Depresja poporodowa

Wprowadzenie do depresji poporodowej Depresja poporodowa (PPD) odnosi się do zaburzenia psychicznego matki charakteryzującego się szeregiem objawów, takich jak depresja, smutek, depresja, płacz, drażliwość, drażliwość, a nawet skłonności samobójcze lub infantylne po porodzie. Jeden z najczęstszych typów. Zwykle występuje 2 tygodnie po urodzeniu, a jego przyczyna jest nieznana, co może być związane z dziedzicznością, psychologią, porodem i czynnikami społecznymi. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,004% Populacja wrażliwa: kobiety w ciąży z 4–6 tygodniem porodu Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: depresja

Przyczyny depresji poporodowej

Czynniki psychologiczne (30%):

1. Ponieważ perfekcjonizm kobiety są zbyt wysokie lub nierealistyczne w stosunku do oczekiwań matki po porodzie i nie chcą szukać pomocy, gdy mają kłopoty, mogą nie być w stanie przystosować się do bycia nową matką. A jeśli mąż rzadko troszczy się o dzieci razem lub kobiety nie mają duchowego wsparcia męża, odczują ogromną presję. 2. Podczas ciąży wystąpiły poważne fluktuacje emocjonalne, takie jak przeprowadzka, posiadanie krewnych i przyjaciół, wojna itp., Które zwiększą prawdopodobieństwo wystąpienia depresji poporodowej u kobiet w ciąży. Wiele przypadków wykazało, że większość kobiet wykazała już objawy depresji poporodowej podczas ciąży i wiele z nich będzie nadal pogłębiać depresję poporodową.

Endokrynologiczny (25%):

Podczas procesu ciąży i porodu środowisko wewnątrzwydzielnicze organizmu uległo wielkim zmianom, szczególnie w ciągu 24 godzin po urodzeniu, szybka zmiana poziomu hormonów w ciele jest biologiczną podstawą depresji poporodowej. Badanie wykazało, że uwalnianie steroidów łożyskowych przed porodem osiągnęło najwyższą wartość, a pacjent wykazywał przyjemny nastrój; pacjent wykazywał depresję, gdy wydzielanie steroidów łożyskowych nagle zmniejszyło się po wydzieleniu.

Genetyka (20%):

Historia chorób psychicznych w rodzinie, szczególnie u kobiet z rodzinną depresją w wywiadzie, ma wysoką częstość występowania depresji poporodowej, co sugeruje, że dziedziczenie rodziny może wpływać na podatność kobiety na depresję i jej osobowość. W literaturze podano również, że badania przeprowadzone przez oba bliźniaki potwierdziły, że częstość występowania jedno- i dwukierunkowych zaburzeń afektywnych była wyższa w rodzinie pacjentów z depresją poporodową.

Związek między depresją poporodową a depresją poporodową jest nadal niejasny, u osób z depresją poporodową niekoniecznie rozwija się depresja poporodowa, ale u osób z depresją poporodową istnieje zwiększone prawdopodobieństwo wystąpienia depresji poporodowej. Cięższy typ depresji poporodowej lub wynik depresji poporodowej.

Patogeneza

Wcześniejsze badania sugerowały, że nierównowaga hormonów, zwłaszcza estrogenu i progesteronu, może być przyczyną PPD, ale dokładny mechanizm nie został jeszcze wyjaśniony. Obecnie uważa się, że czynniki ryzyka PPD obejmują historię depresji (szczególnie depresji poporodowej), słabą osobowość i brak Wsparcie społeczne, złe małżeństwo, spory rodzinne, przypadkowe wydarzenia życiowe, okołoporodowe choroby współistniejące u matek i dzieci oraz ubóstwo itp. Istnieje wysokie prawdopodobieństwo rozwoju PPD u pacjentów z depresją podczas ciąży.

Zapobieganie depresji poporodowej

Ponieważ wszystkie podstawowe środki ostrożności dotyczące PPD są nieskuteczne, zapobieganie PPD opiera się na profilaktyce wtórnej, wczesnym wykryciu i wczesnym leczeniu, rutynowym zadawaniu pytań, takich jak samoocena przy użyciu systemu oceny depresji poporodowej w Edynburgu (EPDS), w celu wykrycia i Diagnozowanie PPD jest bardzo pomocne, EPDS zostało przetłumaczone na język chiński i wydane, i jest skuteczne w badaniach i praktyce klinicznej.

Interwencja psychologiczna zgodnie z różnymi matczynymi czynnikami psychologicznymi lub czynnikami ryzyka pomoże zmniejszyć częstość występowania PPD.

