Zapalenie nerek z utratą soli

Wprowadzenie do utraty nerek zapalenie nerek Utrata solnego zapalenia nerek jest dysfunkcją cewek nerkowych spowodowaną różnymi przyczynami, o której po raz pierwszy poinformował Thorn w 1944 r., Więc nazywa się ją także zespołem Thorna. Jest to szczególny rodzaj niektórych chorób nerek charakteryzujących się ciężką utratą soli przez nerki, najczęściej obserwowaną w przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniu nerek, a następnie w rdzeniowej rdzeniastej chorobie torbielowatej, policystycznych chorobach nerek i zwapnieniu nerek. Podstawowa wiedza Odsetek choroby: choroba występuje rzadko, częstość występowania wynosi około 0,0001% - 0,0002% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: mocznica, obrzęk, wysokie ciśnienie krwi, niewydolność serca

Przyczyna utraty nerek zapalenie nerek

(1) Przyczyny choroby

Choroba jest klinicznie rzadkim zespołem przewlekłej choroby nerek. Najczęstsze przyczyny to:

1. Przewlekłe śródmiąższowe zapalenie nerek, przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek.

2. Nerkowe rdzeniowe zmiany torbielowate, takie jak policystyczna choroba nerek.

3. Gruźlica nerek, zwapnienie nerek.

4. obustronna hipoplazja nerek.

5. Nefropatia obturacyjna.

(dwa) patogeneza

Uszkodzenie komórek nabłonkowych kanalików nerkowych spowodowane przez chorobę śródmiąższową nerek, co powoduje, że jest mniej reaktywny w stosunku do aldosteronu, zmniejszając wchłanianie zwrotne chlorku sodu w kanalikach nerkowych, a duża ilość chlorku sodu jest wydalana z moczem, co powoduje hiponatremię, Cechą szczególną jest to, że reabsorpcja chlorku sodu w utracie kanalików nerkowych jest znacznie poważniejsza niż dysfunkcja kłębuszków nerkowych. Gdy stan jest ciężki, może wystąpić duża liczba uszkodzeń nefronu, a pozostała osoba musi zostać poddana nadmiernemu obciążeniu substancją rozpuszczoną w osoczu, co powoduje diurezę osmotyczną. Skutkuje to nadmierną utratą soli i wilgoci.

Zapobieganie utracie solnego zapalenia nerek

Zapobieganie tej chorobie polega głównie na aktywnym leczeniu różnych pierwotnych przewlekłych chorób nerek, które ją wywołują, oraz na aktywnym leczeniu chorych pacjentów, kontrolowaniu postępu choroby, opóźnianiu i zapobieganiu powikłaniom.

Utrata kłębuszkowego zapalenia nerek Powikłania mocznica obrzęk nadciśnienie niewydolność serca

Łatwo mieć niskie ciśnienie krwi, kwasicę mocznicową, ciężkie zaburzenia psychiczne, takie jak zaburzenia psychiczne, późni pacjenci tracą tolerancję na sól, utratę soli można zmniejszyć, mogą być komplikowane przez powikłania, takie jak obrzęk, nadciśnienie i niewydolność serca.

Objawy zapalenia nerek spowodowane utratą soli Częste objawy Azotogenemia Utrata soli Pigmentacja skóry to brązowe nudności, osłabienie, utrata apetytu, niedociśnienie, śpiączka, wielomocz

Wyraźnym objawem klinicznym tej choroby jest hiponatremia, która może prowadzić do niewydolności krążenia, szybkiego tętna, obniżonego ciśnienia krwi lub niedociśnienia ortostatycznego, omdlenia, zapaści żył obwodowych itp. Pacjentom często towarzyszy odwodnienie, słaba elastyczność skóry i obniżone gałki oczne. Osłabienie mięśni, utrata apetytu, nudności i wymioty, utrata masy ciała i silne ścięgno. Jeśli sól sodowa nie zostanie uzupełniona na czas, pacjent może umrzeć z powodu mocznicy z powodu utraty wody, utraty soli i gwałtownego spadku współczynnika filtracji kłębuszkowej. Sód we krwi i chlor we krwi są zmniejszone, ale potas we krwi jest nieco wyższy, azot mocznika we krwi można również zwiększać w różnym stopniu, a często występuje kwasica metaboliczna, ciągły wzrost sodu w moczu, zwiększona produkcja aldosteronu w moczu itp. Idź do szpitala na leczenie i leczenie.

