kwestionowanie objawów depresji może zmniejszyć liczbę błędnych diagnoz. Depresja często ma oczywisty lęk lub lęk, podczas gdy pacjenci z lękiem uogólnionym są często niezadowoleni z powodu długotrwałej nerwowości. Chodzi przede wszystkim o to, że pacjenci z rozległymi zaburzeniami lękowymi zwykle mają najpierw objawy lękowe. Po długim czasie stopniowo odczuwają, że życie nie jest szczęśliwe. Nie zmienia się zmiana nastroju; często trudno jest zasnąć, a sen jest niestabilny i wcześnie budzić się; objawy autonomiczne nie są tak dobre. Depresja jest bogata; apetyt często pozostaje niezmieniony; co ważniejsze, pacjenci z tą chorobą nie są tak zainteresowani lub niezadowoleni jak rzeczy takie jak depresja, ale diagnostyka różnicowa atypowej depresji może być trudniejsza, gdy objawy depresji i lęku Oczywiste jest, że po spełnieniu kryteriów diagnostycznych dla tych dwóch chorób, warto również postawić dwie kolejne diagnozy. Włochy i zaburzenia psychiczne identyfikacja choroby są: zaburzenia somatyzacja, takie jak rozpad zaburzeń osobowości.

W przypadku objawów nerwicy sytuacja mieszania jest bardzo częsta. W takim przypadku należy określić, które rodzaje objawów są głównymi objawami, i można postawić odpowiednią diagnozę. Należy jednak zauważyć, że objawy depresyjne są bardziej niebezpieczne i prowadzą do samobójstwa, dlatego należy ustalić priorytet diagnozy depresji. Zasada

5. Choroba Alzheimera i choroba Alzheimera

Czasami tacy pacjenci skarżą się na lęk, a lekarze często ignorują towarzyszące im zaburzenia pamięci lub obwiniają je za nieuwagę.

6. Substancje psychoaktywne, odstawienie alkoholu lub nadużywanie kofeiny mogą prowadzić do lęku. Jeśli pacjent ukrywa historię, często może prowadzić do błędnej diagnozy. Jeśli pacjent zgłosi, że lęk jest szczególnie poważny rano, wskazuje to na uzależnienie od alkoholu (często występuje reakcja odstawienia) To oczywiste, ale czasami lęk wtórny do depresji jest również widoczny rano.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.