Zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego

Wprowadzenie do zwichnięcia stawu obojczykowo-obojczykowego Przemieszczenie stawu obojczykowo-obojczykowego nie jest rzadkie. Może wystąpić miejscowy ból, obrzęk i tkliwość. Uprowadzenie lub podniesienie zranionej kończyny jest trudne. Ćwiczenia zginania i wyprostowania są również ograniczone. Ból miejscowy jest nasilony. Podczas badania można dotknąć stawu obojczykowo-obojczykowego. Depresja, która może dotykać luźno stawów stawu obojczykowo-obojczykowego. Hamowanie po ręcznej redukcji jest trudniejsze, więc wskaźnik operacji jest wyższy, a to przemieszczenie ma historię urazu. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,012% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: zwichnięcie stawu, zwichnięcie stawu barkowego

Przyczyna zwichnięcia stawu obojczykowo-obojczykowego

Przemoc bezpośrednia (60%):

Przemieszczenie stawu obojczykowo-obojczykowego ma historię urazu. Stabilność stawu obojczykowo-obojczykowego zależy głównie od utrzymania torebki stawowej, więzadła obojczykowo-obojczykowego i więzadła krzyżowego. Przemieszczenie jest spowodowane bezpośrednią przemocą. Przemieszczenie stawu obojczykowo-obojczykowego może zostać zwichnięte z powodu bezpośredniej przemocy od górnej części do barku. Bezpośredni wpływ przemocy na górną część barku lub barku podczas upadku może spowodować zwichnięcie stawu obojczykowo-obojczykowego.

Przemoc pośrednia (30%):

Przemoc pośrednia nadmiernie pociąga staw barkowy w dół i powoduje zwichnięcie lub kończyna górna przylega do ściany klatki piersiowej i spada, a ramię, przód lub tył uderza o ziemię. Jego siła działa na koniec ramienia, powodując, że łopatka porusza się do przodu i do dołu (lub do tyłu), powodując przemieszczenie. W przypadku lekkich obrażeń tylko głowa stawu jest rozdarta i nie występuje przesunięcie deformacji. W ciężkich przypadkach, więzadło barszczowo-obojczykowe, więzadło krzyżowe i inne złamania, zewnętrzny koniec obojczyka jest przemieszczany w dół i do wewnątrz z powodu działania mięśnia czworobocznego, tak że staw barwiący ulega deformacji.

Na przykład, tylko torebka stawowa i wiązadło obojczykowo-obojczykowe zostają zerwane, podczas gdy więzadło krzyżowe nie jest zerwane, a zewnętrzny koniec obojczyka jest przesunięty w górę, co jest podwichnięciem, takim jak torebka stawowa i pęknięcie więzadła obojczykowo-obojczykowego, któremu towarzyszy pęknięcie więzadła krzyżowego, zewnętrzny koniec więzadła. Całkowicie oddzielony od ramienia, całkowicie zwichnięty.

Zapobieganie zwichnięciom stawu barkowo-obojczykowego

Nie ma skutecznego środka zapobiegającego tej chorobie, a wczesne wykrycie i wczesna diagnoza są kluczem do zapobiegania i leczenia tej choroby.

Powikłania zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego Komplikacje, zwichnięcie stawu, zwichnięcie stawu barkowego

Ta choroba jest na ogół nieskomplikowana.

Objawy zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego typowe objawy zwapnienie więzadła zwapnionego po zwichnięciu stawu barkowego

To zwichnięcie ma historię urazu, ponieważ staw akrylowo-obojczykowy znajduje się pod skórą, łatwo zauważyć, że lokalny wysoki, obustronnie bardziej oczywisty, może mieć miejscowy ból, obrzęk i tkliwość; staw palcowaty obojczykowy jest punktem podparcia ruchu kończyn górnych, w funkcji paska na ramię A kinetyka zajmuje ważną pozycję, jest jednym z niezbędnych stawów uprowadzenia kończyny górnej, podczas gdy uczestniczy w zgięciu i przedłużeniu stawu barkowego, uprowadzenie lub podniesienie kończyny jest trudne, zgięcie i wyprost Jest również ograniczony, miejscowy ból nasila się, a podczas badania można wyczuć depresję stawu obojczykowo-obojczykowego, a staw obojczykowo-obojczykowy można poluzować.

