Wentylacja płuc

Wentylacja płuc odnosi się do ilości gazu wchodzącego i wychodzącego z płuc na jednostkę czasu. Ogólnie odnosi się do dynamicznej pojemności płuc, która odzwierciedla funkcję wentylacyjną płuc. Wentylację płuc można podzielić na wentylację minutową, maksymalną wentylację, nieskuteczną objętość jamy i objętość pęcherzyków płucnych. Minutowa wentylacja odnosi się do iloczynu objętości oddechowej i częstotliwości oddychania objętości powietrza wdychanego lub wydychanego przez płuca na minutę. Klinicznie obserwuje się, że u niektórych pacjentów z płytkim oddychaniem występuje hipowentylacja i niedotlenienie. Podczas ratowania pacjenta, którego oddech nagle się zatrzymał, stosuje się sztuczną wentylację w celu rozszerzenia i zwężenia klatki piersiowej pacjenta w celu utrzymania wentylacji płuc. Należy jednak uważać, aby nie używać zbyt dużej siły, aby zapobiec uszkodzeniu żeber, ale także zwracać uwagę na amplitudę, aby wentylacja pęcherzykowa osiągała wystarczające wyniki.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.