Zjawisko "zamrożenia"

Wprowadzenie Zamrożenie, znane również jako przypadkowa hipotermia, jest poważną chorobą ogólnoustrojową spowodowaną hipotermią spowodowaną przez chłodne środowisko i spowodowaną głównie uszkodzeniem układu nerwowego i układu krążenia. Odmrożenie (Forstbite) to miejscowe uszkodzenie tkanki spowodowane przez zimno, które występuje częściej w kończynach i twarzy. Odmrożenie to lokalna temperatura, która jest zbyt niska, co powoduje miejscowe zwężenie naczyń, ekspansję, zwiększenie przepuszczalności ściany naczyń włosowatych, wysięk osocza, obrzęk tkanek, wewnątrznaczyniowe stężenie krwi i uszkodzenie ściany naczyń, co powoduje zakrzepicę prowadzącą do martwicy tkanek. Zmiany mogą być ograniczone do skóry lub obejmować głębokie tkanki, w tym mięśnie i kości.

Przyczyna

Zamrażanie często występuje, gdy przebywa się w zimnym otoczeniu i pracuje zbyt długo, a jego brak ciepła i środków ochrony przed zimnem może również wystąpić, gdy jest pochowany w śniegu lub zanurzony w lodowatej wodzie. Odmrożenie może wystąpić w temperaturach, które nie są zbyt niskie, nawet powyżej 0 ° C, często z powodu noszenia obcisłego lub mokrego obuwia. Osoby starsze, niemowlęta, wyjątkowo osłabiona i przewlekła choroba sercowo-naczyniowa, pacjenci z przednim płatem przysadki i niedoczynnością tarczycy, następstwa naczyń mózgowych, sporadycznie w niskiej temperaturze mogą również wystąpić zamrożone i odmrożone. Głód, zmęczenie, alkohol itp. Częściej wywołują tę chorobę.

Zamrażanie to receptor temperatury i głębokiej temperatury skóry, który stymuluje przedni widok mózgu. Nadnerczowy nerw współczulny skurczy powierzchnię, aby utrzymać temperaturę ciała, a nerwy ruchowe zwiększają napięcie mięśni i drgania, aby wytworzyć ciepło. Jednak dodatkowe ciepło jest ograniczone, tylko 40% do 60% więcej niż w stanie cichym. Zimno powoduje wzrost zużycia tlenu i pojemności minutowej serca W środowisku o temperaturze 5 ° C zużycie tlenu zwiększa się około 3 razy, a pojemność minutowa serca wzrasta o 95%. Zimno wpływa na świadomość i działania myślowe, zmniejszając czas reakcji i zdolność do pracy. Gdy zimno nadal istnieje, temperatura ciała spada poniżej 35 ° C i nazywa się niską temperaturą. Niskie temperatury wpływają na funkcjonowanie mózgu i serca oraz utrudniają metabolizm energetyczny, taki jak glukoza. Gdy temperatura ciała wynosi 26 ~ 33 ° C, zimno działa bezpośrednio na mięsień sercowy, spowalnia bicie serca i arytmię; w 17 ~ 26 ° C hemoglobina i tlen mają zwiększone powinowactwo, uwalnianie tlenu jest zmniejszone, a tkanka jest niedotleniona; w 12 ° C kanał sodowy błony komórkowej Blokując, jony sodu nie mogą dostać się do komórki, przez co włókno mięśniowe nie reaguje na stres, a porażenie nerwów czuciowych i ruchowych powoduje, że otaczające naczynia krwionośne rozszerzają się i powodują utratę ciepła, co dodatkowo powoduje spadek temperatury ciała. Jeśli hipotermia jest krótka, funkcję nerwów i mięśni można przywrócić, gdy wzrośnie temperatura ciała. Jeśli hipotermia utrzymuje się przez kilka godzin, nerwy i mięśnie ulegają zwyrodnieniu, a nawet jeśli temperatura ciała powróci do normy, jego funkcja jest trudna do odzyskania. Po zamrożeniu komórki śródbłonka naczyniowego ulegają uszkodzeniu, a po rozmrożeniu w świetle naczynia krwionośnego powstaje zakrzep i dochodzi do martwicy niedokrwienia tkanek.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Pomiar temperatury ciała w teście skórnym

Odmrożenie to lokalna temperatura, która jest zbyt niska, co powoduje miejscowe zwężenie naczyń, ekspansję, zwiększenie przepuszczalności ściany naczyń włosowatych, wysięk osocza, obrzęk tkanek, wewnątrznaczyniowe stężenie krwi i uszkodzenie ściany naczyń, co powoduje zakrzepicę prowadzącą do martwicy tkanek. Zmiany mogą być ograniczone do skóry lub obejmować głębokie tkanki, w tym mięśnie i kości.

Diagnostyka różnicowa

Skóra odmrożenia jest blada, zimna, bolesna i zdrętwiała. W zależności od stopnia uszkodzenia klinicznie dzieli się na cztery stopnie: pierwszy i drugi stopień to głównie zaburzenia krążenia krwi w tkankach, a trzeci i czwarty stopień mają różne głębokości martwicy tkanek.

Raz: odmrożenie płytkiej skóry. Skóra zaczęła blednąć, potem niebiesko-fioletowe, a potem zaczerwienienie, swędzenie, mrowienie i parestezje.

Drugi stopień: odmrożenie na całej skórze. Oprócz zaczerwienienia i obrzęku pojawiają się pęcherze, które są podatne na infekcje po pęcherzykach. Jeśli nie ma infekcji, po 2 do 3 tygodniach woda wyschnie i stanie się karaluchem.

Trzeci stopień: odmrożenie wpływa na całą warstwę skóry i tkanki podskórnej. Skóra zmienia kolor z jasnego na niebieski, zmieniając się w czarny, a uczucie znika. Zrzucanie martwiczych tkanek tworzy wrzody i jest podatne na wtórne zakażenie. Może pozostawiać blizny po wygojeniu i może wpływać na funkcjonowanie.

Cztery stopnie: skóra, tkanka podskórna, mięśnie, a nawet kości są odmrożone. Odmrożenie jest ciemnoszare, z obrzękami i pęcherzami na krawędziach oraz całkowitą utratą czucia i ruchu. Po 2 do 3 tygodniach tkanka martwicza została wyraźnie rozgraniczona, tworząc suchą zgorzel, obrzęk i wtórne zakażenie zamieniły się w mokrą zgorzel. Często występują niepełnosprawności i dysfunkcje. Niewielką liczbę infekcji może komplikować zapalenie płuc, zapalenie osierdzia.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.