W zależności od stopnia uszkodzenia i zerwania więzadła, Zlotsky i wsp. Podzielili go na trzy lub trzy typy: Typ I: małe więzadło w stawie akromioklawawowym, zerwanie włókna torebki stawowej, stabilne stawy, łagodny ból i normalne zdjęcia rentgenowskie. Mogą jednak występować cienie zwapnienia okostnej na bocznym końcu obojczyka Typ II: torebka stawu obojczykowo-obojczykowego, łza więzadła barkowego, więzadło krzyżowe bez uszkodzeń, zewnętrzny koniec obojczyka jest uniesiony, pokazując stan pół-dyslokacji, a ciśnienie unosi się. Są ruchy przed i po, film rentgenowski pokazuje, że zewnętrzny koniec obojczyka jest wyższy niż szczyt barku, typ III: więzadło więzadłowo-obojczykowe, jednocześnie rozrywające więzadło więzadła, powodując oczywiste zwichnięcie stawu obojczykowo-obojczykowego.

Rodzaj

1. Pierwszy typ ma łagodny obrzęk i tkliwość w stawie obojczykowo-obojczykowym W badaniu klinicznym i filmie rentgenowskim nie można znaleźć „częściowego zwichnięcia” lub „prawdziwego zwichnięcia” po bocznej stronie obojczyka.

2. Drugi typ ma te same znaki na stawie obojczykowo-obojczykowym. W porównaniu ze stroną przeciwną boczny koniec obojczyka jest stosunkowo wysoki i stosuje się ściskanie sprężyste. Rentgen można zobaczyć po bocznej stronie obojczyka. Dla porównania co najmniej 1/2 z nich została przemieszczona, ale nie całkowicie.

2. Boczny koniec trzeciego typu obojczyka został wybrany powyżej szczytu barku. Lokalny obrzęk jest również cięższy niż dwa powyższe typy, wpływa to również na aktywność stawu barkowego. Każdy ruch stawu barkowego zaostrzy ból w stawie akromioklawawowym.

Badanie zwichnięcia stawu obojczykowo-obojczykowego

Brak odpowiednich testów laboratoryjnych.

Badanie rentgenowskie może jednoznacznie wykazać, że zewnętrzny koniec obojczyka jest przesunięty w górę, staw chromowo-obojczykowy jest podwichnięty, jego przemieszczenie w górę jest lekkie, a obrzęk nie jest oczywisty. Diagnoza jest trudna. Czasami konieczne jest jednoczesne pociągnięcie kończyn górnych i zajęcie stawów barkowych po obu stronach. Film rentgenowski lub pacjent stojący dwoma trzymanymi w ręku ciężkimi przedmiotami, aby wziąć ortotopowy film rentgenowski do stawu barkowego, badanie kontrastowe w celu potwierdzenia diagnozy.

Diagnoza i diagnoza zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego

1. Zwichnięcie stawu barkowego: mechanizm urazu jest podobny do choroby, charakteryzuje się również obrzękiem i bólem barku oraz ograniczoną aktywnością. Istnieją jednak kwadratowe deformacje ramion, ale żebra i stawy ramion są elastycznie przymocowane i oba często istnieją razem.

2. Chirurgiczne złamanie szyi kości ramiennej: Objawy i objawy są podobne, ale choroba jest obrzęknięta, a zmęczenie jest oczywiste. Górny koniec żebra ma tkliwość w kształcie pierścienia. Może być nienormalna aktywność. Linia linii Ext znajduje się na zewnętrznej szyi skóry lub obu. .

3. Szczytowe złamanie barku: cały obrzęk barku i ból, ale tkliwy punkt znajduje się w pszczole barku, podczas pasywnego uprowadzenia może występować pewien stopień ruchliwości; można zobaczyć film RTG złamania barku.

4. Złamanie obojczyka: dochodzi do piszczenia kości i pocierania obojczyka, a zdjęcie rentgenowskie można jednoznacznie zdiagnozować.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.