Odruch autonomiczny

Nerw autonomiczny to nerw rdzeniowy wysyłany z rdzenia kręgowego i dystrybuowany głównie w tułowiu i kończynach. Zajmuje się ruchem i odczuciami. Nerwy trzewne wytwarzane przez mózg i rdzeń kręgowy są rozmieszczone głównie w wnętrznościach, kontrolując i koordynując funkcje trzewne, naczynia krwionośne, gruczołowe. Ponieważ nie podlega ludzkiej woli, nazywa się go nerwem autonomicznym, znanym również jako nerw autonomiczny. Autonomiczny odruch nerwowy (AD) lub odruch hiperautonomiczny dotyczy grupy zespołów klinicznych charakteryzujących się nagłym nagłym wzrostem ciśnienia krwi spowodowanym uszkodzeniem rdzenia kręgowego (SCI) rdzenia kręgowego T6 lub wyższym. Wstępny opis tego zjawiska dokonał Hilton w 1860 r. I Bowlby w 1890 r. Szef po raz pierwszy opisał ten zespół w 1917 roku. W 1947 r. Guttmann po raz pierwszy wyjaśnił, że napadowe nadciśnienie tętnicze było główną cechą dysfunkcji odruchu autonomicznego poprzez dużą liczbę obserwacji rannych SCI.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.