Nawykowe zwichnięcie rzepki

Wprowadzenie do nawykowego zwichnięcia rzepki Choroba występuje częściej u dzieci, więcej kobiet niż mężczyzn. Urazowe zwichnięcie rzepkowo-udowe połączone ze złamaniami kłykcia kości udowej, głównie spowodowane niewłaściwym leczeniem, większość pacjentów z miejscowymi nieprawidłowościami strukturalnymi stawu kolanowego, spowodowanymi niewielkim urazem. Miejscowa dysplazja strukturalna, przykurcz tkanek miękkich kolana; boczny punkt mocowania rzepki; nieprawidłowy boczny mięsień kości udowej; rozwój małych i płaskich kości piszczelowych; płytkie zwężenie kłykcia kości udowej; deformacja koślawości kolana. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,001% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: choroba zwyrodnieniowa stawów

Przyczyny nawykowego zwichnięcia rzepki

Etiologia nawykowego zwichnięcia rzepki jest skomplikowana, a niektóre z nich mogą być związane z urazem i wiąże się z wysokim kości ramiennej, dysplazją kłykcia kości udowej, koślawym stawem kolanowym, dysplazją środkowego mięśnia kości udowej, przerostem mięśnia bocznego kości udowej, rozluźnieniem tkanek miękkich w obrębie stawu kolanowego i skurczem tkanki miękkiej. Kość stawu kolanowego i otaczająca dysplazja tkanek miękkich jest wrodzonym czynnikiem występującym w przypadku nawykowego zwichnięcia rzepki, co sugeruje, że nawykowe zwichnięcie rzepki może być związane z czynnikami genetycznymi.

Nawykowe zwichnięcie rzepki

Jeśli dochodzi do nawykowych zwichnięć spowodowanych przyczynami wrodzonymi, nie ma skutecznego środka zapobiegającego tej chorobie, dlatego zapobieganie tej chorobie dotyczy głównie nawykowego zwichnięcia spowodowanego traumatycznymi przyczynami, a unikanie urazu jest kluczem do zapobiegania i leczenia tej choroby. Należy również zauważyć, że ortopedia powinna być skuteczna w korygowaniu zwichnięcia i utrzymywaniu normalnej struktury stawu rzepkowo-udowego w jak największym stopniu, utrzymywaniu stawów rzepkowo-udowych w normalnej relacji, nie pozostawiając bólu kolana i rzepkowo-udowego zapalenia stawów, a powrót funkcji jest szybki.

Powikłania zwichnięcia rzepki Powikłania zapalenie kości i stawów

Nie ma oczywistego urazu w stawie kolanowym lub mięśnia czworogłowego silnie skurczonego, co może powodować zwichnięcie. Większość pacjentów często zwichnie. Kiedy kolano zgina się, kość biodrowa jest poza boczną stroną kłykcia kości udowej. Kiedy kolano jest rozciągnięte, naturalnie resetuje się, a atrofia i wyprost mięśnia czworogłowego. Kolano jest słabe i łatwe do walki, ale nie ma wyraźnego bólu.

Choroba jest również podatna na pewne powikłania pooperacyjne, w tym zwichnięcie, zgięcie kolana, ograniczenie zgięcia, zapalenie kości i stawów itp. Po operacji, jeśli stawy rzepkowo-udowe są słabe, może powodować zapalenie stawów rzepkowo-udowych i resztkowy ból kostki. Korekcja jamy ustnej powinna nie tylko skutecznie korygować zwichnięcie, ale także utrzymywać prawidłową strukturę stawu rzepkowo-udowego, utrzymywać normalną relację stawów rzepkowo-udowych, pozostawić ból kolana i staw rzepkowo-udowy po operacji oraz szybko przywrócić funkcję.