1. Wzmocnij opiekę zdrowotną w czasie ciąży, zwróć uwagę na poradnictwo i wytyczne dotyczące zdrowia psychicznego kobiet w ciąży, monitoruj złą osobowość, poprzednią historię PPD lub historię rodzinną, badaj kobiety w ciąży wysokiego ryzyka z objawami psychicznymi oraz monitoruj niezbędne interwencje i zwracaj uwagę na prowadzenie dobrej szkoły w ciąży i zachęcaj Kobiety w ciąży i ich mężowie przychodzą na zajęcia, aby dowiedzieć się o ciąży i porodzie, zrozumieć proces porodu oraz połączenie technik relaksacyjnych i położnych podczas porodu, aby wyeliminować negatywne emocje związane z nerwowością i strachem.

2. Poprawa środowiska porodowego, ustanowienie rodzinnego pokoju porodowego, który zastąpi poprzedni zamknięty pokój porodowy, poprawa matczynego zrozumienia naturalnego procesu porodu, przeprowadzenie porodu pod opieką, w towarzystwie męża lub innych krewnych po porodzie, może zmniejszyć ich powikłania i Występowanie nieprawidłowości psychicznych.

3. Zwracaj uwagę na opiekę zdrowotną w okresie połogu, zwłaszcza na zdrowie psychiczne matki. Kobiety, które mają długi czas porodu, dystocję lub mają niekorzystne wyniki ciąży, powinny dać pierwszeństwo opiece psychologicznej, zwracać uwagę na opiekę medyczną, unikać stymulacji psychicznej, wdrażać pokój matki i dziecka oraz zachęcać do karmienia piersią. Karmienie i wykonywanie dobrej pracy w opiece zdrowotnej nad noworodkami, zmniejszanie obciążenia fizycznego i psychicznego matki i doradzanie rodzinie matek, aby wykonały dobrą pracę w opiece zdrowotnej matek i noworodków w okresie połogu Dla tych, którzy mieli w przeszłości depresję psychiczną lub depresję emocjonalną Odpowiednia uwaga, terminowa identyfikacja i odpowiednie leczenie, aby zapobiec depresji poporodowej.

4. Opieka okołoporodowa powinna zwracać uwagę na aktywne usługi medyczne, doskonalić cechy psychologiczne matki i umiejętności poradnictwa psychologicznego, poprawiać umiejętności i jakość usług oraz zwracać uwagę na psychologiczną opiekę matczyną w okresie okołoporodowym.

Powikłania depresyjne poporodowe Depresja powikłań

Drażliwość, przerażenie, lęk, depresja i nadmierny niepokój o siebie i swoje dzieci często tracą zdolność do dbania o siebie i opieki nad swoimi dziećmi, czasami wpadając w kłopoty lub ospałość.

Objawy depresji poporodowej Często występujące lęki po porodzie ekstremalny lęk behawioralny Myślenie o śledzionie poporodowej Brak wydzielania mleka Obniżona stagnacja qi Zaparcie Zapomniana funkcja tarczycy Hipoteza uspokajające zatrucie

Zgodnie z definicją PPD uwzględniono wszystkie depresje, które występują w ciągu 1 roku po urodzeniu, ale większość PPD występuje w ciągu pierwszych 3 miesięcy po porodzie.Głównymi objawami PPD są depresja, łzy i niewyjaśniony smutek, ale drażliwość, lęk. Objawy takie jak strach i panika są również częste u matek z depresją. Brak motywacji i nudy są również ważnymi objawami pokrewnymi. Aktywne objawy neurologiczne PPD obejmują niski apetyt, utratę masy ciała, wczesny sen, zmęczenie i zmęczenie. Zaparcia, jeśli chodzi o funkcje poznawcze, PPD mogą powodować nieuwagę, zapominanie i brak zaufania. W poważniejszych przypadkach może wystąpić zmniejszenie samooceny, rozczarowanie i świadoma bezużyteczność. W takich przypadkach należy zapytać, czy Próba popełnienia samobójstwa.

Jego głównym działaniem jest depresja, ponad 2 tygodnie po porodzie, a objawy są oczywiste 4 do 6 tygodni po porodzie.

Kontrola depresji poporodowej

Badanie pomocnicze: badanie fizykalne i testy psychologiczne.

