Izoenzym dehydrogenazy mleczanowej w surowicy

Dehydrogenazę mleczanową (LDH) w tkankach ludzkich można rozdzielić na pięć pasm izozymowych za pomocą elektroforezy, w zależności od prędkości ich ruchliwości elektroforetycznej, są one nazywane w następującej kolejności: LDH1, LDH2, LDH3, LDH4 i LDH5. Dystrybucja izoenzymów dehydrogenazy mleczanowej w różnych tkankach jest różna, z oczywistą specyficznością tkankową. LDH1 i LDH2 są największe w ludzkim sercu, nerce i krwinkach czerwonych, LDH4 i LDH5 są największe w mięśniach szkieletowych i wątrobie, a płuca, śledziona, trzustka , Tarczyca, nadnercza i tkanki węzłów chłonnych są najbardziej LDH3. LDHx znaleziono później w jądrach i nasieniu, a jego ruchliwość elektroforetyczna mieściła się między LDH4 a LDH5. LDH składa się z dwóch rodzajów podjednostek: H (typ mięśnia sercowego) i M (typ mięśnia szkieletowego), które tworzą LDH1 (H4), LDH2 (H3M), LDH3 (H2M2), LDH4 (HM3) i LDH5 (M4).

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.