Późne dyskinezy

Wprowadzenie do późnych dyskinez Opóźniona dyskineza (TD), znana również jako opóźniona dyskineza, uporczywa dyskineza wywołana lekami przeciwpsychotycznymi, to uporczywy stereotypowy powtarzalny mimowolny ruch. Crane (1968) po raz pierwszy zaproponował, że jest to najcięższa i cierniowa reakcja pozapiramidowa spowodowana leczeniem przeciwpsychotycznym, a częstość jej występowania jest dość wysoka. Najczęstszą przyczyną są fenotiazyny i butyrofenony. Częstość występowania doustnych leków przeciwpsychotycznych wynosi od 20% do 40%, a częstość występowania długo działających leków przeciwpsychotycznych wynosi około 50%. Podstawowa wiedza Wskaźnik rozpowszechnienia: 20% częstości długotrwałego stosowania leków przeciwpsychotycznych Wrażliwi ludzie: brak konkretnych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: trudności z połykaniem

Przyczyny późnych dyskinez

(1) Przyczyny choroby

Częściej występujący w długotrwałych (ponad 1 rok) wysokich dawkach leków przeciwpsychotycznych, które blokują lub wiążą się z receptorami dopaminergicznymi, zwłaszcza fenotiazynami, takimi jak chlorpromazyna, perfenazyna, butyrylobenzeny, takie jak haloperidol Itd., Może powodować TD, niektóre leki dopaminowe, takie jak lewodopa, Madopar, Parkinina, środki uspokajające mogą również powodować podobne mimowolne ruchy TD, czasami przyjmując długoterminowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciw PD, leki przeciwpadaczkowe i U pacjentów z lekami przeciwhistaminowymi może wystąpić zmniejszenie lub odstawienie.

Istotne czynniki obejmują:

1 Wiek, czynniki płci: osoby starsze są podatne na występowanie, niełatwe do wyzdrowienia, więcej kobiet niż mężczyzn;

2 pacjentów ze zmianami w mózgu jest skłonnych do stosowania leków przeciwpsychotycznych, negatywne objawy pacjentów ze schizofrenią z wczesnym początkiem TD, wysoka zapadalność;

3 czynniki leku: dawka leku i czas trwania leczenia są związane z TD, częściej u pacjentów z zespołem Parkinsona we wczesnym etapie leczenia.

(dwa) patogeneza

Patogeneza późnych dyskinez jest niejasna. Uszkodzenie centralnych neuronów dopaminergicznych jest teorią. Doniesiono również, że funkcja układu energetycznego GABA jest zmniejszona, neurotoksyczność wywołana przez wolne rodniki oraz bezpośredni wpływ leków przeciwpsychotycznych na układ nerwowy. Doktryna.

Ogólnie uważa się, że długotrwałe stosowanie dużych dawek leków przeciwpsychotycznych, takich jak fenotiazyny i butyrylobenzeny, może blokować przez długi czas post-synaptyczne receptory dopaminy (DR) i zwiększać syntezę synaptycznej dopaminy (DA) i uwalniać informacje zwrotne. Postsynaptyczna DR jest bardziej wrażliwa na odpowiedź DA, wywołuje nadwrażliwość DR i ma nadwrażliwość na odnerwienie Dawki fizjologiczne DA mogą powodować dyskinezy, często indukowane po lewodopie lub odstawieniu leków przeciwpsychotycznych. Aby pogorszyć objawy, wspiera również udoskonalenie objawów TD, haloperidol może tymczasowo zatuszować objawy, synergetyk DA może pogorszyć objawy.

Zmiany patologiczne: autopsja ujawniła zwyrodnienie i atrofię istoty czarnej i jądra ogoniastego.

Opóźnione zapobieganie dyskinezom

Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, jest uniknięcie czynników ryzyka: klinicyści powinni przestrzegać następujących zasad: tylko pacjenci, którzy potrzebują leków przeciwpsychotycznych (takich jak schizofrenia), nie powinni nigdy stosować leków przeciwpsychotycznych w leczeniu nerwicy lub depresji. Leki przeciwpsychotyczne nie powinny być stosowane jako leki nasenne w leczeniu bezsenności, ponieważ występowanie późnych dyskinez nie ma nic wspólnego z wielkością leku, nawet jeśli wytwarzana jest niewielka jego ilość. Jeśli u pacjentów ze schizofrenią wystąpią późne dyskinezy, Należy go zważyć i zważyć.

