Enterotoksyczne zakażenie Escherichia coli

Krótkie wprowadzenie enterotoksycznego zakażenia Escherichia coli Enterotoksyczne zakażenie jelitowe Escherichia coli chorób jelitowych wywołanych przez enterotoksyczne Escherichia colienteritis (ETEC). ETEC jest nowo odkrytą grupą wytwarzającą biegunkę Escherichia coli u pacjentów podobnych do ludzkiej cholery, która jest jedną z głównych patogenów „turystycznej biegunki” w krajach rozwiniętych; jest częstą przyczyną „zespołu dorosłej cholery”, a także biegunką u dzieci. Główny patogen jest drugim po rotawirusie: w Bangladeszu biegunka wywołana przez ETEC stanowi od 30% do 60% całej biegunki, tworząc regionalną epidemię 302 Szpital po raz pierwszy odkrył tę chorobę w Chinach w 1982 r. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 20% Wrażliwi ludzie: brak konkretnych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: odwodnienie

Powoduje infekcję enterotoksyczną Escherichia coli

Enterotoksyna (20%):

ETEC osiada na powierzchni jelita cienkiego, nie uszkadza ani nie atakuje komórek nabłonkowych błony śluzowej jelit i wytwarza wydzielniczą biegunkę poprzez wytwarzanie enterotoksyny. Istnieje ponad 10 powszechnych serotypów, takich jak O6, O8, O15, O25, O27, O42, O63, O87. , O148, O159 i tak dalej.

Białko (10%):

Enterotoksyna dzieli się na dwa rodzaje: termolabilna enterotoksyna (LT) i odporna na ciepło enterotoksyna (ST). Jeden szczep Escherichia coli może wytwarzać zarówno LT, jak i ST lub tylko jeden typ. LT jest białkiem. Składa się z podjednostki A i 5 podjednostek B o masie cząsteczkowej 85000. Może być inaktywowany w temperaturze 60 ° C przez 10 min. Jego antygenowość i toksyczność są podobne do toksyny cholery Mechanizm biegunki jest również taki sam jak toksyny cholery. Zwiększone (cAMP), powodujące nadmierne wydzielanie jelita cienkiego i biegunkę.

Niska masa cząsteczkowa (10%):

ST jest haptenem polipeptydu o niskiej masie cząsteczkowej (5000), który nie traci aktywności w 100 ° C przez 30 min. Istnieją dwa podtypy STa i STb, które wiążą się z receptorem gangliozydowym na błonie komórkowej nabłonka jelit i stymulują cykliczny monofosforan guanozyny. Zwiększony (cGMP) powoduje krótkotrwałe nadmierne wydzielanie jelita cienkiego, co powoduje biegunkę. Jest to to samo co płyn wydzielniczy wywołany przez ST i jest podobne do izotonicznego. Stężenie wodorowęglanu jest około dwa razy wyższe niż w osoczu, a jon potasu jest 5-6 razy wyższy niż w osoczu. .

Enterotoksyczne zapobieganie zakażeniom Escherichia coli

1. Zapobiegaj zakażeniom krzyżowym w szpitalach.

2. Należy go leczyć doksycykliną, aby skrócić czas sterylizacji.

Powikłania infekcji enterotoksycznymi Escherichia coli Odwodnienie powikłań

Jednoczesne odwodnienie, kwasica itp.

Enterotoksyczne objawy zakażenia Escherichia coli Częste objawy Nosowe przeziębienie odwodnienie odwodnienie ból podobny do wody ból mięśni wydzielina biegunka nudności

1. Opóźnienie: zwykle 0,5 do 7 dni.

2. Objawy: objawiające się jako biegunka wydzielnicza, wodnisty stolec, któremu towarzyszą skurcze brzucha, nudności, wymioty, dreszcze, ból głowy, bóle mięśni, rzadko gorączka, 4 do 7 dni choroby, od łagodnej do ciężkiej, mogą być jedynie łagodne Biegunka może być również ciężka jak cholera, ciężkie odwodnienie, kwasica, a nawet śmierć. Dorośli często zakażają szczepy ST i LT. Dzieci ze szczepami wytwarzającymi ST są bardziej powszechne, więc dorosła biegunka jest cięższa i trwa dłużej. Przyjmowanych jest 302 szpitale. Jeden dorosły pacjent z zapaleniem jelit ETEC miał do 9000 ml wody dziennie przez okres do 38 dni.

Badanie enterotoksycznego zakażenia Escherichia coli

Diagnozę należy przeprowadzić w kale, aby wyhodować Escherichia coli i wykryć ST, LT dodatni.

Diagnoza i identyfikacja enterotoksycznego zakażenia Escherichia coli

Diagnozę można postawić na podstawie cech klinicznych i epidemiologicznych.

Przede wszystkim należy go zidentyfikować za pomocą cholery, a następnie zidentyfikować wirusowe zapalenie jelit, zapalenie jelit salmonelli i tak dalej.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.