Objawy zwichnięcia rzepki Często objawy Ból stawu kolanowego, ból piszczeli, obrzęk stawu kolanowego, pustka przednia, staw kolanowy, nie może się w pełni rozciągnąć, ból pod pachami, pchanie i opieranie się bólowi

Głównym objawem tej choroby jest to, że gdy pacjent zgina kolano, kość ramienna opuszcza środek kłykcia kości udowej i przesuwa się na przód kłykcia kości udowej, który znajduje się na zewnątrz stawu kolanowego, co wpływa na wygląd kolana i znacznie osłabia siłę stawu kolanowego. Normalna funkcja przez długi czas może powodować zapalenie kości i stawów stawu kolanowego, oczywisty obrzęk rany, tkliwość kości piszczelowej, ograniczoną aktywność, uczucie miękkości kolan, trudności z chodzeniem, wyprost kolan i pchnięcie dłoni można zresetować, artroskopia i X Badanie liniowe wykazało zwichnięcie kości ramiennej.

Badanie nawykowego zwichnięcia rzepki

Metodą badania tej choroby są głównie sakralne badanie rentgenowskie i artroskopia

(1) Badanie rentgenowskie kości piszczelowej

Przemieszczenie kości piszczelowej można zobaczyć na przednim skrawku kości ramiennej. Piszczel przemieszcza się z kłykcia kości udowej. Kość ramienna boczna pokazuje długość kości ramiennej i długość więzadła rzepkowo-udowego. W normalnych okolicznościach guzek piszczeli jest odległością od dolnej krawędzi kości ramiennej. (tj. długość więzadła rzepki) jest zgodny z długością kości piszczelowej. Jeśli odległość jest znacznie większa niż długość kości piszczelowej, oznacza to, że kość ramienna jest przesunięta do góry. Boczne zwichnięcie kości ramiennej jest trudne do wykrycia przez konwencjonalne badanie rentgenowskie. Nadaje się do zginania w pozycji 20-30 stopni. Odcinek osiowy kości ramiennej można znaleźć z przemieszczeniem kości ramiennej lub bez. Na odcinku osiowym linia AA 'służy do połączenia dwóch części kości udowej. Druga linia BB' jest linią łączącą bocznej powierzchni stawowej kości ramiennej. Oba mostki przecinają się. Powstaje kąt kości piszczelowej. W normalnych warunkach kąt rzepkowo-udowy jest otwarty na zewnątrz, a kość ramienna jest przemieszczona na zewnątrz. Dwie linie ciała są równoległe lub kąt rzepkowo-udowy jest otwarty od wewnętrznej strony. To skośne wyrażenie wskazuje, że jest bok do tyłu po bokach kości piszczelowej. Siła ciągnięcia, innym przejawem jest to, że kość ramienna opuściła normalną pozycję środkową w wycięciu kości udowej i przesunęła się na zewnątrz, stając się podwichnięciem, a czasami oba przypadki występują jednocześnie, co zwiększa przemieszczenie rzepki. Złożoność

(2) Artroskopia

Artroskopia służy głównie do oceny stopnia uszkodzenia powierzchni chrząstki stawowej. W zależności od stopnia zwyrodnienia powierzchni chrząstki piszczeli, którą operację można wybrać, można ją podzielić na cztery stopnie: stopień 1, tylko chrząstka staje się miękka, stopień 2 i ma średnicę włókna mniejszą niż 1,3 cm. Chemioterapia, stopień 3, zmiany zwłóknieniowe o średnicy większej niż 1,3 cm, stopień 4, podchrzęstna kora korowa została odsłonięta.

Diagnoza i różnicowanie nawykowego zwichnięcia kości ramiennej

Chorobę należy odróżnić od zwichnięcia kości piszczelowej spowodowanej urazem.

Niektórzy uczeni uważają, że wrodzone zwichnięcie rzepki i nawykowe zwichnięcie kości piszczelowej nie należą do tej samej choroby, więc należy je zidentyfikować, wrodzone zwichnięcie kości piszczelowej ma następujące cechy:

1 Podczas porodu dochodzi do zwichnięcia kości piszczelowej;

2 Przemieszczenie jest trwałe i nie można zresetować techniki zamykania;

3 zgięcie i wyprost piszczelowej stawu kolanowego przymocowane w bocznym kłykciu kości udowej;

4 przykurcz zgięcia kolana i często towarzyszy deformacja kostki.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.