Opóźnione powikłania dyskinezy Komplikacje, trudności w połykaniu

Może mieć ugryzienia języka, erozję błony śluzowej jamy ustnej, nie może nosić protez, jedzenia z jamy ustnej, trudności z przełykaniem i trudności w oddychaniu, utraty masy ciała lub złamań.

Objawy późnej dyskinezy Typowe objawy Nie można podnieść miękkości szyi, drżenie ciała, kątowanie, rytm kątowy, rytm, stereotyp, powtarzanie ... Drżenie języka, duszność, nudności, chuligaństwo, ruch mimowolny, niejasny

1. Występuje u pacjentów w podeszłym wieku, zwłaszcza kobiet, głównie z organicznymi uszkodzeniami mózgu, ciężkimi objawami, powolnym powrotem do zdrowia, mogą być wywoływane wszelkiego rodzaju leki przeciwpsychotyczne, flufenazyna, trifluoperazyna i haloperidol Leki przeciwpsychotyczne zawierające fluor są powszechne, z których większość występuje po zażyciu leków przeciwpsychotycznych przez 1–2 lata, a najkrótsze 3–6 miesięcy, najdłuższe - 13 lat.

Główne objawy kliniczne to rytmiczne stereotypowe powtarzalne mimowolne ruchy, wczesne objawy drżenia języka lub ślinienia się, charakterystyczne są starsze ruchy ustne, młodzi pacjenci mają częste zajęcie kończyn, objawy ustne i twarzowe dzieci są bardziej widoczne, najczęściej zaangażowane są dolne mięśnie, wydajność jamy ustnej - Triada językowo-policzkowa (zespół BLM) lub policzkowy, język, zespół żujący, wykazujący niekontrolowane ruchy warg i języka, takie jak mimowolne ciągłe żucie, ssanie, język, język, usta i podudzie Szczęka i szyja, czasem język mimowolnie nagle wystaje z ust, zwany językiem łapacza much. W ciężkich przypadkach artykulacja jest niejasna, zaburzenia połykania, mięśnie tułowia, ciało drży, a kończyny są daleko. Dotknięta strona pokazuje znak palca (palca u nogi), bliższa część kończyny jest rzadko dotknięta, kilka pokazuje ruchy przypominające taniec, bezcelowe trzepotanie, skakanie po nogach, ręce i stopy, ruchy skrętne i tułowia, nawet wydajność Rodzaj przewodu pokarmowego, dyskomfort w żołądku po nagłym odstawieniu, nudności i wymioty, stres emocjonalny, nasilenie objawów podczas pobudzenia, zanik podczas snu, niektórzy pacjenci z opóźnioną medytacją, późny początek Dystonia, polekowy zespół Parkinsona współistnieją, objaw łatwo ukryć, gdy narażone wycofanie leku.

2. Leki przeciwpsychotyczne mogą powodować ostrą specyficzną dystonię lub ostrą sedację. Występują w ciągu 2 dni po przyjęciu leków przeciwpsychotycznych. Występują u dzieci i wczesnej dorosłości. Widoczne są dramatyczne kończyny, tułów, szyja, język i Drżenie lub niewygodna postawa mięśni twarzy.

3. W zależności od ruchu części przeszkody są podzielone na następujące typy:

1 nienormalny ruch oka: wykonywanie mrugania, plwociny itp .;

2 nieprawidłowości w ruchu mięśni twarzy: drgawki mięśni twarzy, drgawki i zmarszczki na twarzy;

3 nieprawidłowości mięśni jamy ustnej: wydmuchiwanie, wydmuchiwanie, żucie, ssanie i boczny ruch szczęki;

4 nienormalny ruch mięśnia języka: rozciąganie języka, kurczenie języka, pełzanie i lizanie warg;

5 nieprawidłowy ruch mięśni gardła: nieprawidłowy ruch kostki wpływa na wymowę i połykanie;