Cechy kliniczne tego zespołu to:

1. Głównie dorośli mężczyźni, zwłaszcza młodzi ludzie.

2. Występują objawy podobne do choroby Addisona, 50% pacjentów ma wielomocz i nokturię, pigmentacja skóry jest brązowa, równomiernie rozmieszczona, ale pigmentacja błony śluzowej policzka występuje rzadziej, co różni się od choroby Addisona, ostry atak Często oczywiste osłabienie, utrata apetytu, nudności i wymioty, badanie fizykalne wykazało utratę masy ciała, słaby puls, niskie ciśnienie krwi, skłonność do niedociśnienia ortostatycznego, zapaść i omdlenia, odwodnienie i ścięgno, ciężkie splątanie psychiczne, porażenie, śpiączka i mocznica Objawy i kwasica.

3. Mieć historię przewlekłej choroby nerek.

4. Spożycie dużych ilości soli (10 ~ 20 g / d) może złagodzić objawy, 30% pacjentów ma zapalenie żołądka i długą historię przyjmowania wielu podstawowych leków.

5. Leczenie deoksykortykosteronem było nieskuteczne, test czynności kory nadnerczy był prawidłowy, a stężenie aldosteronu w moczu wzrosło.

Badanie zapalenia nerek z utratą soli

1. Badanie krwi sodu we krwi, zmniejszenie stężenia chloru we krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi (czasami zmniejszenie), azot kreatyninowo-mocznikowy może zwiększać azotemię i kwasicę metaboliczną, wodorowęglan krwi i obniżać wartość pH.

2. Badanie moczu zwiększyło poziom sodu w moczu, ciężar właściwy moczu, albuminurię, znacznie zwiększyło się stężenie aldosteronu w moczu, często więcej niż pierwotny aldosteronizm.

3. Inne 17 ketosteroidów, 17-hydroksykortyzol i inne wydaliny są prawidłowe lub nieznacznie zwiększone i nie reagują na leczenie dezoksykortykosteronem (DOCA).

4. Regularne USG B, film rentgenowski lub badanie CT.

5. Badanie patologiczne biopsji nerek może potwierdzić rozpoznanie pierwotnej choroby.

Diagnoza i identyfikacja utraty nerek zapalenie nerek

Kryteria diagnostyczne

1. Istnieją typowe objawy kliniczne wielomoczu i nokturii, pigmentacja skóry jest brązowa, ostre zaostrzenie jest często słabe, utrata apetytu, nudności i wymioty, utrata masy ciała, słaby puls, niskie ciśnienie krwi, skłonność do niedociśnienia ortostatycznego, Niedobór i omdlenia, odwodnienie, ścięgno, ciężkie splątanie psychiczne, porażenie, śpiączka i kwasica mocznicowa.

2. Testy laboratoryjne obejmują stężenie sodu we krwi, zmniejszenie stężenia chloru we krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi (czasami zmniejszenie), zmianę stężenia azotemii i kwasicy metabolicznej.

3. W przypadku spożycia 10 g / d soli nie można było utrzymać normalnego bilansu sodu.

4. Leczenie deoksykortykosteronem jest nieskuteczne.

5. Funkcja kory nadnerczy jest normalna, a zawartość aldosteronu w moczu wzrasta.

Na podstawie powyższego można postawić diagnozę.

Diagnostyka różnicowa

1. Redukcja pseudoaldosteronu lub wrodzony zespół utraty soli

(1) jest chorobą dziedziczną.

(2) U noworodków w śródmiąższu nerkowym występuje wiele zmian, które zwykle ustępują wraz z wiekiem.

2. Przewlekła niewydolność nadnerczy

Pigmentacja skóry pacjenta jest nierównomierna, ze zmarszczkami, bliznami, bardziej powszechnymi miejscami ucisku i głębszą pigmentacją błon śluzowych.

(1) Zmniejszenie 17 ketosteroidów, 17-hydroksykortyzolu.

(2) Leczenie kortykosteroidami jest skuteczne.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.