1. Badanie fizykalne dotyczy wykrywania i pomiaru struktury morfologicznej ludzkiego ciała i poziomu rozwoju funkcjonalnego. Zawiera: (1) historię ćwiczeń i historię chorób; (2) pomiar wskaźników morfologicznych; (3) test funkcji fizjologicznej; (4) określenie składu ciała; (5) badanie specjalne (badanie, prześwietlenie, EKG, EEG) , mioelektryczne, echokardiografia, biopsja akupunktury mięśniowej itp.).

2. Test psychologiczny jest stosunkowo zaawansowaną metodą testową, która odnosi się do nauki, która mierzy różnicę między poszczególnymi czynnikami psychologicznymi a indywidualnymi różnicami psychologicznymi za pomocą szeregu środków do kwantyfikacji niektórych ludzkich cech psychologicznych. Metoda pomiaru.

Diagnoza i diagnoza depresji poporodowej

Kryteria diagnostyczne

Kobiety po porodzie są bardziej delikatne, ich szczególna mentalność jest tymczasowa, zmienia się w dowolnym momencie, może wykazywać depresję poporodową, poważne mogą powodować ekstremalne zachowania, które są samobójstwem, a nawet rozszerzać samobójstwo (w celu popełnienia samobójstwa z dziećmi, partnerami), więc poprawna diagnoza jest bardzo Ważne

1. Czynniki możliwości Badania posner i inne badania wykazały, że lekarzom należy zwrócić uwagę na następujące objawy, takie kobiety w ciąży są podatne na depresję poprodukcyjną:

(1) <20 lat.

(2) Niezamężna.

(3) Nie zna wiedzy medycznej.

(4) Z rodziny z wieloma braćmi i siostrami.

(5) Oddzielenie dzieci lub okresu dojrzewania od jednego lub obojga rodziców.

(6) Dzieciństwo rzadko jest wspierane i opiekuje się nim.

(7) Dorośli rzadko wspierają dorosłość.

(8) Złe relacje z mężem lub chłopakiem.

(9) Istnieją trudności ekonomiczne w zakresie warunków mieszkaniowych lub dochodów.

(10) Niezadowolenie z poziomu wykształcenia.

(11) W przeszłości lub obecnie występują problemy emocjonalne.

(12) Niewystarczająca pewność siebie.

Ponadto depresja poporodowa matki występuje częściej i jest poważniejsza w rodzinach z powodu zgonów okołoporodowych Rowe i wsp. Stwierdzili, że u 6 z 26 pacjentów z zgonem okołoporodowym wystąpiła patologiczna smutna reakcja, u 5 zgonów niemowląt. Kobiety w ciąży w ciągu miesiąca mają dłużej bolesny nastrój, więc personel medyczny nie powinien przestrzegać tradycyjnych zwyczajów i pozwolić kobietom ponownie zajść w ciążę, aby zastąpić martwe dzieci. W normalnych okolicznościach, jak długo może trwać smutek, różne rodziny na pewno Natomiast Locriw i Leiis badali 26 kobiet z historią martwych urodzeń, a większość z nich przeszła 2-letnią obserwację Dane pokazały, że smutek trwał w tym przypadku około 18 miesięcy i nadal pojawiał się w pierwszą rocznicę. Teraz ludzie zdali sobie sprawę, że zgłaszano również dyskomfort fizyczny spowodowany żalem, taki jak nudności, zmęczenie, osłabienie i inne objawy psychiczne. Częstość spontanicznej aborcji i niepłodności wzrosła u kobiet, które chcą ponownie zajść w ciążę po śmierci noworodka. Schlecfer znalazł okres krótkotrwały. Aktywacja limfatyczna jest znacznie zahamowana u pacjentów z rakiem piersi, a najsilniejsza reakcja występuje głównie w miesiącu niefortunnego zdarzenia, ale łagodna Hamowanie trwa 14 miesięcy.

2. Historia: należy zwrócić uwagę na wiek pacjenta, ciążę, poród, historię porodu, napięcie przedmiesiączkowe, historię depresji poporodowej, historię rodziny, współistniejące lub powikłania matki, stres emocjonalny matki itp. Czynnik stanu psychicznego i to, czy jest to pierwszy początek, czas wystąpienia i inna historia medyczna, ryzyko depresji poporodowej w nawrocie ciąży jest wysokie (50% do 100%), a ryzyko depresji poporodowej u pacjentów z depresją nieciężarową wynosi 20% ~ 30%, dlatego bardzo ważne jest, aby zapytać o historię choroby psychicznej, pytając o prenatalną historię medyczną. Prenatalne badania przesiewowe u kobiet w ciąży wysokiego ryzyka, które mogą mieć depresję poprodukcyjną, wymagają pewnych umiejętności dochodzeniowych. Lekarze ogólni pytają o historię medyczną prenatalnej i zadają te pytania. Jeśli chodzi o czynniki ryzyka, powinno być tak dobre, jak pytanie „Jak się masz?”