6 nieprawidłowy ruch szyi: kręcz szyi, plecy szyi itp .;

7 nieprawidłowy ruch tułowia: ruch tułowia jest nieskoordynowany, w dziwnej pozycji, takiej jak wzruszanie ramionami i cofanie ramion, odwracanie łuku rogowego, skręcanie plwociny, chrapanie przepony ścięgien i trudności w oddychaniu, czasami kołysanie całego ciała, ciało wielokrotnie zginające się i rozciągające, skręcające się do przodu i do tyłu, Nazywany kołysaniem ciała;

8 Nieprawidłowy ruch kończyn: ciągłe zginanie i wyciąganie dystalnego końca kończyny, zwane znakiem palca (palca u nogi) fortepianu, rzadko wpływa na bliższy koniec, kilka tanecznych ruchów przypominających taniec, ruchy rzucania, ruch dłoni i stóp Xu, dłonie wielokrotnie podnoszone lub nogi Skacz dalej itp.

9 napięcie mięśni jest niskie - sparaliżowane dyskinezy: obejmujące głowę, szyję i talię, np. Miękka szyja nie może podnieść głowy, talia nie może się wyprostować i wybrzuszać, chodzenie nie może stąpać i podnosić nóg, stopy do ziemi.

4. Podtyp TD:

1 Zespół ostrego odstawienia: nagła bezczynność leków przeciwpsychotycznych, mimowolne nieregularne ruchy taneczne nie powtarzające się, podobne do niewielkiej pląsawicy lub choroby Honentinga, bardziej powszechne u dzieci, mogą się leczyć; stopniowo zmniejszać ruchy taneczne stopniowo zanikają ;

2 Opóźniona dystonia: może wystąpić u dzieci i dorosłych, mimowolne ćwiczenia podobne do dystonii skrętnej lub plwociny skrętnej, uporczywość, nie wykazuje szybko powtarzających się stereotypów.

Badanie późnych dyskinez

Elektrolity we krwi, leki, pierwiastki śladowe i testy biochemiczne pomagają zdiagnozować i sklasyfikować przyczynę.

1. Badanie CT lub MRI ma znaczenie w diagnostyce różnicowej.

2. Pozytonowa tomografia emisyjna (PET) lub tomografia emisyjna pojedynczych fotonów (SPECT) może wykazać pewien metabolizm biochemiczny w mózgu, co ma znaczenie dla diagnozy.

Diagnoza i diagnoza późnych dyskinez

Według pacjenta przyjmującego leki przeciwpsychotyczne lub długotrwałe stosowanie leków przeciwdepresyjnych, leków przeciw chorobie Parkinsona, leków przeciwpadaczkowych lub leków przeciwhistaminowych dyskineza występuje podczas lub po 3 miesiącach odstawienia leku, wykazując rytmiczne stereotypy i uporczywe uporczywość Ruch mimowolny.

Diagnostyka różnicowa:

1. Zespół Parkinsona indukowany lekami: Ponieważ DR jest zajęty lub zablokowany przez leki przeciwpsychotyczne, endogenny DA nie może wiązać się z DR, chociaż istnieje również historia leków przeciwpsychotycznych, ale mimowolne ćwiczenia wykazują sztywność mięśni, zmniejszenie ćwiczeń i ruch Kryzys oka i tak dalej.

2. Choroba Huntingtona: Zgodnie z historią genetyczną, pląsawicą i demencją oraz innymi trzema głównymi objawami, identyfikacja z TD nie jest trudna. Pacjenci HD również używają leków przeciwpsychotycznych. W przypadku sedacji nie można jej powtarzać ani stereotypowo mimowolnie wykonywać w celu przyspieszenia TD.

3. Zespół Meige: jest powszechną dyskinezą jamy ustnej, pełnym rodzajem jamy ustnej, dystonią żuchwy, są powieki; niepełny typ to tylko jama ustna, język, gardło i dystonia żuchwy lub tylko pierwotna Seksualne powieki; brak historii leków przeciwpsychotycznych.

4. Skręcanie 痉挛: Mimowolny ruch o szybkim działaniu, stereotypowe powtarzanie, brak historii przyjmowania leków przeciwpsychotycznych.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.