3. Objawy kliniczne: często bezsenność, lęk, drażliwość, smutne łzy, niska zdolność radzenia sobie z rzeczami, depresja psychiczna, bezradność, depresja, pesymistyczne rozczarowanie, utrata wiary w życie, nieśmiałość, samotność, tuż po trzecim dniu po porodzie Ludzie wokół nich są pełni wrogości i czujności, a koordynacja relacji między mężem a rodziną napotyka przeszkody, którym często towarzyszą bóle głowy, utrata apetytu i szybki oddech.

4. Badanie fizykalne: Brak konkretnych pozytywnych ustaleń na podstawie oznak fizycznych i testów laboratoryjnych.

5. Test psychologiczny: Nie ma konkretnego kwestionariusza do badań przesiewowych w kierunku depresji poporodowej, ale jest on powszechnie stosowany w pracy położniczej, aby pomóc w diagnozie depresji poporodowej.

(1) Skala depresji poporodowej w Edynburgu (EPDS).

(2) Skala depresji samooceny.

(3) Skala oceny depresji Hamiltona (HRSD).

(4) 90 skal samooceny objawów (Lista kontrolna objawów 90, SCL-90) i inne skale psychologiczne, które przyczyniają się do diagnozy tej choroby.

Obecnie w EPDS uwzględniono Skalę Depresji Poporodowej Edynburga ustaloną przez Coxa i wsp. EPDS składa się z 10 pozycji, które są wykonywane 6 tygodni po porodzie Każda pozycja jest oceniana na 4 (0 do 3 punktów), a łączny wynik wynosi ≥ 13 punktów. Może być zdiagnozowany jako depresja poporodowa.

Dodaj wyniki każdego pytania do całkowitego wyniku. Całkowity wynik 12-13 może mieć różne stopnie chorób depresyjnych. Skala ta nie może być stosowana do wykrywania matek z nerwicą lękową, fobią lub zaburzeniem osobowości. (CoxJL, Holden JM, Sagovsky R. 1987) He Jing i wsp. Użyli Skali Samooceny Depresji w połączeniu ze Skalą Depresji Hamtona do diagnozy. Skala Samooceny Depresji ma 20 objawów: depresję, objawy poranne i wieczorne. Lekki, łatwy do płaczu, zaburzenia snu, utrata apetytu, utrata zainteresowania seksualnego, uczucie utraty wagi, uczucie zaparcia, poczucie winy, uczucie zmęczenia, uczucie ciężkości, uczucie utraty, uczucie niepokoju, uczucie rozpaczy, drażliwość, decyzja Trudności, bezużyteczność, pustka w życiu, poczucie bezwartościowości, utrata zainteresowania.

Ponadto objawy niedoczynności tarczycy poporodowej obejmują łagodną drażliwość, dlatego pacjenci z depresją poporodową powinni sprawdzić czynność tarczycy.

Diagnostyka różnicowa

W odróżnieniu od psychozy połogowej psychoza połogowa jest ważnym zaburzeniem psychicznym i behawioralnym związanym z połogiem. Zdecydowana większość występuje w ciągu pierwszych 2 tygodni po porodzie, ale jakikolwiek stopień choroby psychicznej może wystąpić w ciągu 6 tygodni po porodzie. Objawami klinicznymi są szaleństwo. Ostre halucynacje i urojenia, przebieg polimorficzny i zmienność objawów depresji i manii oraz połogowe choroby psychiczne występują najczęściej w ciągu 7 dni po porodzie, głównie u starszych Primiparas, wielorakich dzieci, kobiet o niskim statusie społeczno-ekonomicznym i apelacji Pacjenci z przyczynami, zachętami i objawami powinni skonsultować się z psychiatrą w celu zdiagnozowania i leczenia, a także przeprowadzić ogólne badanie i badanie laboratoryjne w celu wyeliminowania zaburzeń psychicznych związanych z poważnymi chorobami fizycznymi i mózgowymi. Wielokrotne kwestionariusze osobowości z Minnesoty, 90 objawów. Skale samooceny, skale depresji samooceny i skale lęku nad sobą mogą pomóc w zrozumieniu stanu emocjonalnego pacjentów.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.